< Маркус 4 >

1 У йәнә деңиз бойида [хәлиққә] тәлим беришкә башлиди. Униң әтрапиға зор бир топ адәмләр олишивалғачқа, у бир кемигә чиқип деңизда олтарди; пүткүл халайиқ болса деңиз қирғиқида турушатти.
Исус а ынчепут ярэшь сэ ынвеце пе нород лынгэ маре. Фииндкэ се адунасе фоарте мулт нород ла Ел, С-а суит ши а шезут ынтр-о корабие, пе маре; яр тот нородул стэтя пе цэрм лынгэ маре.
2 У уларға тәмсил билән нурғун ишларни үгәтти. У тәлим берип мундақ деди:
Апой а ынчепут сэ-й ынвеце мулте лукрурь ын пилде; ши, ын ынвэцэтура пе каре ле-о дэдя, ле спуня:
3 — Қулақ селиңлар! Уруқ чачқучи уруқ чачқили [етизға] чиқипту.
„Аскултаць! Ятэ, семэнэторул а ешит сэ семене.
4 Уруқ чачқанда уруқлардин бәзилири чиғир йол бойиға чүшүпту, қушлар келип уларни йәп кетипту.
Пе кынд семэна, о парте дин сэмынцэ а кэзут лынгэ друм: ау венит пэсэриле ши ау мынкат-о.
5 Бәзилири туприғи аз ташлиқ йәргә чүшүпту. Тописи чоңқур болмиғанлиқтин, тезла үнүп чиқипту,
О алтэ парте а кэзут пе ун лок стынкос, унде н-авя мулт пэмынт: а рэсэрит ындатэ, пентру кэ н-а дат де ун пэмынт адынк,
6 лекин күн чиқиш биләнла аптапта көйүп, йилтизи болмиғачқа қуруп кетипту.
дар, кынд а рэсэрит соареле, с-а пэлит ши, пентру кэ н-авя рэдэчинэ, с-а ускат.
7 Бәзилири тикәнләрниң арисиға чүшүпту, тикәнләр өсүп майсиларни боғувелип, улар һеч һосул бәрмәпту.
О алтэ парте а кэзут ынтре спинь: спиний ау крескут, ау ынекат-о ши н-а дат род.
8 Бәзилири болса, яхши тупраққа чүшүпту. Улар өсүп көпийип чоң болғанда һосул берипту. Уларниң бәзилири оттуз һәссә, бәзилири атмиш һәссә, йәнә бәзилири йүз һәссә һосул берипту.
О алтэ парте а кэзут ын пэмынт бун: а датрод, каре се ынэлца ши крештя; ши ау адус уна трейзечь, алта шайзечь ши алта о сутэ.”
9 — Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун! — деди у.
Апой а зис: „Чине аре урекь де аузит сэ аудэ.”
10 У униң әтрапидикиләр һәм он иккилән билән ялғуз қалғанда, улар униңдин тәмсилләр тоғрилиқ сорашти.
Кынд а фост сингур, чей че ерау ын журул Луй, ымпреунэ ку чей дойспрезече, Л-ау ынтребат деспре пилде.
11 У уларға мундақ деди: — Худаниң падишалиғиниң сирини билишкә силәр несип болдуңлар. Лекин сирттикиләргә һәммә иш тәмсилләр билән уқтурулиду;
„Воуэ”, ле-а зис Ел, „в-а фост дат сэ куноаштець тайна Ымпэрэцией луй Думнезеу, дар пентру чей чесунт афарэ дин нумэрул востру, тоате лукруриле сунт ынфэцишате ын пилде,
12 буниң билән: «Улар қарашни қарайду, бирақ көрмәйду; Аңлашни аңлайду, бирақ чүшәнмәйду; Шундақ болмисиди, улар йолидин яндурулуши билән, Кәчүрүм қилинатти» [дегән сөз әмәлгә ашурулиду].
пентру ка, мэкар кэ привеск, сэ привяскэ ши сэ ну вадэ ши, мэкар кэ ауд, сэ аудэ ши сэ ну ынцелягэ, ка ну кумва сэ се ынтоаркэ ла Думнезеу ши сэ ли се ерте пэкателе.”
13 Андин у уларға: — Силәр мошу тәмсилниму чүшәнмидиңларму? Ундақта, қандақму башқа һәр хил тәмсилләрни чүшинәләйсиләр? — деди.
Ел ле-а май зис: „Ну ынцелеӂець пилда ачаста? Кум вець ынцелеӂе атунч тоате челелалте пилде?
14 Уруқ чачқучи сөз-калам чачиду.
Семэнэторулсямэнэ Кувынтул.
15 Үстигә сөз-калам чечилған чиғир йол бойи шундақ адәмләрни көрсәткәнки, улар сөз-каламни аңлиған һаман Шәйтан дәрһал келип уларниң қәлбигә чечилған сөз-каламни елип кетиду.
Чей ынфэцишаць прин сэмынца кэзутэ лынгэ друм сунт ачея ын каре есте семэнат Кувынтул, дар, дупэ че л-ау аузит, вине Сатана ындатэ ши я Кувынтул семэнат ын ей.
16 Буниңға охшаш, ташлиқ йәрләргә чечилған уруқлар болса, сөз-каламни аңлиған һаман хошаллиқ билән қобул қилғанларни көрситиду.
Тот аша, чей ынфэцишаць прин сэмынца кэзутэ ын локуриле стынкоасе сунт ачея каре, кынд ауд Кувынтул, ыл примеск ындатэ ку букурие,
17 Һалбуки, қәлбидә һеч йилтиз болмиғачқа, пәқәт вақитлиқ туриду; сөз-каламниң вәҗидин қийинчилиқ яки зиянкәшликкә учриғанда, улар шуан йолдин чәтнәп кетиду.
дар н-ау рэдэчинэ ын ей, чи цин пынэ ла о време ши, кум вине ун неказ сау о пригонире дин причина Кувынтулуй, се ляпэдэ ындатэ де ел.
18 Тикәнләрниң арисиға чечилғини шундақ бәзи адәмләрни көрсәткәнки, бу адәмләр сөз-каламни аңлиғини билән,
Алций сунт чей ынфэцишаць прин сэмынца кэзутэ ынтре спинь; ачештя сунт чей че ауд Кувынтул,
19 лекин көңлигә бу дунияниң әндишилири, байлиқларниң езиқтуруши вә башқа нәрсиләргә болған һәвәсләр киривелип, сөз-каламни боғуветиду-дә, у һеч һосул чиқармайду. (aiōn g165)
дар нэвэлеск ын ей грижиле лумий, ыншелэчунябогэциилор ши пофтеле алтор лукрурь, каре ынякэ Кувынтул ши-л фак астфел неродитор. (aiōn g165)
20 Лекин яхши тупраққа чечилған уруқлар болса — сөз-каламни аңлиши билән уни қобул қилған адәмләрни көрситиду. Бундақ адәмләр һосул бериду, бириси оттуз һәссә, бириси атмиш һәссә, йәнә бириси йүз һәссә һосул бериду.
Алций, апой, сунт ынфэцишаць прин сэмынца кэзутэ ын пэмынт бун. Ачештя сунт чей че ауд Кувынтул, ыл примеск ши фак род: унул трейзечь, алтул шайзечь ши алтул о сутэ.”
21 У уларға йәнә мундақ деди: — Чирақ севәт яки кариват астиға қоюлуш үчүн кәлтүрүләмду? У чирақданниң үстигә қоюлуш үчүн кәлтүрүлмәмду?
Ел ле-а май зис: „Оаре лумина есте адусэ ка сэ фие пусэ суб баницэ сау суб пат? Ну есте адусэ ка сэ фие пусэ ын сфешник?
22 Чүнки йошурулған һеч қандақ иш ашкариланмай қалмайду, шуниңдәк һәр қандақ мәхпий иш йүз бәргәндин кейин аян болмай қалмайду.
Кэчну есте нимик аскунс каре ну ва фи дескоперит ши нимик тэйнуит каре ну ва еши ла луминэ.
23 Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун!
Дакэаре чинева урекь де аузит, сэ аудэ.”
24 Аңлиғанлириңларға көңүл бөлүңлар! Чүнки силәр [башқиларға] қандақ өлчәм билән өлчисәңлар, силәргиму шундақ өлчәм билән өлчәп берилиду, һәтта униңдинму көп қошуп берилиду.
Ел ле-а май зис: „Луаць сяма ла че аузиць. Куче мэсурэ вець мэсура, ви се ва мэсура ши ви се ва да ши май мулт.
25 Чүнки кимдә бар болса, униңға техиму көп берилиду; амма кимдә йоқ болса, һәтта униңда бар болғанлириму униңдин мәһрум қилиниду.
Кэч, челуй че аре, и се ва да; дар, де ла чел че н-аре, се ва луа ши че аре.”
26 У йәнә мундақ деди: — Худаниң падишалиғи йәнә бирисиниң тупраққа уруқ чачқиниға охшайду:
Ел а май зис: „КуЫмпэрэция луй Думнезеу есте ка атунч кынд арункэ ун ом сэмынца ын пэмынт;
27 у ухлайду, орундин туриду, кечә-күндүзләр өтүверип, уруқ бих уруп өсиду. Лекин чачқучи қандақ йол билән өсидиғанлиғини билмәйду.
фие кэ доарме ноаптя, фие кэ стэ тряз зиуа, сэмынца ынколцеште ши креште фэрэ сэ штие ел кум.
28 Тупрақ өзлүгидин һосул бериду; уруқ авал бих уриду, кейин баш чиқириду, ахирда башақлар толуқ дан тутиду.
Пэмынтул родеште сингур: ынтый ун фир верде, апой спик, дупэ ачея грыу деплин ын спик
29 Дан пишқанда, [чачқучи] дәрһал оғақ салиду, чүнки һосул вақти кәлгән болиду.
ши, кынд есте копт родул, пунеындатэ сечера ын ел, пентру кэ а венит сечеришул.”
30 У йәнә мундақ деди: — Худаниң падишалиғини немигә охшитимиз? Яки қандақ бир тәмсил билән сүрәтләп берәләймиз?
Ел а май зис: „Куче вом асемэна Ымпэрэция луй Думнезеу, сау прин че пилдэ о вом ынфэциша?
31 У гоя бир тал қича уруғиға охшайду. У йәргә терилғанда, гәрчә йәр йүзидики барлиқ уруқларниң ичидә әң кичиги болсиму,
Се асямэнэ ку ун грэунте де муштар, каре, кынд есте семэнат ын пэмынт, есте чя май микэ динтре тоате семинцеле де пе пэмынт,
32 терилғандин кейин, һәр қандақ зираәттин егиз өсүп шундақ чоң шахлайдуки, асмандики қушларму униң сайисигә қониду.
дар, дупэ че а фост семэнат, креште ши се фаче май маре декыт тоате зарзаватуриле ши фаче рамурь марь, аша кэ пэсэриле черулуй ышь пот фаче куйбурь ла умбра луй.”
33 У шуниңға охшаш халайиқ аңлап чүшинәлигидәк нурғун тәмсилләр билән сөз-каламни йәткүзди.
Исус ле вестя Кувынтул прин мулте пилде де фелул ачеста, дупэ кум ерау ей ын старе сэ-Л причяпэ.
34 Лекин тәмсил кәлтүрмәй туруп уларға һеч қандақ сөз қилмайтти. Лекин өз мухлислири билән ялғуз қалғинида, уларға һәммини чүшәндүрүп берәтти.
Ну ле ворбя делок фэрэ пилдэ, дар, кынд ера сингур ла о парте, лэмуря ученичилор Сэй тоате лукруриле.
35 Шу күни кәч киргәндә, у уларға: — Деңизниң у қетиға өтәйли, — деди.
Ын ачеяшь зи, сяра, Исус ле-а зис: „Сэ тречем ын партя чялалтэ.”
36 Улар халайиқни йолға селивәткәндин кейин, уни кемидә олтарған пети елип жүрүп кетишти. Улар билән биллә маңған башқа кемиләрму бар еди.
Дупэ че ау дат друмул нородулуй, ученичий Л-ау луат ын корабия ын каре Се афла ши аша кум ера. Ымпреунэ ку Ел май ерау ши алте корэбий.
37 Вә мана, әшәддий қара қуюн чиқип кәтти; шуниң билән долқунлар кемини уруп, су һалқип кирип, кемигә тошай дәп қалған еди.
С-а стырнит о маре фуртунэ де вынт, каре арунка валуриле ын корабие, аша кэ май кэ се умпля корабия.
38 Лекин у кеминиң аяқ тәрипидә ястуққа баш қоюп уйқиға кәткән еди. Улар уни ойғитип: — И устаз, һалак болуватқинимизға кариң йоқму? — деди.
Ши Ел дормя ла кырмэ, пе кэпэтый. Ученичий Л-ау дештептат ши Й-ау зис: „Ынвэцэторуле, ну-Ць пасэ кэ перим?”
39 У орнидин туруп, боранға тәнбиһ берип, деңизға: «Тиничлан! Җим бол!» девиди, боран тохтап, чоңқур бир җим-җитлиқ һөкүм сүрди.
Ел С-а скулат, а чертат вынтул ши а зис мэрий: „Тачь! Фэрэ гурэ!” Вынтул а стат ши с-а фэкут о линиште маре.
40 — Немишкә шунчә қорқисиләр? Силәрдә қандақсигә техичә ишәш болмайду? — деди у уларға.
Апой ле-а зис: „Пентру че сунтець аша де фрикошь? Тот н-авець крединцэ?”
41 Уларни интайин зор бир қорқунуч басти, улар бир-биригә: — Бу адәм зади кимду? Һәтта шамал вә деңизму униңға итаәт қилидикән-һә! — дәп кетишти.
Й-а апукат о маре фрикэ ши зичяу уний кэтре алций: „Чине есте Ачеста де Ыл аскултэ кяр ши вынтул, ши маря?”

< Маркус 4 >