Матта 20

1 — Чүнки әрш падишалиғи бир йәр егисигә охшайду. Егиси үзүмзарлиғида ишләшкә адәмләрни яллаш үчүн таң сәһәрдә сиртқа чиқипту.

ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟମ୍ ଏତାଦୃଶା କେନଚିଦ୍ ଗୃହସ୍ୟେନ ସମଂ, ଯୋଽତିପ୍ରଭାତେ ନିଜଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରେ କୃଷକାନ୍ ନିଯୋକ୍ତୁଂ ଗତୱାନ୍|

2 У ишләмчиләр билән күнлүки үчүн бир күмүч динардин беришкә келишип, уларни үзүмзарлиғиға әвәтипту.

ପଶ୍ଚାତ୍ ତୈଃ ସାକଂ ଦିନୈକଭୃତିଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ନିରୂପ୍ୟ ତାନ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ପ୍ରେରଯାମାସ|

3 Саат тоққузларда у йәнә сиртқа чиқип, базарда бекар турған башқа кишиләрни көрүпту.

ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରହରୈକୱେଲାଯାଂ ଗତ୍ୱା ହଟ୍ଟେ କତିପଯାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତାନୱଦତ୍,

4 Уларға: «Силәрму үзүмзарлиғимға бериңлар, һәққиңларға тегишлигини беримән» — дәпту.

ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ଯୋଗ୍ୟଭୃତିଂ ଦାସ୍ୟାମି, ତତସ୍ତେ ୱୱ୍ରଜୁଃ|

5 Улар үзүмзарлиққа берипту. Чүштә вә саат үчтиму у йәнә чиқип йәнә шундақ қипту.

ପୁନଶ୍ଚ ସ ଦ୍ୱିତୀଯତୃତୀଯଯୋଃ ପ୍ରହରଯୋ ର୍ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ତଥୈୱ କୃତୱାନ୍|

6 Лекин [кәчқурун] саат бәшләрдә чиққанда у йәрдә турған йәнә башқиларни көрүп, улардин: «Немә үчүн бу йәрдә күн бойи бекар турисиләр?» дәп сорапту.

ତତୋ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱଶିଷ୍ଟାଯାଂ ୱେଲାଯାଂ ବହି ର୍ଗତ୍ୱାପରାନ୍ କତିପଯଜନାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଯୂଯଂ କିମର୍ଥମ୍ ଅତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦିନଂ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମାଣସ୍ତିଷ୍ଠଥ?

7 Улар: «Бизни һеч ким яллимиди» дәп җавап қайтурупту. У уларға: «Ундақта, силәрму үзүмзарлиғимға берип ишләңлар» — дәпту.

ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଅସ୍ମାନ୍ ନ କୋପି କର୍ମମଣି ନିଯୁଂକ୍ତେ| ତଦାନୀଂ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ତେନ ଯୋଗ୍ୟାଂ ଭୃତିଂ ଲପ୍ସ୍ୟଥ|

8 Кәч болғанда, үзүмзарлиқ егиси ғоҗидариға: «Ишләмчиләрни чақирип, әң ахирида кәлгәнләрдин башлап әң авал кәлгәнләргичә һәммисиниң иш һәққини бәр» дәпту.

ତଦନନ୍ତରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ସଏୱ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରପତିରଧ୍ୟକ୍ଷଂ ଗଦିୱାନ୍, କୃଷକାନ୍ ଆହୂଯ ଶେଷଜନମାରଭ୍ୟ ପ୍ରଥମଂ ଯାୱତ୍ ତେଭ୍ୟୋ ଭୃତିଂ ଦେହି|

9 Авал кәчқурун саат бәштә ишқа кәлгәнләр келип, һәр бири бир күмүч динардин апту.

ତେନ ଯେ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱସ୍ଥିତେ ସମାଯାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତ୍|

10 Әң авал яллап келингәнләрниң нөвити кәлгәндә, улар: Техиму көп иш һәққи алимизғу, дәп ойлишипту; бирақ уларму бир күмүч динардин апту.

ତଦାନୀଂ ପ୍ରଥମନିଯୁକ୍ତା ଜନା ଆଗତ୍ୟାନୁମିତୱନ୍ତୋ ୱଯମଧିକଂ ପ୍ରପ୍ସ୍ୟାମଃ, କିନ୍ତୁ ତୈରପି ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋଽଲାଭି|

11 Улар иш һәққини алғини билән йәр егисидин ағринип:

ତତସ୍ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତେନ କ୍ଷେତ୍ରପତିନା ସାକଂ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତଃ କଥଯାମାସୁଃ,

12 «Бу ахирда кәлгәнләр пәқәт бир саатла ишлиди, бирақ сиз уларни күн бойи җапалиқ вә қаттиқ иссиқни чәккән бизләр билән баравәр һесаплидиңизғу, дәп ғудуришипту.

ୱଯଂ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଦିନଂ ତାପକ୍ଲେଶୌ ସୋଢୱନ୍ତଃ, କିନ୍ତୁ ପଶ୍ଚାତାଯା ସେ ଜନା ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯମାତ୍ରଂ ପରିଶ୍ରାନ୍ତୱନ୍ତସ୍ତେଽସ୍ମାଭିଃ ସମାନାଂଶାଃ କୃତାଃ|

13 Лекин [йәр егиси] уларниң биригә җавап қайтуруп: «Бурадәр, саңа наһәқлиқ қилғиним йоқ! Сән билән бир күмүч динарға келишмигәнмидуқ?

ତତଃ ସ ତେଷାମେକଂ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ହେ ୱତ୍ସ, ମଯା ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କୋପ୍ୟନ୍ୟାଯୋ ନ କୃତଃ କିଂ ତ୍ୱଯା ମତ୍ସମକ୍ଷଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋ ନାଙ୍ଗୀକୃତଃ?

14 Һәққиңни елип қайтип кәткин. Бу ахирда кәлгәнгиму саңа охшаш бәргүм бар.

ତସ୍ମାତ୍ ତୱ ଯତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟଂ ତଦାଦାଯ ଯାହି, ତୁଭ୍ୟଂ ଯତି, ପଶ୍ଚାତୀଯନିଯୁକ୍ତଲୋକାଯାପି ତତି ଦାତୁମିଚ୍ଛାମି|

15 Өзүмниңкини өзүм билгәнчә ишлитиш һоқуқум йоқму? Сехий болғанлиғимға көзүң қизириватамду?

ସ୍ୱେଚ୍ଛଯା ନିଜଦ୍ରୱ୍ୟୱ୍ୟୱହରଣଂ କିଂ ମଯା ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ମମ ଦାତୃତ୍ୱାତ୍ ତ୍ୱଯା କିମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାଦୃଷ୍ଟିଃ କ୍ରିଯତେ?

16 Шундақ қилип «Алдида турғанлар арқиға өтиду, арқида турғанлар алдиға өтиду»; чүнки чақирилғанлар көп, амма талланғанлар аз болиду.

ଇତ୍ଥମ୍ ଅଗ୍ରୀଯଲୋକାଃ ପଶ୍ଚତୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ପଶ୍ଚାତୀଯଜନାଶ୍ଚଗ୍ରୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ଅହୂତା ବହୱଃ କିନ୍ତ୍ୱଲ୍ପେ ମନୋଭିଲଷିତାଃ|

17 Әйса Йерусалимға чиқиветип, йолда он икки мухлисини бир чәткә тартип, уларға мундақ деди:

ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଗଚ୍ଛନ୍ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଏକାନ୍ତେ ୱଭାଷେ,

18 — Мана биз һазир Йерусалимға чиқип кетиватимиз. Инсаноғли баш каһинлар вә Тәврат устазлириға тапшурулиду. Улар уни өлүмгә мәһкүм қилиду

ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଯାମଃ, ତତ୍ର ପ୍ରଧାନଯାଜକାଧ୍ୟାପକାନାଂ କରେଷୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ସମର୍ପିଷ୍ୟତେ;

19 андин уни мәсқирә қилип, қамчилап вә крестләшкә ят әлликләргә тапшуриду. Лекин у үчинчи күни қайта тирилиду.

ତେ ଚ ତଂ ହନ୍ତୁମାଜ୍ଞାପ୍ୟ ତିରସ୍କୃତ୍ୟ ୱେତ୍ରେଣ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁଂ କ୍ରୁଶେ ଧାତଯିତୁଞ୍ଚାନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସ ତୃତୀଯଦିୱସେ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାପିଷ୍ୟତେ|

20 Шу чағда, Зәбәдийниң оғуллириниң аниси икки оғлини елип, Әйсаниң алдиға келип униңдин бир ишни тәләп қилмақчи болуп сәҗдә қилди.

ତଦାନୀଂ ସିୱଦୀଯସ୍ୟ ନାରୀ ସ୍ୱପୁତ୍ରାୱାଦାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରଣମ୍ୟ କଞ୍ଚନାନୁଗ୍ରହଂ ତଂ ଯଯାଚେ|

21 Немә тәливиң бар? — дәп сориди у. Аял униңға: — Шуни әмир қилғайсәнки, сениң падишалиғиңда бу икки оғлумдин бири оң йениңда, бири сол йениңда олтарсун, — деди.

ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ତ୍ୱଂ କିଂ ଯାଚସେ? ତତଃ ସା ବଭାଷେ, ଭୱତୋ ରାଜତ୍ୱେ ମମାନଯୋଃ ସୁତଯୋରେକଂ ଭୱଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ଦ୍ୱିତୀଯଂ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତୁ|

22 Әйса уларға җававән: — Силәр немә тәләп қиливатқиниңларни билмәйватисиләр. Мән ичишкә тәмшәлгән қәдәһни ичәләмсиләр? Ичәләймиз, — дейишти улар.

ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ଯଦ୍ ଯାଚ୍ୟତେ, ତନ୍ନ ବୁଧ୍ୟତେ, ଅହଂ ଯେନ କଂସେନ ପାସ୍ୟାମି ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ପାତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ଅହଞ୍ଚ ଯେନ ମଜ୍ଜେନେନ ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ମଜ୍ଜଯିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ତେ ଜଗଦୁଃ ଶକ୍ୟତେ|

23 У уларға: — Силәр һәқиқәтәнму мениң қәдәһимдин ортақ ичисиләр. Бирақ оң яки сол йенимда олтириш несивиси мениң ихтияримда әмәс, бәлки Атам кимләргә тәйярлиған болса, шуларға несип болиду.

ତଦା ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯୁୱାଂ ମମ କଂସେନାୱଶ୍ୟଂ ପାସ୍ୟଥଃ, ମମ ମଜ୍ଜନେନ ଚ ଯୁୱାମପି ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେଥେ, କିନ୍ତୁ ଯେଷାଂ କୃତେ ମତ୍ତାତେନ ନିରୂପିତମ୍ ଇଦଂ ତାନ୍ ୱିହାଯାନ୍ୟଂ କମପି ମଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ଚ ସମୁପୱେଶଯିତୁଂ ମମାଧିକାରୋ ନାସ୍ତି|

24 [Қалған] он мухлис буниңдин хәвәр тапқанда, икки қериндишидин хапа болди.

ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାନ୍ୟେ ଦଶଶିଷ୍ୟାସ୍ତୌ ଭ୍ରାତରୌ ପ୍ରତି ଚୁକୁପୁଃ|

25 Лекин Әйса уларни йениға чақирип, мундақ деди: — Силәргә мәлумки, әлләрдики һөкүмранлар қол астидикидикиләр үстидин буйруқвазлиқ қилип һакимийәт жүргүзиду, вә уларниң һоқуқдарлири уларни ғоҗайинларчә идарә қилиду.

କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱସମୀପଂ ତାନାହୂଯ ଜଗାଦ, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ନରପତଯସ୍ତାନ୍ ଅଧିକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ଯେ ତୁ ମହାନ୍ତସ୍ତେ ତାନ୍ ଶାସତି, ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|

26 Бирақ силәрниң араңларда шундақ болмисун; бәлки силәрдин ким үстүн болушни халиса, силәрниң хизмитиңларда болсун;

କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ତଥା ଭୱେତ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମହାନ୍ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସେୱେତ;

27 вә ким араңлардикиләрниң алдинқиси болушни халиса, силәрниң қулуңлар болсун.

ଯଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ମୁଖ୍ୟୋ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦାସୋ ଭୱେତ୍|

28 Инсаноғлиму дәрвәқә шу йолда көпчилик хизмитимдә болсун демәй, бәлки көпчиликниң хизмитидә болай вә җенимни пида қилиш бәдилигә нурғун адәмләрни һөрлүккә ериштүрәй дәп кәлди.

ଇତ୍ଥଂ ମନୁଜପୁତ୍ରଃ ସେୱ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ନହି, କିନ୍ତୁ ସେୱିତୁଂ ବହୂନାଂ ପରିତ୍ରାଣମୂଲ୍ୟାର୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ଦାତୁଞ୍ଚାଗତଃ|

29 Улар Йерихо шәһиридин чиққанда, зор бир топ адәмләр униңға әгишип маңди.

ଅନନ୍ତରଂ ଯିରୀହୋନଗରାତ୍ ତେଷାଂ ବହିର୍ଗମନସମଯେ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ବହୱୋ ଲୋକା ୱୱ୍ରଜୁଃ|

30 Вә мана, йол бойида олтарған икки әма Әйсаниң у йәрдин өтүп кетиватқинини аңлап: — И Рәб, Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән, — дәп товлиди.

ଅପରଂ ୱର୍ତ୍ମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱିଶନ୍ତୌ ଦ୍ୱାୱନ୍ଧୌ ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଯୀଶୋ ର୍ଗମନଂ ନିଶମ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱଯୋ ର୍ଦଯାଂ ୱିଧେହି|

31 Көпчилик уларни «Үн чиқармаңлар!» дәп әйиплиди. Лекин, улар: — Я Рәб, и Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ товлиди.

ତତୋ ଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତୁଷ୍ଣୀମ୍ଭୱତମିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତୌ ତର୍ଜଯାମାସୁଃ; ତଥାପି ତୌ ପୁନରୁଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱାଂ ଦଯସ୍ୱ|

32 Әйса қедимини тохтитип, уларни чақирип: — Силәр үчүн немә иш қилип беришимни халисиләр? — дәп сориди.

ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ଥଗିତଃ ସନ୍ ତାୱାହୂଯ ଭାଷିତୱାନ୍, ଯୁୱଯୋଃ କୃତେ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତର୍ୱ୍ୟଂ? ଯୁୱାଂ କିଂ କାମଯେଥେ?

33 Я Рәб, көзлиримиз ечилсун! — дейишти улар.

ତଦା ତାୱୁକ୍ତୱନ୍ତୌ, ପ୍ରଭୋ ନେତ୍ରାଣି ନୌ ପ୍ରସନ୍ନାନି ଭୱେଯୁଃ|

34 Әйса уларға ич ағритип, қолини уларниң көзлиригә тәккүзивиди, көзлири шуан әслигә келип көридиған болди; улар дәрһал униңға әгишип маңди.

ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତୌ ପ୍ରତି ପ୍ରମନ୍ନଃ ସନ୍ ତଯୋ ର୍ନେତ୍ରାଣି ପସ୍ପର୍ଶ, ତେନୈୱ ତୌ ସୁୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରାତେ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମୁତୁଶ୍ଚ|