Матта 20
1 — Чүнки әрш падишалиғи бир йәр егисигә охшайду. Егиси үзүмзарлиғида ишләшкә адәмләрни яллаш үчүн таң сәһәрдә сиртқа чиқипту.
For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard.
2 У ишләмчиләр билән күнлүки үчүн бир күмүч динардин беришкә келишип, уларни үзүмзарлиғиға әвәтипту.
After he had agreed with the workers for one denarius a day, he sent them into his vineyard.
3 Саат тоққузларда у йәнә сиртқа чиқип, базарда бекар турған башқа кишиләрни көрүпту.
He went out again about the third hour and saw other workers standing idle in the marketplace.
4 Уларға: «Силәрму үзүмзарлиғимға бериңлар, һәққиңларға тегишлигини беримән» — дәпту.
To them he said, 'You also, go into the vineyard, and whatever is right I will give you.' So they went to work.
5 Улар үзүмзарлиққа берипту. Чүштә вә саат үчтиму у йәнә чиқип йәнә шундақ қипту.
Again he went out about the sixth hour and again the ninth hour, and did the same.
6 Лекин [кәчқурун] саат бәшләрдә чиққанда у йәрдә турған йәнә башқиларни көрүп, улардин: «Немә үчүн бу йәрдә күн бойи бекар турисиләр?» дәп сорапту.
Once more about the eleventh hour he went out and found others standing idle. He said to them, 'Why do you stand here idle all the day long?'
7 Улар: «Бизни һеч ким яллимиди» дәп җавап қайтурупту. У уларға: «Ундақта, силәрму үзүмзарлиғимға берип ишләңлар» — дәпту.
They said to him, 'Because no one has hired us.' He said to them, 'You also go into the vineyard.'
8 Кәч болғанда, үзүмзарлиқ егиси ғоҗидариға: «Ишләмчиләрни чақирип, әң ахирида кәлгәнләрдин башлап әң авал кәлгәнләргичә һәммисиниң иш һәққини бәр» дәпту.
When evening came, the owner of the vineyard said to his manager, 'Call the workers and pay them their wages, beginning from the last to the first.'
9 Авал кәчқурун саат бәштә ишқа кәлгәнләр келип, һәр бири бир күмүч динардин апту.
When the workers who had been hired at the eleventh hour came, each of them received a denarius.
10 Әң авал яллап келингәнләрниң нөвити кәлгәндә, улар: Техиму көп иш һәққи алимизғу, дәп ойлишипту; бирақ уларму бир күмүч динардин апту.
When the first workers came, they thought that they would receive more, but they also received one denarius each.
11 Улар иш һәққини алғини билән йәр егисидин ағринип:
When they received their wages, they complained about the landowner.
12 «Бу ахирда кәлгәнләр пәқәт бир саатла ишлиди, бирақ сиз уларни күн бойи җапалиқ вә қаттиқ иссиқни чәккән бизләр билән баравәр һесаплидиңизғу, дәп ғудуришипту.
They said, 'These last workers have spent only one hour in work, but you have made them equal to us, we who have borne the burden of the day and the scorching heat.'
13 Лекин [йәр егиси] уларниң биригә җавап қайтуруп: «Бурадәр, саңа наһәқлиқ қилғиним йоқ! Сән билән бир күмүч динарға келишмигәнмидуқ?
But the owner answered and said to one of them, 'Friend, I do you no wrong. Did you not agree with me for one denarius?
14 Һәққиңни елип қайтип кәткин. Бу ахирда кәлгәнгиму саңа охшаш бәргүм бар.
Take what belongs to you and go your way. I choose to give to these last hired workers just the same as to you.
15 Өзүмниңкини өзүм билгәнчә ишлитиш һоқуқум йоқму? Сехий болғанлиғимға көзүң қизириватамду?
Do I not have the right to do as I want with what belongs to me? Or are you envious because I am generous?'
16 Шундақ қилип «Алдида турғанлар арқиға өтиду, арқида турғанлар алдиға өтиду»; чүнки чақирилғанлар көп, амма талланғанлар аз болиду.
So the last will be first, and the first last.”
17 Әйса Йерусалимға чиқиветип, йолда он икки мухлисини бир чәткә тартип, уларға мундақ деди:
As Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve aside, and on the way he said to them,
18 — Мана биз һазир Йерусалимға чиқип кетиватимиз. Инсаноғли баш каһинлар вә Тәврат устазлириға тапшурулиду. Улар уни өлүмгә мәһкүм қилиду
“See, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes. They will condemn him to death
19 андин уни мәсқирә қилип, қамчилап вә крестләшкә ят әлликләргә тапшуриду. Лекин у үчинчи күни қайта тирилиду.
and will deliver him to the Gentiles for them to mock, to flog, and to crucify him. But on the third day he will be raised up.”
20 Шу чағда, Зәбәдийниң оғуллириниң аниси икки оғлини елип, Әйсаниң алдиға келип униңдин бир ишни тәләп қилмақчи болуп сәҗдә қилди.
Then the mother of the sons of Zebedee came to Jesus with her sons. She bowed down before him and asked for something from him.
21 Немә тәливиң бар? — дәп сориди у. Аял униңға: — Шуни әмир қилғайсәнки, сениң падишалиғиңда бу икки оғлумдин бири оң йениңда, бири сол йениңда олтарсун, — деди.
Jesus said to her, “What do you wish?” She said to him, “Command that these my two sons may sit, one at your right hand and one at your left hand, in your kingdom.”
22 Әйса уларға җававән: — Силәр немә тәләп қиливатқиниңларни билмәйватисиләр. Мән ичишкә тәмшәлгән қәдәһни ичәләмсиләр? Ичәләймиз, — дейишти улар.
But Jesus answered and said, “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink?” They said to him, “We are able.”
23 У уларға: — Силәр һәқиқәтәнму мениң қәдәһимдин ортақ ичисиләр. Бирақ оң яки сол йенимда олтириш несивиси мениң ихтияримда әмәс, бәлки Атам кимләргә тәйярлиған болса, шуларға несип болиду.
He said to them, “My cup you will indeed drink. But to sit at my right hand and at my left hand is not mine to give, but it is for those for whom it has been prepared by my Father.”
24 [Қалған] он мухлис буниңдин хәвәр тапқанда, икки қериндишидин хапа болди.
When the other ten disciples heard this, they were very angry with the two brothers.
25 Лекин Әйса уларни йениға чақирип, мундақ деди: — Силәргә мәлумки, әлләрдики һөкүмранлар қол астидикидикиләр үстидин буйруқвазлиқ қилип һакимийәт жүргүзиду, вә уларниң һоқуқдарлири уларни ғоҗайинларчә идарә қилиду.
But Jesus called them to himself and said, “You know that the rulers of the Gentiles subjugate them, and their important men exercise authority over them.
26 Бирақ силәрниң араңларда шундақ болмисун; бәлки силәрдин ким үстүн болушни халиса, силәрниң хизмитиңларда болсун;
But it must not be this way among you. Instead, whoever wishes to become great among you must be your servant,
27 вә ким араңлардикиләрниң алдинқиси болушни халиса, силәрниң қулуңлар болсун.
and whoever wishes to be first among you must be your servant,
28 Инсаноғлиму дәрвәқә шу йолда көпчилик хизмитимдә болсун демәй, бәлки көпчиликниң хизмитидә болай вә җенимни пида қилиш бәдилигә нурғун адәмләрни һөрлүккә ериштүрәй дәп кәлди.
just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.”
29 Улар Йерихо шәһиридин чиққанда, зор бир топ адәмләр униңға әгишип маңди.
As they went out from Jericho, a great crowd followed him.
30 Вә мана, йол бойида олтарған икки әма Әйсаниң у йәрдин өтүп кетиватқинини аңлап: — И Рәб, Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән, — дәп товлиди.
There were two blind men sitting by the road. When they heard that Jesus was passing by, they shouted, “Lord, Son of David, have mercy on us.”
31 Көпчилик уларни «Үн чиқармаңлар!» дәп әйиплиди. Лекин, улар: — Я Рәб, и Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ товлиди.
The crowd rebuked them, telling them to be quiet, but they cried out even more loudly, “Lord, Son of David, have mercy on us.”
32 Әйса қедимини тохтитип, уларни чақирип: — Силәр үчүн немә иш қилип беришимни халисиләр? — дәп сориди.
Then Jesus stood still and called to them and said, “What do you wish me to do for you?”
33 Я Рәб, көзлиримиз ечилсун! — дейишти улар.
They said to him, “Lord, that our eyes may be opened.”
34 Әйса уларға ич ағритип, қолини уларниң көзлиригә тәккүзивиди, көзлири шуан әслигә келип көридиған болди; улар дәрһал униңға әгишип маңди.
Then Jesus, being moved with compassion, touched their eyes. Immediately they received their sight and followed him.
