Матта 24
1 Әйса ибадәтханидин чиқип, алдиға кетиватқанда, мухлислири йениға келип униң диққитини ибадәтхана беналириға тартмақчи болди.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟଦା ମନ୍ଦିରାଦ୍ ବହି ର୍ଗଚ୍ଛତି, ତଦାନୀଂ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ମନ୍ଦିରନିର୍ମ୍ମାଣଂ ଦର୍ଶଯିତୁମାଗତାଃ|
2 У уларға: — Мана буларниң һәммисини көрүватамсиләр? Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, бу йәрдә бир тал ташму таш үстидә қалмайду, һәммиси қалдурулмай гумран қилиниду, — деди.
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତାନୁୱାଚ, ଯୂଯଂ କିମେତାନି ନ ପଶ୍ୟଥ? ଯୁଷ୍ମାନହଂ ସତ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଏତନ୍ନିଚଯନସ୍ୟ ପାଷାଣୈକମପ୍ୟନ୍ୟପାଷାଣେପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଭୂମିସାତ୍ କାରିଷ୍ୟନ୍ତେ|
3 У Зәйтун теғида олтарғанда, мухлислири астиғина униң йениға келип: — Бизгә ейтқинчу, бу дегәнлириң қачан йүз бериду? Сениң [қайтип] келишиң вә заманниң ахирини көрситидиған қандақ аламәт болиду? — дәп сорашти. (aiōn g165)
ଅନନ୍ତରଂ ତସ୍ମିନ୍ ଜୈତୁନପର୍ୱ୍ୱତୋପରି ସମୁପୱିଷ୍ଟେ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ଗୁପ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ଏତା ଘଟନାଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି? ଭୱତ ଆଗମନସ୍ୟ ଯୁଗାନ୍ତସ୍ୟ ଚ କିଂ ଲକ୍ଷ୍ମ? ତଦସ୍ମାନ୍ ୱଦତୁ| (aiōn g165)
4 Әйса уларға җававән мундақ деди: — Һези болуңларки, һеч ким силәрни аздуруп кәтмисун.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱୋଚତ୍, ଅୱଧଦ୍ୱ୍ୱଂ, କୋପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ଭ୍ରମଯେତ୍|
5 Чүнки нурғун кишиләр мениң намимда келип: «Мәсиһ мән болимән» дәп, көп адәмләрни аздуриду.
ବହୱୋ ମମ ନାମ ଗୃହ୍ଲନ୍ତ ଆଗମିଷ୍ୟନ୍ତି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽହମେୱେତି ୱାଚଂ ୱଦନ୍ତୋ ବହୂନ୍ ଭ୍ରମଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
6 Силәр уруш хәвәрлири вә уруш шәпилирини аңлайсиләр, булардин алақзадә болуп кәтмәңлар; чүнки бу ишларниң йүз бериши муқәррәр. Лекин булар ахирәт әмәс.
ଯୂଯଞ୍ଚ ସଂଗ୍ରାମସ୍ୟ ରଣସ୍ୟ ଚାଡମ୍ବରଂ ଶ୍ରୋଷ୍ୟଥ, ଅୱଧଦ୍ୱ୍ୱଂ ତେନ ଚଞ୍ଚଲା ମା ଭୱତ, ଏତାନ୍ୟୱଶ୍ୟଂ ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ, କିନ୍ତୁ ତଦା ଯୁଗାନ୍ତୋ ନହି|
7 Чүнки бир милләт йәнә бир милләт билән урушқа чиқиду, бир падишалиқ йәнә бир падишалиқ билән урушқа чиқиду. Җай-җайларда ачарчилиқ, вабалар вә йәр тәврәшләр йүз бериду.
ଅପରଂ ଦେଶସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷୋ ଦେଶୋ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷୋ ରାଜ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟତି, ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଚ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମହାମାରୀ ଭୂକମ୍ପଶ୍ଚ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି,
8 Лекин бу ишларниң йүз бериши «туғутниң толғиғиниң башлиниши» болиду, халас.
ଏତାନି ଦୁଃଖୋପକ୍ରମାଃ|
9 Андин кишиләр силәрни тутуп азап-оқубәткә селип, өлтүриду, мениң намим вәҗидин пүткүл әлләр силәрдин нәпрәтлиниду.
ତଦାନୀଂ ଲୋକା ଦୁଃଖଂ ଭୋଜଯିତୁଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ହନିଷ୍ୟନ୍ତି ଚ, ତଥା ମମ ନାମକାରଣାଦ୍ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯମନୁଜାନାଂ ସମୀପେ ଘୃଣାର୍ହା ଭୱିଷ୍ୟଥ|
10 Шуниң билән нурғунлар етиқатидин таниду, бир-бирини тутуп бериду вә бир-биригә өчмәнлик қилиду.
ବହୁଷୁ ୱିଘ୍ନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱତ୍ସୁ ପରସ୍ପରମ୍ ଋତୀଯାଂ କୃତୱତ୍ସୁ ଚ ଏକୋଽପରଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|
11 Нурғун сахта пәйғәмбәрләр мәйданға чиқип, нурғун кишиләрни аздуриду.
ତଥା ବହୱୋ ମୃଷାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ ଉପସ୍ଥାଯ ବହୂନ୍ ଭ୍ରମଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
12 Итаәтсизлик-рәзилликләрниң көпийиши түпәйлидин, нурғун кишиләрдики меһир-муһәббәт совуп кетиду.
ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମଣାଂ ବାହୁଲ୍ୟାଞ୍ଚ ବହୂନାଂ ପ୍ରେମ ଶୀତଲଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
13 Лекин ахирғичә бәрдашлиқ бәргәнләр қутқузулиду.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶେଷଂ ଯାୱଦ୍ ଧୈର୍ୟ୍ୟମାଶ୍ରଯତେ, ସଏୱ ପରିତ୍ରାଯିଷ୍ୟତେ|
14 Барлиқ әлләргә агаһ-гувалиқ болсун үчүн, [Худаниң] падишалиғи һәққидики бу хуш хәвәр пүткүл дунияға җакалиниду; андин заман ахири болиду.
ଅପରଂ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତିମାକ୍ଷୀ ଭୱିତୁଂ ରାଜସ୍ୟ ଶୁଭସମାଚାରଃ ସର୍ୱ୍ୱଜଗତି ପ୍ରଚାରିଷ୍ୟତେ, ଏତାଦୃଶି ସତି ଯୁଗାନ୍ତ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି|
15 Даниял пәйғәмбәр қәйт қилған «вәйран қилғучи жиркиничлик номуссизлиқ»ниң муқәддәс җайда турғинини көргиниңларда (китапхан бу сөзниң мәнасини чүшәнгәй),
ଅତୋ ଯତ୍ ସର୍ୱ୍ୱନାଶକୃଦ୍ଘୃଣାର୍ହଂ ୱସ୍ତୁ ଦାନିଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ତଦ୍ ଯଦା ପୁଣ୍ୟସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାପିତଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ, (ଯଃ ପଠତି, ସ ବୁଧ୍ୟତାଂ)
16 Йәһудийә өлкисидә туруватқанлар тағларға қачсун;
ତଦାନୀଂ ଯେ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି, ତେ ପର୍ୱ୍ୱତେଷୁ ପଲାଯନ୍ତାଂ|
17 өгүздә турған киши өйидики нәрсә-керәклирини алғили чүшмәйла [қачсун].
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଗୃହପୃଷ୍ଠେ ତିଷ୍ଠତି, ସ ଗୃହାତ୍ କିମପି ୱସ୍ତ୍ୱାନେତୁମ୍ ଅଧେ ନାୱରୋହେତ୍|
18 Етизлиқта турған кишиму чапинини алғили өйигә янмисун.
ଯଶ୍ଚ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି, ସୋପି ୱସ୍ତ୍ରମାନେତୁଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ନ ଯାଯାତ୍|
19 У күнләрдә һамилдар аяллар вә бала емитиватқанларниң һалиға вай!
ତଦାନୀଂ ଗର୍ଭିଣୀସ୍ତନ୍ୟପାଯଯିତ୍ରୀଣାଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
20 Қачидиған вақтиңларниң қиш яки шабат күнигә тоғра келип қалмаслиғи үчүн дуа қилиңлар.
ଅତୋ ଯଷ୍ମାକଂ ପଲାଯନଂ ଶୀତକାଲେ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ୱା ଯନ୍ନ ଭୱେତ୍, ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱମ୍|
21 Чүнки у чағда дуния апиридә болғандин мошу чаққичә көрүлүп бақмиған һәм кәлгүсидиму көрүлмәйдиған дәһшәтлик азап-оқубәт болиду.
ଆ ଜଗଦାରମ୍ଭାଦ୍ ଏତତ୍କାଲପର୍ୟ୍ୟନନ୍ତଂ ଯାଦୃଶଃ କଦାପି ନାଭୱତ୍ ନ ଚ ଭୱିଷ୍ୟତି ତାଦୃଶୋ ମହାକ୍ଲେଶସ୍ତଦାନୀମ୍ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି|
22 У күнләр азайтилмиса, һеч қандақ әт егиси қутулалмайтти; лекин [Худаниң] Өз таллиғанлири үчүн у күнләр азайтилиду.
ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶସ୍ୟ ସମଯୋ ଯଦି ହ୍ସ୍ୱୋ ନ କ୍ରିଯେତ, ତର୍ହି କସ୍ୟାପି ପ୍ରାଣିନୋ ରକ୍ଷଣଂ ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଯାତ୍, କିନ୍ତୁ ମନୋନୀତମନୁଜାନାଂ କୃତେ ସ କାଲୋ ହ୍ସ୍ୱୀକରିଷ୍ୟତେ|
23 Әгәр у чағда бириси силәргә: «Қараңлар, бу йәрдә Мәсиһ бар!» яки «[Мәсиһ] әнә у йәрдә!» десә, ишәнмәңлар.
ଅପରଞ୍ଚ ପଶ୍ୟତ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽତ୍ର ୱିଦ୍ୟତେ, ୱା ତତ୍ର ୱିଦ୍ୟତେ, ତଦାନୀଂ ଯଦୀ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି, ତଥାପି ତତ୍ ନ ପ୍ରତୀତ୍|
24 Чүнки сахта мәсиһләр вә сахта пәйғәмбәрләр мәйданға чиқиду, қалтис мөҗизилик аламәтләр вә карамәтләрни көрситиду; шуниң билән әгәр мүмкин болидиған болса, һәтта [Худа] таллиғанларниму аздуратти.
ଯତୋ ଭାକ୍ତଖ୍ରୀଷ୍ଟା ଭାକ୍ତଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ଉପସ୍ଥାଯ ଯାନି ମହନ୍ତି ଲକ୍ଷ୍ମାଣି ଚିତ୍ରକର୍ମ୍ମାଣି ଚ ପ୍ରକାଶଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ତୈ ର୍ୟଦି ସମ୍ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ମନୋନୀତମାନୱା ଅପି ଭ୍ରାମିଷ୍ୟନ୍ତେ|
25 Мана, мән бу ишлар йүз бериштин бурун силәргә уқтуруп қойдум.
ପଶ୍ୟତ, ଘଟନାତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱାଦିଷମ୍|
26 Шуниң үчүн, бириси силәргә: «Қараңлар, у чөл-баяванда!» десә, у йәргә бармаңлар. «Қараңлар, у ичкиридики өйләрдә!» десә, ишәнмәңлар.
ଅତଃ ପଶ୍ୟତ, ସ ପ୍ରାନ୍ତରେ ୱିଦ୍ୟତ ଇତି ୱାକ୍ୟେ କେନଚିତ୍ କଥିତେପି ବହି ର୍ମା ଗଚ୍ଛତ, ୱା ପଶ୍ୟତ, ସୋନ୍ତଃପୁରେ ୱିଦ୍ୟତେ, ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟ ଉକ୍ତେପି ମା ପ୍ରତୀତ|
27 Чүнки чақмақ шәриқтин ғәрипкә ялт-юлт қилип қандақ чаққан болса, Инсаноғлиниң келиши шундақ болиду.
ଯତୋ ଯଥା ୱିଦ୍ୟୁତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଦିଶୋ ନିର୍ଗତ୍ୟ ପଶ୍ଚିମଦିଶଂ ଯାୱତ୍ ପ୍ରକାଶତେ, ତଥା ମାନୁଷପୁତ୍ରସ୍ୟାପ୍ୟାଗମନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
28 Чүнки җәсәт қайси йәрдә болса, у йәрдиму қузғунлар топлишиду!
ଯତ୍ର ଶୱସ୍ତିଷ୍ଠତି, ତତ୍ରେୱ ଗୃଧ୍ରା ମିଲନ୍ତି|
29 У күнләрдики азап-оқубәтләр өтүп кәткән һаман, қуяш қарийиду, ай йоруқлуғини бәрмәйду, юлтузлар асмандин төкүлүп чүшиду, асмандики күчләр ләрзигә келиду.
ଅପରଂ ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶସମଯସ୍ୟାୱ୍ୟୱହିତପରତ୍ର ସୂର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ତେଜୋ ଲୋପ୍ସ୍ୟତେ, ଚନ୍ଦ୍ରମା ଜ୍ୟୋସ୍ନାଂ ନ କରିଷ୍ୟତି, ନଭସୋ ନକ୍ଷତ୍ରାଣି ପତିଷ୍ୟନ୍ତି, ଗଗଣୀଯା ଗ୍ରହାଶ୍ଚ ୱିଚଲିଷ୍ୟନ୍ତି|
30 Андин Инсаноғлиниң аламити асмандин көрүниду; йәр йүзидики пүткүл қәбилиләр жиға-зерә көтиришиду. Улар Инсаноғлиниң күч-қудрәт вә улуқ шан-шәрәп ичидә асмандики булутлар үстидә келиватқанлиғини көриду.
ତଦାନୀମ୍ ଆକାଶମଧ୍ୟେ ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମ ଦର୍ଶିଷ୍ୟତେ, ତତୋ ନିଜପରାକ୍ରମେଣ ମହାତେଜସା ଚ ମେଘାରୂଢଂ ମନୁଜସୁତଂ ନଭସାଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱୱଂଶୀଯା ୱିଲପିଷ୍ୟନ୍ତି|
31 У пәриштилирини зор җараңлиқ бир канай садаси билән әвәтиду, улар униң таллиғанлирини дунияниң төрт булуңидин, асманниң бир четидин йәнә бир четигичә һәрйәрдин жиғип бир йәргә җәм қилиду.
ତଦାନୀଂ ସ ମହାଶବ୍ଦାଯମାନତୂର୍ୟ୍ୟା ୱାଦକାନ୍ ନିଜଦୂତାନ୍ ପ୍ରହେଷ୍ୟତି, ତେ ୱ୍ୟୋମ୍ନ ଏକସୀମାତୋଽପରସୀମାଂ ଯାୱତ୍ ଚତୁର୍ଦିଶସ୍ତସ୍ୟ ମନୋନୀତଜନାନ୍ ଆନୀଯ ମେଲଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
32 Әнҗир дәриғидин мундақ тәмсилни биливелиңлар: — Униң шахлири көкирип йопурмақ чиқарғанда, язниң йеқинлап қалғанлиғини билисиләр.
ଉଡୁମ୍ବରପାଦପସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଂ; ଯଦା ତସ୍ୟ ନୱୀନାଃ ଶାଖା ଜାଯନ୍ତେ, ପଲ୍ଲୱାଦିଶ୍ଚ ନିର୍ଗଚ୍ଛତି, ତଦା ନିଦାଘକାଲଃ ସୱିଧୋ ଭୱତୀତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ;
33 Худди шуниңдәк, [мән бая дегәнлиримниң] һәммисини көргиниңларда, униң йеқинлап қалғанлиғини, һәтта ишик алдида туруватқанлиғини биливелиңлар.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତା ଘଟନା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ ସମଯୋ ଦ୍ୱାର ଉପାସ୍ଥାଦ୍ ଇତି ଜାନୀତ|
34 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, бу аламәтләрниң һәммиси әмәлгә ашурулмай туруп, бу дәвир өтмәйду.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଇଦାନୀନ୍ତନଜନାନାଂ ଗମନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱମେୱ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ|
35 Асман-зимин йоқилиду, бирақ мениң сөзлирим һәргиз йоқалмайду.
ନଭୋମେଦିନ୍ୟୋ ର୍ଲୁପ୍ତଯୋରପି ମମ ୱାକ୍ କଦାପି ନ ଲୋପ୍ସ୍ୟତେ|
36 Лекин шу күни вә вақит-саитиниң хәвирини болса, һеч ким билмәйду — һәтта әрштики пәриштиләрму билмәйду, уни пәқәт Атамла билиду.
ଅପରଂ ମମ ତାତଂ ୱିନା ମାନୁଷଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥୋ ଦୂତୋ ୱା କୋପି ତଦ୍ଦିନଂ ତଦ୍ଦଣ୍ଡଞ୍ଚ ନ ଜ୍ଞାପଯତି|
37 Әнди Нуһ пәйғәмбәрниң күнлиридә қандақ болған болса, Инсаноғли [қайтип] кәлгәндиму шундақ болиду.
ଅପରଂ ନୋହେ ୱିଦ୍ୟମାନେ ଯାଦୃଶମଭୱତ୍ ତାଦୃଶଂ ମନୁଜସୁତସ୍ୟାଗମନକାଲେପି ଭୱିଷ୍ୟତି|
38 Чүнки топан келишидин илгәрки күнләрдә, Нуһ кемигә кирип олтарған күнгичә, [шу замандики] кишиләр йәп-ичип, өйлинип вә ятлиқ болуп кәлгән еди.
ଫଲତୋ ଜଲାପ୍ଲାୱନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯଦ୍ଦିନଂ ଯାୱତ୍ ନୋହଃ ପୋତଂ ନାରୋହତ୍, ତାୱତ୍କାଲଂ ଯଥା ମନୁଷ୍ୟା ଭୋଜନେ ପାନେ ୱିୱହନେ ୱିୱାହନେ ଚ ପ୍ରୱୃତ୍ତା ଆସନ୍;
39 Топан туюқсиз келип һәммисини ғәриқ қилғичә, кишиләр бу ишниң униңдин хәвәрсиз болуп турғанға охшаш, Инсаноғлиниң қайтип келишиму шундақ болиду.
ଅପରମ୍ ଆପ୍ଲାୱିତୋଯମାଗତ୍ୟ ଯାୱତ୍ ସକଲମନୁଜାନ୍ ପ୍ଲାୱଯିତ୍ୱା ନାନଯତ୍, ତାୱତ୍ ତେ ଯଥା ନ ୱିଦାମାସୁଃ, ତଥା ମନୁଜସୁତାଗମନେପି ଭୱିଷ୍ୟତି|
40 У күни, етизда икки киши турған болиду; улардин бири елип кетилиду, йәнә бири қалдурулиду;
ତଦା କ୍ଷେତ୍ରସ୍ଥିତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋରେକୋ ଧାରିଷ୍ୟତେ, ଅପରସ୍ତ୍ୟାଜିଷ୍ୟତେ|
41 икки аял түгмән бешида туруп ун тартиватқан болиду; улардин бири елип кетилиду, йәнә бири қалдурулиду.
ତଥା ପେଷଣ୍ୟା ପିଂଷତ୍ୟୋରୁଭଯୋ ର୍ୟୋଷିତୋରେକା ଧାରିଷ୍ୟତେଽପରା ତ୍ୟାଜିଷ୍ୟତେ|
42 Шуниң үчүн, һошияр болуңлар, чүнки Рәббиңларниң қайтип келидиған вақти-саитини билмәйсиләр.
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁଃ କସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡ ଆଗମିଷ୍ୟତି, ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନାୱଗମ୍ୟତେ, ତସ୍ମାତ୍ ଜାଗ୍ରତଃ ସନ୍ତସ୍ତିଷ୍ଠତ|
43 Лекин шуни билиңларки, әгәр өй егиси оғриниң кечиси қайси җесәктә келидиғанлиғини билгән болса, сәгәк туруп оғриниң өйни тешип киришигә һәргиз йол қоймайтти.
କୁତ୍ର ଯାମେ ସ୍ତେନ ଆଗମିଷ୍ୟତୀତି ଚେଦ୍ ଗୃହସ୍ଥୋ ଜ୍ଞାତୁମ୍ ଅଶକ୍ଷ୍ୟତ୍, ତର୍ହି ଜାଗରିତ୍ୱା ତଂ ସନ୍ଧିଂ କର୍ତ୍ତିତୁମ୍ ଅୱାରଯିଷ୍ୟତ୍ ତଦ୍ ଜାନୀତ|
44 Шуниңға охшаш, силәрму тәйяр туруңлар. Чүнки Инсаноғли силәр ойлимиған вақит-сааттә қайтип келиду!
ଯୁଷ୍ମାଭିରୱଧୀଯତାଂ, ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୟତ୍ର ନ ବୁଧ୍ୟତେ, ତତ୍ରୈୱ ଦଣ୍ଡେ ମନୁଜସୁତ ଆଯାସ୍ୟତି|
45 Ғоҗайини өз өйидикиләргә мәсъул қилип, уларға озуқ-түлүгини вақти-вақтида тәқсим қилип беришкә тайинлиған ишәшлик вә пәмлик чакар ким болиду?
ପ୍ରଭୁ ର୍ନିଜପରିୱାରାନ୍ ଯଥାକାଲଂ ଭୋଜଯିତୁଂ ଯଂ ଦାସମ୍ ଅଧ୍ୟକ୍ଷୀକୃତ୍ୟ ସ୍ଥାପଯତି, ତାଦୃଶୋ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଧୀମାନ୍ ଦାସଃ କଃ?
46 Ғоҗайин [өйигә] қайтқанда, чакириниң шундақ қиливатқининиң үстигә кәлсә, бу чакарниң бәхитидур!
ପ୍ରଭୁରାଗତ୍ୟ ଯଂ ଦାସଂ ତଥାଚରନ୍ତଂ ୱୀକ୍ଷତେ, ସଏୱ ଧନ୍ୟଃ|
47 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, ғоҗайин уни пүтүн егилигини башқурушқа қойиду.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ସତ୍ୟଂ ୱଦାମି, ସ ତଂ ନିଜସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱସ୍ୟାଧିପଂ କରିଷ୍ୟତି|
48 Лекин мабада шу чакар рәзил болуп көңлидә: «Ғоҗайиним һаял болуп қалиду» дәп ойлап,
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁରାଗନ୍ତୁଂ ୱିଲମ୍ବତ ଇତି ମନସି ଚିନ୍ତଯିତ୍ୱା ଯୋ ଦୁଷ୍ଟୋ ଦାସୋ
49 башқа чакар бурадәрлирини бозәк қилишқа вә һарақкәшләргә һәмраһ болуп йәп-ичишкә башлиса,
ଽପରଦାସାନ୍ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁଂ ମତ୍ତାନାଂ ସଙ୍ଗେ ଭୋକ୍ତୁଂ ପାତୁଞ୍ଚ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତତେ,
50 шу чакарниң ғоҗайини күтүлмигән бир күни, ойлимиған бир вақитта қайтип келиду
ସ ଦାସୋ ଯଦା ନାପେକ୍ଷତେ, ଯଞ୍ଚ ଦଣ୍ଡଂ ନ ଜାନାତି, ତତ୍କାଲଏୱ ତତ୍ପ୍ରଭୁରୁପସ୍ଥାସ୍ୟତି|
51 вә уни кесип икки парчә қилип, униң несивисини сахтипәзләр билән охшаш тәғдирдә бекитиду. Шу йәрдә жиға-зерәлар көтирилиду, чишлирини ғучурлитиду.
ତଦା ତଂ ଦଣ୍ଡଯିତ୍ୱା ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ ରୋଦନଂ ଦନ୍ତଘର୍ଷଣଞ୍ଚାସାତେ, ତତ୍ର କପଟିଭିଃ ସାକଂ ତଦ୍ଦଶାଂ ନିରୂପଯିଷ୍ୟତି|
