Луқа 5
1 Шундақ болдики, у Гиннисарәт көлиниң бойида турғанда, халайиқ Худаниң сөз-каламини аңлаш үчүн униң әтрапиға олишип қистилишип туратти.
Now it came to pass, while the multitude pressed upon him to hear the word of God, and having stood still, he was beside the lake of Gennesaret.
2 У көл бойида турған икки кемини көрди. Белиқчилар болса кемидин чүшүп, [қирғақта] торлирини жуюшувататти.
And he saw two boats standing by the lake, but the fishermen having gone out of them, were washing their nets.
3 У кемиләрдин биригә, йәни Симонниңкигә чиқип, униңдин кемини қирғақтин сәл жирақлитишни илтимас қилди. Андин у кемидә олтирип топ-топ халайиққа тәлим бәрди.
And having entered into one of the boats, which was Simon's, he asked him to put out a little from the land. And having sat down, he taught the crowds from the boat.
4 Сөзи түгигәндин кейин, у Симонға: — Кемини чоңқуррақ йәргә һайдап берип, белиқларни тутушқа торлириңларни селиңлар, — деди.
And when he stopped speaking, he said to Simon, Put out into the depth, and let down your nets for a catch.
5 Симон униңға җававән: — Устаз, биз пүтүн кечичә җапа тартип һеч нәрсә туталмидуқ. Бирақ сениң сөзүң билән торни салсам салай, деди.
And having answered, Simon said to him, Master, having toiled through the whole night, we took nothing, but at thy saying, I will let down the net.
6 Улар шундақ қиливиди, нурғун белиқлар торға чүшти; тор сөкүлүшкә башлиди.
And having done this, they enclosed a great multitude of fishes, and their net was tearing.
7 Шуниң билән улар башқа кемидики шериклирини ярдәмгә келишкә ишарәт қилишти. Улар келип, [белиқларни] икки кемигә лиқ қачиливиди, кемиләр чөкүп кетәй дәп қалди.
And they beckoned to their partners in the other boat, after coming, to assist them. And they came and filled both the boats, so as for them to be sunk down.
8 Симон Петрус бу ишни көрүп, Әйсаниң тизлири алдида жиқилип: — Мәндин жирақлашқайсән, и Рәб! Чүнки мән гунакармән! — деди.
But Simon Peter having seen, he fell down at Jesus' knees, saying, Depart from me, because I am a sinful man, Lord.
9 Чүнки бунчә көп белиқ тутулғанлиғидин у вә униңға һәмраһ болғанлирини һәйранлиқ басқан еди.
For astonishment surrounded him, and all those with him, at the catch of the fishes that they caught,
10 Вә Симонниң шериклири — Зәбәдийниң оғуллири Яқуп билән Юһаннаму һәм шундақ һәйран қалди. Әнди Әйса Симонға: — Қорқмиғин, буниңдин кейин сән адәм тутқучи болисән — деди.
and likewise also James and John, sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said to Simon, Fear not, from henceforth thou will be catching men.
11 Улар кемиләрни қирғаққа чиқирип, һәммә нәрсини ташлап қоюп, униңға әгишип маңди.
And when they brought their boats to land, after forsaking all, they followed him.
12 Шундақ болдики, у шәһәр-йезиларниң биридә болғанда, мана шу йәрдә, пүтүн бәдинини мохо бесип кәткән бир адәм бар еди; у Әйсани көрүпла униң айиғиға өзини етип униңдин: — Тәхсир, әгәр сән халисаң, мени сақайтип пак қилалайсән! — дәп ялвурди.
And it came to pass while he was in one of the cities, behold, a man full of leprosy. And having seen Jesus, having fallen on his face, he besought him, saying, Lord, if thou will, thou can make me clean.
13 Әйса қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пакланғин! — девиди, бу адәмниң мохо кесили дәрһал униңдин кәтти.
And having stretched forth his hand, he touched him, having said, I will, be thou clean. And straightaway the leprosy departed from him.
14 Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип каһинға өзүңни көрситип, уларда бир гувалиқ болуш үчүн, Муса бу ишта әмир қилғандәк өзүңниң сақайтилғиниң үчүн бир [қурбанлиқни] сунғин, — деди.
And he commanded him to tell no man, but, After going, show thyself to the priest, and bring concerning thy cleansing, just as Moses commanded for a testimony to them.
15 Лекин у тоғрисидики хәвәр техиму тарқилип пур кәтти; шуниң билән топ-топ хәлиқ униң сөзини аңлаш вә өз ағриқ-кесәллирини сақайтиши үчүн униң алдиға жиғилип келәтти.
But the report about him went through more, and many multitudes came together to hear, and to be healed by him from their infirmities.
16 Һалбуки, у пат-пат улардин чекинип чөллүк йәрләргә берип дуа қилатти.
But he himself was withdrawing into the desolate regions, and praying.
17 Шу күнләрниң биридә шундақ болдики, у тәлим бериватқанда, йенида Пәрисийләр вә Тәврат әһлилири олтиратти. Улар Галилийә, Йәһудийә өлкилириниң һәр қайси йеза-қишлақлири вә Йерусалимдин кәлгән еди. Пәрвәрдигарниң кесәлләрни сақайтиш күч-қудрити униңға яр болди.
And it came to pass during one of those days, he was also teaching. And there were seated Pharisees and law teachers, who were men having come out of every town of Galilee and Judea and Jerusalem. And the power of the Lord was to heal them.
18 Шу пәйттә, мана бир қанчә киши зәмбилгә ятқузулған бир паләчни көтирип кәлди. Улар уни униң алдиға әкиришкә интилишти.
And behold, men bringing a man on a bed who was paralyzed. And they sought to bring him in, and to lay him before him.
19 Бирақ адәмләрниң толилиғидин кесәлни әкиришкә амал тапалмай, улар өгүзгә елип чиқип, өгүздики каһишларни ечип, кесәлни өйниң ичигә зәмбилдә ятқан һалда халайиқниң оттурисиға, Әйсаниң алдиға чүшүрди.
And not having found how they might bring him in because of the multitude, after going up upon the housetop, they let him down through the tiles with the small bed into the midst in front of Jesus.
20 У уларниң ишәшини көрүп [паләчкә]: — Бурадәр, гуналириң кәчүрүм қилинди! — деди.
And having seen their faith, he said to him, Man, thy sins are forgiven thee.
21 Тәврат устазлири билән Пәрисийләр көңүллиридә: — Бундақ күпүрлүк сөзлигән бу адәм кимдур?! Худадин башқа гуналарни кәчүрәләйдиған ким бар? — дәп ойлашти.
And the scholars and the Pharisees began to deliberate, saying, Who is this who speaks blasphemies? Who can forgive sins, except God alone?
22 Бирақ Әйса уларниң көңлидә әйип издәшлирини билип йетип, җававән: — Силәр көңлүңларда немишкә әйип издәйсиләр?
But when Jesus perceived their thoughts, having responded, he said to them, Why do ye deliberate in your hearts?
23 «Гуналириң кәчүрүм қилинди!» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму?
Which is easier, to say, Thy sins are forgiven thee, or to say, Arise and walk?
24 Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — У паләч кесәлгә: — Саңа ейтайки, орнуңдин тур, орнуңни жиғиштуруп өйүңгә қайт! — дәп буйруди.
But that ye may know that the Son of man has authority upon earth to forgive sins (he said to the paralyzed man), I say to thee, Arise, and after taking up thy small bed, go to thy house.
25 Һелиқи адәм дәрһал уларниң алдида орнидин дәс туруп, өзи ятқан зәмбилни елип, Худани улуқлиғиничә өйигә қайтти.
And immediately having risen up before them, after taking up that on which he lay, he departed to his house glorifying God.
26 Һәммәйләнни дәһшәтлик һәйранлиқ басти; улар Худани улуқлишип, қорқунучқа чөмгән һалда: — Биз бүгүн тилсимат ишларни көрдуқ! — дейишти.
And amazement gripped all, and they glorified God. And they were filled with fear, saying, We have seen strange things today.
27 Бу ишлардин кейин, у йолға чиқип, Лавий исимлиқ бир баҗгирни көрди. У баҗ жиғидиған орунда олтиратти. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди.
And after these things he went forth and saw a tax collector, named Levi, sitting at the tax office. And he said to him, Follow me.
28 У орнидин туруп, һәммини ташлап, униңға әгәшти.
And after leaving behind all, having risen up, he followed him.
29 Лавий өйидә униңға катта бир зияпәт бәрди. Улар билән зор бир топ баҗгирлар вә башқиларму шу йәрдә һәмдәстихан болған еди.
And Levi made a great feast for him in his house, and there was a large crowd of tax collectors and others who were relaxing with them.
30 Бирақ Пәрисийләр вә уларниң еқимидики Тәврат устазлири ғудуңшуп униң мухлислириға: — Силәр немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтирисиләр?! — дәп ағриништи.
And their scholars and Pharisees murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with the tax collectors and sinners?
31 Әйса уларға җававән: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки кесәл адәмләр тевипқа муһтаҗдур.
And having answered, Jesus said to them, Those who are well have no need of a physician, but those faring badly.
32 Мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни товиға чақирғили кәлдим, — деди.
I have not come to call the righteous but sinners to repentance.
33 Андин улар униңдин: — Немишкә Йәһяниң мухлислири дайим роза тутуп дуа-тилавәт қилиду, Пәрисийләрниң мухлислириму шундақ қилиду, лекин сениң мухлислириң йәп-ичипла жүридиғу! — дәп сорашти.
And they said to him, Why do the disciples of John fast often, and make supplications, and likewise those of the Pharisees, but thine eat and drink.
34 У уларға: — Тойи болуватқан жигит тойда той меһманлири билән һәмдәстихан олтарған чағда уларни роза тутқузаламсиләр?
And he said to them, Ye cannot make the sons of the wedding hall fast while the bridegroom is with them.
35 Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күнләрдә роза тутиду.
But the days will also come when the bridegroom will be taken away from them, then they will fast in those days.
36 У уларға бир тәмсилму кәлтүрди: — Һеч ким йеңи көйнәктин житип, уни кона көйнәккә ямақ қилмайду. Ундақ қилса, йеңи көйнәкниму житқан болиду, шундақла йеңидин алған ямақму кона көйнәккә мас кәлмәйду.
And he also spoke a parable to them. No man puts a patch of a new garment on an old garment, otherwise both the new tears, and that from the new will not blend with the old.
37 Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Ундақ қилса, йеңи шарапниң [көпүши билән] тулумлар йерилиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду; тулумларму кардин чиқиду.
And no man puts new wine into old wineskins, otherwise the new wine will burst the wineskins, and will itself be spilled, and the wineskins will be ruined.
38 Шуңа йеңи шарап йеңи тулумларға қачилиниш керәк, шундақта иккилиси сақлинип қалиду.
But new wine must be put into fresh wineskins, and both are preserved together.
39 Униң үстигә, һеч ким кона шараптин кейин йеңисини ичишни халимайду, чүнки у: «Болди, кониси яхши!» дәйду.
And no man having drunk old straightaway desires new, for he says, The old is better.
