Луқа 18
1 Вә у уларға, бошашмай, һәрдайим дуа қилип туруш керәклиги тоғрисида бир тәмсил кәлтүрүп мундақ деди:
| اَپَرَنْچَ لوکَیرَکْلانْتَے رْنِرَنْتَرَں پْرارْتھَیِتَوْیَمْ اِتْیاشَیینَ یِیشُنا درِشْٹانْتَ ایکَح کَتھِتَح۔ |
2 — «Мәлум шәһәрдә бир сотчи бар екән. У Худадинму қорқмайдикән, адәмләргиму пәрва қилмайдикән.
| کُتْرَچِنَّگَرے کَشْچِتْ پْراڈْوِواکَ آسِیتْ سَ اِیشْوَرانّابِبھیتْ مانُشاںشْچَ نامَنْیَتَ۔ |
3 Шу шәһәрдә бир тул аял бар екән вә у дайим сотчиниң алдиға келип: «Әйипкардин һәққимни елип бәргин» дәп тәләп қилидикән.
| اَتھَ تَتْپُرَواسِنِی کاچِدْوِدھَوا تَتْسَمِیپَمیتْیَ وِوادِنا سَہَ مَمَ وِوادَں پَرِشْکُرْوِّتِ نِویدَیاماسَ۔ |
4 У хелә вақитқичә уни рәт қипту; бирақ кейин көңлидә: Худадинму қорқмаймән, адәмләргиму пәрва қилмаймән,
| تَتَح سَ پْراڈْوِواکَح کِیَدِّنانِ نَ تَدَنْگِیکرِتَوانْ پَشْچاچِّتّے چِنْتَیاماسَ، یَدْیَپِیشْوَرانَّ بِبھیمِ مَنُشْیانَپِ نَ مَنْیی |
5 лекин бу тул хотун мени аварә қилип кетиватиду, униң маңа чаплишивелип мени һалимдин кәткүзүвәтмәслиги үчүн һәрһалда униң дәвайини сорап қояй!» — дәп ойлапту».
| تَتھاپْییشا وِدھَوا ماں کْلِشْناتِ تَسْمادَسْیا وِوادَں پَرِشْکَرِشْیامِ نوچیتْ سا سَداگَتْیَ ماں وْیَگْرَں کَرِشْیَتِ۔ |
6 Рәб: Қараңлар, адаләтсиз бу сотчиниң немә дегәнлиригә!
| پَشْچاتْ پْرَبھُرَوَدَدْ اَساوَنْیایَپْراڈْوِواکو یَداہَ تَتْرَ مَنو نِدھَدھْوَں۔ |
7 У шундақ қилған йәрдә, Худа Өзигә кечә-күндүз нида қиливатқан таллиған бәндилиригә қандақ қилар? Гәрчә Худа Өз бәндилиригә һәмдәрд болуш билән биргә [рәзилликкә] узунғичә сәвир-тақәт қилсиму, ахирида бәндилириниң дәрдигә йәтмәсму?
| اِیشْوَرَسْیَ یے بھِرُچِتَلوکا دِوانِشَں پْرارْتھَیَنْتے سَ بَہُدِنانِ وِلَمْبْیاپِ تیشاں وِوادانْ کِں نَ پَرِشْکَرِشْیَتِ؟ |
8 Мән силәргә ейтайки: У уларниң дәрдигә йетип наһайити тезла һәққини елип бериду! Лекин Инсаноғли кәлгәндә йәр йүзидә иман-ишәш тапаламду? — деди.
| یُشْمانَہَں وَدامِ تْوَرَیا پَرِشْکَرِشْیَتِ، کِنْتُ یَدا مَنُشْیَپُتْرَ آگَمِشْیَتِ تَدا پرِتھِوْیاں کِمِیدرِشَں وِشْواسَں پْراپْسْیَتِ؟ |
9 У өзлирини һәққаний дәп қарап, башқиларни көзигә илмайдиған бәзиләргә қаритип, мундақ бир тәмсилни ейтти:
| یے سْوانْ دھارْمِّکانْ جْناتْوا پَرانْ تُچّھِیکُرْوَّنْتِ ایتادرِگْبھْیَح، کِیَدْبھْیَ اِمَں درِشْٹانْتَں کَتھَیاماسَ۔ |
10 — Икки адәм дуа қилғили ибадәтханиға берипту. Бири Пәрисий, йәнә бири баҗгир екән.
| ایکَح پھِرُوشْیَپَرَح کَرَسَنْچایِی دْواوِمَو پْرارْتھَیِتُں مَنْدِرَں گَتَو۔ |
11 Пәрисий өрә туруп өз-өзигә мундақ дуа қипту: — «Әй Худа, мениң башқа адәмләрдәк булаңчи, адаләтсиз, зинахор вә һәтта бу баҗгирдәк болмиғиним үчүн саңа шүкүр!
| تَتوسَو پھِرُوشْییکَپارْشْوے تِشْٹھَنْ ہے اِیشْوَرَ اَہَمَنْیَلوکَوَتْ لوٹھَیِتانْیایِی پارَدارِکَشْچَ نَ بھَوامِ اَسْیَ کَرَسَنْچایِنَسْتُلْیَشْچَ نَ، تَسْماتّواں دھَنْیَں وَدامِ۔ |
12 Һәр һәптидә икки қетим роза тутимән вә тапқанлиримниң ондин бир үлүшини сәдиқә қилимән».
| سَپْتَسُ دِنیشُ دِنَدْوَیَمُپَوَسامِ سَرْوَّسَمْپَتّے رْدَشَماںشَں دَدامِ چَ، ایتَتْکَتھاں کَتھَیَنْ پْرارْتھَیاماسَ۔ |
13 Бирақ һелиқи баҗгир жирақта туруп бешини көтирип асманға қарашқиму петиналмай мәйдисигә уруп туруп: «Әй Худа, мән мошу гунакарға рәһим қилғайсән!» — дәпту.
| کِنْتُ سَ کَرَسَنْچایِ دُورے تِشْٹھَنْ سْوَرْگَں دْرَشْٹُں نیچّھَنْ وَکْشَسِ کَراگھاتَں کُرْوَّنْ ہے اِیشْوَرَ پاپِشْٹھَں ماں دَیَسْوَ، اِتّھَں پْرارْتھَیاماسَ۔ |
14 Мән силәргә шуни ейтайки, бу иккиләндин [Пәрисий] әмәс, бәлки [баҗгир] кәчүрүмгә еришип өйигә қайтипту. Чүнки һәр ким өзини үстүн тутса төвән қилинар, лекин кимки өзини төвән тутса үстүн көтириләр.
| یُشْمانَہَں وَدامِ، تَیورْدْوَیو رْمَدھْیے کیوَلَح کَرَسَنْچایِی پُنْیَوَتّوینَ گَنِتو نِجَگرِہَں جَگامَ، یَتو یَح کَشْچِتْ سْوَمُنَّمَیَتِ سَ نامَیِشْیَتے کِنْتُ یَح کَشْچِتْ سْوَں نَمَیَتِ سَ اُنَّمَیِشْیَتے۔ |
15 Әнди қолини тәккүзсун дәп, кишиләр кичик балилириниму униң алдиға елип келәтти. Лекин буни көргән мухлислар уларни әйиплиди.
| اَتھَ شِشُوناں گاتْرَسْپَرْشارْتھَں لوکاسْتانْ تَسْیَ سَمِیپَمانِنْیُح شِشْیاسْتَدْ درِشْٹْوانیترِنْ تَرْجَیاماسُح، |
16 Амма Әйса балиларни йениға чақирип: Кичик балиларни алдимға кәлгили қоюңлар, уларни тосушмаңлар. Чүнки Худаниң падишалиғи дәл мошундақлардин тәркиб тапқандур.
| کِنْتُ یِیشُسْتاناہُویَ جَگادَ، مَنِّکَٹَمْ آگَنْتُں شِشُونْ اَنُجانِیدھْوَں تاںشْچَ ما وارَیَتَ؛ یَتَ اِیشْوَرَراجْیادھِکارِنَ ایشاں سَدرِشاح۔ |
17 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки: Кимки Худаниң падишалиғини сәбий балидәк қобул қилмиса, униңға һәргиз кирәлмәйду, — деди.
| اَہَں یُشْمانْ یَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنَح شِشوح سَدرِشو بھُوتْوا اِیشْوَرَراجْیَں نَ گرِہْلاتِ سَ کیناپِ پْرَکارینَ تَتْ پْرَویشْٹُں نَ شَکْنوتِ۔ |
18 Мәлум бир һөкүмдар Әйсадин: И яхши устаз, мәңгүлүк һаятқа варис болмақ үчүн немә ишни қилишим керәк, — дәп сориди. (aiōnios g166)
| اَپَرَمْ ایکودھِپَتِسْتَں پَپْرَچّھَ، ہے پَرَمَگُرو، اَنَنْتایُشَح پْراپْتَیے مَیا کِں کَرْتَّوْیَں؟ (aiōnios g166) |
19 Лекин Әйса: Мени немә үчүн яхши дәйсән? Яхши болғучи пәқәт бирла, йәни Худадур.
| یِیشُرُواچَ، ماں کُتَح پَرَمَں وَدَسِ؟ اِیشْوَرَں وِنا کوپِ پَرَمو نَ بھَوَتِ۔ |
20 Әмирләрни билисән: — «Зина қилма, қатиллиқ қилма, оғрилиқ қилма, ялған гувалиқ бәрмә, атаңни вә анаңни һөрмәт қил» — деди.
| پَرَدارانْ ما گَچّھَ، نَرَں ما جَہِ، ما چورَیَ، مِتھْیاساکْشْیَں ما دیہِ، ماتَرَں پِتَرَنْچَ سَںمَنْیَسْوَ، ایتا یا آجْناح سَنْتِ تاسْتْوَں جاناسِ۔ |
21 — Буларниң һәммисигә кичигимдин тартип әмәл қилип келиватимән, — деди у.
| تَدا سَ اُواچَ، بالْیَکالاتْ سَرْوّا ایتا آچَرامِ۔ |
22 Әйса буни аңлап униңға: — Сәндә йәнә бир иш кәм. Пүткүл мал-мүлкиңни сетип, пулини йоқсулларға үләштүрүп бәргин вә шундақ қилсаң, әрштә ғәзнәң болиду; андин келип маңа әгәшкин! — деди.
| اِتِ کَتھاں شْرُتْوا یِیشُسْتَمَوَدَتْ، تَتھاپِ تَوَیکَں کَرْمَّ نْیُونَماسْتے، نِجَں سَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ دَرِدْریبھْیو وِتَرَ، تَسْماتْ سْوَرْگے دھَنَں پْراپْسْیَسِ؛ تَتَ آگَتْیَ مَمانُگامِی بھَوَ۔ |
23 Амма у бу гәпни аңлап толиму қайғуға чөмүп кәтти; чүнки у наһайити бай еди.
| کِنْتْویتاں کَتھاں شْرُتْوا سودھِپَتِح شُشوچَ، یَتَسْتَسْیَ بَہُدھَنَماسِیتْ۔ |
24 Толиму қайғуға чөмүп кәткәнлигини көргән Әйса: — Мал-дунияси көпләрниң Худаниң падишалиғиға кириши немидегән тәс-һә!
| تَدا یِیشُسْتَمَتِشوکانْوِتَں درِشْٹْوا جَگادَ، دھَنَوَتامْ اِیشْوَرَراجْیَپْرَویشَح کِیدرِگْ دُشْکَرَح۔ |
25 Төгиниң йиңниниң көзидин өтүши бай адәмниң Худаниң падишалиғиға киришидин асандур! — деди.
| اِیشْوَرَراجْیے دھَنِنَح پْرَویشاتْ سُوچیشْچھِدْرینَ مَہانْگَسْیَ گَمَناگَمَنے سُکَرے۔ |
26 Буни аңлиғанлар: — Ундақ болса, ким ниҗатқа еришәлисун? — дейишти.
| شْروتارَح پَپْرَچّھُسْتَرْہِ کینَ پَرِتْرانَں پْراپْسْیَتے؟ |
27 Амма у җававән: — Инсанларға мүмкин болмиған ишлар Худаға мүмкиндур — деди.
| سَ اُکْتَوانْ، یَنْ مانُشیناشَکْیَں تَدْ اِیشْوَرینَ شَکْیَں۔ |
28 Әнди Петрус: — Мана, биз бар-йоқимизни ташлап саңа әгәштуқ!? — деди.
| تَدا پِتَرَ اُواچَ، پَشْیَ وَیَں سَرْوَّسْوَں پَرِتْیَجْیَ تَوَ پَشْچادْگامِنوبھَوامَ۔ |
29 У уларға: — Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтайки, Худаниң падишалиғи үчүн өй-вақ я ата-аниси я қериндашлири я аяли я балилиридин ваз кәчкәнләрниң һәр бири
| تَتَح سَ اُواچَ، یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، اِیشْوَرَراجْیارْتھَں گرِہَں پِتَرَو بھْراترِگَنَں جایاں سَنْتاناںشْچَ تْیَکْتَوا |
30 бу заманда буларға көп һәссиләп муйәссәр болиду вә келидиған замандиму мәңгүлүк һаятқа еришмәй қалмайду. — деди. (aiōn g165, aiōnios g166)
| اِہَ کالے تَتودھِکَں پَرَکالے نَنْتایُشْچَ نَ پْراپْسْیَتِ لوکَ اِیدرِشَح کوپِ ناسْتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166) |
31 Андин у он иккәйләнни өз йениға елип уларға мундақ деди: — Мана, биз һазир Йерусалимға чиқиватимиз вә пәйғәмбәрләрниң Инсаноғли тоғрисида пүткәнлириниң һәммиси [шу йәрдә] әмәлгә ашурулиду.
| اَنَنْتَرَں سَ دْوادَشَشِشْیاناہُویَ بَبھاشے، پَشْیَتَ وَیَں یِرُوشالَمْنَگَرَں یامَح، تَسْماتْ مَنُشْیَپُتْرے بھَوِشْیَدْوادِبھِرُکْتَں یَدَسْتِ تَدَنُرُوپَں تَں پْرَتِ گھَٹِشْیَتے؛ |
32 Чүнки у ят әлләрниң қолиға тапшурулиду вә улар уни мәсқирә қилип, харлайду, униң үстигә түкүриду;
| وَسْتُتَسْتُ سونْیَدیشِییاناں ہَسْتیشُ سَمَرْپَیِشْیَتے، تے تَمُپَہَسِشْیَنْتِ، اَنْیایَماچَرِشْیَنْتِ تَدْوَپُشِ نِشْٹھِیوَں نِکْشیپْسْیَنْتِ، کَشابھِح پْرَہرِتْیَ تَں ہَنِشْیَنْتِ چَ، |
33 улар уни қамчилиғандин кейин өлтүрүветиду; вә у үчинчи күни қайта тирилиду, — деди.
| کِنْتُ ترِتِییَدِنے سَ شْمَشانادْ اُتّھاسْیَتِ۔ |
34 Бирақ улар бу сөзләрдин һеч немини чүшәнмиди. Бу сөзниң мәнаси улардин йошурулған болуп, униң немә ейтқинини биләлмәй қалди.
| ایتَسْیاح کَتھایا اَبھِپْرایَں کِنْچِدَپِ تے بودّھُں نَ شیکُح تیشاں نِکَٹےسْپَشْٹَتَواتْ تَسْیَیتاساں کَتھانامْ آشَیَں تے جْناتُں نَ شیکُشْچَ۔ |
35 Вә шундақ иш болдики, у Йерихо шәһиригә йеқинлашқанда, бир кор киши йолниң бойида олтирип тиләмчилик қиливататти.
| اَتھَ تَسْمِنْ یِرِیہوح پُرَسْیانْتِکَں پْراپْتے کَشْچِدَنْدھَح پَتھَح پارْشْوَ اُپَوِشْیَ بھِکْشامْ اَکَروتْ |
36 У көпчиликниң өтүп кетиватқанлиғини аңлап: — Немә иш болғанду? — дәп сориди.
| سَ لوکَسَمُوہَسْیَ گَمَنَشَبْدَں شْرُتْوا تَتْکارَنَں پرِشْٹَوانْ۔ |
37 Хәқ униңға: — Насарәтлик Әйса бу йәрдин өтүп кетиватиду, — дәп хәвәр бәрди.
| ناسَرَتِییَیِیشُرْیاتِیتِ لوکَیرُکْتے سَ اُچَّیرْوَکْتُماریبھے، |
38 — И Давутниң оғли Әйса, маңа рәһим қилғайсән! — дәп вақирап кәтти у.
| ہے دایُودَح سَنْتانَ یِیشو ماں دَیَسْوَ۔ |
39 Вә Әйсаниң алдида меңиватқанлар уни: — Шүк олтар! дәп әйипләшти. Бирақ у: — И Давутниң оғли, маңа рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ вақириди.
| تَتوگْرَگامِنَسْتَں مَونِی تِشْٹھیتِ تَرْجَیاماسُح کِنْتُ سَ پُنارُوَنْ اُواچَ، ہے دایُودَح سَنْتانَ ماں دَیَسْوَ۔ |
40 Әйса қедимини тохтитип, уни алдиға башлап келишни буйруди. Қариғу униңға йеқин кәлгәндә у униңдин:
| تَدا یِیشُح سْتھَگِتو بھُوتْوا سْوانْتِکے تَمانیتُمْ آدِدیشَ۔ |
41 — Сән мени немә қилип бәр, дәйсән? — дәп сориди. — И Рәббим, қайта көридиған болсамиди! — деди у.
| تَتَح سَ تَسْیانْتِکَمْ آگَمَتْ، تَدا سَ تَں پَپْرَچّھَ، تْوَں کِمِچّھَسِ؟ تْوَدَرْتھَمَہَں کِں کَرِشْیامِ؟ سَ اُکْتَوانْ، ہے پْرَبھوہَں دْرَشْٹُں لَبھَے۔ |
42 Әйса униңға: — Көридиған болғин! Етиқатиң сени сақайтти, — деди.
| تَدا یِیشُرُواچَ، درِشْٹِشَکْتِں گرِہانَ تَوَ پْرَتْیَیَسْتْواں سْوَسْتھَں کرِتَوانْ۔ |
43 Вә униң көзи шуан ечилди; у Әйсаға әгишип, йол бойи Худани улуқлап маңди. Вә барлиқ халайиқму буни көрүп Худаға мәдһийә оқуди.
| تَتَسْتَتْکْشَناتْ تَسْیَ چَکْشُشِی پْرَسَنّے؛ تَسْماتْ سَ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدَنْ تَتْپَشْچادْ یَیَو، تَدالوکْیَ سَرْوّے لوکا اِیشْوَرَں پْرَشَںسِتُمْ آریبھِرے۔ |
