Луқа 9
1 Әйса он иккиләнни чақирип, уларға барлиқ җинларни һайдиветиш вә кесәлләрни сақайтишқа қудрәт вә һоқуқ бәрди.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ರೋಗಾನ್ ಪ್ರತಿಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಶಕ್ತಿಮಾಧಿಪತ್ಯಞ್ಚ ದದೌ|
2 Андин уларни Худаниң падишалиғини җар қилиш вә кесәлләрни сақайтишқа әвәтти.
ಅಪರಞ್ಚ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ರೋಗಿಣಾಮಾರೋಗ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಪ್ರೇರಣಕಾಲೇ ತಾನ್ ಜಗಾದ|
3 У уларға: — Силәр сәпәр үчүн һеч нәрсә алмаңлар, нә һаса, нә хурҗун, нә нан, нә пул еливалмаңлар; бирәр артуқ йәктәкму еливалмаңлар.
ಯಾತ್ರಾರ್ಥಂ ಯಷ್ಟಿ ರ್ವಸ್ತ್ರಪುಟಕಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮುದ್ರಾ ದ್ವಿತೀಯವಸ್ತ್ರಮ್, ಏಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಮಾ ಗೃಹ್ಲೀತ|
4 Вә қайси өйгә [қобул қилинип] кирсәңлар, у жуттин кәткичә шу өйдә туруңлар.
ಯೂಯಞ್ಚ ಯನ್ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶಥ ನಗರತ್ಯಾಗಪರ್ಯ್ಯನತಂ ತನ್ನಿವೇಶನೇ ತಿಷ್ಠತ|
5 Әнди қайси йәрдики кишиләр силәрни қобул қилмиса, у шәһәрдин чиққиниңларда уларға агаһ-гува болсун үчүн айиғиңлардики топиниму қеқиветиңлар! — деди.
ತತ್ರ ಯದಿ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪುರಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಾನ್ನಗರಾದ್ ಗಮನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪದಧೂಲೀಃ ಸಮ್ಪಾತಯತ|
6 Мухлислар йолға чиқип, йеза-қишлақларни арилап хуш хәвәрни елан қилип, һәммә йәрдә кесәлләрни сақайтти.
ಅಥ ತೇ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪೀಡಿತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಗ್ರಾಮೇಷು ಭ್ರಮಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
7 Әнди Һерод һаким униң барлиқ қилғанлиридин хәвәр тепип, қаймуқуп қалди. Чүнки бәзиләр: «Мана Йәһя өлүмдин тирилипту!» десә,
ಏತರ್ಹಿ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭೃಶಮುದ್ವಿವಿಜೇ
8 йәнә бәзиләр: «Иляс пәйғәмбәр [қайта] пәйда болди» вә йәнә башқилар: «Қедимки пәйғәмбәрләрдин бири қайтидин тирилипту!» дәйтти.
ಯತಃ ಕೇಚಿದೂಚುರ್ಯೋಹನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್| ಕೇಚಿದೂಚುಃ, ಏಲಿಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್; ಏವಮನ್ಯಲೋಕಾ ಊಚುಃ ಪೂರ್ವ್ವೀಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸಮುತ್ಥಿತಃ|
9 Һерод: «Мән Йәһяниң каллисини алдурған едим, әнди мән мошу гепини аңлаватқан зат зади кимду?» — деди. Шуниң билән у уни көрүш пурситини издиди.
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದುವಾಚ ಯೋಹನಃ ಶಿರೋಽಹಮಛಿನದಮ್ ಇದಾನೀಂ ಯಸ್ಯೇದೃಕ್ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ಸ ಕಃ? ಅಥ ಸ ತಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಐಚ್ಛತ್|
10 Расуллар болса қайтип келип, өзлириниң қилған ишлириниң һәммисини Әйсаға мәлум қилди. У уларни елип, хупиянә һалда Бәйт-Саида дегән шәһәрдики хилвәт бир йәргә кәлди.
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚಕ್ರುಸ್ತಾನಿ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಾಮಕನಗರಸ್ಯ ವಿಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ನೀತ್ವಾ ಗುಪ್ತಂ ಜಗಾಮ|
11 Бирақ халайиқ буниңдин хәвәр тепип униңға әгишип кәлди. У уларни қарши елип, уларға Худаниң падишалиғи тоғрисида сөзлиди вә шипаға муһтаҗларни сақайтти.
ಪಶ್ಚಾಲ್ ಲೋಕಾಸ್ತದ್ ವಿದಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯುಃ; ತತಃ ಸ ತಾನ್ ನಯನ್ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಸಙ್ಗಮುಕ್ತವಾನ್, ಯೇಷಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಯಾ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಆಸೀತ್ ತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಚಕಾರ ಚ|
12 Күн олтирай дегәндә, он иккилән униң алдиға келип униңға: — Халайиқни йолға салсаң, улар әтраптики йеза-қишлақларға вә етизларға берип қонғидәк җайлар вә озуқ-түлүк тапсун; чүнки мошу йәр чөллүк екән, — деди.
ಅಪರಞ್ಚ ದಿವಾವಸನ್ನೇ ಸತಿ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಮ್ ಏತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಮತ್ರ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠಾಮಃ, ತತೋ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಣಿ ಗತ್ವಾ ವಾಸಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ಜನನಿವಹಂ ಭವಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
13 Лекин у уларға: — Уларға өзүңлар озуқ бериңлар, — деди. — Биздә пәқәт бәш нан билән икки белиқтин башқа нәрсә йоқ. Бу барлиқ хәлиқкә озуқ-түлүк сетивелип келәмдуқ?! — дейишти улар.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೇಜಯಧ್ವಂ; ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುರಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಕೇವಲಂ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾ ದ್ವೌ ಮತ್ಸ್ಯೌ ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ, ಅತಏವ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಮ್ ಇತ್ವಾ ನಿಮಿತ್ತಮೇತೇಷಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಷು ನ ಕ್ರೀತೇಷು ನ ಭವತಿ|
14 Чүнки шу йәрдә жиғилған әрләрниңла сани бәш миңчә еди. У мухлисларға: — Халайиқни әлликтин-әлликтин бөлүп олтарғузуңлар, — деди.
ತತ್ರ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುರುಷಾ ಆಸನ್|
15 Улар униң дегиничә қилип һәммәйләнни олтарғузди.
ತದಾ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಪಞ್ಚಾಶಜ್ಜನೈಃ ಪಂಕ್ತೀಕೃತ್ಯ ತಾನುಪವೇಶಯತ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ತದನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನುಪವೇಶಯಾಪಾಸುಃ|
16 Әйса бәш нан билән икки белиқни қолиға елип, асманға қарап [Худаға] тәшәккүр ейтип буларни бәрикәтлиди. Андин уларни уштуп, халайиққа сунуп бериш үчүн мухлислириға бәрди.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾನ್ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಂ ವಿಲೋಕ್ಯೇಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭಙ್ಕ್ತಾ ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಣಾರ್ಥಂ ಶಿಷ್ಯೇಷು ಸಮರ್ಪಯಾಮ್ಬಭೂವ|
17 Һәммәйлән йәп тоюнди. Андин шулардин ешип қалған парчилирини он икки севәткә жиғип қачилиди.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಾನಾಞ್ಚ ದ್ವಾದಶ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
18 Вә шундақ болдики, у өзи ялғуз дуа қиливатқанда, мухлислири йенида туратти. У улардин: — Халайиқ мени ким дәйду? — дәп сориди.
ಅಥೈಕದಾ ನಿರ್ಜನೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಕಂ ವದನ್ತಿ?
19 Улар җававән: — Бәзиләр сени Чөмүлдүргүчи Йәһя, бәзиләр Иляс [пәйғәмбәр], вә йәнә бәзиләр қедимки пәйғәмбәрләрдин бири тирилипту дәйду, — деди.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರಾಚುಃ, ತ್ವಾಂ ಯೋಹನ್ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ; ಕೇಚಿತ್ ತ್ವಾಮ್ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ, ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಿಕಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದತಿಷ್ಠದ್ ಇತ್ಯಪಿ ಕೇಚಿದ್ ವದನ್ತಿ|
20 У улардин: — Силәрчу? Силәр мени ким дәп билисиләр? — дәп сориди. Петрус җавап берип: — Сән Худаниң Мәсиһидурсән, — деди.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಕಂ ವದಥ? ತತಃ ಪಿತರ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ|
21 У уларға қаттиқ җекиләп, бу ишни һеч кимгә тинмаңлар, дәп тапилиди.
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮಾದಿದೇಶ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
22 — Чүнки Инсаноғлиниң нурғун азап-оқубәт тартиши, ақсақаллар, баш каһинлар вә Тәврат устазлири тәрипидин чәткә қеқилиши, өлтүрүлүши вә үч күндин кейин тирилдүрүлүши муқәррәр, — деди.
ಸ ಪುನರುವಾಚ, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣ ವಹುಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸೋವಜ್ಞಾಯ ಹನ್ತವ್ಯಃ ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತೇನೋತ್ಥಾತವ್ಯಮ್|
23 Андин у уларниң һәммисигә мундақ деди: — Кимдәким маңа әгишишни нийәт қилса, өзидин кечип, һәр күни өзиниң крестини көтирип маңа әгәшсун!
ಅಪರಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನುವಾಚ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗನ್ತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಸ್ವಂ ದಾಮ್ಯತು, ದಿನೇ ದಿನೇ ಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತು|
24 Чүнки кимдәким өз һаятини қутқузимән дәйдикән, чоқум униңдин мәһрум болиду, лекин мән үчүн өз һаятидин мәһрум болған киши һаятини қутқузиду.
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ರಿರಕ್ಷಿಷತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
25 Чүнки бир адәм пүтүн дунияға егә болуп, өзини һалак қилса яки өзидин мәһрум қалса, буниң немә пайдиси болсун?!
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ ಸ್ವಯಂ ವಿನಶ್ಯತಿ ಚ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
26 Чүнки кимдәким мәндин вә мениң сөзлиримдин номус қилса, Инсаноғли өзиниң шан-шәриви ичидә, униң Атисиниң вә муқәддәс пәриштиләрниң шан-шәриви ичидә қайтип кәлгинидә униңдинму номус қилиду.
ಪುನ ರ್ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ವಾ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಪಿತುಶ್ಚ ಪವಿತ್ರಾಣಾಂ ದೂತಾನಾಞ್ಚ ತೇಜೋಭಿಃ ಪರಿವೇಷ್ಟಿತ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
27 Лекин мән дәрһәқиқәт силәргә шуни ейтип қояйки, бу йәрдә турғанларниң арисидин өлүмниң тәмини тетиштин бурун җәзмән Худаниң падишалиғини көридиғанлар бардур.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಂ ನ ದೃಷ್ಟವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನಾಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತೇ, ಏತಾದೃಶಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಅತ್ರ ಸ್ಥನೇಽಪಿ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಿ|
28 Бу сөзләрдин тәхминән сәккиз күн кейин шундақ болдики, у Петрус, Юһанна вә Яқупни елип, дуа қилиш үчүн бир таққа чиқти.
ಏತದಾಖ್ಯಾನಕಥನಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಾಯೇಣಾಷ್ಟಸು ದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಪರ್ವ್ವತಮೇಕಂ ಸಮಾರುರೋಹ|
29 У дуа қиливатқинида, униң йүзиниң қияпити өзгәрди вә кийимлири аппақ болуп чақмақтәк чақниди.
ಅಥ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಮುಖಾಕೃತಿರನ್ಯರೂಪಾ ಜಾತಾ, ತದೀಯಂ ವಸ್ತ್ರಮುಜ್ಜ್ವಲಶುಕ್ಲಂ ಜಾತಂ|
30 Вә мана, икки адәм пәйда болуп униң билән сөзлишишиватқан еди; улар Муса вә Иляс [пәйғәмбәрләр] еди.
ಅಪರಞ್ಚ ಮೂಸಾ ಏಲಿಯಶ್ಚೋಭೌ ತೇಜಸ್ವಿನೌ ದೃಷ್ಟೌ
31 Улар парлақ җула ичидә аян болуп, униң билән Йерусалимда ада қилидиған «дуниядин өтүп кетиш»и тоғрисида сөһбәтләшти.
ತೌ ತೇನ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರೇ ಯೋ ಮೃತ್ಯುಃ ಸಾಧಿಷ್ಯತೇ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರೇಭಾತೇ|
32 Әнди Петрус вә униң һәмраһлирини хелә үгидәк басқан еди; лекин уларниң уйқиси толуқ ечилғанда улар униң шан-шәривини вә униң билән биллә турған икки адәмзатни көрди.
ತದಾ ಪಿತರಾದಯಃ ಸ್ವಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ನಿದ್ರಯಾಕೃಷ್ಟಾ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಜಾಗರಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ತೌ ಜನೌ ಚ ದದೃಶುಃ|
33 Вә шундақ болдики, бу иккиси Әйсадин айриливатқанда, Петрус өзиниң немини дәватқанлиғини билмигән һалда Әйсаға: — Устаз, бу йәрдә болғинимиз интайин яхши болди! Бирини саңа, бирини Мусаға, йәнә бирини Илясқа атап бу йәргә үч кәпә ясайли, — деди.
ಅಥ ತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಗಮನಕಾಲೇ ಪಿತರೋ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇಽಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಿತಿಃ ಶುಭಾ, ತತ ಏಕಾ ತ್ವದರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಮೂಸಾರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಏಲಿಯಾರ್ಥಾ, ಇತಿ ತಿಸ್ರಃ ಕುಟ್ಯೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮೀಯನ್ತಾಂ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನ ವಿವಿಚ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ|
34 Лекин у бу гәпләрни қиливатқанда, бир парчә булут пәйда болуп уларни қапливалди; улар булут ичигә кирип қалғинида қорқушуп кәтти.
ಅಪರಞ್ಚ ತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ಪಯೋದ ಏಕ ಆಗತ್ಯ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಚಕಾರ, ತತಸ್ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತಯೋಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ತೇ ಶಶಙ್ಕಿರೇ|
35 Булуттин туюқсиз бир аваз аңлинип: — Бу Мениң сөйүмлүк Оғлумдур. Униңға қулақ селиңлар! — деди.
ತದಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಪಯೋದಾದ್ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ನಿರ್ಜಗಾಮ, ಮಮಾಯಂ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ|
36 Аваз аңланғандин кейин, қариса, Әйса өзи ялғуз қалған еди. Улар сүкүт қилип қелишти вә шу күнләрдә өзлири көргән ишлардин һеч қайсисини һеч кимгә ейтмиди.
ಇತಿ ಶಬ್ದೇ ಜಾತೇ ತೇ ಯೀಶುಮೇಕಾಕಿನಂ ದದೃಶುಃ ಕಿನ್ತು ತೇ ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಸ್ಯ ವಾಚಮೇಕಾಮಪಿ ನೋಕ್ತ್ವಾ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಃ|
37 Әтиси, улар тағдин чүшкән вақтида, зор бир топ кишиләр уни қарши алди.
ಪರೇಽಹನಿ ತೇಷು ತಸ್ಮಾಚ್ಛೈಲಾದ್ ಅವರೂಢೇಷು ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
38 Мана, топниң арисидин бирәйлән вақирап: — Устаз, өтүнүп қалай, оғлумға ичиңни ағритип қарап қойғайсән! Чүнки у мениң бирла балам еди.
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈರುವಾಚ, ಹೇ ಗುರೋ ಅಹಂ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಮ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಂ ಕರೋತು, ಮಮ ಸ ಏವೈಕಃ ಪುತ್ರಃ|
39 Мана, уни дайим бир роһ тутувелип, у өзичила вақирап-җақирап кетидиған болуп қалди; у униң бәдинини тартиштуруп, ағзидин ақ көпүк кәлтүрүветиду. [Җин] уни дайим дегидәк қийнап, униңға һеч арам бәрмәйду.
ಭೂತೇನ ಧೃತಃ ಸನ್ ಸಂ ಪ್ರಸಭಂ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಕರೋತಿ ತನ್ಮುಖಾತ್ ಫೇಣಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಚ, ಭೂತ ಇತ್ಥಂ ವಿದಾರ್ಯ್ಯ ಕ್ಲಿಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರಾಯಶಸ್ತಂ ನ ತ್ಯಜತಿ|
40 Мән мухлислириңиздин роһни һайдиветишни өтүнүвидим, бирақ улар ундақ қилалмиди, — деди.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ತವ ಶಿಷ್ಯಸಮೀಪೇ ನ್ಯವೇದಯಂ ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಶೇಕುಃ|
41 Әйса җававән: — Әй етиқатсиз вә тәтүр дәвир, силәр билән қачанғичә туруп, силәргә сәвир қилай? — Оғлуңни алдимға елип кәлгин — деди.
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ರೇ ಆವಿಶ್ವಾಸಿನ್ ವಿಪಥಗಾಮಿನ್ ವಂಶ ಕತಿಕಾಲಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚರಣಾನಿ ಚ ಸಹಿಷ್ಯೇ? ತವ ಪುತ್ರಮಿಹಾನಯ|
42 Бала техи йолда келиватқанда, җин уни жиқитип, пүтүн бәдинини тартиштурди. Әйса напак роһқа тәнбиһ берип, балини сақайтти вә уни атисиға қайтуруп бәрди.
ತತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನಾಗತಮಾತ್ರೇ ಭೂತಸ್ತಂ ಭೂಮೌ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ವಿದದಾರ; ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಮೇಧ್ಯಂ ಭೂತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
43 Һәммәйлән Худаниң шәрәплик күч-қудритигә қин-қиниға патмай тәәҗҗүпләнди. Һәммиси Әйсаниң қилғанлириға һәйран қелишип турғанда, у мухлислириға мундақ ейтти:
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿಮ್ ಇಮಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರುಃ; ಇತ್ಥಂ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಭಿಃ ಕ್ರಿಯಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವೈರ್ಲೋಕೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯೇ ಮನ್ಯಮಾನೇ ಸತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ,
44 — Бу сөзләрни қулақлириңларға убдан сиңдүрүп қоюңлар. Чүнки Инсаноғли пат арида [сатқунлуқтин] инсанларниң қолиға тапшуруп берилиду, — деди.
ಕಥೇಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರ್ಣೇಷು ಪ್ರವಿಶತು, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ|
45 Бирақ улар бу сөзни чүшинәлмиди. Буниң мәнаси улар чүшинип йәтмисун үчүн улардин йошурулған еди. Улар униңдин бу сөз тоғрилиқ сорашқиму петиналмиди.
ಕಿನ್ತು ತೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ನ ಬುಬುಧಿರೇ, ಸ್ಪಷ್ಟತ್ವಾಭಾವಾತ್ ತಸ್ಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಸ್ತೇಷಾಂ ಬೋಧಗಮ್ಯೋ ನ ಬಭೂವ; ತಸ್ಯಾ ಆಶಯಃ ಕ ಇತ್ಯಪಿ ತೇ ಭಯಾತ್ ಪ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಶೇಕುಃ|
46 Әнди мухлислар арисида улардин кимниң әң улуқ болидиғанлиғи тоғрилиқ талаш-тартиш пәйда болди.
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಾದಂ ಚಕ್ರುಃ|
47 Амма Әйса уларниң көңлидики ойларни көрүп йетип, кичик бир балини елип йенида турғузуп,
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮನೋಭಿಪ್ರಾಯಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಮೇಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಜಗಾದ,
48 уларға: — Ким мениң намимда бу кичик балини қобул қилса, мени қобул қилған болиду вә ким мени қобул қилса, мени әвәткүчини қобул қилған болиду. Араңларда өзини әң төвән тутқини болса улуқ болиду, — деди.
ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ನಾಮ್ನಾಸ್ಯ ಬಾಲಾಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯಶ್ಚ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮ ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಯಃ ಸ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಜಾನೀತೇ ಸ ಏವ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
49 Юһанна җававән униңға: — Устаз, сениң намиң билән җинларни һайдаватқан бирисини көрдуқ. Лекин у биз билән биргә саңа әгәшмигәнлиги түпәйлидин, уни тостуқ, — деди.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೋಹನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ ಹೇ ಪ್ರಭೇ ತವ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯನ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತೋ ವಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಪಶ್ಚಾದ್ ಗಾಮಿತ್ವಾತ್ ತಂ ನ್ಯಷೇಧಾಮ್| ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರುವಾಚ,
50 Лекин Әйса униңға: — Уни тосмаңлар. Чүнки ким силәргә қарши турмиса силәрни қоллиғанлардиндур, — деди.
ತಂ ಮಾ ನಿಷೇಧತ, ಯತೋ ಯೋ ಜನೋಸ್ಮಾಕಂ ನ ವಿಪಕ್ಷಃ ಸ ಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ|
51 Вә шундақ болдики, униң асманға елип кетилидиған күнлириниң тошушиға аз қалғанда, у қәтъийлик билән йүзини Йерусалимға беришқа қаратти.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾರೋಹಣಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸ ಸ್ಥಿರಚೇತಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯಾಗ್ರೇ ದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
52 [Шуниң үчүн] у алдин әлчиләрни әвәтти. Улар йолға чиқип, униң келишигә тәйярлиқ қилиш үчүн Самарийә өлкисидики бир йезиға кирди.
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಗತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನೀಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾನಾಂ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
53 Бирақ у йүзини Йерусалимға қаратқанлиғи түпәйлидин йезидикиләр Әйсани қобул қилмиди.
ಕಿನ್ತು ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನಗರಂ ಯಾತಿ ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಚಕ್ರುಃ|
54 Униң мухлислиридин Яқуп билән Юһанна бу ишни көрүп: — И Рәб, уларни көйдүрүп йоқитиш үчүн Илияс пәйғәмбәрдәк асмандин от йеғишини чиқиришимизни халамсән? — деди.
ಅತಏವ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನೌ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೌ ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗದತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಏಲಿಯೋ ಯಥಾ ಚಕಾರ ತಥಾ ವಯಮಪಿ ಕಿಂ ಗಗಣಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಏತಾನ್ ಭಸ್ಮೀಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ವಹ್ನಿಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಃ? ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ?
55 Лекин у бурулуп уларни әйипләп: «Силәр қандақ роһтин болғанлиғиңларни билмәйдикәнсиләр» — деди.
ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಗದಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನೋಭಾವಃ ಕಃ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ|
56 Андин улар башқа бир йезиға өтүп кәтти.
ಮನುಜಸುತೋ ಮನುಜಾನಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ನಾಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್| ಪಶ್ಚಾದ್ ಇತರಗ್ರಾಮಂ ತೇ ಯಯುಃ|
57 Вә шундақ болдики, улар йолда кетиватқанда, бириси униңға: — И Рәб, сән қәйәргә барма, мән саңа әгишип маңимән, — деди.
ತದನನ್ತರಂ ಪಥಿ ಗಮನಕಾಲೇ ಜನ ಏಕಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾತಿ ಭವತಾ ಸಹಾಹಮಪಿ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
58 Әйса униңға: — Түлкиләрниң өңкүрлири, асмандики қушларниң угилири бар. Бирақ Инсаноғлиниң бешини қойғидәк йериму йоқ, — деди.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಮುವಾಚ, ಗೋಮಾಯೂನಾಂ ಗರ್ತ್ತಾ ಆಸತೇ, ವಿಹಾಯಸೀಯವಿಹಗಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಮಾನವತನಯಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ|
59 У йәнә башқа бирисигә: — Маңа әгәшкин! — деди. Лекин у: — Рәб, авал берип атамни йәрликкә қойғили иҗазәт бәргәйсән, — деди.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಇತರಜನಂ ಜಗಾದ, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ; ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಮಾಮಾದಿಶತು|
60 Лекин Әйса униңға — Өлүкләр өз өлүклирини көмсун! Бирақ сән болсаң, берип Худаниң падишалиғини җакалиғин, — деди.
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯನ್ತು ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಗತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯ|
61 Йәнә бириси: — Әй Рәб, мән саңа әгишимән, лекин авал өйүмгә берип, өйдикилирим билән хошлишишимға иҗазәт бәргәйсән, — деди.
ತತೋನ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಂಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಮ್ ಅನುಮತಿಂ ಗ್ರಹೀತುಮ್ ಅಹಮಾದಿಶ್ಯೈ ಭವತಾ|
62 — Ким қолида хошниң тутқучини тутуп туруп кәйнигә қариса, у Худаниң падишалиғиға лайиқ әмәстур, — деди.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯೋ ಜನೋ ಲಾಙ್ಗಲೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಂ ನಾರ್ಹತಿ|
