< Матта 17 >

1 Вә алтә күндин кейин, Әйса Петрус, Яқуп вә Яқупниң иниси Юһаннани айрип елип, егиз бир таққа чиқти.
And after six days Jesus taketh with him Peter, and James, and John his brother, and leadeth them up into a high mountain apart.
2 У йәрдә униң сияқи уларниң көз алдидила өзгирип, йүзи қуяштәк парлиди, кийимлири нурдәк аппақ болуп чақниди.
And he was transfigured before them, and his face shone as the sun; and his garments became white as the light.
3 Вә мана, [мухлисларға] Муса вә Иляс [пәйғәмбәрләр] униң билән сөзлишиватқан һалда көрүнди.
And lo! there appeared to them Moses and Elijah, talking with him.
4 Шуниң билән Петрус Әйсаға: — И Рәб, бу йәрдә болғинимиз немидегән яхши! Халисаң, бирини саңа, бирини Мусаға, йәнә бирини Илясқа атап бу йәргә үч кәпә ясайли! — деди.
And Peter answering said to Jesus, Lord, it is good for us to be here; if thou wilt, I will make here three tents; one for thee, and one for Moses, and one for Elijah.
5 Униң гепи түгимәйла, мана нурлуқ бир булут уларни қапливалди. Мана, булуттин: «Бу Мениң сөйүмлүк Оғлумдур, Мән униңдин хурсәнмән. Униңға қулақ селиңлар!» дегән аваз аңланди.
While he was yet speaking, lo! a bright cloud overshadowed them; and lo! a voice out of the cloud, saying, “This is my beloved Son, with whom I am well pleased; hear him.”
6 Мухлислар буни аңлап өзлирини йәргә ташлап дүм йетип вәһимигә чүшти.
And the disciples hearing it, fell on their face, and were exceedingly afraid.
7 Бирақ Әйса келип, уларға қолини тәккүзүп: Қопуңлар, қорқмаңлар, — деди.
And Jesus came and touched them, and said, Arise, and be not afraid.
8 Улар бешини көтирип қаривиди, Әйсадин башқа һеч кимни көрмиди.
And lifting up their eyes, they saw no one but Jesus only.
9 Тағдин чүшүветип, Әйса уларға: — Инсаноғли өлүмдин тирилдүрүлмигичә, бу аламәт көрүнүшни һеч кимгә ейтмаңлар, — дәп тапилиди.
And as they came down from the mountain, Jesus charged them, saying, Tell what hath been seen to no one, until the Son of man hath risen from the dead.
10 Андин мухлислири униңдин: — Тәврат устазлири немә үчүн: «Иляс [пәйғәмбәр Мәсиһ келиштин] авал қайтип келиши керәк» дейишиду? — дәп сорашти.
And the disciples asked him, saying, Why then say the scribes that Elijah must first come?
11 У уларға җававән: — Иляс [пәйғәмбәр] дәрвәқә [Мәсиһтин] авал келиду, һәммә ишни орниға кәлтүриду.
And he answering said, Elijah indeed cometh, and will restore all things.
12 Амма мән силәргә шуни ейтип қояйки, иляс аллиқачан кәлди, лекин кишиләр уни тонумиди, бәлки униңға халиғанчә муамилә қилди. Шуниңға охшаш, Инсаноғлиму уларниң қоллирида азап чекиш алдида туриду, — деди.
But I say to you, that Elijah hath already come, and they knew him not, but did with him whatever they would. So also is the Son of man to suffer by them.
13 Шу чағда мухлислар униң чөмүлдүргүчи Йәһя тоғрисида сөзләватқанлиғини чүшәнди.
Then the disciples understood that he spoke to them of John the Baptist.
14 Улар халайиқниң йениға барғинида, бир киши униң алдиға келип, тизлинип:
And when they had come to the multitude, there came to him a man, kneeling down to him, and saying,
15 Рәб, оғлумға ичиңни ағритқайсән! Чүнки униң тутқақлиқ кесили бар болғачқа, зор азап чекиватиду; чүнки у дайим отниң яки суниң ичигә чүшүп кетиду.
Lord, have compassion on my son; for he is a lunatic, and is sorely afflicted; for he often falleth into the fire, and often into the water.
16 Уни мухлислириңға елип кәлгән едим, сақайталмиди, — деди.
And I brought him to thy disciples, and they could not cure him.
17 Әйса җававән: — Әй етиқатсиз вә тәтүр дәвир, силәр билән қачанғичә турай?! Мән силәргә йәнә қачанғичә сәвир қилай? — Балини алдимға елип келиңлар — деди.
Then Jesus answering said, Unbelieving and perverse generation! How long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him hither to me.
18 Шуниң билән Әйса [җинға] тәнбиһ беривиди, җин балидин чиқип кәтти, балиму шуан сақайди.
And Jesus rebuked him, and the demon went out of him; and the boy was cured from that hour.
19 Кейин, Әйса айрим қалғанда, мухлислар униң йениға келип: — Биз немә үчүн җинни қоғливетәлмидуқ? — дәп сорашти.
Then the disciples came to Jesus apart, and said, Why could not we cast it out?
20 У уларға: — Ишәшиңлар болмиғанлиғи үчүн. Мән силәргә шуни бәрһәқ ейтип қояйки, силәрдә қича уруғидәк зәрричә ишәш болсила, силәр аву таққа: «Бу йәрдин у йәргә көч» десәңлар, көчиду; шундақла силәргә мүмкин болмайдиған һеч иш болмайду.
And he said to them, Because of your want of faith. For truly do I say to you, If ye have faith as a grain of mustard, ye shall say to this mountain, Remove hence to yonder place, and it will remove; and nothing will be impossible to you.
21 Бирақ, бундақ җинларни дуа қилиш вә роза тутуш билән болмиса һайдиғили болмайду — деди.
22 Улар Галилийә өлкисидә айлинип жүргинидә, Әйса уларға: — Инсаноғли [сатқунлуқтин] инсанларниң қолиға тапшурулиду;
And while they were together in Galilee, Jesus said to them, The Son of man is about to be delivered up into the hands of men,
23 улар уни өлтүриду, лекин үчинчи күни у тирилиду, — деди. Буни аңлап мухлислар еғир ғәм-қайғуға чөмүп кәтти.
and they will put him to death; and on the third day he will rise again. And they were greatly grieved.
24 Андин улар Кәпәрнаһум шәһиригә кәлгинидә, [ибадәтхана] «икки драқма» [беҗини] жиққучилар Петрусниң йениға келип: — Устазиңлар «икки драқма»ни төләмду? — дәп сориди.
And when they had come to Capernaum, those who received the half-shekel came to Peter, and said, Doth not your teacher pay the half-shekel?
25 Төләйду, — деди Петрус. Лекин у өйгә киргишигила, техи бир немә демәстила Әйса униңдин: — Симон, сениңчә бу дуниядики падишалар кимләрдин баҗ алиду? Өз пәрзәнтлиридинму, яки ятлардинму, — дәп сориди.
He saith, Yes. And when he had come into the house, Jesus anticipated him, saying, What thinkest thou, Simon? Of whom do the kings of the earth take customs or taxes? Of their own sons, or of strangers?
26 Петрус униңға: Ятлардин, — девиди, Әйса униңға: — Ундақта, пәрзәнтләр [баҗдин] халий болиду.
And when he said, Of strangers, Jesus said to him, Then are the sons free.
27 Бирақ [баҗ жиққучиларға] путликашаң болмаслиғимиз үчүн, деңизға берип қармақни ташла. Тутқан биринчи белиқни елип, ағзини ачсаң, төрт драқмилиқ бир тәңгә пул чиқиду. Уни елип мән вә сән иккимизниң [беҗи] үчүн уларға бәр, — деди.
But that we may not give them offence, go to the lake, and cast a hook, and take the fish that first cometh up; and on opening his mouth, thou wilt find a shekel; take that, and give it to them for me and thee.

< Матта 17 >