Матта 22
1 Әйса уларға йәнә тәмсилләр билән мундақ деди:
Il reprit la parole, et continuant de raconter des paraboles, il leur dit:
2 Әрш падишалиғи худди өз оғли үчүн той зияпитини тәйярлиған бир падишаға охшайду.
«Voici une similitude du Royaume des cieux: un roi, qui célébrait les noces de son fils,
3 У чакарлирини той зияпитигә тәклип қилинғанларни чақиришқа әвәтипту, лекин улар келишкә унимапту.
envoya ses serviteurs prévenir les conviés de s'y rendre; mais ils ne voulurent pas venir.
4 У йәнә башқа чакарлирини әвәтип, уларға тапилап: «Чақирилғанларға: — Мана, мән зияпитимни тәйяр қилдим; мениң топақлирим, бордақ маллирим союлди, һәммә нәрсә тәйяр. Зияпәткә мәрһәмәт қилғай, дәйду, дәп ейтиңлар, — дәпту.
D'autres serviteurs furent, une seconde fois, envoyés avec cet ordre: dites ceci aux conviés: voici mon festin préparé; mes boeufs et les animaux engraissés sont tués; tout est prêt; venez aux noces.»
5 Бирақ улар тәкливини етиварға алмай, бириси етизлиғиға кәтсә, йәнә бири содисиға кетипту.
«Mais les conviés n'en tinrent nul compte et ils s'en allèrent, celui-ci à sa campagne, celui-là à ses affaires.
6 Қалғанлири болса [падишаниң] чакарлирини тутувелип, хорлап өлтүрүветипту.
Quant aux autres, ils s'emparèrent des serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.
7 Падиша буни аңлап қаттиқ ғәзәплинип, әскәрлирини чиқирип, у қатилларни йоқитип, уларниң шәһиригә от қоюветипту.
Se mettant en colère, le roi envoya ses troupes exterminer ces meurtriers et incendier leur ville.
8 Андин у чакарлириға: «Той зияпити тәйяр болди, лекин чақирилғанлар [меһманлиққа] мунасип кәлмиди.
Il dit ensuite à ses serviteurs: «Le festin de noces est prêt, mais ceux qui y avaient été invités n'en ont pas été dignes.
9 Әнди силәр һәдә йолларға берип, удул кәлгән адәмләрниң һәммисини той зияпитигә тәклип қилиңлар» дәпту.
Parcourez donc les carrefours; et tous ceux que vous trouverez, appelez-les au festin de noces.»
10 Буниң билән чакарлар йолларға чиқип, яхши болсун, яман болсун, удул кәлгәнлиги адәмләрниң һәммисини жиғип әкәпту. Той соруни меһманлар билән лиқ толупту.
Les serviteurs s'en allèrent alors par les rues, rassemblèrent tous ceux qu'ils rencontrèrent, bons et mauvais, de sorte que la salle fut remplie de convives.»
11 Падиша меһманлар билән көрүшкили киргәндә, у йәрдә зияпәт кийими киймигән бир кишини көрүпту.
Étant entré pour voir ceux qui étaient à table, le roi vit là un homme qui n'avait point revêtu la robe nuptiale.
12 Падиша униңдин: «Бурадәр, зияпәт кийими киймәй, бу йәргә қандақ кирдиң?» дәп сорапту, бирақ у киши җавап берәлмәй қапту.
Mon ami, lui demanda-t-il, comment es-tu entré ici sans avoir de robe nuptiale? Il eut la bouche fermée.
13 Падиша чакарлириға: «Уни пут-қоллиридин бағлап, тешидики қараңғулуққа ачиқип ташлаңлар! У йәрдә жиға-зерәлар көтирилиду, чишлирини ғучурлитиду» дәпту.
Alors le roi dit aux gens de service: «Liez-le, pieds et mains, et jetez-le dehors, dans les ténèbres; là seront les pleurs et le grincement des dents.
14 Чүнки чақирилғанлар көп, лекин талланғанлар аздур.
Beaucoup, en effet, sont appelés; peu sont élus.»
15 Буниң билән Пәрисийләр у йәрдин чиқип, қандақ қилип уни өз сөзи билән қапқанқа чүшүрүш һәққидә мәслиһәтләшти.
Alors les Pharisiens, en s'en allant, se concertèrent pour le prendre au piège par ses propres paroles,
16 Улар мухлислирини Һеродниң тәрәпдарлири билән биллә униң йениға әвәтип: — Устаз, силини сәмимий адәм, кишиләргә Худаниң йолини садиқлиқ билән үгитип келиватиду вә адәмләргә қәтъий йүз-хатирә қилмай һеч кимгә ян басмайду, дәп билимиз.
et ils lui envoyèrent leurs disciples, accompagnés des Hérodiens, qui lui dirent: «Maître, nous savons que tu es véridique et que tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu, sans avoir souci de qui que ce soit, sans regarder à la figure des uns ou des autres.
17 Қени, қандақ ойлайла? [Рим императори] Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшуруш Тәврат қануниға уйғунму-йоқ? — дейишти.
Dis-nous donc quel est ton avis: Est-il permis, oui ou non, de payer l'impôt à César?
18 Лекин Әйса уларниң рәзил нийитини билип: — Әй сахтипәзләр, мени немишкә синимақчисиләр?
Mais Jésus, connaissant leur malice, répondit: «Pourquoi me mettez-vous à l'épreuve, hypocrites!
19 Қени, баҗға тапшурулидиған бир тәңгә маңа көрситиңлар, — деди. Улар бир динар пулини әкәлди.
montrez-moi la monnaie de l'impôt.» Ils lui présentèrent un denier.
20 У улардин: — Буниң үстидики сүрәт вә нам-исим кимниң? — дәп сориди.
«De qui est cette image? demanda-t-il, de qui cette inscription?»
21 Қәйсәрниң, — дәп җавап бәрди улар. У уларға: — Ундақ болса, Қәйсәрниң һәққини Қәйсәргә, Худаниң һәққини Худаға тапшуруңлар, — деди.
Ils répondirent: «de César». Alors il leur dit: «Rendez donc à César ce qui est à César et à Dieu ce qui est à Dieu.»
22 Улар бу сөзни аңлап, һәйран болуп қелишти-дә, униң йенидин кетип қалди.
Cette réponse les surprit et ils le laissèrent, ils partirent.
23 Шу күни, «Өлгәнләр тирилмәйду» дәйдиған Садуқийлар униң алдиға келип қистап соал қойди:
Ce même jour, des Sadducéens, disant qu'il n'y a point de résurrection, vinrent lui poser une question.
24 — Устаз, Муса [пәйғәмбәр Тәвратта]: «Бир киши пәрзәнтсиз өлүп кәтсә, униң ака яки иниси тул йәңгисини әмригә елип, қериндиши үчүн нәсил қалдуруши лазим» дәп тапилиған.
«Maître, dirent-ils, Moïse a dit: «Si quelqu'un meurt sans laisser d'enfants, que son frère épouse sa veuve et suscite à celui-ci une postérité.»
25 Бурун аримизда йәттә ака-ука бар еди. Чоңи өйләнгәндин кейин өлүп кәтти. Пәрзәнт көрмигәнликтин, аялини иккинчи қериндишиниң әмригә қалдурди.
Or, parmi nous, il y a eu sept frères. Le premier s'est marié et est mort sans avoir de postérité; il a laissé sa femme à son frère.
26 Бирақ иккинчисидики әһвалму униңкигә охшаш болди, андин бу иш үчинчисидә таки йәттинчи қериндашқичә охшаш давамлашти.
Pareillement le second, puis le troisième, jusqu'au septième.
27 Ахирда, у аялму өлүп кәтти.
Enfin, après eux tous, la femme est morte.
28 Әнди тирилиш күнидә бу аял йәттә ака-укиниң қайсисиниң аяли болиду? Чүнки уни һәммиси әмригә алған-дә!
Duquel des sept, ayant été la femme détours, sera-t-elle donc l'épouse à la résurrection?»
29 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Силәр нә муқәддәс язмиларни нә Худаниң қудритини билмигәнлигиңлар үчүн азғансиләр.
Jésus leur répondit par ces paroles: «Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ignorez et les Écritures et la puissance de Dieu.
30 Чүнки өлүмдин тирилгәндә инсанлар өйләнмәйду, әргә тәгмәйду, бәлки Худаниң әрштики пәриштилиригә охшаш болиду.
Les ressuscités, en effet, ne se marient pas et ne donnent pas en mariage, mais ils sont dans le ciel comme des anges.
31 Әнди өлүмдин тирилиш мәсилиси һәққидә Худаниң силәргә ейтқан:
Et quant à la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu cette parole que Dieu vous a dite:
32 «Мән Ибраһим, Исһақ вә Яқупларниң Худасидурмән!» дегән шу сөзини оқумидиңларму? Худа өлүкләрниң әмәс, бәлки тирикләрниң Худасидур!».
Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d' Isaac, le Dieu de Jacob.» Or ce n'est point de morts, c'est de vivants qu'il est Dieu.»
33 Бу сөзни аңлиған хәлиқ униң тәлимидин һәйрануһәс қелишти.
Les multitudes qui entendaient étaient extrêmement frappées de son enseignement.
34 Пәрисийләр униң Садуқийларниң ағзини тувақлиғанлиғини аңлап, бир йәргә җәм болушти.
Apprenant qu'il avait fermé la bouche aux Sadducéens, les Pharisiens se réunirent;
35 Уларниң арисидики бир Тәврат-қанун устази уни синаш мәхситидә униңдин:
et l'un d'eux, un légiste, lui demanda pour le mettre à l'épreuve:
36 — Устаз, Тәврат қанунидики әң муһим әмир қайси? — дәп қистап сориди.
«Maître, quel est, dans la Loi, le plus grand commandement?»
37 У униңға мундақ деди: — «Пәрвәрдигар Худайиңни пүтүн қәлбиң, пүтүн җениң, пүтүн зеһниң билән сөйгин»
Jésus lui dit: «Tu aimeras le Seigneur ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, de toute ta pensée.»
38 — әң улуқ, биринчи орунда туридиған әмир мана шу.
C'est le grand et le premier commandement.
39 Униңға охшайдиған иккинчи әмир болса «Хошнаңни өзүңни сөйгәндәк сөй».
Il y en a un second qui lui est semblable: «Tu aimeras ton prochain comme toi même.»
40 Пүтүн Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләрниң сөзлири бу икки әмиргә есилған һалда маңиду.
De ces deux commandements dépendent «la Loi» tout entière, ainsi que «les Prophètes ».
41 Пәрисийләр җәм болуп турған вақитта, Әйса улардин:
Les Pharisiens se trouvant rassemblés, Jésus leur posa cette question:
42 — Мәсиһ тоғрисида қандақ ойлаватисиләр? У кимниң оғли? — дәп сориди. Давутниң оғли, — дейишти улар.
«Quelle est votre opinion sur le Christ? de qui est-il fils?» Ils lui dirent: «de David.»
43 У уларға мундақ деди: Ундақта, немә үчүн [Зәбурда] Давут уни Роһта «Рәббим» дәп атап, —
Comment donc, reprit-il, David inspiré l'appelle-t-il «Seigneur» quand il dit:
44 «Пәрвәрдигар мениң Рәббимгә ейттики: — «Мән сениң дүшмәнлириңни айиғиң астида дәссәткичә, Оң йенимда олтарғин!» — дәйду?
«Le Seigneur a dit à mon Seigneur, Siège à ma droite Jusqu'à ce que j'aie mis tes ennemis sous tes pieds?»
45 Давут [Мәсиһни] шундақ «Рәббим» дәп атиған турса, әнди у қандақму Давутниң оғли болиду?
Si David l'appelle «Seigneur» comment donc est-il son fils?» —
46 Вә һеч ким униңға җававән бир еғизму сөз қайтуралмиди; шу күндин етиварән, һеч ким униңдин соал сорашқиму петиналмиди.
Nul ne put lui répondre un mot et, depuis ce jour-là, personne n'osa plus le questionner.
