Маркус 15
1 Әтиси таң етиши биләнла, баш каһинлар ақсақаллар, Тәврат устазлири вә пүткүл алий кеңәшмидикиләр билән мәслиһәтлишип, Әйсани бағлап апирип, [валий] Пилатусқа тапшуруп бәрди.
AND immediately the chief priests having held a council in the morning, with the elders, and scribes, and the whole sanhedrim, after binding Jesus, led him away, and delivered him up to Pilate.
2 Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасиму? — дәп сориди. У җававән: — Ейтқиниңдәк, — деди.
And Pilate asked him, Art thou the King of the Jews? He answering said to him, Thou sayest true.
3 Баш каһинлар униң үстидин қайта-қайтидин әрз-шикайәтләрни қилишти.
And the chief priests laid many accusations against him.
4 Пилатус униңдин йәнә: — Җавап бәрмәмсән? Қара, улар үстүңдин шунчивала шикайәт қиливатиду!? — дәп сориди.
Then Pilate again interrogated him, saying, Answerest thou nothing? behold how many things they testify against thee.
5 Бирақ Әйса йәнила һеч җавап бәрмиди; Пилатус буниңға интайин һәйран қалди.
But Jesus notwithstanding made not a word of reply; so that Pilate marvelled.
6 Һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, халайиқ қайсибир мәһбусни тәләп қилса, валий уни қоюп берәтти.
Now at the feast, he released one prisoner to them, whomsoever they petitioned for.
7 Әйни вақитта, зинданда Бараббас исимлиқ бир мәһбус бар еди. У өзи билән биллә топилаң көтәргән һәмдә топилаңда қатиллиқ қилған нәччәйлән билән тәң соланған еди.
And there was one called Barabbas, bound with those who had made an insurrection with him, and had committed murder in the insurrection.
8 Халайиқ чуқан-сүрән селип валийдин бурун һемишә уларға қилғинидәк йәнә шундақ қилишини тиләшти.
And the multitude, clamorous, began to petition him to do, as he had always done to them.
9 Пилатус уларға: — Силәр Йәһудийларниң падишасини қоюп беришимни халамсиләр? — деди
Then Pilate answered them, saying, Will ye that I release unto you the king of the Jews?
10 (чүнки у баш каһинларниң һәсәтхорлуғи түпәйлидин уни тутуп бәргәнлигини биләтти).
(For he knew that out of envy the chief priests had delivered him up.)
11 Лекин баш каһинлар халайиқни: «Буниң орниға, Бараббасни қоюп бәр» дәп тәләп қилишқа күшкүртти.
Then the chief priests stirred up the people, that he should rather release Barabbas unto them.
12 Пилатус җававән улардин йәнә: — Ундақ болса, силәр «Йәһудийларниң падишаси» дәп атиған кишини қандақ бир тәрәп қил дәватисиләр? — деди.
Then Pilate addressing them, said unto them again, What therefore do you wish that I should do with him whom ye call the king of the Jews?
13 — Улар йәнә авазини көтирип: — Уни крестлигин! — дәп вақиришатти.
And they cried out again, Crucify him.
14 Пилатус уларға: — Немишкә? У немә рәзиллик өткүзүпту? — деди. Бирақ улар техиму ғалҗирлишип: — Уни крестлигин! — дәп вақирашти.
Then Pilate said unto them, But what criminal act hath he done? And they cried the more vociferously, Crucify him.
15 Шуңа Пилатус, халайиқни рази қилмақчи болуп, Бараббасни уларға чиқирип бәрди. Әйсани болса қамчилатқандин кейин, крестләш үчүн [ләшкәрлиригә] тапшурди.
So Pilate, willing to do what would be satisfactory to the people, released to them Barabbas, and delivered Jesus to be scourged, in order to be crucified.
16 Андин ләшкәрләр Әйсани валий ордисидики сәйнаға елип кирип, пүтүн ләшкәрләр топини бу йәргә җәм болушқа чақирди.
Then the soldiers led him to the hall, which is the Praetorium, and called together the whole band.
17 Улар униң учисиға сөсүн рәңлик тон кийдүрүшти, андин улар тикәнлик шахчилардин тоқуған бир таҗни бешиға кийгүзди.
And they invested him with a robe of purple, and platting a crown of thorns, put it about his head,
18 Андин уни мубарәкләп: «Яшиғайла, и Йәһудийларниң падишаси!» дейишти.
and began to pay their salutations to him, Hail, King of the Jews!
19 Андин бешиға қомуш билән һәдәп уруп, униңға қарап түкүрүшти вә униң алдида тиз пүкүп, сәҗдә қилишти.
And they struck him on the head with a cane, and spat upon him, and bowing their knees payed him homage.
20 Улар уни шундақ мазақ қилғандин кейин, униңдин сөсүн тонни салдуруветип, учисиға өз кийимлирини кийдүрди; андин улар уни крестләш үчүн елип чиқишти.
And when they had treated him with mockery, they took off the purple robe from him, and clothed him with his own garments, and led him out to crucify him.
21 Курини шәһиридин болған, Симон исимлиқ бир киши йезидин келип, у йәрдин өтүп кетивататти (бу киши Искәндәр билән Руфусниң атиси еди). [Ләшкәрләр] уни тутуп келип, [Әйсаниң] крестини униңға мәҗбурий көтәргүзди.
And they compel one Simon, a Cyrenian, who was passing by, coming out of the field, the father of Alexander and Rufus, to carry his cross.
22 Улар Әйсани Голгота (тәрҗимиси, «баш сүйәк») дегән йәргә елип кәлди;
And they convey him to a place called Golgotha, which is being interpreted, The place of a skull.
23 андин улар униңға ичиш үчүн мурмәкки арилаштурулған аччиқ шарап бәрди; лекин у уни қобул қилмиди.
And they gave him to drink wine medicated with myrrh: but he received it not.
24 Улар уни крестлигәндин кейин, кийимлирини өз ара бөлүшүвелиш үчүн, һәр қайсисиниң үлүшини бекитишкә һәр бир кийимниң үстигә чәк ташлиди.
And having crucified him, they divided his garments, casting the lot upon them, what each should take.
25 Уни крестлигән вақит күнниң үчинчи саити еди.
Now it was the third hour, and they crucified him.
26 Уни әйиплигән шикайәтнамидә «Йәһудийларниң падишаси» дәп пүтүлгән еди.
And there was an inscription of his crime written over him, THE KING OF THE JEWS.
27 Улар униң билән тәң икки қарақчиниму крестлиди, бири оң тәрипидә, йәнә бири сол тәрипидә еди.
And with him they crucified two robbers, one on his right hand, and the other on his left.
28 Шундақ қилип, муқәддәс язмилардики: «У җинайәтчиләрниң қатарида саналди» дегән сөз әмәлгә ашурулди.
And the scripture was fulfilled, which saith, “And he was reckoned among the transgressors.”
29 У йәрдин өткәнләр башлирини чайқишип, уни һақарәтләп: — Уһуй, сән ибадәтханини бузуп ташлап, үч күн ичидә қайтидин ясап чиқидиған адәм,
And they who passed along, blasphemed him, shaking their heads, and saying, Aha! thou that destroyest the temple, and buildest it in three days,
30 әнди өзүңни қутқузуп кресттин чүшүп баққина! — дейишти.
save thyself, and come down from the cross.
31 Баш каһинлар билән Тәврат устазлириму өз ара шундақ мәсқирә қилип: — У башқиларни қутқузуптикән, өзини қутқузалмайду.
And in the same manner also, the chief priests mocking him, among each other, with the scribes, said, He saved others, himself he cannot save.
32 Исраилниң падишаси болған Мәсиһ әнди кресттин чүшүп бақсунчу, шуни көрсәкла униңға етиқат қилимиз! — дейишти. Униң билән тәң крестләнгәнләрму уни шундақ һақарәтләшти.
Thou Messiah, King of Israel, come now down from the cross, that we may see, and believe. Even those who were crucified with him railed on him.
33 Әнди [күнниң] алтинчи саити кәлгәндә, пүткүл зиминни қараңғулуқ қаплиди вә тоққузинчи саитигичә давам қилди.
Now when the sixth hour came, there was darkness over all the land until the ninth hour.
34 Тоққузинчи сааттә Әйса жуқури аваз билән: «Елои, Елои, лама шавақтани?», мәнаси: — «Худайим, Худайим, мени немишкә ташливәттиң?» дәп қаттиқ нида қилди.
And at the ninth hour, Jesus cried with a loud voice, saying, Eloi, Eloi, lama sabacthani? which is, being interpreted, My God, my God, for what cause hast thou abandoned me?
35 У йәрдә туруватқанларниң бәзилири буни аңлап: — Мана, у Иляс пәйғәмбәргә нида қиливатиду, — дейишти.
And some of those who stood by, hearing him, said, Behold, he crieth for Elias.
36 Улардин бирәйлән жүгүрүп берип, бир парчә булутни аччиқ шарапқа чилап, қомушниң учиға селип униңға ичкүзүп: — Тохтап туруңлар! Қарап бақайли, иляс [пәйғәмбәр] уни чүшүргили келәрмекин? — деди.
Then one ran, and filling a sponge with vinegar, fixed it round a cane, and gave him to drink, saying, Let alone, let us see if Elias comes to take him down.
37 Әйса қаттиқ вақириди-дә, роһини қоювәтти.
Then Jesus, uttering a loud cry, gave up the ghost.
38 Вә [шу әснада] ибадәтханиниң ичкири пәрдиси жуқуридин төвәнгә икки парчә бөлүп житилди.
And the vail of the temple was rent in two from the top to the bottom.
39 Әнди униң удулида турған йүз беши униң қандақ нида қилип роһини қоювәткәнлигини көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән Худаниң оғли екән! — деди.
And the centurion, who stood opposite to him, observing, that with such a cry he gave up the ghost, said, Assuredly this was the Son of God.
40 У йәрдә йәнә бу ишларға жирақтин қарап туруватқан бир нәччә аялларму бар еди. Уларниң арисида Магдаллиқ Мәрйәм, кичик Яқуп билән Йосәниң аниси Мәрйәм вә Саломилар бар еди.
Now there were also women looking on at a distance; among whom also was Mary Magdalene, and Mary the mother of James the small, and the mother of Joses, and Salome.
41 Улар әслидә Әйса Галилийә өлкисидә турған вақитта униңға әгишип, униң хизмитидә болғанлар еди; булардин башқа униң билән Йерусалимға биргә кәлгән йәнә нурғун аялларму [униң әһвалиға] қарап туратти.
These women followed him when he was in Galilee, and supplied his wants; and many other women who went up with him to Jerusalem.
42 Кәчқурун кирип қалғанда («тәйярлаш күни», йәни шабат күниниң алдинқи күни болғачқа),
And when the evening was now come (since it was the preparation, that is the day preceding the sabbath),
43 алий кеңәшминиң толиму мөтивәр әзаси, Ариматиялиқ Йүсүп бар еди. Уму Худаниң падишалиғини күтүватқан болуп, җүръәт қилип [валий] Пилатусниң алдиға кирип, униңдин Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди.
Joseph, who was from Arimathea, came, a respectable person, a counsellor, and who himself also was expecting the kingdom of God; taking courage, he went in to Pilate, and begged the body of Jesus.
44 Пилатус Әйсаниң аллиқачан өлгәнлигигә һәйран болди; у йүз бешини чақирип, униңдин Әйсаниң өлгинигә хелә вақит болдиму, дәп сориди.
Then Pilate marvelled that he should be already dead: and calling for the centurion, he asked him, If he had been dead any time.
45 Йүз бешидин әһвални уққандин кейин, Йүсүпкә җәсәтни бәрди.
And when he knew it from the centurion, he gave the body to Joseph.
46 Йүсүп есил канап рәхт сетивелип, җәсәтни [кресттин] чүшүрүп канап рәхттә кепәнлиди вә уни қияда оюлған бир қәбиргә қойди; андин қәбирниң ағзиға бир ташни домилитип қойди.
And having bought a wrapper of fine linen, and taken him down, he wrapped him in the linen cloth, and laid him in a sepulchre, which was hewn out of a rock; and rolled a stone to the door of the sepulchre.
47 Вә Магдаллиқ Мәрйәм билән Йосәниң аниси Мәрйәм униң қоюлған йерини көрүвалди.
Now Mary Magdalene, and Mary the mother of Joses, saw where he was laid.
