Луқа 24
1 Әнди һәптиниң биринчи күнидә таң юрай дәп қалғанда, аяллар өзлири тәйярлиған әтирләрни елип, қәбиргә кәлди.
Very early on the first day of the week, the women went to the tomb, taking the spices they'd prepared.
2 Улар қәбирниң ағзидики ташниң домилитиветилгәнлигини көрди;
They found that the stone had been rolled away from the entrance to the tomb,
3 вә қәбиргә кирип қаривиди, Рәб Әйсаниң җәсити йоқ туратти.
but when they went in they didn't find the body of the Lord Jesus.
4 Вә шундақ болдики, улар буниңдин патипарақ болуп турғанда, мана, нур чақнап туридиған кийимләрни кийгән икки зат уларниң йенида туюқсиз пәйда болди.
While they were wondering what was going on, two men suddenly appeared dressed in clothes that shone brilliantly.
5 Аяллар қаттиқ вәһимгә чүшүп, йүзлирини йәргә йеқишти. Икки зат уларға: — Немә үчүн тирик болғучини өлгәнләрниң арисидин издәйсиләр?
The women were terrified and bowed down, their faces on the ground. They said to the women, “Why are you looking for someone who is alive among the dead?
6 У бу йәрдә әмәс, бәлки у тирилди! У техи Галилийәдә турған вақтида, униң силәргә немини ейтқинини, йәни: «Инсаноғлиниң гунакар адәмләрниң қолиға тапшурулуп, крестлинип, үчинчи күни қайта тирилиши муқәррәрдур» дегәнлирини әсләп беқиңлар! — деди.
He's not here; he's risen from the dead! Remember what he told you while you were still in Galilee:
‘The Son of man must be betrayed into the hands of evil men, be crucified, and on the third day rise again.’”
8 Вә улар униң [дәл] шундақ дегинини есигә елишти;
Then they remembered what he'd said.
9 вә қәбирдин қайтип, бу ишларниң һәммисини он бирәйләнгә, шундақла қалған мухлисларниң һәммисигә йәткүзди.
When they returned from the tomb they reported all that had happened to the eleven disciples and to all the others.
10 Расулларға бу ишларни йәткүзгүчиләр болса Магдаллиқ Мәрйәм, Йоанна вә Яқупниң аниси Мәрйәм һәмдә улар билән биллә болған башқа аяллар еди.
Those who told the apostles what had happened were Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and other women with them.
11 Лекин [аялларниң бу ейтқанлири] уларға әпсанидәк билинди, улар уларниң сөзлиригә ишәнмиди.
But it seemed like nonsense to them, so they didn't believe the women.
12 Бирақ Петрус орнидин туруп, қәбиргә жүгүрүп барди. У еңишип қәбир ичигә қаривиди, ялғуз канап кепәнликниң тилим-тилим парчилирини көрүп, йүз бәргән ишларға тәәҗҗүплинип өйгә қайтип кәтти.
However, Peter got up and ran to the tomb. Bending down, he looked in and saw only the linen grave-clothes. So he went back home, wondering what had happened.
13 Вә мана, шу күндә улардин иккилән Йерусалимдин он бир чақирим жирақлиқтики Емаюс дегән кәнткә кетип баратти.
The same day two disciples were on their way to a village called Emmaus, about seven miles from Jerusalem.
14 Улар йүз бәргән барлиқ ишлар тоғрисида сөзлишип кетивататти.
They were talking about all that had happened.
15 Вә шундақ болдики, улар сөзлишип-мулаһизилишип кетиватқанда, мана Әйса өзи уларға йеқинлишип келип, улар билән биллә маңди;
As they discussed and debated, Jesus came up and fell into step with them.
16 лекин уларниң көзлири уни тонуштин тутулди.
But they were kept from recognizing him.
17 У улардин: — Кетиветип немә ишлар тоғрилиқ муназирә қилишиватисиләр? — дәп сориди. Улар қайғулуқ қияпәттә тохтап,
“What are you discussing as you walk along?” he asked them. They stopped, their faces sad.
18 улардин Клийопас исимлиқ бири җавап берип: — Йерусалимда турупму, мошу күнләрдә шу йәрдә йүз бәргән вақиәләрдин бирдин-бир хәвәр тапмиған мусапир сән охшимамсән?! — деди.
One of them, called Cleopas, replied, “Are you just visiting Jerusalem? You must be the only person who doesn't know the things that have happened in the past few days.”
19 Вә у улардин: — Немә вақиәләр болди? — дәп сориди. «Насарәтлик Әйсаға мунасивәтлик вақиәләр!» — деди улар, — «У өзи Худаниң алдидиму, барлиқ хәлиқниң алдидиму әмәлдә вә сөздә қудрәтлик бир пәйғәмбәр болуп,
“What things?” Jesus asked. “About Jesus of Nazareth,” they replied. “He was a prophet who spoke powerfully and performed great miracles before God and all the people.
20 баш каһинлар вә һөкүмдарлиримиз уни өлүм һөкүмигә тапшуруп, крестләтти.
But our high priests and leaders handed him over to be condemned to death, and they crucified him.
21 Биз әслидә уни Исраилға һәмҗәмәт болуп азат қилидиған зат екән, дәп үмүт қилған едуқ. Лекин ишлар шундақ болди, һазир бу вақиәләр йүз бәргинигә үчинчи күн болди;
We had hoped he was the one who was going to rescue Israel. It's been three days now since all this happened.
22 йәнә келип, аримиздики бир нәччә аял һәм бизни һаң-таң қалдурувәтти. Чүнки улар бүгүн таң сәһәрдә қәбиргә бериптикән,
But then some of the women in our group surprised us.
23 униң җәситини тапалмай қайтип келип: «Бизгә бир нәччә пәриштә ғайипанә көрүнүштә аян болуп, «У тирик!» деди» дәп ейтипту.
At dawn they went to the tomb and they didn't find his body. They came back saying that they'd seen a vision of angels who told them he's alive.
24 Буниң билән аримиздин бир нәччәйлән қәбиргә берип, әһвалниң дәл аялларниң ейтқинидәк екәнлигини байқапту. Лекин уни уларму көрмәпту».
Some of us went to the tomb, and found it just as the women said—but they didn't see him.”
25 Әйса уларға: — Әй наданлар, пәйғәмбәрләрниң ейтқанлириниң һәммисигә ишинишкә қәлби галлар!
Jesus told them, “You're so dull! How slow you are to trust in all that the prophets said!
26 Мәсиһниң өзигә хас шан-шәривигә кириштин бурун, мошу җапа-мушәққәтләрни бешидин өткүзүши муқәррәр әмәсмиди? — деди.
Didn't the Messiah have to suffer before he could enter into his glory?”
27 Андин пүтүн Тәврат-Зәбурдин, Муса вә башқа барлиқ пәйғәмбәрләрниң язмилиридин башлап у өзи һәққидә алдин пүтүлгәнлирини уларға шәрһ берип чүшәндүрди.
Then, starting with Moses and all the prophets, he explained to them everything that was said in Scripture about himself.
28 Улар баридиған кәнткә йеқинлашқанда, у жирақрақ бир йәргә баридиғандәк туратти.
As they approached the village they were going to, Jesus made it seem as if he was going farther.
29 Лекин улар уни тутувелип: — Кәч кирип қалди, һелила күн олтириду. Биз билән биллә қонуп қалғин, — дәп өтүнди. Шуниң билән у улар билән қонғили өйгә кирди.
But they urged him, saying, “Please come and stay with us. It's getting late—the day is almost over.” So he went to stay with them.
30 Вә шундақ болдики, у улар билән дәстиханда олтарғанда, нанни қолиға елип, Худаға тәшәккүр ейтти, андин нанни уштуп уларға тутти.
When he sat down to eat with them, he took the bread and gave thanks, broke it, and gave it to them.
31 Уларниң көзлири шуан ечилип, уни тонуди; шуниң билән у уларниң алдидин ғайип болди.
Their eyes were opened, and they recognized him. Then he disappeared from view.
32 Улар бир-биригә: — У йолда биз билән параңлишип, бизгә муқәддәс язмиларға шәрһ бәргәндә, жүрәк-бағримиз гоя оттәк янмидиму?! — дейишти.
The two disciples said to each other, “Weren't our thoughts on fire when he spoke to us, as he explained the Scriptures to us?”
33 Вә улар шу һаман туруп Йерусалимға қайтип кәлди. Улар иккиси он бирәйлән билән уларниң һәмраһлириниң бир йәргә жиғилип турғининиң үстигила чүшти, улар: «Рәб растин тирилипту. У Симонға көрүнүпту!» дейишивататти.
They got up right away and returned to Jerusalem. There they found the eleven disciples and those who were with them meeting together,
who said, “The Lord has really risen again! He has appeared to Simon.”
35 Шуниң билән улар иккиләнму йолда йүз бәргән ишларни вә у нанни уштуватқанда униң өзлиригә қандақ тонулғинини көпчиликкә сөзләп бәрди.
Then those who had just arrived explained to the other disciples what had happened to them on the road, and how they had recognized Jesus when he broke bread.
36 Вә улар бу ишлар үстидә сөзлишиватқанда, [Әйса] өзи тосаттин уларниң оттурисида пәйда болуп: — Силәргә аман-хатирҗәмлик болғай! — деди.
While they were talking, Jesus himself stood among them, and said, “Peace to you!”
37 Улар бирәр роһни учраттуқму немә, дәп хиял қилип, алақзадә болушуп вәһимигә чүшти.
They were startled and afraid, thinking they were seeing a ghost.
38 У уларға: — Немигә шунчә алақзадә болуп кәттиңлар? Немишкә қәлбиңларда шәк-гуман чиқип туриду?
“Why are you frightened? Why are you doubting?” he asked them.
39 Қоллиримға вә путлиримға қарап беқиңлар! Мениң өзүм екәнлигимни билиңлар! Мени тутуп көрүңлар, роһниң әт билән сүйиги йоқ, лекин мәндә барлиғини көрисиләр, — деди.
“Look at my hands and my feet—you can see it's me. Touch me and you'll be certain, for a spirit doesn't have flesh and bones, as you see I have.”
40 Вә шундақ дегәч уларға пут-қолини көрсәтти.
Having said this, he showed them his hands and feet.
41 Улар хушлуқтин [көзлиригә] ишәнгүси кәлмәй һәйрануһәс турғинида у улардин: — Силәрниң бу йәрдә йегидәк нәрсәңлар барму? — дәп сориди.
But they still couldn't believe it because they were so elated and amazed. He asked them, “Do you have anything to eat?”
42 Улар бир парчә белиқ кавиви вә бир парчә һәсәл көнигини униңға сунувиди,
They gave him a piece of cooked fish,
43 у елип уларниң алдида йеди.
and he took it and ate it in front of them.
44 Андин у уларға: — Мана бу мән силәр билән болған вақтимда силәргә ейтқан: «Муса хатирилигән Тәврат қануни, пәйғәмбәрләрниң язмилири вә Зәбурда мениң тоғрамда пүтүлгәнниң һәммиси чоқум әмәлгә ашурулмай қалмайду» дегән сөзлирим әмәсму? — деди.
Then Jesus said to them, “This is what I explained to you while I was still with you. Everything written about me in the law of Moses, the prophets, and the psalms, had to be fulfilled.”
45 Шуниң билән у муқәддәс язмиларни чүшиниши үчүн уларниң зеһинлирини ачти
Then he opened their minds so they were able to understand the Scriptures.
46 вә уларға мундақ деди: — [Муқәддәс язмиларда] шундақ алдин пүтүлгәнки вә шу иш Мәсиһниң өзигә тоғра кәлдики, у азап чекип, үчинчи күнидә өлгәнләр арисидин тирилиду,
He told them, “It was written like this: the Messiah would suffer and rise from the dead on the third day, and in his name
47 андин униң нами билән «Товва қилиңлар, гуналарниң кәчүрүмигә муйәссәр болуңлар» дегән хәвәр Йерусалимдин башлап барлиқ әлләргә җакалиниду.
repentance for the forgiveness of sins would be preached to all nations, beginning in Jerusalem.
48 Силәр әнди бу ишларға гувачидурсиләр.
You are witnesses of all this.
49 Вә мана, мән Атамниң вәдә қилғинини вуҗудуңларға әвәтимән. Лекин силәр жуқуридин чүшидиған күч-қудрәт билән кийгүзүлгичә, шәһәрдә күтүп туруңлар».
Now I'm going to send you what my Father promised—but wait in the city until you receive power from heaven.”
50 Вә у уларни Бәйт-Ания йезисиғичә башлап барди вә қоллирини көтирип уларни бәрикәтлиди.
Then he led them out until they were near Bethany, and lifting up his hands, he blessed them.
51 Вә шундақ болдики, уларни бәрикәтлигәндә у улардин айрилип асманға көтирилди.
While he was blessing them, he left them, and was taken up to heaven.
52 Улар униңға сәҗдә қилишти вә зор хошал-хурамлиқ ичидә Йерусалимға қайтип келип,
They worshiped him, and then they returned to Jerusalem full of joy.
53 һәрдайим ибадәтханида туруп Худаға шүкүр-сана оқушуп турди.
They spent all their time in the Temple praising God.
