Маркус 4
1 У йәнә деңиз бойида [хәлиққә] тәлим беришкә башлиди. Униң әтрапиға зор бир топ адәмләр олишивалғачқа, у бир кемигә чиқип деңизда олтарди; пүткүл халайиқ болса деңиз қирғиқида турушатти.
Il se mit de nouveau à enseigner au bord de la mer. Une grande foule s'était rassemblée autour de lui, de sorte qu'il monta dans une barque sur la mer et s'assit. Toute la foule était à terre, au bord de la mer.
2 У уларға тәмсил билән нурғун ишларни үгәтти. У тәлим берип мундақ деди:
Il leur enseigna beaucoup de choses en paraboles, et leur dit dans son enseignement:
3 — Қулақ селиңлар! Уруқ чачқучи уруқ чачқили [етизға] чиқипту.
« Écoutez! Voici, le cultivateur est sorti pour semer.
4 Уруқ чачқанда уруқлардин бәзилири чиғир йол бойиға чүшүпту, қушлар келип уларни йәп кетипту.
Comme il semait, une partie de la semence tomba le long du chemin, et les oiseaux vinrent la dévorer.
5 Бәзилири туприғи аз ташлиқ йәргә чүшүпту. Тописи чоңқур болмиғанлиқтин, тезла үнүп чиқипту,
D'autres tombèrent sur le sol rocailleux, où il y avait peu de terre, et aussitôt elles poussèrent, parce qu'elles n'avaient pas de profondeur de terre.
6 лекин күн чиқиш биләнла аптапта көйүп, йилтизи болмиғачқа қуруп кетипту.
Quand le soleil se leva, elle fut brûlée; et comme elle n'avait pas de racine, elle se dessécha.
7 Бәзилири тикәнләрниң арисиға чүшүпту, тикәнләр өсүп майсиларни боғувелип, улар һеч һосул бәрмәпту.
D'autres sont tombés parmi les épines; les épines ont poussé et l'ont étouffé, et il n'a pas donné de fruit.
8 Бәзилири болса, яхши тупраққа чүшүпту. Улар өсүп көпийип чоң болғанда һосул берипту. Уларниң бәзилири оттуз һәссә, бәзилири атмиш һәссә, йәнә бәзилири йүз һәссә һосул берипту.
D' autres tombèrent dans la bonne terre et donnèrent du fruit, en grandissant et en s'accroissant. Les uns produisaient trente fois, les autres soixante fois, et d'autres cent fois plus. »
9 — Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун! — деди у.
Il dit: « Que celui qui a des oreilles pour entendre entende. »
10 У униң әтрапидикиләр һәм он иккилән билән ялғуз қалғанда, улар униңдин тәмсилләр тоғрилиқ сорашти.
Lorsqu'il fut seul, ceux qui l'entouraient avec les douze l'interrogèrent sur les paraboles.
11 У уларға мундақ деди: — Худаниң падишалиғиниң сирини билишкә силәр несип болдуңлар. Лекин сирттикиләргә һәммә иш тәмсилләр билән уқтурулиду;
Il leur dit: « C'est à vous qu'a été donné le mystère du royaume de Dieu; mais pour ceux du dehors, tout se passe en paraboles,
12 буниң билән: «Улар қарашни қарайду, бирақ көрмәйду; Аңлашни аңлайду, бирақ чүшәнмәйду; Шундақ болмисиди, улар йолидин яндурулуши билән, Кәчүрүм қилинатти» [дегән сөз әмәлгә ашурулиду].
afin que, voyant, ils ne voient pas, et qu'entendant, ils n'entendent pas, de peur qu'ils ne se convertissent et que leurs péchés ne leur soient pardonnés. »
13 Андин у уларға: — Силәр мошу тәмсилниму чүшәнмидиңларму? Ундақта, қандақму башқа һәр хил тәмсилләрни чүшинәләйсиләр? — деди.
Il leur dit: « Ne comprenez-vous pas cette parabole? Comment comprendrez-vous toutes les paraboles?
14 Уруқ чачқучи сөз-калам чачиду.
Le cultivateur sème la parole.
15 Үстигә сөз-калам чечилған чиғир йол бойи шундақ адәмләрни көрсәткәнки, улар сөз-каламни аңлиған һаман Шәйтан дәрһал келип уларниң қәлбигә чечилған сөз-каламни елип кетиду.
Ceux qui sont au bord du chemin sont ceux où la parole est semée; et quand ils ont entendu, aussitôt Satan vient et enlève la parole qui a été semée en eux.
16 Буниңға охшаш, ташлиқ йәрләргә чечилған уруқлар болса, сөз-каламни аңлиған һаман хошаллиқ билән қобул қилғанларни көрситиду.
De même, ce sont ceux qui sont semés sur les rochers, qui, après avoir entendu la parole, la reçoivent aussitôt avec joie.
17 Һалбуки, қәлбидә һеч йилтиз болмиғачқа, пәқәт вақитлиқ туриду; сөз-каламниң вәҗидин қийинчилиқ яки зиянкәшликкә учриғанда, улар шуан йолдин чәтнәп кетиду.
Ils n'ont pas de racines en eux-mêmes, mais ils sont éphémères. Quand l'oppression ou la persécution survient à cause de la parole, aussitôt ils chancellent.
18 Тикәнләрниң арисиға чечилғини шундақ бәзи адәмләрни көрсәткәнки, бу адәмләр сөз-каламни аңлиғини билән,
D'autres sont ceux qui sont semés parmi les épines. Ce sont ceux qui ont entendu la parole,
19 лекин көңлигә бу дунияниң әндишилири, байлиқларниң езиқтуруши вә башқа нәрсиләргә болған һәвәсләр киривелип, сөз-каламни боғуветиду-дә, у һеч һосул чиқармайду. (aiōn g165)
mais les soucis du siècle présent, la séduction des richesses, et les convoitises qui s'introduisent, étouffent la parole, et la rendent infructueuse. (aiōn g165)
20 Лекин яхши тупраққа чечилған уруқлар болса — сөз-каламни аңлиши билән уни қобул қилған адәмләрни көрситиду. Бундақ адәмләр һосул бериду, бириси оттуз һәссә, бириси атмиш һәссә, йәнә бириси йүз һәссә һосул бериду.
Ceux qui ont été semés dans la bonne terre, ce sont ceux qui entendent la parole, la reçoivent et portent du fruit, les uns trente fois, les autres soixante fois, les autres cent fois. »
21 У уларға йәнә мундақ деди: — Чирақ севәт яки кариват астиға қоюлуш үчүн кәлтүрүләмду? У чирақданниң үстигә қоюлуш үчүн кәлтүрүлмәмду?
Il leur dit: « Apporte-t-on une lampe pour la mettre sous un panier ou sous un lit? Ne la met-on pas sur un support?
22 Чүнки йошурулған һеч қандақ иш ашкариланмай қалмайду, шуниңдәк һәр қандақ мәхпий иш йүз бәргәндин кейин аян болмай қалмайду.
Car il n'y a rien de caché, si ce n'est pour être connu, et il n'y a rien de secret, si ce n'est pour être mis en lumière.
23 Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун!
Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende. »
24 Аңлиғанлириңларға көңүл бөлүңлар! Чүнки силәр [башқиларға] қандақ өлчәм билән өлчисәңлар, силәргиму шундақ өлчәм билән өлчәп берилиду, һәтта униңдинму көп қошуп берилиду.
Il leur dit: « Prenez garde à ce que vous entendez. Avec quelque mesure que vous mesuriez, on vous mesurera, et l'on donnera davantage à ceux qui entendent.
25 Чүнки кимдә бар болса, униңға техиму көп берилиду; амма кимдә йоқ болса, һәтта униңда бар болғанлириму униңдин мәһрум қилиниду.
Car celui qui a, on lui donnera davantage; et celui qui n'a pas, on lui enlèvera même ce qu'il a. »
26 У йәнә мундақ деди: — Худаниң падишалиғи йәнә бирисиниң тупраққа уруқ чачқиниға охшайду:
Il dit: « Le royaume de Dieu est semblable à un homme qui jette de la semence sur la terre,
27 у ухлайду, орундин туриду, кечә-күндүзләр өтүверип, уруқ бих уруп өсиду. Лекин чачқучи қандақ йол билән өсидиғанлиғини билмәйду.
qui dort et se lève nuit et jour, et dont la semence lève et croît sans qu'il sache comment.
28 Тупрақ өзлүгидин һосул бериду; уруқ авал бих уриду, кейин баш чиқириду, ахирда башақлар толуқ дан тутиду.
Car la terre porte du fruit d'elle-même: d'abord le limbe, puis l'épi, puis le grain entier dans l'épi.
29 Дан пишқанда, [чачқучи] дәрһал оғақ салиду, чүнки һосул вақти кәлгән болиду.
Mais quand le fruit est mûr, aussitôt il met la faucille, car la moisson est arrivée. »
30 У йәнә мундақ деди: — Худаниң падишалиғини немигә охшитимиз? Яки қандақ бир тәмсил билән сүрәтләп берәләймиз?
Il dit: « Comment allons-nous comparer le Royaume de Dieu? Ou par quelle parabole l'illustrerons-nous?
31 У гоя бир тал қича уруғиға охшайду. У йәргә терилғанда, гәрчә йәр йүзидики барлиқ уруқларниң ичидә әң кичиги болсиму,
Il est semblable à un grain de sénevé qui, lorsqu'il est semé en terre, bien qu'il soit inférieur à toutes les graines qui se trouvent sur la terre,
32 терилғандин кейин, һәр қандақ зираәттин егиз өсүп шундақ чоң шахлайдуки, асмандики қушларму униң сайисигә қониду.
mais qui, une fois semé, grandit et devient plus grand que toutes les herbes, et pousse de grandes branches, de sorte que les oiseaux du ciel peuvent se loger sous son ombre. »
33 У шуниңға охшаш халайиқ аңлап чүшинәлигидәк нурғун тәмсилләр билән сөз-каламни йәткүзди.
C'est par de nombreuses paraboles de ce genre qu'il leur adressait la parole, selon qu'ils étaient capables de l'entendre.
34 Лекин тәмсил кәлтүрмәй туруп уларға һеч қандақ сөз қилмайтти. Лекин өз мухлислири билән ялғуз қалғинида, уларға һәммини чүшәндүрүп берәтти.
Sans parabole, il ne leur parlait pas, mais il expliquait tout en privé à ses propres disciples.
35 Шу күни кәч киргәндә, у уларға: — Деңизниң у қетиға өтәйли, — деди.
Ce jour-là, le soir venu, il leur dit: « Passons à l' autre rive. »
36 Улар халайиқни йолға селивәткәндин кейин, уни кемидә олтарған пети елип жүрүп кетишти. Улар билән биллә маңған башқа кемиләрму бар еди.
Laissant la foule, ils le prirent avec eux, tel qu'il était, dans la barque. D'autres barques étaient aussi avec lui.
37 Вә мана, әшәддий қара қуюн чиқип кәтти; шуниң билән долқунлар кемини уруп, су һалқип кирип, кемигә тошай дәп қалған еди.
Une grande tempête de vent se leva, et les vagues frappèrent la barque, au point qu'elle était déjà remplie.
38 Лекин у кеминиң аяқ тәрипидә ястуққа баш қоюп уйқиға кәткән еди. Улар уни ойғитип: — И устаз, һалак болуватқинимизға кариң йоқму? — деди.
Lui-même était à l'arrière, endormi sur le coussin; ils le réveillèrent et lui demandèrent: « Maître, cela ne te fait-il rien que nous soyons en train de mourir? »
39 У орнидин туруп, боранға тәнбиһ берип, деңизға: «Тиничлан! Җим бол!» девиди, боран тохтап, чоңқур бир җим-җитлиқ һөкүм сүрди.
Il se réveilla, menaça le vent, et dit à la mer: « Paix! Sois tranquille! » Le vent cessa et il y eut un grand calme.
40 — Немишкә шунчә қорқисиләр? Силәрдә қандақсигә техичә ишәш болмайду? — деди у уларға.
Il leur dit: « Pourquoi avez-vous si peur? Comment se fait-il que vous n'ayez pas la foi? »
41 Уларни интайин зор бир қорқунуч басти, улар бир-биригә: — Бу адәм зади кимду? Һәтта шамал вә деңизму униңға итаәт қилидикән-һә! — дәп кетишти.
Ils furent saisis d'une grande crainte et se dirent les uns aux autres: « Qui donc est celui-ci, pour que même le vent et la mer lui obéissent? »
