Матта 22
1 Әйса уларға йәнә тәмсилләр билән мундақ деди:
అనన్తరం యీశుః పునరపి దృష్టాన్తేన తాన్ అవాదీత్,
2 Әрш падишалиғи худди өз оғли үчүн той зияпитини тәйярлиған бир падишаға охшайду.
స్వర్గీయరాజ్యమ్ ఏతాదృశస్య నృపతేః సమం, యో నిజ పుత్రం వివాహయన్ సర్వ్వాన్ నిమన్త్రితాన్ ఆనేతుం దాసేయాన్ ప్రహితవాన్,
3 У чакарлирини той зияпитигә тәклип қилинғанларни чақиришқа әвәтипту, лекин улар келишкә унимапту.
కిన్తు తే సమాగన్తుం నేష్టవన్తః|
4 У йәнә башқа чакарлирини әвәтип, уларға тапилап: «Чақирилғанларға: — Мана, мән зияпитимни тәйяр қилдим; мениң топақлирим, бордақ маллирим союлди, һәммә нәрсә тәйяр. Зияпәткә мәрһәмәт қилғай, дәйду, дәп ейтиңлар, — дәпту.
తతో రాజా పునరపి దాసానన్యాన్ ఇత్యుక్త్వా ప్రేషయామాస, నిమన్త్రితాన్ వదత, పశ్యత, మమ భేజ్యమాసాదితమాస్తే, నిజవ్టషాదిపుష్టజన్తూన్ మారయిత్వా సర్వ్వం ఖాద్యద్రవ్యమాసాదితవాన్, యూయం వివాహమాగచ్ఛత|
5 Бирақ улар тәкливини етиварға алмай, бириси етизлиғиға кәтсә, йәнә бири содисиға кетипту.
తథపి తే తుచ్ఛీకృత్య కేచిత్ నిజక్షేత్రం కేచిద్ వాణిజ్యం ప్రతి స్వస్వమార్గేణ చలితవన్తః|
6 Қалғанлири болса [падишаниң] чакарлирини тутувелип, хорлап өлтүрүветипту.
అన్యే లోకాస్తస్య దాసేయాన్ ధృత్వా దౌరాత్మ్యం వ్యవహృత్య తానవధిషుః|
7 Падиша буни аңлап қаттиқ ғәзәплинип, әскәрлирини чиқирип, у қатилларни йоқитип, уларниң шәһиригә от қоюветипту.
అనన్తరం స నృపతిస్తాం వార్త్తాం శ్రుత్వా క్రుధ్యన్ సైన్యాని ప్రహిత్య తాన్ ఘాతకాన్ హత్వా తేషాం నగరం దాహయామాస|
8 Андин у чакарлириға: «Той зияпити тәйяр болди, лекин чақирилғанлар [меһманлиққа] мунасип кәлмиди.
తతః స నిజదాసేయాన్ బభాషే, వివాహీయం భోజ్యమాసాదితమాస్తే, కిన్తు నిమన్త్రితా జనా అయోగ్యాః|
9 Әнди силәр һәдә йолларға берип, удул кәлгән адәмләрниң һәммисини той зияпитигә тәклип қилиңлар» дәпту.
తస్మాద్ యూయం రాజమార్గం గత్వా యావతో మనుజాన్ పశ్యత, తావతఏవ వివాహీయభోజ్యాయ నిమన్త్రయత|
10 Буниң билән чакарлар йолларға чиқип, яхши болсун, яман болсун, удул кәлгәнлиги адәмләрниң һәммисини жиғип әкәпту. Той соруни меһманлар билән лиқ толупту.
తదా తే దాసేయా రాజమార్గం గత్వా భద్రాన్ అభద్రాన్ వా యావతో జనాన్ దదృశుః, తావతఏవ సంగృహ్యానయన్; తతోఽభ్యాగతమనుజై ర్వివాహగృహమ్ అపూర్య్యత|
11 Падиша меһманлар билән көрүшкили киргәндә, у йәрдә зияпәт кийими киймигән бир кишини көрүпту.
తదానీం స రాజా సర్వ్వానభ్యాగతాన్ ద్రష్టుమ్ అభ్యన్తరమాగతవాన్; తదా తత్ర వివాహీయవసనహీనమేకం జనం వీక్ష్య తం జగాద్,
12 Падиша униңдин: «Бурадәр, зияпәт кийими киймәй, бу йәргә қандақ кирдиң?» дәп сорапту, бирақ у киши җавап берәлмәй қапту.
హే మిత్ర, త్వం వివాహీయవసనం వినా కథమత్ర ప్రవిష్టవాన్? తేన స నిరుత్తరో బభూవ|
13 Падиша чакарлириға: «Уни пут-қоллиридин бағлап, тешидики қараңғулуққа ачиқип ташлаңлар! У йәрдә жиға-зерәлар көтирилиду, чишлирини ғучурлитиду» дәпту.
తదా రాజా నిజానుచరాన్ అవదత్, ఏతస్య కరచరణాన్ బద్ధా యత్ర రోదనం దన్తైర్దన్తఘర్షణఞ్చ భవతి, తత్ర వహిర్భూతతమిస్రే తం నిక్షిపత|
14 Чүнки чақирилғанлар көп, лекин талланғанлар аздур.
ఇత్థం బహవ ఆహూతా అల్పే మనోభిమతాః|
15 Буниң билән Пәрисийләр у йәрдин чиқип, қандақ қилип уни өз сөзи билән қапқанқа чүшүрүш һәққидә мәслиһәтләшти.
అనన్తరం ఫిరూశినః ప్రగత్య యథా సంలాపేన తమ్ ఉన్మాథే పాతయేయుస్తథా మన్త్రయిత్వా
16 Улар мухлислирини Һеродниң тәрәпдарлири билән биллә униң йениға әвәтип: — Устаз, силини сәмимий адәм, кишиләргә Худаниң йолини садиқлиқ билән үгитип келиватиду вә адәмләргә қәтъий йүз-хатирә қилмай һеч кимгә ян басмайду, дәп билимиз.
హేరోదీయమనుజైః సాకం నిజశిష్యగణేన తం ప్రతి కథయామాసుః, హే గురో, భవాన్ సత్యః సత్యమీశ్వరీయమార్గముపదిశతి, కమపి మానుషం నానురుధ్యతే, కమపి నాపేక్షతే చ, తద్ వయం జానీమః|
17 Қени, қандақ ойлайла? [Рим императори] Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшуруш Тәврат қануниға уйғунму-йоқ? — дейишти.
అతః కైసరభూపాయ కరోఽస్మాకం దాతవ్యో న వా? అత్ర భవతా కిం బుధ్యతే? తద్ అస్మాన్ వదతు|
18 Лекин Әйса уларниң рәзил нийитини билип: — Әй сахтипәзләр, мени немишкә синимақчисиләр?
తతో యీశుస్తేషాం ఖలతాం విజ్ఞాయ కథితవాన్, రే కపటినః యుయం కుతో మాం పరిక్షధ్వే?
19 Қени, баҗға тапшурулидиған бир тәңгә маңа көрситиңлар, — деди. Улар бир динар пулини әкәлди.
తత్కరదానస్య ముద్రాం మాం దర్శయత| తదానీం తైస్తస్య సమీపం ముద్రాచతుర్థభాగ ఆనీతే
20 У улардин: — Буниң үстидики сүрәт вә нам-исим кимниң? — дәп сориди.
స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర కస్యేయం మూర్త్తి ర్నామ చాస్తే? తే జగదుః, కైసరభూపస్య|
21 Қәйсәрниң, — дәп җавап бәрди улар. У уларға: — Ундақ болса, Қәйсәрниң һәққини Қәйсәргә, Худаниң һәққини Худаға тапшуруңлар, — деди.
తతః స ఉక్తవాన, కైసరస్య యత్ తత్ కైసరాయ దత్త, ఈశ్వరస్య యత్ తద్ ఈశ్వరాయ దత్త|
22 Улар бу сөзни аңлап, һәйран болуп қелишти-дә, униң йенидин кетип қалди.
ఇతి వాక్యం నిశమ్య తే విస్మయం విజ్ఞాయ తం విహాయ చలితవన్తః|
23 Шу күни, «Өлгәнләр тирилмәйду» дәйдиған Садуқийлар униң алдиға келип қистап соал қойди:
తస్మిన్నహని సిదూకినోఽర్థాత్ శ్మశానాత్ నోత్థాస్యన్తీతి వాక్యం యే వదన్తి, తే యీశేరన్తికమ్ ఆగత్య పప్రచ్ఛుః,
24 — Устаз, Муса [пәйғәмбәр Тәвратта]: «Бир киши пәрзәнтсиз өлүп кәтсә, униң ака яки иниси тул йәңгисини әмригә елип, қериндиши үчүн нәсил қалдуруши лазим» дәп тапилиған.
హే గురో, కశ్చిన్మనుజశ్చేత్ నిఃసన్తానః సన్ ప్రాణాన్ త్యజతి, తర్హి తస్య భ్రాతా తస్య జాయాం వ్యుహ్య భ్రాతుః సన్తానమ్ ఉత్పాదయిష్యతీతి మూసా ఆదిష్టవాన్|
25 Бурун аримизда йәттә ака-ука бар еди. Чоңи өйләнгәндин кейин өлүп кәтти. Пәрзәнт көрмигәнликтин, аялини иккинчи қериндишиниң әмригә қалдурди.
కిన్త్వస్మాకమత్ర కేఽపి జనాః సప్తసహోదరా ఆసన్, తేషాం జ్యేష్ఠ ఏకాం కన్యాం వ్యవహాత్, అపరం ప్రాణత్యాగకాలే స్వయం నిఃసన్తానః సన్ తాం స్త్రియం స్వభ్రాతరి సమర్పితవాన్,
26 Бирақ иккинчисидики әһвалму униңкигә охшаш болди, андин бу иш үчинчисидә таки йәттинчи қериндашқичә охшаш давамлашти.
తతో ద్వితీయాదిసప్తమాన్తాశ్చ తథైవ చక్రుః|
27 Ахирда, у аялму өлүп кәтти.
శేషే సాపీ నారీ మమార|
28 Әнди тирилиш күнидә бу аял йәттә ака-укиниң қайсисиниң аяли болиду? Чүнки уни һәммиси әмригә алған-дә!
మృతానామ్ ఉత్థానసమయే తేషాం సప్తానాం మధ్యే సా నారీ కస్య భార్య్యా భవిష్యతి? యస్మాత్ సర్వ్వఏవ తాం వ్యవహన్|
29 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Силәр нә муқәддәс язмиларни нә Худаниң қудритини билмигәнлигиңлар үчүн азғансиләр.
తతో యీశుః ప్రత్యవాదీత్, యూయం ధర్మ్మపుస్తకమ్ ఈశ్వరీయాం శక్తిఞ్చ న విజ్ఞాయ భ్రాన్తిమన్తః|
30 Чүнки өлүмдин тирилгәндә инсанлар өйләнмәйду, әргә тәгмәйду, бәлки Худаниң әрштики пәриштилиригә охшаш болиду.
ఉత్థానప్రాప్తా లోకా న వివహన్తి, న చ వాచా దీయన్తే, కిన్త్వీశ్వరస్య స్వర్గస్థదూతానాం సదృశా భవన్తి|
31 Әнди өлүмдин тирилиш мәсилиси һәққидә Худаниң силәргә ейтқан:
అపరం మృతానాముత్థానమధి యుష్మాన్ ప్రతీయమీశ్వరోక్తిః,
32 «Мән Ибраһим, Исһақ вә Яқупларниң Худасидурмән!» дегән шу сөзини оқумидиңларму? Худа өлүкләрниң әмәс, бәлки тирикләрниң Худасидур!».
"అహమిబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబ ఈశ్వర" ఇతి కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి? కిన్త్వీశ్వరో జీవతామ్ ఈశ్వర: , స మృతానామీశ్వరో నహి|
33 Бу сөзни аңлиған хәлиқ униң тәлимидин һәйрануһәс қелишти.
ఇతి శ్రుత్వా సర్వ్వే లోకాస్తస్యోపదేశాద్ విస్మయం గతాః|
34 Пәрисийләр униң Садуқийларниң ағзини тувақлиғанлиғини аңлап, бир йәргә җәм болушти.
అనన్తరం సిదూకినామ్ నిరుత్తరత్వవార్తాం నిశమ్య ఫిరూశిన ఏకత్ర మిలితవన్తః,
35 Уларниң арисидики бир Тәврат-қанун устази уни синаш мәхситидә униңдин:
తేషామేకో వ్యవస్థాపకో యీశుం పరీక్షితుం పపచ్ఛ,
36 — Устаз, Тәврат қанунидики әң муһим әмир қайси? — дәп қистап сориди.
హే గురో వ్యవస్థాశాస్త్రమధ్యే కాజ్ఞా శ్రేష్ఠా?
37 У униңға мундақ деди: — «Пәрвәрдигар Худайиңни пүтүн қәлбиң, пүтүн җениң, пүтүн зеһниң билән сөйгин»
తతో యీశురువాచ, త్వం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైశ్చ సాకం ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రీయస్వ,
38 — әң улуқ, биринчи орунда туридиған әмир мана шу.
ఏషా ప్రథమమహాజ్ఞా| తస్యాః సదృశీ ద్వితీయాజ్ఞైషా,
39 Униңға охшайдиған иккинчи әмир болса «Хошнаңни өзүңни сөйгәндәк сөй».
తవ సమీపవాసిని స్వాత్మనీవ ప్రేమ కురు|
40 Пүтүн Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләрниң сөзлири бу икки әмиргә есилған һалда маңиду.
అనయో ర్ద్వయోరాజ్ఞయోః కృత్స్నవ్యవస్థాయా భవిష్యద్వక్తృగ్రన్థస్య చ భారస్తిష్ఠతి|
41 Пәрисийләр җәм болуп турған вақитта, Әйса улардин:
అనన్తరం ఫిరూశినామ్ ఏకత్ర స్థితికాలే యీశుస్తాన్ పప్రచ్ఛ,
42 — Мәсиһ тоғрисида қандақ ойлаватисиләр? У кимниң оғли? — дәп сориди. Давутниң оғли, — дейишти улар.
ఖ్రీష్టమధి యుష్మాకం కీదృగ్బోధో జాయతే? స కస్య సన్తానః? తతస్తే ప్రత్యవదన్, దాయూదః సన్తానః|
43 У уларға мундақ деди: Ундақта, немә үчүн [Зәбурда] Давут уни Роһта «Рәббим» дәп атап, —
తదా స ఉక్తవాన్, తర్హి దాయూద్ కథమ్ ఆత్మాధిష్ఠానేన తం ప్రభుం వదతి?
44 «Пәрвәрдигар мениң Рәббимгә ейттики: — «Мән сениң дүшмәнлириңни айиғиң астида дәссәткичә, Оң йенимда олтарғин!» — дәйду?
యథా మమ ప్రభుమిదం వాక్యమవదత్ పరమేశ్వరః| తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ ఉపావిశ| అతో యది దాయూద్ తం ప్రభుం వదతి, ర్తిహ స కథం తస్య సన్తానో భవతి?
45 Давут [Мәсиһни] шундақ «Рәббим» дәп атиған турса, әнди у қандақму Давутниң оғли болиду?
తదానీం తేషాం కోపి తద్వాక్యస్య కిమప్యుత్తరం దాతుం నాశక్నోత్;
46 Вә һеч ким униңға җававән бир еғизму сөз қайтуралмиди; шу күндин етиварән, һеч ким униңдин соал сорашқиму петиналмиди.
తద్దినమారభ్య తం కిమపి వాక్యం ప్రష్టుం కస్యాపి సాహసో నాభవత్|
