Маркус 1
1 Худаниң оғли Әйса Мәсиһниң хуш хәвириниң башлиниши:
ఈశ్వరపుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య సుసంవాదారమ్భః|
2 Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида хатириләнгәндәк: — «Мана, алдиңда әлчимни әвәтимән. У сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду.
భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే, పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్రే ప్రేషయామ్యహమ్| గత్వా త్వదీయపన్థానం స హి పరిష్కరిష్యతి|
3 Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! У: «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Униң үчүн чиғир йоллирини түптүз қилиңлар!» — дәйду».
"పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| తస్య రాజపథఞ్చైవ సమానం కురుతాధునా| " ఇత్యేతత్ ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః||
4 Кишиләрни чөмүлдүрүш елип баридиған Йәһя [пәйғәмбәр] чөл-баяванда пәйда болуп, гуналарға кәчүрүм елип келидиған, товва қилишни билдүридиған [суға] «чөмүлдүрүш»ни җакалашқа башлиди.
సఏవ యోహన్ ప్రాన్తరే మజ్జితవాన్ తథా పాపమార్జననిమిత్తం మనోవ్యావర్త్తకమజ్జనస్య కథాఞ్చ ప్రచారితవాన్|
5 Пүтүн Йәһудийә өлкисидикиләр вә пүткүл Йерусалим шәһиридикиләр униң алдиға чиқип, гуналирини иқрар қилиши билән униң тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
తతో యిహూదాదేశయిరూశాలమ్నగరనివాసినః సర్వ్వే లోకా బహి ర్భూత్వా తస్య సమీపమాగత్య స్వాని స్వాని పాపాన్యఙ్గీకృత్య యర్ద్దననద్యాం తేన మజ్జితా బభూవుః|
6 Йәһя болса төгә жуңидин қилинған кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди; йемәклиги чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.
అస్య యోహనః పరిధేయాని క్రమేలకలోమజాని, తస్య కటిబన్ధనం చర్మ్మజాతమ్, తస్య భక్ష్యాణి చ శూకకీటా వన్యమధూని చాసన్|
7 У мундақ дәп җакалайтти: — Мәндин қудрәтлик болған бири мәндин кейин келиду. Мән һәтта еңишип кәшлириниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
స ప్రచారయన్ కథయాఞ్చక్రే, అహం నమ్రీభూయ యస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి న యోగ్యోస్మి, తాదృశో మత్తో గురుతర ఏకః పురుషో మత్పశ్చాదాగచ్ఛతి|
8 Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин у силәрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүриду.
అహం యుష్మాన్ జలే మజ్జితవాన్ కిన్తు స పవిత్ర ఆత్మాని సంమజ్జయిష్యతి|
9 Шу күнләрдә шундақ болдики, Әйса Галилийә өлкисиниң Насарәт шәһиридин келип, Йәһя тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
అపరఞ్చ తస్మిన్నేవ కాలే గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరద్గ్రామాద్ యీశురాగత్య యోహనా యర్ద్దననద్యాం మజ్జితోఽభూత్|
10 У судин чиққандила, асманларниң йерилип, Роһниң кәптәр қияпитидә чүшүп, өз үстигә қонуватқанлиғини көрди.
స జలాదుత్థితమాత్రో మేఘద్వారం ముక్తం కపోతవత్ స్వస్యోపరి అవరోహన్తమాత్మానఞ్చ దృష్టవాన్|
11 Шуниң билән асманлардин: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән сәндин толуқ хурсәнмән!» дегән бир аваз аңланди.
త్వం మమ ప్రియః పుత్రస్త్వయ్యేవ మమమహాసన్తోష ఇయమాకాశీయా వాణీ బభూవ|
12 Вә Роһ дәрһал уни чөл-баяванға сүйләп чиқарди.
తస్మిన్ కాలే ఆత్మా తం ప్రాన్తరమధ్యం నినాయ|
13 У чөлдә қириқ күн туруп, Шәйтан тәрипидин синилип туратти. У шу йәрдә явайи һайванлар билән биллә еди; шу күнләрдә пәриштиләр униң хизмитини қилди.
అథ స చత్వారింశద్దినాని తస్మిన్ స్థానే వన్యపశుభిః సహ తిష్ఠన్ శైతానా పరీక్షితః; పశ్చాత్ స్వర్గీయదూతాస్తం సిషేవిరే|
14 Әнди Йәһя соланғандин кейин, Әйса Галилийә өлкисигә берип: «Вақит-саити тошти, Худаниң падишалиғи йеқинлашти! Товва қилиңлар, хуш хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини җакалашқа башлиди.
అనన్తరం యోహని బన్ధనాలయే బద్ధే సతి యీశు ర్గాలీల్ప్రదేశమాగత్య ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ కథయామాస,
కాలః సమ్పూర్ణ ఈశ్వరరాజ్యఞ్చ సమీపమాగతం; అతోహేతో ర్యూయం మనాంసి వ్యావర్త్తయధ్వం సుసంవాదే చ విశ్వాసిత|
16 [Шу күнләрдә] у Галилийә деңизи бойида кетиветип, Симон билән иниси Андриясни көрди. Улар белиқчи болуп, деңизға тор ташлавататти.
తదనన్తరం స గాలీలీయసముద్రస్య తీరే గచ్ఛన్ శిమోన్ తస్య భ్రాతా అన్ద్రియనామా చ ఇమౌ ద్వౌ జనౌ మత్స్యధారిణౌ సాగరమధ్యే జాలం ప్రక్షిపన్తౌ దృష్ట్వా తావవదత్,
17 Әйса уларға: — Мениң кәйнимдин меңиңлар, мән силәрни адәм тутқучи белиқчи қилимән! — деди.
యువాం మమ పశ్చాదాగచ్ఛతం, యువామహం మనుష్యధారిణౌ కరిష్యామి|
18 Улар шуан торлирини ташлап, униңға әгишип маңди.
తతస్తౌ తత్క్షణమేవ జాలాని పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాత్ జగ్మతుః|
19 У шу йәрдин бир аз өтүп Зәбәдийниң оғли Яқупни иниси Юһанна билән көрди. Бу иккиси кемидә туруп торлирини оңшавататти.
తతః పరం తత్స్థానాత్ కిఞ్చిద్ దూరం గత్వా స సివదీపుత్రయాకూబ్ తద్భ్రాతృయోహన్ చ ఇమౌ నౌకాయాం జాలానాం జీర్ణముద్ధారయన్తౌ దృష్ట్వా తావాహూయత్|
20 У шуан уларниму чақирди. Улар атиси Зәбәдийни мәдикарлар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири униң билән маңди.
తతస్తౌ నౌకాయాం వేతనభుగ్భిః సహితం స్వపితరం విహాయ తత్పశ్చాదీయతుః|
21 Улар КәпәрНаһум шәһиригә кирди. Шабат күни у удул синагогқа кирип, тәлим беришкә башлиди.
తతః పరం కఫర్నాహూమ్నామకం నగరముపస్థాయ స విశ్రామదివసే భజనగ్రహం ప్రవిశ్య సముపదిదేశ|
22 Халайиқ униң тәлимигә һәйрануһәс болушти. Чүнки униң тәлимлири Тәврат устазлириниңкигә охшимайтти, бәлки толиму нопузлуқ еди.
తస్యోపదేశాల్లోకా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే యతః సోధ్యాపకాఇవ నోపదిశన్ ప్రభావవానివ ప్రోపదిదేశ|
23 Синагогта напак роһ чаплашқан бир адәм бар еди. У:
అపరఞ్చ తస్మిన్ భజనగృహే అపవిత్రభూతేన గ్రస్త ఏకో మానుష ఆసీత్| స చీత్శబ్దం కృత్వా కథయాఞ్చకే
24 — И Насарәтлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Сән бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, сән Худаниң Муқәддәс болғучисисән! — дәп товлайтти.
భో నాసరతీయ యీశో త్వమస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? త్వం కిమస్మాన్ నాశయితుం సమాగతః? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రలోక ఇత్యహం జానామి|
25 Лекин Әйса [җинға] тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм, бу адәмдин чиқ! — деди.
తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వా జగాద తూష్ణీం భవ ఇతో బహిర్భవ చ|
26 Напак роһ һелиқи адәмниң тенини тартиштуруп, қаттиқ вақириғиничә униңдин чиқип кәтти.
తతః సోఽపవిత్రభూతస్తం సమ్పీడ్య అత్యుచైశ్చీత్కృత్య నిర్జగామ|
27 Халайиқ һәммиси буниңдин интайин һәйран болуп, өз ара ғул-ғула қилишип: — Бу қандақ иш? Йеңи бир тәлимғу! Чүнки у һоқуқ билән һәтта напак роһларғиму буйруқ қилалайдикән, уларму униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.
తేనైవ సర్వ్వే చమత్కృత్య పరస్పరం కథయాఞ్చక్రిరే, అహో కిమిదం? కీదృశోఽయం నవ్య ఉపదేశః? అనేన ప్రభావేనాపవిత్రభూతేష్వాజ్ఞాపితేషు తే తదాజ్ఞానువర్త్తినో భవన్తి|
28 Буниңдин униң шөһрити шу һаман пүтүн Галилийә өлкисиниң әтрапиға пур кәтти.
తదా తస్య యశో గాలీలశ్చతుర్దిక్స్థసర్వ్వదేశాన్ వ్యాప్నోత్|
29 Улар синагогдин чиқипла, Яқуп вә Юһанна билән Симон вә Андриясниң өйигә барди.
అపరఞ్చ తే భజనగృహాద్ బహి ర్భూత్వా యాకూబ్యోహన్భ్యాం సహ శిమోన ఆన్ద్రియస్య చ నివేశనం ప్రవివిశుః|
30 Амма Симонниң қейинаниси қизитма ичидә йетип қалған еди. Улар дәрһал униң әһвалини [Әйсаға] ейтти.
తదా పితరస్య శ్వశ్రూర్జ్వరపీడితా శయ్యాయామాస్త ఇతి తే తం ఝటితి విజ్ఞాపయాఞ్చక్రుః|
31 У аялниң қешиға берип, қолидин тутуп, йөләп өрә турғузди. Униң қизитмиси дәрһал янди вә у уларни күтүшкә киришти.
తతః స ఆగత్య తస్యా హస్తం ధృత్వా తాముదస్థాపయత్; తదైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః పరం సా తాన్ సిషేవే|
32 Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ ағриқларни вә җин чаплашқанларни униң алдиға елип келишти.
అథాస్తం గతే రవౌ సన్ధ్యాకాలే సతి లోకాస్తత్సమీపం సర్వ్వాన్ రోగిణో భూతధృతాంశ్చ సమానిన్యుః|
33 Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.
సర్వ్వే నాగరికా లోకా ద్వారి సంమిలితాశ్చ|
34 Шуниң билән у һәр түрлүк кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти вә нурғун җинларни кишиләрдин һайдивәтти. Лекин у җинларниң гәп қилишқа йол қоймиди, чүнки улар униң ким екәнлигини билишәтти.
తతః స నానావిధరోగిణో బహూన్ మనుజానరోగిణశ్చకార తథా బహూన్ భూతాన్ త్యాజయాఞ్చకార తాన్ భూతాన్ కిమపి వాక్యం వక్తుం నిషిషేధ చ యతోహేతోస్తే తమజానన్|
35 Әтиси әтигән таң техи атмастинла, у орнидин туруп, [шәһәрдин] чиқип, хилвәт бир җайға берип дуа-тилавәт қилди.
అపరఞ్చ సోఽతిప్రత్యూషే వస్తుతస్తు రాత్రిశేషే సముత్థాయ బహిర్భూయ నిర్జనం స్థానం గత్వా తత్ర ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
36 Симон билән униң һәмраһлири уни издәп чиқти.
అనన్తరం శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ తస్య పశ్చాద్ గతవన్తః|
37 Уни тапқанда: — Һәммә адәм сени издишиватиду! — дейишти.
తదుద్దేశం ప్రాప్య తమవదన్ సర్వ్వే లోకాస్త్వాం మృగయన్తే|
38 У уларға: — Башқа йәрләргә, әтраптики йезиларғиму сөз-каламни җакалишим үчүн барайли. Чүнки мән дәл мошу иш үчүн келишим, — деди.
తదా సోఽకథయత్ ఆగచ్ఛత వయం సమీపస్థాని నగరాణి యామః, యతోఽహం తత్ర కథాం ప్రచారయితుం బహిరాగమమ్|
39 Шундақ қилип, у пүткүл Галилийә өлкисини айлинип, синагоглирида сөз-каламни җакалайтти һәмдә җинларни кишиләрдин һайдиветәтти.
అథ స తేషాం గాలీల్ప్రదేశస్య సర్వ్వేషు భజనగృహేషు కథాః ప్రచారయాఞ్చక్రే భూతానత్యాజయఞ్చ|
40 Мохо кесили бар бир киши униң алдиға келип йелинип, тизлинип туруп: — Әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — дәп өтүнди.
అనన్తరమేకః కుష్ఠీ సమాగత్య తత్సమ్ముఖే జానుపాతం వినయఞ్చ కృత్వా కథితవాన్ యది భవాన్ ఇచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
41 Әйса ичи ағриғач қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак қилинғин! — девиди,
తతః కృపాలు ర్యీశుః కరౌ ప్రసార్య్య తం స్పష్ట్వా కథయామాస
42 шу сөз биләнла мохо кесили дәрһал бемардин кетип, у пак қилинди.
మమేచ్ఛా విద్యతే త్వం పరిష్కృతో భవ| ఏతత్కథాయాః కథనమాత్రాత్ స కుష్ఠీ రోగాన్ముక్తః పరిష్కృతోఽభవత్|
43 У униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип [мәсъул] каһинға өзүңни көрситип, каһинларда гувалиқ болуш үчүн, Муса бу кесәлдин пакланғанларға әмир қилған [қурбанлиқларни] сунғин, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.
తదా స తం విసృజన్ గాఢమాదిశ్య జగాద
సావధానో భవ కథామిమాం కమపి మా వద; స్వాత్మానం యాజకం దర్శయ, లోకేభ్యః స్వపరిష్కృతేః ప్రమాణదానాయ మూసానిర్ణీతం యద్దానం తదుత్సృజస్వ చ|
45 Бирақ у адәм чиқип, бу ишни көп йәрләрдә җар селип, кәң йейивәтти. Шуниң билән Әйса һеч қандақ шәһәргә очуқ-ашкарә кирәлмәй, бәлки шәһәрләр сиртидики хилвәт җайларда турушқа мәҗбур болди; халайиқ һәр тәрәптин униң йениға топлишатти.
కిన్తు స గత్వా తత్ కర్మ్మ ఇత్థం విస్తార్య్య ప్రచారయితుం ప్రారేభే తేనైవ యీశుః పునః సప్రకాశం నగరం ప్రవేష్టుం నాశక్నోత్ తతోహేతోర్బహిః కాననస్థానే తస్యౌ; తథాపి చతుర్ద్దిగ్భ్యో లోకాస్తస్య సమీపమాయయుః|
