< Маркус 7 >

1 Бу чағда, Пәрисийләр вә Тәврат устазлиридин бәзилири Йерусалимдин келип униң алдиға жиғилди;
اَنَنْتَرَں یِرُوشالَمَ آگَتاح پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشوح سَمِیپَمْ آگَتاح۔
2 шу Пәрисийләр вә Тәврат устазлири униң мухлислиридин бәзилириниң тамақни қолини жуймай, йәни «напак» һалда йәватқанлиғини көрүп, униңдин: — Мухлислириң немишкә ата-бовилиримизниң әнъәнилиригә риайә қилмай, бәлки жуюлмиған қоллири билән тамақ йәйду? — дәп сорашти (чүнки Пәрисийләр вә пүтүн Йәһудийлар ата-бовилири тәрипидин қалдурулған әнъәнини чиң тутқачқа, авал қоллирини әстайидиллиқ билән юмиса, тамақ йемәйду. Шуниңдәк базардин қайтип кәлгәндиму, улар қол жуймай бир нәрсә йемәйду. Униңдин башқа, пиялә-қәдәһ, дас-чөгүн вә мис қачилар вә диванларни жуюш тоғрисида тапшурулған нурғунлиған әнъәниләрдиму чиң туриду).
تے تَسْیَ کِیَتَح شِشْیانْ اَشُچِکَرَیرَرْتھادَ اَپْرَکْشالِتَہَسْتَے رْبھُنْجَتو درِشْٹْوا تانَدُوشَیَنْ۔
3
یَتَح پھِرُوشِنَح سَرْوَّیِہُودِییاشْچَ پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیَں سَمَّنْیَ پْرَتَلینَ ہَسْتانْ اَپْرَکْشالْیَ نَ بھُنْجَتے۔
4
آپَناداگَتْیَ مَجَّنَں وِنا نَ کھادَنْتِ؛ تَتھا پانَپاتْراناں جَلَپاتْراناں پِتَّلَپاتْرانامْ آسَنانانْچَ جَلے مَجَّنَمْ اِتْیادَیونْییپِ بَہَوَسْتیشاماچاراح سَنْتِ۔
5
تے پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشُں پَپْرَچّھُح، تَوَ شِشْیاح پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیانُسارینَ ناچَرَنْتوپْرَکْشالِتَکَرَیح کُتو بھُجَںتے؟
6 У уларға җавап берип мундақ деди: — Йәшая пәйғәмбәр силәр сахтипәзләр тоғраңларда алдин-ала топтоғра бешарәт бәргән! [униң] язмисида пүтүлгәндәк: — «Мошу хәлиқ ағзида Мени һөрмәтлигини билән, Бирақ қәлби Мәндин жирақ;
تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ کَپَٹِنو یُشْمانْ اُدِّشْیَ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِی یُکْتَمَوادِیتْ۔ یَتھا سْوَکِییَیرَدھَرَیریتے سَمَّنْیَنَتے سَدَیوَ ماں۔ کِنْتُ مَتّو وِپْرَکَرْشے سَنْتِ تیشاں مَناںسِ چَ۔
7 Улар Маңа беһудә ибадәт қилиду. Уларниң үгәткән тәлимлири пәқәт инсанлардин чиққан пәтиваларла, халас».
شِکْشَیَنْتو بِدھِینْ نّاجْنا بھَجَنْتے ماں مُدھَیوَ تے۔
8 Чүнки силәр Худаниң әмрини ташлап қоюп, инсанларниң әнъәнисини чиң тутивалидикәнсиләр — дас-чөгүн, пиялә-қәдәһләрни жуюш вә шуниңға охшап кетидиған нурған башқа ишларни әнъәнә қилип жүрисиләр.
یُویَں جَلَپاتْرَپانَپاتْرادِینِ مَجَّیَنْتو مَنُجَپَرَمْپَراگَتَواکْیَں رَکْشَتھَ کِنْتُ اِیشْوَراجْناں لَںگھَدھْوے؛ اَپَرا اِیدرِشْیونیکاح کْرِیا اَپِ کُرُدھْوے۔
9 У уларға йәнә мундақ деди: — Силәр өзлириңларниң әнъәнисини чиң тутимиз дәп Худаниң әмрини әпчиллик билән бир чәткә қайрип қойдуңлар!
اَنْیَنْچاکَتھَیَتْ یُویَں سْوَپَرَمْپَراگَتَواکْیَسْیَ رَکْشارْتھَں سْپَشْٹَرُوپینَ اِیشْوَراجْناں لوپَیَتھَ۔
10 Чүнки Муса [пәйғәмбәр]: «Ата-анаңни һөрмәт қил» вә «Атиси яки анисини һақарәтлигәнләр өлүмгә мәһкүм қилинсун» дәп әмир қилған.
یَتو مُوسادْوارا پْروکْتَمَسْتِ سْوَپِتَرَو سَمَّنْیَدھْوَں یَسْتُ ماتَرَں پِتَرَں وا دُرْوّاکْیَں وَکْتِ سَ نِتانْتَں ہَنْیَتاں۔
11 Лекин силәр: — Бириси «Атиси яки анисиға: — Мән силәргә ярдәм бәргидәк нәрсиләрни аллиқачан «қурбан қилип» Худаға ативәттим — десила,
کِنْتُ مَدِییینَ یینَ دْرَوْیینَ تَووپَکاروبھَوَتْ تَتْ کَرْبّانَمَرْتھادْ اِیشْوَرایَ نِویدِتَمْ اِدَں واکْیَں یَدِ کوپِ پِتَرَں ماتَرَں وا وَکْتِ
12 шу кишиниң ата-анисиниң һалидин хәвәр елишға болмайду, дәп үгитисиләр.
تَرْہِ یُویَں ماتُح پِتُ رْووپَکارَں کَرْتّاں تَں وارَیَتھَ۔
13 Шундақ қилип, силәр [әвлатлириңларға] тапшурған әнъәнәңләрни дәп Худаниң әмрини йоққа чиқиривәттиңлар, вә шуниңға охшаш көп ишларни қилисиләр.
اِتّھَں سْوَپْرَچارِتَپَرَمْپَراگَتَواکْیینَ یُویَمْ اِیشْوَراجْناں مُدھا وِدھَدْوّے، اِیدرِشانْیَنْیانْیَنیکانِ کَرْمّانِ کُرُدھْوے۔
14 Андин халайиқни йәнә йениға чақирип, уларға: — Һәммиңлар маңа қулақ селиңлар вә шуни чүшиниңларки,
اَتھَ سَ لوکاناہُویَ بَبھاشے یُویَں سَرْوّے مَدْواکْیَں شرِنُتَ بُدھْیَدھْوَنْچَ۔
15 инсанниң сиртидин ичигә киридиған нәрсиләрниң һечқандиқи уни напак қилмайду, бәлки өз ичидин чиқидиған нәрсиләр болса, улар инсанни напак қилиду.
باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں شَکْنوتِ اِیدرِشَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ، وَرَمْ اَنْتَرادْ بَہِرْگَتَں یَدْوَسْتُ تَنْمَنُجَمْ اَمیدھْیَں کَروتِ۔
16 Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун! — деди.
یَسْیَ شْروتُں شْروتْرے سْتَح سَ شرِنوتُ۔
17 У халайиқтин айрилип өйгә киргәндә, мухлислири униңдин бу тәмсил һәққидә сориди.
تَتَح سَ لوکانْ ہِتْوا گرِہَمَدھْیَں پْرَوِشْٹَسْتَدا شِشْیاسْتَدرِشْٹانْتَواکْیارْتھَں پَپْرَچّھُح۔
18 У уларға: — Силәрму техичә чүшәнмәй жүрүватамсиләр?! Сирттин инсанниң ичигә киридиған һәр қандақ нәрсиниң уни напак қилалмайдиғанлиғини тонуп йәтмәйватмамсиләр?
تَسْماتْ سَ تانْ جَگادَ یُویَمَپِ کِمیتادرِگَبودھاح؟ کِمَپِ دْرَوْیَں باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں نَ شَکْنوتِ کَتھامِماں کِں نَ بُدھْیَدھْوے؟
19 [Сирттин киргән нәрсә] инсанниң қәлбигә әмәс, ашқазиниға кириду, андин у йәрдин тәрәт болуп ташлиниду, — деди (у бу гәпни дейиш билән, һәммә йемәкликләрни һалал қиливәтти).
تَتْ تَدَنْتَرْنَ پْرَوِشَتِ کِنْتُ کُکْشِمَدھْیَں پْرَوِشَتِ شیشے سَرْوَّبھُکْتَوَسْتُگْراہِنِ بَہِرْدیشے نِرْیاتِ۔
20 У йәнә сөз қилип мундақ деди: — Инсанниң ичидин чиқидиғинила, инсанни напак қилиду.
اَپَرَمَپْیَوادِیدْ یَنَّرانِّریتِ تَدیوَ نَرَمَمیدھْیَں کَروتِ۔
21 Чүнки шулар — яман нийәтләр, зинахорлуқ, җинсий бузуқлуқлар, қатиллиқ, оғрилиқ, ачкөзлүк, рәзилликләр, алдамчилиқ, шәһванийлиқ, һәсәтхорлуқ, тил-аһанәт, тәкәббурлуқ вә һамақәтликләр инсанниң ичидин, йәни униң қәлбидин чиқиду
یَتونْتَرادْ اَرْتھانْ مانَواناں مَنوبھْیَح کُچِنْتا پَرَسْتْرِیویشْیاگَمَنَں
نَرَوَدھَشْچَورْیَّں لوبھو دُشْٹَتا پْرَوَنْچَنا کامُکَتا کُدرِشْٹِرِیشْوَرَنِنْدا گَرْوَّسْتَمَ اِتْیادِینِ نِرْگَچّھَنْتِ۔
23 — бу рәзил ишларниң һәммиси инсанниң ичидин чиқип, өзини напак қилиду.
ایتانِ سَرْوّانِ دُرِتانْیَنْتَرادیتْیَ نَرَمَمیدھْیَں کُرْوَّنْتِ۔
24 У орнидин туруп у йәрдин айрилип, Тур вә Зидон әтрапидики районларға барди вә бир өйгә кирди. Гәрчә у буни һеч ким билмисун дегән болсиму, лекин йошуруп қалалмиди.
اَتھَ سَ اُتّھایَ تَتْسْتھاناتْ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشَں جَگامَ تَتْرَ کِمَپِ نِویشَنَں پْرَوِشْیَ سَرْوَّیرَجْناتَح سْتھاتُں مَتِنْچَکْرے کِنْتُ گُپْتَح سْتھاتُں نَ شَشاکَ۔
25 Дәрвәқә, напак роһ чаплашқан кичик бир қизниң аниси униң тоғрисидики хәвәрни аңлиған һаман йетип келип, униң айиғиға жиқилди
یَتَح سُرَپھَینِکِیدیشِییَیُونانِیوَںشودْبھَوَسْتْرِیاح کَنْیا بھُوتَگْرَسْتاسِیتْ۔ سا سْتْرِی تَدْوارْتّاں پْراپْیَ تَتْسَمِیپَماگَتْیَ تَچَّرَنَیوح پَتِتْوا
26 (аял Юнанлиқ болуп, Сурийә өлкисидики Фәникий миллитидин еди). У униңдин қизидин җинни һайдиветишни өтүнди.
سْوَکَنْیاتو بھُوتَں نِراکَرْتّاں تَسْمِنْ وِنَیَں کرِتَوَتِی۔
27 Лекин Әйса униңға: — Алди билән балилар қосиғини тойғузсун; чүнки балиларниң ненини кичик иштларға ташлап бериш тоғра әмәс, — деди.
کِنْتُ یِیشُسْتامَوَدَتْ پْرَتھَمَں بالَکاسْترِپْیَنْتُ یَتو بالَکاناں کھادْیَں گرِہِیتْوا کُکُّریبھْیو نِکْشیپونُچِتَح۔
28 Лекин у буниңға җававән: — Дурус, и Рәб, бирақ һәтта иштларму үстәл астида туруп балилардин чүшкән нан увақлирини йәйдиғу, — деди.
تَدا سا سْتْرِی تَمَوادِیتْ بھوح پْرَبھو تَتْ سَتْیَں تَتھاپِ مَنْچادھَحسْتھاح کُکُّرا بالاناں کَرَپَتِتانِ کھادْیَکھَنْڈانِ کھادَنْتِ۔
29 Әйса униңға: — Сениң мошу сөзүң түпәйлидин йолуңға қайт, җин қизиңдин чиқип кәтти, — деди.
تَتَح سوکَتھَیَدْ ایتَتْکَتھاہیتوح سَکُشَلا یاہِ تَوَ کَنْیاں تْیَکْتْوا بھُوتو گَتَح۔
30 Аял өйигә қайтип кәлгәндә, мана қиз кариватта ятатти, җин униңдин чиқип кәткән еди.
اَتھَ سا سْتْرِی گرِہَں گَتْوا کَنْیاں بھُوتَتْیَکْتاں شَیّاسْتھِتاں دَدَرْشَ۔
31 Әйса йәнә Тур вә Зидон шәһириниң әтрапидики районлардин чиқип, «Он шәһәр» райони оттурисидин өтүп, йәнә Галилийә деңизиға кәлди.
پُنَشْچَ سَ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ دِکاپَلِدیشَسْیَ پْرانْتَرَبھاگینَ گالِیلْجَلَدھیح سَمِیپَں گَتَوانْ۔
32 Халайиқ униң алдиға тили еғир, гас бир адәмни елип келип, униң учисиға қолуңни тәккүзүп қойсаң, дәп өтүнүшти.
تَدا لوکَیریکَں بَدھِرَں کَدْوَدَنْچَ نَرَں تَنِّکَٹَمانِییَ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمَرْپَیِتُں وِنَیَح کرِتَح۔
33 У у адәмни халайиқтин айрип бир чәткә тартип, бармақлирини униң қулақлириға тиқти, түкүрүп, [бармиғини] униң тилиға тәккүзди.
تَتو یِیشُ رْلوکارَنْیاتْ تَں نِرْجَنَمانِییَ تَسْیَ کَرْنَیونْگُلِی رْدَدَو نِشْٹھِیوَں دَتّوا چَ تَجِّہْواں پَسْپَرْشَ۔
34 Андин у асманға қарап уһ тартип хорсинғандин кейин, у адәмгә: «Әффата» (мәниси «ечил») деди.
اَنَنْتَرَں سْوَرْگَں نِرِیکْشْیَ دِیرْگھَں نِشْوَسْیَ تَمَوَدَتْ اِتَپھَتَح اَرْتھانْ مُکْتو بھُویاتْ۔
35 У адәмниң қулақлири дәрһал ечилип, тилиму ечилип раван гәп қилишқа башлиди.
تَتَسْتَتْکْشَنَں تَسْیَ کَرْنَو مُکْتَو جِہْوایاشْچَ جاڈْیاپَگَماتْ سَ سُسْپَشْٹَواکْیَمَکَتھَیَتْ۔
36 Әйса уларға буни һеч кимгә ейтмаслиқни тапилиди. Лекин уларға һәр қанчә тапилиған болсиму, бу хәвәрни йәнила шунчә кәң тарқитивәтти.
اَتھَ سَ تانْ واڈھَمِتْیادِدیشَ یُویَمِماں کَتھاں کَسْمَیچِدَپِ ما کَتھَیَتَ، کِنْتُ سَ یَتِ نْیَشیدھَتْ تے تَتِ باہُلْیینَ پْراچارَیَنْ؛
37 Халайиқ [бу ишқа] мутләқ һәйран қелишип: — У һәммә ишларни қалтис қилидикән! Һәтта гасларни аңлайдиған, гачиларни сөзләйдиған қилидикән, — дейишти.
تےتِچَمَتْکرِتْیَ پَرَسْپَرَں کَتھَیاماسُح سَ بَدھِرایَ شْرَوَنَشَکْتِں مُوکایَ چَ کَتھَنَشَکْتِں دَتّوا سَرْوَّں کَرْمّوتَّمَرُوپینَ چَکارَ۔

< Маркус 7 >