Матта 14
1 У чағларда, Һерод һаким Әйсаниң нам-шөһритидин хәвәр тепип,
EN aquel tiempo Heródes el tetrarca oyó la fama de Jesus,
2 хизмәткарлиригә: — Бу адәм чөмүлдүргүчи Йәһя болиду, у өлүмдин тирилгән болса керәк. Шуниң үчүн мошу алаһидә қудрәтләр униңда күчини көрсәтмәктә, — деди.
Y dijo á sus criados: Este es Juan el Bautista: él ha resucitado de los muertos, y por eso virtudes obran en él.
3 Һеродниң бундақ дейишиниң сәвәви, у [өгәй] акиси Филипниң аяли Һеродийәниң вәҗидин Йәһяни тутқун қилип, зинданға ташлиған еди.
Porque Heródes habia prendido á Juan, y le habia aprisionado, y puesto en la cárcel, por causa de Herodías, mujer de Felipe su hermano.
4 Чүнки Йәһя Һеродқа [тәнбиһ берип]: «Бу аялни тартивелишиң Тәврат қануниға хилаптур» дәп кәлгән еди.
porque Juan le decia: No te es lícito tenerla.
5 Һерод [шу сәвәптин] Йәһяни өлтүрмәкчи болған болсиму, бирақ халайиқтин қорққан еди, чүнки улар Йәһяни пәйғәмбәр, дәп биләтти.
Y queria matarle, mas temia al pueblo; porque le tenian como á profeta.
6 Амма Һеродниң туғулған күни тәбрикләнгәндә, аяли Һеродийәниң қизи оттуриға чиқип уссул ойнап бәрди. Бу Һеродқа бәк яқти;
Mas celebrándose el dia del nacimiento de Heródes, la hija de Herodías danzó en medio y agradó á Heródes.
7 шуниң үчүн у униңға: — Һәр немә тилисәң шуни саңа берәй, дәп қәсәм қилди.
Y prometió él con juramento de darle todo lo que pidiese.
8 Лекин қиз анисиниң күшкүртүши билән: — Чөмүлдүргүчи Йәһяниң каллисини елип, бир тәхсигә қоюп әкәлсилә, — деди.
Y ella, instruida primero de su madre, dijo: Dáme aquí en un plato la cabeza de Juan el Bautista.
9 Падиша буниңға һәсрәт чәккән болсиму, қәсәмлири түпәйлидин вә дәстиханда олтарғанлар вәҗидин, [каллисини] елип келиңлар, дәп буйруди.
Entónces el rey se entristeció: mas por el juramento, y por los que estaban juntamente á la mesa, mandó que se [le] diese.
10 У адәм әвәтип, зинданда Йәһяниң каллисини алдурди.
Y enviando degolló á Juan en la cárcel.
11 Шуниң билән каллиси бир тәхсигә қоюлуп, қизниң алдиға елип келинди. Қиз буни анисиниң алдиға апарди.
Y fué traida su cabeza en un plato, y dada á la muchacha; y ella [la] presentó á su madre.
12 [Йәһяниң] мухлислири болса берип, җәсәтни елип дәпнә қилди; андин берип Әйсаға бу ишларни хәвәр қилди.
Entónces llegaron sus discípulos, y tomaron el cuerpo, y lo enterraron; y fueron, y dieron las nuevas á Jesus.
13 Әйса бу хәвәрни аңлап, өзи ялғуз пинһан бир җайға кетәй дәп бир кемигә олтирип у йәрдин айрилди. Халайиқ буниң хәвирини тапқанда, әтраптики шәһәрләрдин келишип, униң кәйнидин пиядә маңди.
Y oyéndo[lo] Jesus, se apartó de allí en un barco á un lugar desierto apartado: y cuando las gentes [lo] oyeron, le siguieron á pié de las ciudades.
14 У [ қирғаққа] чиқип кәткинидә, зор бир топ адәмләрни көрүвиди, уларға ич ағритип, уларниң ағриқлирини сақайтти.
Y saliendo Jesus, vió un gran gentío, y tuvo compasion de ellos, y sanó los que de ellos habia enfermos.
15 Кәч киргәндә, мухлислири униң йениға келип: — Бу чөл бир җай екән, вақитму бир йәргә берип қалди. Халайиқни йолға селивәткән болсаң, андин улар кәнтләргә берип өзлиригә озуқ сетивалсун, — деди.
Y cuando fué la tarde del dia, se llegaron á él sus discípulos, diciendo: El lugar es desierto, y el tiempo es ya pasado: despide las gentes, para que se vayan por las aldéas, y compren para sí de comer.
16 Лекин Әйса уларға: — Уларниң кетишиниң һаҗити йоқ, өзүңлар уларға озуқ бериңлар, — деди.
Y Jesus les dijo: No tienen necesidad de irse; dadles vosotros de comer.
17 Лекин мухлислар: — Биздә бәш нан билән икки данә белиқтин башқа һеч нәрсә йоқ, — дейишти.
Y ellos dijeron: No tenemos aquí sino cinco panes y dos peces.
18 У: — Уларни маңа елип келиңлар, деди.
Y el les dijo: Traédmelos acá.
19 У халайиқни чөплүкниң үстидә олтиришқа буйруғандин кейин, бәш нан билән икки белиқни қолиға елип, асманға қарап [Худаға] тәшәккүр ейтти. Андин нанларни уштуп мухлислириға бәрди, мухлислири халайиққа үләштүрүп бәрди.
Y mandando á las gentes recostarse sobre la yerba, y tomando los cinco panes y los dos peces, alzando los ojos al cielo, bendijo; y partió y dió los panes á los discípulos, y los discípulos á las gentes.
20 Һәммәйлән йәп тоюнди. [Мухлислар] ешип қалған парчиларни лиқ он икки севәткә теривалди.
Y comieron todos, y se hartaron: y alzaron lo que sobró de los pedazos, doce cestas llenas.
21 Озуқланғанларниң сани аяллар вә балилардин башқа тәхминән бәш миң киши еди.
Y los que comieron fueron como cinco mil hombres, sin las mujeres y los niños.
22 Арқидила, у мухлислириға: Өзүм бу халайиқни йолға селиветимән, аңғичә силәр кемигә олтирип, деңизниң қарши қирғиқиға өтүп туруңлар, дәп буйруди.
Y luego Jesus hizo á sus discípulos entrar en el barco, é ir delante de él á la otra parte [del lago, ] entre tanto que él despedia las gentes.
23 Халайиқни йолға селивәткәндин кейин, у дуа қилиш үчүн өзи хилвәт таққа чиқти. Кәч киргәндиму у йәрдә ялғуз қалди.
Y despedidas las gentes, subió al monte, apartado, á orar: y como fué la tarde del dia, estaba allí solo.
24 Бу чағда, кемә қирғақтин хелә көп чақирим жүргән еди, лекин шамал қарши йөнлишитин чиқиватқачқа, кемә долқунлар ичидә чайқилип туратти.
Y ya el barco estaba en medio de la mar, atormentado de las ondas; porque el viento era contrario.
25 Кечә төртинчә җесәк вақтида, у деңизниң үстидә меңип, мухлислири тәрәпкә кәлди.
Mas á la cuarta vela de la noche Jesus fué á ellos andando sobre la mar.
26 Мухлислар униң деңизниң үстидә меңип келиватқанлиғини көрүп, алақзадә болуп: — Алвасти екән! — дәп қорқуп чуқан селишти.
Y los discípulos, viéndole andar sobre la mar, se turbaron, diciendo: [Alguna] fantasma es. Y dieron voces de miedo.
27 Лекин Әйса дәрһал уларға: — Жүрәклик болуңлар, бу мән, қорқмаңлар! — деди.
Mas luego Jesus les habló, diciendo: Confiad: yo soy; no tengais miedo.
28 Петрус буниңға җававән: — И Рәб, бу сән болсаң, су үстидә меңип йениңға беришимға әмир қилғайсән, — деди.
Entónces le respondió Pedro, y dijo: Señor, si tu eres, manda que yo vaya á tí sobre las aguas.
29 Кәл, — деди у. Петрус кемидин чүшүп, су үстидә меңип, Әйсаға қарап кетивататти;
Y él dijo: Ven. Y descendiendo Pedro del barco, andaba sobre las aguas para ir á Jesus.
30 лекин боранниң қаттиқ чиқиватқанлиғини көрүп қорқуп, суға чөкүшкә башлиди: — Рәб, мени қутқузувалғайсән! — дәп вақириди.
Mas viendo el viento fuerte, tuvo miedo; y comenzándose á hundir, dió voces, diciendo: Señor, sálvame.
31 Әйса дәрһал қолини узитип, уни тутувалди вә униңға: — Әй ишәши аҗиз бәндә, немишкә гуман қилдиң? — деди.
Y luego Jesus extendiendo la mano, trabó de él, y le dice: Oh [hombre] de poca fé, ¿por qué dudaste?
32 Улар кемигә чиққанда, шамал тохтиди.
Y como ellos entraron en el barco, sosegóse el viento.
33 Кемидә олтарғанлар униң алдиға келип сәҗдә қилип: — Бәрһәқ, сән Худаниң Оғли екәнсән, — дейишти.
Entónces los que [estaban] en el barco vinieron, y le adoraron, diciendo: Verdaderamente eres Hijo de Dios.
34 Улар деңизниң қарши тәрипигә өткәндә, Гиннисарәт жутида [қуруқлуққа] чиқти.
Y llegando á la otra parte, vinieron á la tierra de Genezaret.
35 У йәрдики адәмләр уни тонуп қелип, әтраптики барлиқ җайларға хәвәр әвәтти; шуниң билән кишиләр барлиқ бемарларни униң алдиға елип кәлди;
Y como le conocieron los hombres de aquel lugar, enviaron por toda aquella tierra alrededor, y trajeron á él todos los enfermos:
36 улар униңдин бемарларниң һеч болмиғанда униң тониниң пешигә болсиму қолини тәккүзүвелишиға йол қоюшини өтүнди. Униңға қолини тәккүзгәнләрниң һәммиси сәллимаза сақайди.
Y le rogaban que solamente tocasen el borde de su manto; y todos los que tocaron, quedaron sanos.
