< Матта 8 >
1 У тағдин чүшкәндә, топ-топ кишиләр униңға әгишип маңди.
Uma grande multidão seguiu Jesus quando ele desceu do monte.
2 Вә мана, мохо кесили бар болған бир киши униң алдиға келип, бешини йәргә уруп тизлинип: — Тәхсир, әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — деди.
Um leproso aproximou-se dele e, ajoelhando-se, disse: “Senhor, se for da sua vontade, por favor, cure-me!”
3 Әйса униңға қолини тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак болғин! — девиди, бу адәмниң мохо кесили шуан пак болуп сақайди.
Jesus estendeu a mão e o tocou. “Sim, eu quero!”, ele disse. “Você está curado!” Imediatamente, ele foi curado da lepra.
4 Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип каһинға өзүңни көрситип, уларда бир гувалиқ болуш үчүн, Муса бу ишта әмир қилған һәдийә-қурбанлиқни сунғин, — деди.
Jesus lhe disse: “Não fale isso para ninguém. Vá, apresente-se ao sacerdote e ofereça o sacrifício que Moisés exigiu como uma prova pública.”
5 У Кәпәрнаһум шәһиригә барғанда, [римлиқ] бир йүз беши униң алдиға келип, униңдин йелинип:
Quando Jesus entrou na cidade de Cafarnaum, um comandante romano veio até ele, implorando sua ajuda:
6 — Тәхсир, чакирим паләч болуп қелип, бәк азаплинип өйдә ятиду, — деди.
“Senhor, meu empregado está em casa, deitado, incapaz de se mover. Ele está sofrendo muito.”
7 Мән берип уни сақайтип қояй, — деди Әйса.
Jesus respondeu: “Eu irei curá-lo.”
8 Йүз беши җававән: — Тәхсир, торусумниң астиға киришиңизгә лайиқ әмәсмән. Пәқәт бир еғизла сөз қилип қойсиңиз, чакирим сақийип кетиду.
O comandante romano respondeu: “Senhor, eu não mereço que entre em minha casa. Apenas dê uma ordem e meu empregado será curado.
9 Чүнки мәнму башқа бирисиниң һоқуқи астидики адәммән, мениң қол астимда ләшкәрлирим бар. Биригә бар десәм бариду, биригә кәл десәм, келиду. Қулумға бу ишни қил десәм, у шу ишни қилиду, — деди.
Pois eu mesmo estou sob o comando de oficiais superiores e também tenho soldados que estão sob minha autoridade. Eu ordeno a um deles: ‘Vá!’, e ele vai. Digo a outro: ‘Venha!’, e ele vem. Eu digo ao meu empregado: ‘Faça isto!’, e ele faz.”
10 Әйса бу гәпләрни аңлап, һәйран болди. Өзи биллә кәлгәнләргә: — Мән силәргә шуни бәрһәқ ейтип қояйки, бундақ ишәшни һәтта Исраиллар арисидиму тапалмиған едим.
Quando Jesus ouviu o que ele disse, ficou surpreso. Ele disse aos que o seguiam: “Eu lhes afirmo que isto é verdade: eu nunca vi tanta fé em qualquer lugar de Israel.
11 Силәргә шуни ейтайки, нурғун кишиләр күнчиқиш вә күнпетиштин келип, әрш падишалиғида Ибраһим, Исһақ вә Яқуплар билән бир дәстиханда олтириду.
Eu lhes digo que muitas pessoas virão do Leste e do Oeste, e se sentarão com Abraão, Isaque e Jacó no Reino do Céu.
12 Лекин бу падишалиқниң өз пәрзәнтлири болса, сиртта қараңғулуққа ташлинип, у йәрдә жиға-зерәлар көтириду, чишлирини ғучурлитиду, — деди.
Mas os herdeiros do Reino serão jogados na escuridão absoluta, onde chorarão e rangerão os dentes.”
13 Андин, Әйса йүз бешиға: — Өйүңгә қайт, ишәнгиниңдәк сән үчүн шундақ қилиниду, деди. Һелиқи чакарниң кесили шу пәйттә сақайтилди.
Então, Jesus disse ao comandante romano: “Vá para casa! Por acreditar que aconteceria, o que você pediu foi feito.” O empregado foi imediatamente curado.
14 Әйса Петрусниң өйигә барғанда, Петрусниң қейинанисиниң қизип орун тутуп йетип қалғинини көрди.
Quando Jesus chegou à casa de Pedro, percebeu que a sogra dele estava na cama, com febre.
15 У униң қолини тутивиди, униң қизитмиси янди. [Аял] дәрһал орнидин туруп, Әйсани күтүшкә башлиди.
Ele tocou na mão dela e a febre passou. Ela se levantou e preparou uma refeição para Jesus.
16 Кәч киргәндә, кишиләр җин чаплашқан нурғун адәмләрни униң алдиға елип келишти. У бир еғиз сөз биләнла җинларни һайдивәтти вә барлиқ кесәлләрни сақайтти.
Quando a noite chegou, o povo levou até Jesus muitas pessoas possuídas pelo demônio. Ele expulsou os espíritos maus com o seu comando e curou todos aqueles que estavam doentes.
17 Буниң билән, Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ йәткүзүлгән: «У өзи ағриқ-силақлиримизни көтәрди, кесәллиримизни үстигә алди» дегән сөз әмәлгә ашурулди.
Assim se cumpriu o que o profeta Isaías disse: “Ele curou nossas doenças e nos libertou de nossas enfermidades.”
18 Әйса өзини оривалған топ-топ кишиләрни көрүп, [мухлислириға] деңизниң у қетиға өтүп кетишни әмир қилди.
Quando Jesus viu a multidão ao seu redor, ele ordenou que eles fossem para o outro lado do lago.
19 Шу чағда, Тәврат устазлиридин бири келип, униңға: — Устаз, сән қәйәргә барсаң, мәнму саңа әгишип шу йәргә баримән, — деди.
Um dos educadores religiosos se aproximou dele e disse: “Mestre, eu o seguirei aonde você for!”
20 Әйса униңға: — Түлкиләрниң өңкүрлири, асмандики қушларниң угилири бар; бирақ Инсаноғлиниң бешини қойғидәк йериму йоқ, — деди.
Jesus lhe disse: “As raposas têm as suas tocas e os pássaros têm os seus ninhos, mas o Filho do Homem não tem onde descansar.”
21 Мухлислиридин йәнә бири униңға: — Рәб, мениң авал берип атамни йәрликкә қоюшумға иҗазәт бәргәйсән, — деди.
Outro discípulo disse para Jesus: “Senhor, permita-me primeiro voltar e sepultar o meu pai.”
22 Бирақ Әйса униңға: — Маңа әгәшкин, вә өлүкләр өз өлүклирини йәрликкә қойсун, — деди.
“Siga-me! Deixe que os mortos sepultem os seus mortos”, Jesus respondeu.
23 У кемигә чүшти, мухлислириму чүшүп биллә маңди.
Então, Jesus subiu em um barco e os seus discípulos foram com ele.
24 Вә мана, деңиз үстидә қаттиқ боран чиқип кәтти; шуниң билән долқунлар кемидин һалқип кемини ғәриқ қиливетәй дәп қалди. Лекин у ухлавататти.
De repente, chegou uma tempestade violenta, que fazia as ondas cobrirem o barco, mas Jesus continuava dormindo.
25 Мухлислар келип уни ойғитип: — И устаз, бизни қутулдурғайсән! Биз һалакәт алдида туримиз — деди.
Os discípulos chegaram perto dele e o acordaram. “Senhor, salve-nos! Nós iremos morrer!”, eles gritaram.
26 — Немишкә қорқисиләр, и ишәши аҗизлар! — деди у вә орнидин туруп, боран-чапқунға вә деңизға тәнбиһ беривиди, һәммиси бирдинла тиничланди.
“Por que vocês estão com tanto medo? Por que vocês têm fé tão pequena?”, ele perguntou. Então, ele se levantou e ordenou que os ventos e as ondas parassem. Tudo ficou absolutamente calmo.
27 Мухлислар интайин һәйран болуп, бир-биригә: — Бу зади қандақ адәмду? Һәтта боран-чапқунлар вә деңизму униңға бойсунидикән-һә! — дәп кетишти.
Os discípulos ficaram admirados e disseram: “Quem é este? Até mesmo os ventos e as ondas lhe obedecem!”
28 Әйса деңизниң у қетидики Гадаралиқларниң жутиға барғинида, җин чаплашқан икки киши гөрлиридин чиқип униңға алдиға кәлди. Улар шунчә вәһший едики, һеч ким бу йәрдин өтүшкә җүръәт қилалмайтти.
Quando ele chegou ao outro lado, na região de Gadara, dois homens possuídos por demônios saíram do cemitério para encontrá-lo. Eles eram tão perigosos que ninguém se atrevia a passar por aquele caminho.
29 Уни көргәндә улар: — И Худаниң Оғли, сениң биз билән немә кариң! Сән вақит-саити кәлмәйла бизни қийниғили кәлдиңму? — дәп товлиди.
Eles gritaram: “Filho de Deus, o que você quer de nós? Você veio nos castigar antes do tempo?”
30 Шу йәрдин хелә жирақта чоң бир топ тоңғуз падиси отлап жүрәтти.
Próximo dali havia muitos porcos que se alimentavam.
31 Җинлар әнди униңға: — Әгәр сән бизни қоғливәтмәкчи болсаң, бизни тоңғуз падиси ичигә киргүзүвәткәйсән, — дәп ялвурушти.
Os demônios suplicaram a ele: “Se você vai nos expulsar, mande-nos para aqueles porcos.”
32 У уларға: — Чиқиңлар! — девиди, җинлар чиқип, тоңғузларниң тенигә киривалди. Мана, пүткүл тоңғуз падиси тик ярдин етилип чүшүп, суларда ғәриқ болди.
Jesus disse: “Vão!” Os demônios saíram dos homens e entraram nos porcos. Todos os porcos se jogaram da encosta e se afogaram no mar.
33 Лекин тоңғуз баққучилар бәдәр қечип, шәһәргә кирип, бу ишниң баш-ахирини, җүмлидин җин чаплашқан кишиләрниң кәчүрмишлирини халайиққа ейтип беришти.
Os homens que tomavam conta dos porcos fugiram. Eles chegaram à cidade e contaram para as pessoas de lá tudo o que havia acontecido com os porcos e com os homens possuídos por demônios.
34 Вә мана, пүтүн шәһәрдикиләр Әйса билән көрүшкили чиқти. Улар уни көргәндә, униң өзлириниң шу районидин айрилип кетишини өтүнди.
Todos os moradores da cidade foram conhecer Jesus. Quando eles o encontraram, imploraram para que ele fosse embora daquela região.