Луқа 24
1 Әнди һәптиниң биринчи күнидә таң юрай дәп қалғанда, аяллар өзлири тәйярлиған әтирләрни елип, қәбиргә кәлди.
Or le premier jour de la semaine, de très grand matin, elles vinrent au sépulcre, apportant les aromates qu’elles avaient préparés.
2 Улар қәбирниң ағзидики ташниң домилитиветилгәнлигини көрди;
Et elles trouvèrent la pierre roulée de devant le sépulcre.
3 вә қәбиргә кирип қаривиди, Рәб Әйсаниң җәсити йоқ туратти.
Et étant entrées, elles ne trouvèrent pas le corps du seigneur Jésus.
4 Вә шундақ болдики, улар буниңдин патипарақ болуп турғанда, мана, нур чақнап туридиған кийимләрни кийгән икки зат уларниң йенида туюқсиз пәйда болди.
Et il arriva, comme elles étaient en grande perplexité à ce sujet, que voici, deux hommes se trouvèrent avec elles, en vêtements éclatants de lumière.
5 Аяллар қаттиқ вәһимгә чүшүп, йүзлирини йәргә йеқишти. Икки зат уларға: — Немә үчүн тирик болғучини өлгәнләрниң арисидин издәйсиләр?
Et comme elles étaient épouvantées et baissaient le visage contre terre, ils leur dirent: Pourquoi cherchez-vous parmi les morts celui qui est vivant?
6 У бу йәрдә әмәс, бәлки у тирилди! У техи Галилийәдә турған вақтида, униң силәргә немини ейтқинини, йәни: «Инсаноғлиниң гунакар адәмләрниң қолиға тапшурулуп, крестлинип, үчинчи күни қайта тирилиши муқәррәрдур» дегәнлирини әсләп беқиңлар! — деди.
Il n’est point ici, mais il est ressuscité. Souvenez-vous comment il vous parla quand il était encore en Galilée,
disant: Il faut que le fils de l’homme soit livré entre les mains des pécheurs, et qu’il soit crucifié, et qu’il ressuscite le troisième jour.
8 Вә улар униң [дәл] шундақ дегинини есигә елишти;
Et elles se souvinrent de ses paroles.
9 вә қәбирдин қайтип, бу ишларниң һәммисини он бирәйләнгә, шундақла қалған мухлисларниң һәммисигә йәткүзди.
Et, laissant le sépulcre, elles s’en retournèrent et rapportèrent toutes ces choses aux onze et à tous les autres.
10 Расулларға бу ишларни йәткүзгүчиләр болса Магдаллиқ Мәрйәм, Йоанна вә Яқупниң аниси Мәрйәм һәмдә улар билән биллә болған башқа аяллар еди.
Or ce furent Marie de Magdala, et Jeanne, et Marie, la [mère] de Jacques, et les autres femmes avec elles, qui dirent ces choses aux apôtres.
11 Лекин [аялларниң бу ейтқанлири] уларға әпсанидәк билинди, улар уларниң сөзлиригә ишәнмиди.
Et leurs paroles semblèrent à leurs yeux comme des contes, et ils ne les crurent pas.
12 Бирақ Петрус орнидин туруп, қәбиргә жүгүрүп барди. У еңишип қәбир ичигә қаривиди, ялғуз канап кепәнликниң тилим-тилим парчилирини көрүп, йүз бәргән ишларға тәәҗҗүплинип өйгә қайтип кәтти.
Mais Pierre, s’étant levé, courut au sépulcre; et, se baissant, il voit les linges là tout seuls; et il s’en alla chez lui, s’étonnant de ce qui était arrivé.
13 Вә мана, шу күндә улардин иккилән Йерусалимдин он бир чақирим жирақлиқтики Емаюс дегән кәнткә кетип баратти.
Et voici, deux d’entre eux étaient ce même jour en chemin, pour aller à un village dont le nom était Emmaüs, éloigné de Jérusalem de 60 stades.
14 Улар йүз бәргән барлиқ ишлар тоғрисида сөзлишип кетивататти.
Et ils s’entretenaient ensemble de toutes ces choses qui étaient arrivées.
15 Вә шундақ болдики, улар сөзлишип-мулаһизилишип кетиватқанда, мана Әйса өзи уларға йеқинлишип келип, улар билән биллә маңди;
Et il arriva, comme ils s’entretenaient et raisonnaient ensemble, que Jésus lui-même, s’étant approché, se mit à marcher avec eux.
16 лекин уларниң көзлири уни тонуштин тутулди.
Mais leurs yeux étaient retenus, de manière qu’ils ne le reconnurent pas.
17 У улардин: — Кетиветип немә ишлар тоғрилиқ муназирә қилишиватисиләр? — дәп сориди. Улар қайғулуқ қияпәттә тохтап,
Et il leur dit: Quels sont ces discours que vous tenez entre vous en marchant, et vous êtes tristes?
18 улардин Клийопас исимлиқ бири җавап берип: — Йерусалимда турупму, мошу күнләрдә шу йәрдә йүз бәргән вақиәләрдин бирдин-бир хәвәр тапмиған мусапир сән охшимамсән?! — деди.
Et l’un d’eux, dont le nom était Cléopas, répondant, lui dit: Est-ce que tu séjournes tout seul dans Jérusalem, que tu ne saches pas les choses qui y sont arrivées ces jours-ci?
19 Вә у улардин: — Немә вақиәләр болди? — дәп сориди. «Насарәтлик Әйсаға мунасивәтлик вақиәләр!» — деди улар, — «У өзи Худаниң алдидиму, барлиқ хәлиқниң алдидиму әмәлдә вә сөздә қудрәтлик бир пәйғәмбәр болуп,
Et il leur dit: Lesquelles? Et ils lui dirent: Celles touchant Jésus le Nazaréen, qui était un prophète puissant en œuvre et en parole devant Dieu et devant tout le peuple;
20 баш каһинлар вә һөкүмдарлиримиз уни өлүм һөкүмигә тапшуруп, крестләтти.
et comment les principaux sacrificateurs et nos chefs l’ont livré pour être condamné à mort, et l’ont crucifié.
21 Биз әслидә уни Исраилға һәмҗәмәт болуп азат қилидиған зат екән, дәп үмүт қилған едуқ. Лекин ишлар шундақ болди, һазир бу вақиәләр йүз бәргинигә үчинчи күн болди;
Or nous, nous espérions qu’il était celui qui doit délivrer Israël; mais encore, avec tout cela, c’est aujourd’hui le troisième jour depuis que ces choses sont arrivées.
22 йәнә келип, аримиздики бир нәччә аял һәм бизни һаң-таң қалдурувәтти. Чүнки улар бүгүн таң сәһәрдә қәбиргә бериптикән,
Mais aussi quelques femmes d’entre nous nous ont fort étonnés; ayant été de grand matin au sépulcre,
23 униң җәситини тапалмай қайтип келип: «Бизгә бир нәччә пәриштә ғайипанә көрүнүштә аян болуп, «У тирик!» деди» дәп ейтипту.
et n’ayant pas trouvé son corps, elles sont venues, disant qu’elles avaient vu aussi une vision d’anges qui disent qu’il est vivant.
24 Буниң билән аримиздин бир нәччәйлән қәбиргә берип, әһвалниң дәл аялларниң ейтқинидәк екәнлигини байқапту. Лекин уни уларму көрмәпту».
Et quelques-uns de ceux qui sont avec nous, sont allés au sépulcre, et ont trouvé [les choses] ainsi que les femmes aussi avaient dit; mais pour lui, ils ne l’ont point vu.
25 Әйса уларға: — Әй наданлар, пәйғәмбәрләрниң ейтқанлириниң һәммисигә ишинишкә қәлби галлар!
Et lui leur dit: Ô gens sans intelligence et lents de cœur à croire toutes les choses que les prophètes ont dites!
26 Мәсиһниң өзигә хас шан-шәривигә кириштин бурун, мошу җапа-мушәққәтләрни бешидин өткүзүши муқәррәр әмәсмиди? — деди.
Ne fallait-il pas que le Christ souffre ces choses, et qu’il entre dans sa gloire?
27 Андин пүтүн Тәврат-Зәбурдин, Муса вә башқа барлиқ пәйғәмбәрләрниң язмилиридин башлап у өзи һәққидә алдин пүтүлгәнлирини уларға шәрһ берип чүшәндүрди.
Et commençant par Moïse et par tous les prophètes, il leur expliquait, dans toutes les écritures, les choses qui le regardent.
28 Улар баридиған кәнткә йеқинлашқанда, у жирақрақ бир йәргә баридиғандәк туратти.
Et ils approchèrent du village où ils allaient; et lui, il fit comme s’il allait plus loin.
29 Лекин улар уни тутувелип: — Кәч кирип қалди, һелила күн олтириду. Биз билән биллә қонуп қалғин, — дәп өтүнди. Шуниң билән у улар билән қонғили өйгә кирди.
Et ils le forcèrent, disant: Demeure avec nous, car le soir approche et le jour a baissé. Et il entra pour rester avec eux.
30 Вә шундақ болдики, у улар билән дәстиханда олтарғанда, нанни қолиға елип, Худаға тәшәккүр ейтти, андин нанни уштуп уларға тутти.
Et il arriva que, comme il était à table avec eux, il prit le pain et il bénit; et l’ayant rompu, il le leur distribua.
31 Уларниң көзлири шуан ечилип, уни тонуди; шуниң билән у уларниң алдидин ғайип болди.
Et leurs yeux furent ouverts, et ils le reconnurent; mais lui devint invisible [et disparut] de devant eux.
32 Улар бир-биригә: — У йолда биз билән параңлишип, бизгә муқәддәс язмиларға шәрһ бәргәндә, жүрәк-бағримиз гоя оттәк янмидиму?! — дейишти.
Et ils dirent entre eux: Notre cœur ne brûlait-il pas au-dedans de nous, lorsqu’il nous parlait par le chemin, et lorsqu’il nous ouvrait les écritures?
33 Вә улар шу һаман туруп Йерусалимға қайтип кәлди. Улар иккиси он бирәйлән билән уларниң һәмраһлириниң бир йәргә жиғилип турғининиң үстигила чүшти, улар: «Рәб растин тирилипту. У Симонға көрүнүпту!» дейишивататти.
Et se levant à l’heure même, ils s’en retournèrent à Jérusalem, et trouvèrent assemblés les onze et ceux qui étaient avec eux,
disant: Le Seigneur est réellement ressuscité, et il est apparu à Simon.
35 Шуниң билән улар иккиләнму йолда йүз бәргән ишларни вә у нанни уштуватқанда униң өзлиригә қандақ тонулғинини көпчиликкә сөзләп бәрди.
Et ils racontèrent les choses qui étaient arrivées en chemin, et comment il s’était fait connaître à eux dans la fraction du pain.
36 Вә улар бу ишлар үстидә сөзлишиватқанда, [Әйса] өзи тосаттин уларниң оттурисида пәйда болуп: — Силәргә аман-хатирҗәмлик болғай! — деди.
Et comme ils disaient ces choses, il se trouva lui-même là au milieu d’eux, et leur dit: Paix vous soit!
37 Улар бирәр роһни учраттуқму немә, дәп хиял қилип, алақзадә болушуп вәһимигә чүшти.
Et eux, tout effrayés et remplis de crainte, croyaient voir un esprit.
38 У уларға: — Немигә шунчә алақзадә болуп кәттиңлар? Немишкә қәлбиңларда шәк-гуман чиқип туриду?
Et il leur dit: Pourquoi êtes-vous troublés, et pourquoi monte-t-il des pensées dans vos cœurs?
39 Қоллиримға вә путлиримға қарап беқиңлар! Мениң өзүм екәнлигимни билиңлар! Мени тутуп көрүңлар, роһниң әт билән сүйиги йоқ, лекин мәндә барлиғини көрисиләр, — деди.
Voyez mes mains et mes pieds; – que c’est moi-même: touchez-moi, et voyez; car un esprit n’a pas de la chair et des os, comme vous voyez que j’ai.
40 Вә шундақ дегәч уларға пут-қолини көрсәтти.
Et en disant cela, il leur montra ses mains et ses pieds.
41 Улар хушлуқтин [көзлиригә] ишәнгүси кәлмәй һәйрануһәс турғинида у улардин: — Силәрниң бу йәрдә йегидәк нәрсәңлар барму? — дәп сориди.
Et comme, de joie, ils ne croyaient pas encore et s’étonnaient, il leur dit: Avez-vous ici quelque chose à manger?
42 Улар бир парчә белиқ кавиви вә бир парчә һәсәл көнигини униңға сунувиди,
Et ils lui donnèrent un morceau de poisson cuit et [quelque peu] d’un rayon de miel;
43 у елип уларниң алдида йеди.
et l’ayant pris, il en mangea devant eux.
44 Андин у уларға: — Мана бу мән силәр билән болған вақтимда силәргә ейтқан: «Муса хатирилигән Тәврат қануни, пәйғәмбәрләрниң язмилири вә Зәбурда мениң тоғрамда пүтүлгәнниң һәммиси чоқум әмәлгә ашурулмай қалмайду» дегән сөзлирим әмәсму? — деди.
Et il leur dit: Ce sont ici les paroles que je vous disais quand j’étais encore avec vous, qu’il fallait que toutes les choses qui sont écrites de moi dans la loi de Moïse, et dans les prophètes, et dans les psaumes, soient accomplies.
45 Шуниң билән у муқәддәс язмиларни чүшиниши үчүн уларниң зеһинлирини ачти
Alors il leur ouvrit l’intelligence pour entendre les écritures.
46 вә уларға мундақ деди: — [Муқәддәс язмиларда] шундақ алдин пүтүлгәнки вә шу иш Мәсиһниң өзигә тоғра кәлдики, у азап чекип, үчинчи күнидә өлгәнләр арисидин тирилиду,
Et il leur dit: Il est ainsi écrit; et ainsi il fallait que le Christ souffre, et qu’il ressuscite d’entre les morts le troisième jour,
47 андин униң нами билән «Товва қилиңлар, гуналарниң кәчүрүмигә муйәссәр болуңлар» дегән хәвәр Йерусалимдин башлап барлиқ әлләргә җакалиниду.
et que la repentance et la rémission des péchés soient prêchées en son nom à toutes les nations, en commençant par Jérusalem.
48 Силәр әнди бу ишларға гувачидурсиләр.
Et vous, vous êtes témoins de ces choses;
49 Вә мана, мән Атамниң вәдә қилғинини вуҗудуңларға әвәтимән. Лекин силәр жуқуридин чүшидиған күч-қудрәт билән кийгүзүлгичә, шәһәрдә күтүп туруңлар».
et voici, moi, j’envoie sur vous la promesse de mon Père. Mais vous, demeurez dans la ville, jusqu’à ce que vous soyez revêtus de puissance d’en haut.
50 Вә у уларни Бәйт-Ания йезисиғичә башлап барди вә қоллирини көтирип уларни бәрикәтлиди.
Et il les mena dehors jusqu’à Béthanie, et, levant ses mains en haut, il les bénit.
51 Вә шундақ болдики, уларни бәрикәтлигәндә у улардин айрилип асманға көтирилди.
Et il arriva qu’en les bénissant, il fut séparé d’eux, et fut élevé dans le ciel.
52 Улар униңға сәҗдә қилишти вә зор хошал-хурамлиқ ичидә Йерусалимға қайтип келип,
Et eux, lui ayant rendu hommage, s’en retournèrent à Jérusalem avec une grande joie.
53 һәрдайим ибадәтханида туруп Худаға шүкүр-сана оқушуп турди.
Et ils étaient continuellement dans le temple, louant et bénissant Dieu.
