< Матта 23 >

1 Бу сөзләрдин кейин, Әйса топ-топ халайиққа вә мухлислириға мундақ деди:
اَنَنْتَرَں یِیشُ رْجَنَنِوَہَں شِشْیاںشْچاوَدَتْ،
2 — Тәврат устазлири вә Пәрисийләр Муса пәйғәмбәрниң [һөкүм чиқириш] орнида олтарған болиду.
اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ مُوساسَنے اُپَوِشَنْتِ،
3 Шуңа, уларниң силәргә ейтқан һәммә сөзлиригә көңүл қоюп, дегәнлирини қилиңлар. Лекин уларниң қилғанлиридәк қилмаңлар; чүнки улар өзлириниң дегинигә өзлири әмәл қилмайду,
اَتَسْتے یُشْمانْ یَدْیَتْ مَنْتُمْ آجْناپَیَنْتِ، تَتْ مَنْیَدھْوَں پالَیَدھْوَنْچَ، کِنْتُ تیشاں کَرْمّانُرُوپَں کَرْمَّ نَ کُرُدھْوَں؛ یَتَسْتیشاں واکْیَماتْرَں سارَں کارْیّے کِمَپِ ناسْتِ۔
4 Бәлки улар көтирәлмигидәк еғир жүкләрни бағлап адәмләрниң зиммисигә артип қойиду. Амма өзлири бу жүкләрни көтиришкә бирму бармиғини мидирлитишни хушяқмайду.
تے دُرْوَّہانْ گُرُتَرانْ بھارانْ بَدْوّا مَنُشْیاناں سْکَنْدھیپَرِ سَمَرْپَیَنْتِ، کِنْتُ سْوَیَمَنْگُلْیَیکَیاپِ نَ چالَیَنْتِ۔
5 Улар һәммә әмәллирини инсанларға көз-көз қилиш үчүнла қилиду; чүнки улар «айәт қаплири»ни кәң қилип чигивелип, тонлириниң чучилирини узун саңгилитип қойиду;
کیوَلَں لوکَدَرْشَنایَ سَرْوَّکَرْمّانِ کُرْوَّنْتِ؛ پھَلَتَح پَٹَّبَنْدھانْ پْرَسارْیَّ دھارَیَنْتِ، سْوَوَسْتْریشُ چَ دِیرْگھَگْرَنْتھِینْ دھارَیَنْتِ؛
6 улар зияпәтләрдә төрдә, синагогларда алдинқи орунларда олтиришқа,
بھوجَنَبھَوَنَ اُچَّسْتھانَں، بھَجَنَبھَوَنے پْرَدھانَماسَنَں،
7 базарларда кишиләрниң уларға болған [узун] саламлириға вә өзлирини «Устаз, устаз» дәп аташлириға амрақ келиду.
ہَٹّھے نَمَسْکارَں گُرُرِتِ سَمْبودھَنَنْچَیتانِ سَرْوّانِ وانْچھَنْتِ۔
8 Бирақ силәр болсаңлар «Устаз» дәп атилишни қобул қилмаңлар; чүнки силәрниң ялғуз бирла устазиңлар бар вә һәммиңлар қериндаштурсиләр.
کِنْتُ یُویَں گُرَوَ اِتِ سَمْبودھَنِییا ما بھَوَتَ، یَتو یُشْماکَمْ ایکَح کھْرِیشْٹَایوَ گُرُ
9 Йәр йүзидә һеч қандақ кишини «Атам» демәңлар, чүнки пәқәт бирла Атаңлар, йәни әрштә Турғучи бардур.
رْیُویَں سَرْوّے مِتھو بھْراتَرَشْچَ۔ پُنَح پرِتھِوْیاں کَمَپِ پِتیتِ ما سَمْبُدھْیَدھْوَں، یَتو یُشْماکَمیکَح سْوَرْگَسْتھَایوَ پِتا۔
10 Силәр «муәллим» дәп атилишниму қобул қилмаңлар, чүнки пәқәт бирла муәллим, йәни Мәсиһниң өзи бардур;
یُویَں نایَکیتِ سَمْبھاشِتا ما بھَوَتَ، یَتو یُشْماکَمیکَح کھْرِیشْٹَایوَ نایَکَح۔
11 бәлки араңларда әң мәртивилик болған киши силәрниң хизмитиңларда болиду.
اَپَرَں یُشْماکَں مَدھْیے یَح پُمانْ شْریشْٹھَح سَ یُشْمانْ سیوِشْیَتے۔
12 Өзини жуқури тутмақчи болғини төвән қилиниду, өзини төвән тутқини жуқури қилиниду.
یَتو یَح سْوَمُنَّمَتِ، سَ نَتَح کَرِشْیَتے؛ کِنْتُ یَح کَشْچِتْ سْوَمَوَنَتَں کَروتِ، سَ اُنَّتَح کَرِشْیَتے۔
13 Бирақ һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Силәр әрш падишалиғиниң ишигини инсанларға тақап келиватисиләр! Я өзүңлар кирмәйсиләр, я киришни истигәнләрниң киришигә йол қоймайсиләр.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں مَنُجاناں سَمَکْشَں سْوَرْگَدْوارَں رُنْدھَ، یُویَں سْوَیَں تینَ نَ پْرَوِشَتھَ، پْرَوِوِکْشُونَپِ وارَیَتھَ۔ وَتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ یُویَں چھَلادْ دِیرْگھَں پْرارْتھْیَ وِدھَواناں سَرْوَّسْوَں گْرَسَتھَ، یُشْماکَں گھورَتَرَدَنْڈو بھَوِشْیَتِ۔
14 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Силәр тул аялларниң мал-дуниясини йәватисиләр, шундақтиму башқилар алдида тәқвадар көрүнсәк дәп, узундин-узун дуа қилисиләр. Шуңа, силәр техиму еғир җазаға тартилисиләр.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَمیکَں سْوَدھَرْمّاوَلَمْبِنَں کَرْتُّں ساگَرَں بھُومَنْڈَلَنْچَ پْرَدَکْشِنِیکُرُتھَ،
15 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Силәр бирла адәмни етиқатиңларға киргүзүш үчүн, деңиз вә қуруқлуқни кезип чиқисиләр. Бирақ у киши киргүзүлгәндин кейин, силәр уни өзлириңлардин икки һәссә бәттәр болған дозақниң пәрзәнти қилип йетиштүрүп чиқисиләр. (Geenna g1067)
کَنْچَنَ پْراپْیَ سْوَتو دْوِگُنَنَرَکَبھاجَنَں تَں کُرُتھَ۔ (Geenna g1067)
16 Һалиңларға вай, әй қариғу йолбашчилар! Силәр: «Һәр қандақ киши ибадәтхана билән қәсәм қилса, һеч немиси йоқ, бирақ ибадәтханидики алтунни тилға елип қәсәм қилғанлар қәсимидә турушқа қәриздар болиду» дәйсиләр.
وَتَ اَنْدھَپَتھَدَرْشَکاح سَرْوّے، یُویَں وَدَتھَ، مَنْدِرَسْیَ شَپَتھَکَرَناتْ کِمَپِ نَ دییَں؛ کِنْتُ مَنْدِرَسْتھَسُوَرْنَسْیَ شَپَتھَکَرَنادْ دییَں۔
17 Әй ахмақлар, корлар! Алтун улуқму яки алтунни муқәддәс қилған ибадәтханиму?
ہے مُوڈھا ہے اَنْدھاح سُوَرْنَں تَتْسُوَرْنَپاوَکَمَنْدِرَمْ ایتَیورُبھَیو رْمَدھْیے کِں شْرییَح؟
18 Силәр йәнә: «Һәр ким қурбангаһ билән қәсәм қилса, һеч немиси йоқ, бирақ қурбангаһ үстидики һәдийәни тилға елип қәсәм қилғанлар қәсимидә турушқа қәриздар болиду» дәйсиләр.
اَنْیَچَّ وَدَتھَ، یَجْنَویدْیاح شَپَتھَکَرَناتْ کِمَپِ نَ دییَں، کِنْتُ تَدُپَرِسْتھِتَسْیَ نَیویدْیَسْیَ شَپَتھَکَرَنادْ دییَں۔
19 Әй корлар! Һәдийә улуқму яки һәдийини муқәддәс қилған қурбангаһму?
ہے مُوڈھا ہے اَنْدھاح، نَیویدْیَں تَنَّیویدْیَپاوَکَویدِریتَیورُبھَیو رْمَدھْیے کِں شْرییَح؟
20 Шуңа, қурбангаһни тилға елип қәсәм қилғучи болса һәм қурбангаһ билән һәм униң үстидики барлиқ нәрсиләр билән қәсәм қилған болиду.
اَتَح کینَچِدْ یَجْنَویدْیاح شَپَتھے کرِتے تَدُپَرِسْتھَسْیَ سَرْوَّسْیَ شَپَتھَح کْرِیَتے۔
21 Ибадәтханини тилға елип қәсәм қилғучиму һәм ибадәтханини, һәм «ибадәтханида Турғучи»ни тилға елип қәсәм қилған болиду.
کینَچِتْ مَنْدِرَسْیَ شَپَتھے کرِتے مَنْدِرَتَنِّواسِنوح شَپَتھَح کْرِیَتے۔
22 Әршни тилға елип қәсәм қилғучи Худаниң тәхти вә тәхттә олтарғучиниң нами билән қәсәм қилған болиду.
کینَچِتْ سْوَرْگَسْیَ شَپَتھے کرِتے اِیشْوَرِییَسِںہاسَنَتَدُپَرْیُّپَوِشْٹَیوح شَپَتھَح کْرِیَتے۔
23 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Чүнки силәр һәтта ялпуз, арпибәдиян вә зириләрниң ондин бир үлүшини өшрә қилип Худаға атайсиләр-ю, бирақ Тәврат қануниниң техиму вәзинлик тәрәплири болған адаләт, рәһимдиллик вә садиқлиқни етиварға һеч алмайсиләр. Авал мошу ишларни орундишиңлар керәк, андин шу ишларниму ада қилмай қоймаслиғиңлар керәк.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں پودِنایاح سِتَچّھَتْرایا جِیرَکَسْیَ چَ دَشَماںشانْ دَتّھَ، کِنْتُ وْیَوَسْتھایا گُرُتَرانْ نْیایَدَیاوِشْواسانْ پَرِتْیَجَتھَ؛ اِمے یُشْمابھِراچَرَنِییا اَمِی چَ نَ لَںگھَنِییاح۔
24 Әй қариғу йолбашчилар! Силәр [чинәңләрдики] пашини сүзүп еливетисиләр, лекин бирәр төгини пүтүн пети жутуветисиләр!
ہے اَنْدھَپَتھَدَرْشَکا یُویَں مَشَکانْ اَپَسارَیَتھَ، کِنْتُ مَہانْگانْ گْرَسَتھَ۔
25 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Силәр чинә-қачиларниң тешинила жуюп пакизлиғиниңлар билән уларниң ичи һәртүрлүк һерислик вә ишрәтпәрәсликкә толған.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچَ بَہِح پَرِشْکُرُتھَ؛ کِنْتُ تَدَبھْیَنْتَرَں دُراتْمَتَیا کَلُشینَ چَ پَرِپُورْنَماسْتے۔
26 Әй қариғу Пәрисий! Авал чинә-қачиниң ичини пакла, шундақта тешиму пак болиду!
ہے اَنْدھاح پھِرُوشِلوکا آدَو پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچابھْیَنْتَرَں پَرِشْکُرُتَ، تینَ تیشاں بَہِرَپِ پَرِشْکارِشْیَتے۔
27 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Силәр ақартип қоюлған, сирти чирайлиқ көрүнидиған лекин ичи өлүкләрниң устиханлири вә һәр хил напак нәрсиләргә толған қәбирләргә охшайсиләр.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں شُکْلِیکرِتَشْمَشانَسْوَرُوپا بھَوَتھَ، یَتھا شْمَشانَبھَوَنَسْیَ بَہِشْچارُ، کِنْتْوَبھْیَنْتَرَں مرِتَلوکاناں کِیکَشَیح سَرْوَّپْرَکارَمَلینَ چَ پَرِپُورْنَمْ؛
28 Шуниңдәк тешиңлардин инсанларниң алдида һәққаний адәмләрдәк көрүнисиләр, лекин ичиңлар сахтипәзлик вә итаәтсизлик билән толған.
تَتھَیوَ یُویَمَپِ لوکاناں سَمَکْشَں بَہِرْدھارْمِّکاح کِنْتْوَنْتَحکَرَنیشُ کیوَلَکاپَٹْیادھَرْمّابھْیاں پَرِپُورْناح۔
29 Һалиңларға вай, әй Тәврат устазлири вә Пәрисийләр, сахтипәзләр! Чүнки силәр пәйғәмбәрләрниң қәбирлирини ясап келиватисиләр, һәққанийларниң мазарлирини безәп келиватисиләр
ہا ہا کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں بھَوِشْیَدْوادِناں شْمَشانَگیہَں نِرْمّاتھَ، سادھُوناں شْمَشانَنِکیتَنَں شوبھَیَتھَ
30 вә силәр: «Ата-бовилиримизниң заманида яшиған болсақ едуқ, уларниң пәйғәмбәрләрниң қенини төкүшлиригә шерик болмайттуқ» — дәйсиләр.
وَدَتھَ چَ یَدِ وَیَں سْویشاں پُورْوَّپُرُشاناں کالَ اَسْتھاسْیامَ، تَرْہِ بھَوِشْیَدْوادِناں شونِتَپاتَنے تیشاں سَہَبھاگِنو نابھَوِشْیامَ۔
31 Шуңа силәр өз сөзүңлар билән өзүңларниң пәйғәмбәрләрни өлтүргәнләрниң әвлатлири екәнлигиңларға гувалиқ бәрдиңлар.
اَتو یُویَں بھَوِشْیَدْوادِگھاتَکاناں سَنْتانا اِتِ سْوَیَمیوَ سْویشاں ساکْشْیَں دَتّھَ۔
32 Ундақта, ата-бовилириңлар башлиған қилмишлирини толуқлаңлар!
اَتو یُویَں نِجَپُورْوَّپُرُشاناں پَرِمانَپاتْرَں پَرِپُورَیَتَ۔
33 Әй иланлар! Зәһәрлик иланларниң нәсиллири! Дозақ җазасидин қандақму қутулаларсиләр? (Geenna g1067)
رے بھُجَگاح کرِشْنَبھُجَگَوَںشاح، یُویَں کَتھَں نَرَکَدَنْڈادْ رَکْشِشْیَدھْوے۔ (Geenna g1067)
34 Шуңа мана, силәргә пәйғәмбәрләр, данишмәнләр вә алимларни әвәтип туримән. Силәр уларниң бәзилирини крестләп өлтүрисиләр, бәзилирини синагоглириңларда дәрригә басисиләр, шәһәрдин шәһәргә қоғлайсиләр.
پَشْیَتَ، یُشْماکَمَنْتِکَمْ اَہَں بھَوِشْیَدْوادِنو بُدّھِمَتَ اُپادھْیایاںشْچَ پْریشَیِشْیامِ، کِنْتُ تیشاں کَتِپَیا یُشْمابھِ رْگھانِشْیَنْتے، کْرُشے چَ گھانِشْیَنْتے، کیچِدْ بھَجَنَبھَوَنے کَشابھِراگھانِشْیَنْتے، نَگَرے نَگَرے تاڈِشْیَنْتے چَ؛
35 Шундақ қилип, һәққаний Һабилниң қан қәрзидин тартип таки силәр ибадәтханидики муқәддәс җай билән қурбангаһниң арилиғида өлтүргән Бәрәкияниң оғли Зәкәрияниң қан қәрзигичә, һәққанийларниң йәр йүзидә еқитилған барлиқ қан қәризлири бу дәвирниң бешиға чүшүрүлиду.
تینَ سَتْپُرُشَسْیَ ہابِلو رَکْتَپاتَمارَبھْیَ بیرِکھِیَح پُتْرَں یَں سِکھَرِیَں یُویَں مَنْدِرَیَجْنَویدْیو رْمَدھْیے ہَتَوَنْتَح، تَدِییَشونِتَپاتَں یاوَدْ اَسْمِنْ دیشے یاوَتاں سادھُپُرُشاناں شونِتَپاتو بھَوَتْ تَتْ سَرْوّیشاماگَساں دَنْڈا یُشْماسُ وَرْتِّشْیَنْتے۔
36 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, шу қилмишларниң җазасиниң һәммиси мошу дәвирниң бешиға чүшиду.
اَہَں یُشْمانْتَ تَتھْیَں وَدامِ، وِدْیَمانےسْمِنْ پُرُشے سَرْوّے وَرْتِّشْیَنْتے۔
37 Әй Йерусалим, Йерусалим! Пәйғәмбәрләрни өлтүридиған, өзигә әвәтилгән әлчиләрни чалма-кесәк қилидиған шәһәр! Мекиян җүҗилирини қанат астиға жиққандәк пәрзәнтлириңни қанчә қетим қойнумға алмақчи болдум, лекин силәр унимидиңлар!
ہے یِرُوشالَمْ ہے یِرُوشالَمْ نَگَرِ تْوَں بھَوِشْیَدْوادِنو ہَتَوَتِی، تَوَ سَمِیپَں پْریرِتاںشْچَ پاشانَیراہَتَوَتِی، یَتھا کُکُّٹِی شاوَکانْ پَکْشادھَح سَںگرِہْلاتِ، تَتھا تَوَ سَنْتانانْ سَںگْرَہِیتُں اَہَں بَہُوارَمْ اَیچّھَں؛ کِنْتُ تْوَں نَ سَمَمَنْیَتھاح۔
38 Мана, әнди өйүңлар силәргә харабә болуп қалиду!
پَشْیَتَ یَشْماکَں واسَسْتھانَمْ اُچّھِنَّں تْیَکْشْیَتے۔
39 Чүнки мән шуни силәргә ейтип қояйки, силәр: «Пәрвәрдигарниң намида кәлгүчигә мубарәк болсун!» демигичә, силәр мени қайтидин һеч көрәлмәйсиләр.
اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، یَح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ، سَ دھَنْیَ اِتِ وانِیں یاوَنَّ وَدِشْیَتھَ، تاوَتْ ماں پُنَ رْنَ دْرَکْشْیَتھَ۔

< Матта 23 >