Маркус 15
1 Әтиси таң етиши биләнла, баш каһинлар ақсақаллар, Тәврат устазлири вә пүткүл алий кеңәшмидикиләр билән мәслиһәтлишип, Әйсани бағлап апирип, [валий] Пилатусқа тапшуруп бәрди.
And immediately in the morning, after the leaders of the priests had taken counsel with the elders and the scribes and the entire council, binding Jesus, they led him away and delivered him to Pilate.
2 Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасиму? — дәп сориди. У җававән: — Ейтқиниңдәк, — деди.
And Pilate questioned him, “You are the king of the Jews?” But in response, he said to him, “You are saying it.”
3 Баш каһинлар униң үстидин қайта-қайтидин әрз-шикайәтләрни қилишти.
And the leaders of the priests accused him in many things.
4 Пилатус униңдин йәнә: — Җавап бәрмәмсән? Қара, улар үстүңдин шунчивала шикайәт қиливатиду!? — дәп сориди.
Then Pilate again questioned him, saying: “Do you not have any response? See how greatly they accuse you.”
5 Бирақ Әйса йәнила һеч җавап бәрмиди; Пилатус буниңға интайин һәйран қалди.
But Jesus continued to give no response, so that Pilate wondered.
6 Һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, халайиқ қайсибир мәһбусни тәләп қилса, валий уни қоюп берәтти.
Now on the feast day, he was accustomed to release to them one of the prisoners, whomever they requested.
7 Әйни вақитта, зинданда Бараббас исимлиқ бир мәһбус бар еди. У өзи билән биллә топилаң көтәргән һәмдә топилаңда қатиллиқ қилған нәччәйлән билән тәң соланған еди.
But there was one called Barabbas, who had committed murder in the sedition, who was confined with those of the sedition.
8 Халайиқ чуқан-сүрән селип валийдин бурун һемишә уларға қилғинидәк йәнә шундақ қилишини тиләшти.
And when the crowd had ascended, they began to petition him to do as he always did for them.
9 Пилатус уларға: — Силәр Йәһудийларниң падишасини қоюп беришимни халамсиләр? — деди
But Pilate answered them and said, “Do you want me to release to you the king of the Jews?”
10 (чүнки у баш каһинларниң һәсәтхорлуғи түпәйлидин уни тутуп бәргәнлигини биләтти).
For he knew that it was out of envy that the leaders of the priests had betrayed him.
11 Лекин баш каһинлар халайиқни: «Буниң орниға, Бараббасни қоюп бәр» дәп тәләп қилишқа күшкүртти.
Then the chief priests incited the crowd, so that he would release Barabbas to them instead.
12 Пилатус җававән улардин йәнә: — Ундақ болса, силәр «Йәһудийларниң падишаси» дәп атиған кишини қандақ бир тәрәп қил дәватисиләр? — деди.
But Pilate, responding again, said to them: “Then what do you want me to do with the king of the Jews?”
13 — Улар йәнә авазини көтирип: — Уни крестлигин! — дәп вақиришатти.
But again they cried out, “Crucify him.”
14 Пилатус уларға: — Немишкә? У немә рәзиллик өткүзүпту? — деди. Бирақ улар техиму ғалҗирлишип: — Уни крестлигин! — дәп вақирашти.
Yet truly, Pilate said to them: “Why? What evil has he done?” But they cried out all the more, “Crucify him.”
15 Шуңа Пилатус, халайиқни рази қилмақчи болуп, Бараббасни уларға чиқирип бәрди. Әйсани болса қамчилатқандин кейин, крестләш үчүн [ләшкәрлиригә] тапшурди.
Then Pilate, wishing to satisfy the people, released Barabbas to them, and he delivered Jesus, having severely scourged him, to be crucified.
16 Андин ләшкәрләр Әйсани валий ордисидики сәйнаға елип кирип, пүтүн ләшкәрләр топини бу йәргә җәм болушқа чақирди.
Then the soldiers led him away to the court of the praetorium. And they called together the entire cohort.
17 Улар униң учисиға сөсүн рәңлик тон кийдүрүшти, андин улар тикәнлик шахчилардин тоқуған бир таҗни бешиға кийгүзди.
And they clothed him with purple. And platting a crown of thorns, they placed it on him.
18 Андин уни мубарәкләп: «Яшиғайла, и Йәһудийларниң падишаси!» дейишти.
And they began to salute him: “Hail, king of the Jews.”
19 Андин бешиға қомуш билән һәдәп уруп, униңға қарап түкүрүшти вә униң алдида тиз пүкүп, сәҗдә қилишти.
And they struck his head with a reed, and they spit on him. And kneeling down, they reverenced him.
20 Улар уни шундақ мазақ қилғандин кейин, униңдин сөсүн тонни салдуруветип, учисиға өз кийимлирини кийдүрди; андин улар уни крестләш үчүн елип чиқишти.
And after they had mocked him, they stripped him of the purple, and they clothed him in his own garments. And they led him away, so that they might crucify him.
21 Курини шәһиридин болған, Симон исимлиқ бир киши йезидин келип, у йәрдин өтүп кетивататти (бу киши Искәндәр билән Руфусниң атиси еди). [Ләшкәрләр] уни тутуп келип, [Әйсаниң] крестини униңға мәҗбурий көтәргүзди.
And they compelled a certain passerby, Simon the Cyrenian, who was arriving from the countryside, the father of Alexander and Rufus, to take up his cross.
22 Улар Әйсани Голгота (тәрҗимиси, «баш сүйәк») дегән йәргә елип кәлди;
And they led him through to the place called Golgotha, which means, ‘the Place of Calvary.’
23 андин улар униңға ичиш үчүн мурмәкки арилаштурулған аччиқ шарап бәрди; лекин у уни қобул қилмиди.
And they gave him wine with myrrh to drink. But he did not accept it.
24 Улар уни крестлигәндин кейин, кийимлирини өз ара бөлүшүвелиш үчүн, һәр қайсисиниң үлүшини бекитишкә һәр бир кийимниң үстигә чәк ташлиди.
And while crucifying him, they divided his garments, casting lots over them, to see who would take what.
25 Уни крестлигән вақит күнниң үчинчи саити еди.
Now it was the third hour. And they crucified him.
26 Уни әйиплигән шикайәтнамидә «Йәһудийларниң падишаси» дәп пүтүлгән еди.
And the title of his case was written as: The king of the Jews.
27 Улар униң билән тәң икки қарақчиниму крестлиди, бири оң тәрипидә, йәнә бири сол тәрипидә еди.
And with him they crucified two robbers: one at his right, and the other at his left.
28 Шундақ қилип, муқәддәс язмилардики: «У җинайәтчиләрниң қатарида саналди» дегән сөз әмәлгә ашурулди.
And the scripture was fulfilled, which says: “And with the iniquitous he was reputed.”
29 У йәрдин өткәнләр башлирини чайқишип, уни һақарәтләп: — Уһуй, сән ибадәтханини бузуп ташлап, үч күн ичидә қайтидин ясап чиқидиған адәм,
And the passersby blasphemed him, shaking their heads and saying, “Ah, you who would destroy the temple of God, and in three days rebuild it,
30 әнди өзүңни қутқузуп кресттин чүшүп баққина! — дейишти.
save yourself by descending from the cross.”
31 Баш каһинлар билән Тәврат устазлириму өз ара шундақ мәсқирә қилип: — У башқиларни қутқузуптикән, өзини қутқузалмайду.
And similarly the leaders of the priests, mocking him with the scribes, said to one another: “He saved others. He is not able to save himself.
32 Исраилниң падишаси болған Мәсиһ әнди кресттин чүшүп бақсунчу, шуни көрсәкла униңға етиқат қилимиз! — дейишти. Униң билән тәң крестләнгәнләрму уни шундақ һақарәтләшти.
Let the Christ, the king of Israel, descend now from the cross, so that we may see and believe.” Those who were crucified with him also insulted him.
33 Әнди [күнниң] алтинчи саити кәлгәндә, пүткүл зиминни қараңғулуқ қаплиди вә тоққузинчи саитигичә давам қилди.
And when the sixth hour arrived, a darkness occurred over the entire earth, until the ninth hour.
34 Тоққузинчи сааттә Әйса жуқури аваз билән: «Елои, Елои, лама шавақтани?», мәнаси: — «Худайим, Худайим, мени немишкә ташливәттиң?» дәп қаттиқ нида қилди.
And at the ninth hour, Jesus cried out with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lamma sabacthani?” which means, “My God, My God, why have you forsaken me?”
35 У йәрдә туруватқанларниң бәзилири буни аңлап: — Мана, у Иляс пәйғәмбәргә нида қиливатиду, — дейишти.
And some of those standing near, upon hearing this, said, “Behold, he is calling Elijah.”
36 Улардин бирәйлән жүгүрүп берип, бир парчә булутни аччиқ шарапқа чилап, қомушниң учиға селип униңға ичкүзүп: — Тохтап туруңлар! Қарап бақайли, иляс [пәйғәмбәр] уни чүшүргили келәрмекин? — деди.
Then one of them, running and filling a sponge with vinegar, and placing it around a reed, gave it to him to drink, saying: “Wait. Let us see if Elijah will come to take him down.”
37 Әйса қаттиқ вақириди-дә, роһини қоювәтти.
Then Jesus, having emitted a loud cry, expired.
38 Вә [шу әснада] ибадәтханиниң ичкири пәрдиси жуқуридин төвәнгә икки парчә бөлүп житилди.
And the veil of the temple was torn in two, from the top to the bottom.
39 Әнди униң удулида турған йүз беши униң қандақ нида қилип роһини қоювәткәнлигини көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән Худаниң оғли екән! — деди.
Then the centurion who stood opposite him, seeing that he had expired while crying out in this way, said: “Truly, this man was the Son of God.”
40 У йәрдә йәнә бу ишларға жирақтин қарап туруватқан бир нәччә аялларму бар еди. Уларниң арисида Магдаллиқ Мәрйәм, кичик Яқуп билән Йосәниң аниси Мәрйәм вә Саломилар бар еди.
Now there were also women watching from a distance, among whom were Mary Magdalene, and Mary the mother of James the younger and of Joseph, and Salome,
41 Улар әслидә Әйса Галилийә өлкисидә турған вақитта униңға әгишип, униң хизмитидә болғанлар еди; булардин башқа униң билән Йерусалимға биргә кәлгән йәнә нурғун аялларму [униң әһвалиға] қарап туратти.
(and while he was in Galilee, they followed him and ministered to him) and many other women, who had ascended along with him to Jerusalem.
42 Кәчқурун кирип қалғанда («тәйярлаш күни», йәни шабат күниниң алдинқи күни болғачқа),
And when evening had now arrived (because it was the Preparation Day, which is before the Sabbath)
43 алий кеңәшминиң толиму мөтивәр әзаси, Ариматиялиқ Йүсүп бар еди. Уму Худаниң падишалиғини күтүватқан болуп, җүръәт қилип [валий] Пилатусниң алдиға кирип, униңдин Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди.
there arrived Joseph of Arimathea, a noble council member, who himself was also awaiting the kingdom of God. And he boldly entered to Pilate and petitioned for the body of Jesus.
44 Пилатус Әйсаниң аллиқачан өлгәнлигигә һәйран болди; у йүз бешини чақирип, униңдин Әйсаниң өлгинигә хелә вақит болдиму, дәп сориди.
But Pilate wondered if he had already died. And summoning a centurion, he questioned him as to whether he was already dead.
45 Йүз бешидин әһвални уққандин кейин, Йүсүпкә җәсәтни бәрди.
And when he had been informed by the centurion, he gave the body to Joseph.
46 Йүсүп есил канап рәхт сетивелип, җәсәтни [кресттин] чүшүрүп канап рәхттә кепәнлиди вә уни қияда оюлған бир қәбиргә қойди; андин қәбирниң ағзиға бир ташни домилитип қойди.
Then Joseph, having bought a fine linen cloth, and taking him down, wrapped him in the fine linen and laid him in a sepulcher, which was hewn from a rock. And he rolled a stone to the entrance of the tomb.
47 Вә Магдаллиқ Мәрйәм билән Йосәниң аниси Мәрйәм униң қоюлған йерини көрүвалди.
Now Mary Magdalene and Mary the mother of Joseph observed where he was laid.
