Луқа 18
1 Вә у уларға, бошашмай, һәрдайим дуа қилип туруш керәклиги тоғрисида бир тәмсил кәлтүрүп мундақ деди:
तेबे यीशुए इजी रे बारे रे कि हर रोज प्रार्थना करना और याओ नि छाडणा चाईयो, ये उदारण आपणे चेलेया खे बोलेया,
2 — «Мәлум шәһәрдә бир сотчи бар екән. У Худадинму қорқмайдикән, адәмләргиму пәрва қилмайдикән.
“केसी नगरो रे एक न्यायी रओ था, जो ना परमेशरो ते डरो था और ना ई केसी मांणूए री परवा करो था
3 Шу шәһәрдә бир тул аял бар екән вә у дайим сотчиниң алдиға келип: «Әйипкардин һәққимни елип бәргин» дәп тәләп қилидикән.
और तेसी नगरो रे एक बिदुआ बी रओ थी, जो तेसगे आयी-आयी की बोलदी रओ थी कि मेरा न्याय करी की माखे दुश्मणा ते बचा।
4 У хелә вақитқичә уни рәт қипту; бирақ кейин көңлидә: Худадинму қорқмаймән, адәмләргиму пәрва қилмаймән,
से थोड़े बखतो तक नि मानेया पर आखरी रे तिने सोचेया कि हालाँकि आऊँ ना परमेशरो ते डरदा और ना ई मांणूआ री परवा करदा,
5 лекин бу тул хотун мени аварә қилип кетиватиду, униң маңа чаплишивелип мени һалимдин кәткүзүвәтмәслиги үчүн һәрһалда униң дәвайини сорап қояй!» — дәп ойлапту».
तेबे बी ये बिदुआ माखे सतांदी रओई, इजी री खातर मां तेसा रा न्याय चुकाई देणा, एड़ा नि ओ कि कअड़िया रे कअड़िया आयी की आखरी रे मेरे नाको रे दम करी देओ।”
6 Рәб: Қараңлар, адаләтсиз бу сотчиниң немә дегәнлиригә!
यीशुए बोलेया, “त्यानो साथे सोचो, ये पापी न्यायी क्या बोलोआ?
7 У шундақ қилған йәрдә, Худа Өзигә кечә-күндүз нида қиливатқан таллиған бәндилиригә қандақ қилар? Гәрчә Худа Өз бәндилиригә һәмдәрд болуш билән биргә [рәзилликкә] узунғичә сәвир-тақәт қилсиму, ахирида бәндилириниң дәрдигә йәтмәсму?
तो क्या परमेशरे आपणे चूणे ऊए रा न्याय नि करना, जो रात-दिन तेसरी दुहाई देंदे रओए और क्या तेस तिना रे बारे रे देर करनी?
8 Мән силәргә ейтайки: У уларниң дәрдигә йетип наһайити тезла һәққини елип бериду! Лекин Инсаноғли кәлгәндә йәр йүзидә иман-ишәш тапаламду? — деди.
आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि तेस फटाफट तिना रा न्याय करना, तेबे बी आँऊ माणूं रा पुत्र जेबे आऊणा, तो क्या मां तरतिया पाँदे विश्वास पाणा?”
9 У өзлирини һәққаний дәп қарап, башқиларни көзигә илмайдиған бәзиләргә қаритип, мундақ бир тәмсилни ейтти:
तेबे तिना खे, जो आपू पाँदे विश्वास राखो थे कि आसे तर्मी ए और ओरी खे तुच्छ जाणो थे, ये उदारण बोलेया,
10 — Икки адәм дуа қилғили ибадәтханиға берипту. Бири Пәрисий, йәнә бири баҗгир екән.
“दो मांणू प्रार्थना करने खे मन्दरो रे गये, एक फरीसी था और दूजा कर लणे वाल़ा था।
11 Пәрисий өрә туруп өз-өзигә мундақ дуа қипту: — «Әй Худа, мениң башқа адәмләрдәк булаңчи, адаләтсиз, зинахор вә һәтта бу баҗгирдәк болмиғиним үчүн саңа шүкүр!
फरीसी खड़ा ऊई की ईंयां प्रार्थना करने लगेया, ‘ओ परमेशर आऊँ तेरा धन्यवाद करूँआ कि आऊँ ओरी मांणूए जेड़ा अन्देर करने वाल़ा, अन्यायी और व्याभिचारी निए और ना एस कर लणे वाल़े जेड़ा ए।
12 Һәр һәптидә икки қетим роза тутимән вә тапқанлиримниң ондин бир үлүшини сәдиқә қилимән».
आऊँ अफ़्ते रे दो बार बअरत करूँआ और आऊँ आपणी सारी कमाईया रा दसुआ अंश बी तुसा खे देऊँआ।’
13 Бирақ һелиқи баҗгир жирақта туруп бешини көтирип асманға қарашқиму петиналмай мәйдисигә уруп туруп: «Әй Худа, мән мошу гунакарға рәһим қилғайсән!» — дәпту.
पर कर लणे वाल़े दूर खड़े ऊई की स्वर्गो रे कनारो खे आखी पनि चकणिया चाईया, बल्कि आपणी छाती बजाई-बजाई की बोलेया, ‘ओ परमेशर! मां पापिए पाँदे दया कर।’
14 Мән силәргә шуни ейтайки, бу иккиләндин [Пәрисий] әмәс, бәлки [баҗгир] кәчүрүмгә еришип өйигә қайтипту. Чүнки һәр ким өзини үстүн тутса төвән қилинар, лекин кимки өзини төвән тутса үстүн көтириләр.
आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि से दूजा नि पर येई मांणू तर्मी ठराई की आपणे कअरो खे गया, कऊँकि जो कोई आपू खे बड़ा बणाओगा, से छोटा करेया जाणा और जो आपू खे छोटा बणाओगा, से बड़ा करेया जाणा।”
15 Әнди қолини тәккүзсун дәп, кишиләр кичик балилириниму униң алдиға елип келәтти. Лекин буни көргән мухлислар уларни әйиплиди.
तेबे लोक आपणे बच्चेया खे बी तिना गे ल्याऊणे लगे, ताकि सेयो तिना पाँदे आपणा आथ राखो, पर चेले तिना खे देखी की बकणे लगे।
16 Амма Әйса балиларни йениға чақирип: Кичик балиларни алдимға кәлгили қоюңлар, уларни тосушмаңлар. Чүнки Худаниң падишалиғи дәл мошундақлардин тәркиб тапқандур.
यीशुए बच्चेया खे आपू गे बुलाई की बोलया, “बाल़का खे मांगे आऊणे देओ और तिना खे ना नि करो, कऊँकि परमेशरो रा राज्य एड़े रा ई ये।
17 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки: Кимки Худаниң падишалиғини сәбий балидәк қобул қилмиса, униңға һәргиз кирәлмәйду, — деди.
आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि जो कोई परमेशरो रे राज्य खे बाल़को जेड़ा नि मानोगा, से कदी बी तेती नि जाणा।”
18 Мәлум бир һөкүмдар Әйсадин: И яхши устаз, мәңгүлүк һаятқа варис болмақ үчүн немә ишни қилишим керәк, — дәп сориди. (aiōnios g166)
तेबे एकी अधिकारिए यीशुए ते पूछेया, “ओ उत्तम गुरू! अनन्त जीवन पाणे खे आऊँ क्या करुँ?” (aiōnios g166)
19 Лекин Әйса: Мени немә үчүн яхши дәйсән? Яхши болғучи пәқәт бирла, йәни Худадур.
यीशुए तेसखे बोलेया, “तूँ माखे उत्तम कऊँ लगी रा बोलणे? कोई बी उत्तम निए, बस एक, मतलब-परमेशर।
20 Әмирләрни билисән: — «Зина қилма, қатиллиқ қилма, оғрилиқ қилма, ялған гувалиқ бәрмә, атаңни вә анаңни һөрмәт қил» — деди.
तूँ आज्ञा खे तो जाणेया कि व्याभिचार नि करना, अत्या नि करना, चोरी नि करना, चूठी गवाई नि देणी, आपणे माए-बाओ रा आदर करना।”
21 — Буларниң һәммисигә кичигимдин тартип әмәл қилип келиватимән, — деди у.
तिने बोलेया, “इना गल्ला खे तो आऊँ बचपनो ते मानदा आयी रा।”
22 Әйса буни аңлап униңға: — Сәндә йәнә бир иш кәм. Пүткүл мал-мүлкиңни сетип, пулини йоқсулларға үләштүрүп бәргин вә шундақ қилсаң, әрштә ғәзнәң болиду; андин келип маңа әгәшкин! — деди.
ये सुणी की यीशुए बोलेया, “तांदे एबु बी एक गल्ला री कमी ए, आपणा सब कुछ बेची की कंगाल़ा खे बांडी दे और ताखे स्वर्गो रे धन मिलणा और आयी की मां पीछे आईजा।”
23 Амма у бу гәпни аңлап толиму қайғуға чөмүп кәтти; чүнки у наһайити бай еди.
से ये सुणी की से बऊत उदास ऊईगा, कऊँकि से बऊत अमीर था।
24 Толиму қайғуға чөмүп кәткәнлигини көргән Әйса: — Мал-дунияси көпләрниң Худаниң падишалиғиға кириши немидегән тәс-һә!
यीशुए तेस देखी की बोलेया, “अमीरा रा परमेशरो रे राज्य रे जाणा कितणा कठण ए।
25 Төгиниң йиңниниң көзидин өтүши бай адәмниң Худаниң падишалиғиға киришидин асандур! — деди.
परमेशरो रे राज्य रे अमीरा रा जाणा, ऊँटो रा सूईया रे नाके ते निकल़ने रे बराबर ए।”
26 Буни аңлиғанлар: — Ундақ болса, ким ниҗатқа еришәлисун? — дейишти.
तेबे सुणने वाल़ेया बोलेया, “तेबे केसरा उद्धार ऊई सकोआ?”
27 Амма у җававән: — Инсанларға мүмкин болмиған ишлар Худаға мүмкиндур — деди.
यीशुए बोलेया, “जो मांणूआ ते नि उई सकदा, से परमेशरो ते उई सकोआ।”
28 Әнди Петрус: — Мана, биз бар-йоқимизни ташлап саңа әгәштуқ!? — деди.
पतरसे बोलेया, “देख, आसे तो कअर-बार छाडी की तुसा पीछे आईगे रे।”
29 У уларға: — Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтайки, Худаниң падишалиғи үчүн өй-вақ я ата-аниси я қериндашлири я аяли я балилиридин ваз кәчкәнләрниң һәр бири
यीशुए बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ जो कोई, परमेशरो रे राज्य खे आपणे कअर, लाड़ी, पाई, बईण, माए-बाओ या बाल-बच्चे छाडी देओगा
31 Андин у он иккәйләнни өз йениға елип уларға мундақ деди: — Мана, биз һазир Йерусалимға чиқиватимиз вә пәйғәмбәрләрниң Инсаноғли тоғрисида пүткәнлириниң һәммиси [шу йәрдә] әмәлгә ашурулиду.
तेबे तिने बारा चेलेया खे साथे लयी की तिना खे बोलेया, “देखो, आसे यरूशलेम नगरो खे जाणे लगी रे और जितणी गल्ला मां माणूं रे पुत्रो रे बारे रे भविष्यबक्ते लिखी राखिया, सेयो सब पुरिया ऊणिया।
32 Чүнки у ят әлләрниң қолиға тапшурулиду вә улар уни мәсқирә қилип, харлайду, униң үстигә түкүриду;
कऊँकि आँऊ दुजिया जातिया रे आथो रे देई देणा, और तिना मेरा मजाक उड़ाणा, और मां पाँदे थूकणा
33 улар уни қамчилиғандин кейин өлтүрүветиду; вә у үчинчи күни қайта тирилиду, — деди.
और माखे कोड़े बाणे और काणा और आँऊ तीजे दिने जिऊँदा ऊई जाणा।”
34 Бирақ улар бу сөзләрдин һеч немини чүшәнмиди. Бу сөзниң мәнаси улардин йошурулған болуп, униң немә ейтқинини биләлмәй қалди.
पर चेलेया इना गल्ला बीचा ते कोई बी गल्ल नि समजी और ये गल्ल तिना ते छिपी री रई और जो बोली राखेया था, से तिना री समजा रे नि आया।
35 Вә шундақ иш болдики, у Йерихо шәһиригә йеқинлашқанда, бир кор киши йолниң бойида олтирип тиләмчилик қиливататти.
जेबे सेयो यरीहो नगरो रे नेड़े पऊँछे, तेबे एक अन्दा सड़का रे कनारे बैठे रा पीख लगी रा था मांगणे।
36 У көпчиликниң өтүп кетиватқанлиғини аңлап: — Немә иш болғанду? — дәп сориди.
तेबे से पीड़ा रे हांडणे री छेड़ सुणी की पूछणे लगेया, “ये क्या लगी रा ऊणे?”
37 Хәқ униңға: — Насарәтлик Әйса бу йәрдин өтүп кетиватиду, — дәп хәвәр бәрди.
तिने तेसखे बोलेया, “यीशु नासरी लगी रे जाणे।”
38 — И Давутниң оғли Әйса, маңа рәһим қилғайсән! — дәп вақирап кәтти у.
तेबे तिने आक्का पायी की बोलेया, “ओ दाऊदो री ल्वाद यीशु! मां पाँदे दया कर।”
39 Вә Әйсаниң алдида меңиватқанлар уни: — Шүк олтар! дәп әйипләшти. Бирақ у: — И Давутниң оғли, маңа рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ вақириди.
जो आगे-आगे लगी रे थे चलणे, सेयो तेसखे बकणे लगे कि चुप रओ, पर से ओर बी चींगणे लगेया, “ओ दाऊदो री ल्वाद मां पाँदे दया कर!”
40 Әйса қедимини тохтитип, уни алдиға башлап келишни буйруди. Қариғу униңға йеқин кәлгәндә у униңдин:
तेबे यीशुए खड़े ऊई की आज्ञा दित्ती, “एसखे मांगे ल्याओ।” और जेबे से नेड़े आया, तेबे तिने तेसते पूछेया,
41 — Сән мени немә қилип бәр, дәйсән? — дәп сориди. — И Рәббим, қайта көридиған болсамиди! — деди у.
“तूँ क्या चाएया कि आऊँ ताखे क्या करुँ?” अन्दे बोलेया, “ओ प्रभु ये कि आऊँ देखणे लगी जाऊँ।”
42 Әйса униңға: — Көридиған болғин! Етиқатиң сени сақайтти, — деди.
यीशुए बोलेया, “देखणे लग, तेरे विश्वासे तूँ ठीक करी ता।”
43 Вә униң көзи шуан ечилди; у Әйсаға әгишип, йол бойи Худани улуқлап маңди. Вә барлиқ халайиқму буни көрүп Худаға мәдһийә оқуди.
और से तेबुई देखणे लगेया और परमेशरो री तारीफ करदा ऊआ तिना पीछे चलणे लगेया और सबी लोके ये देखी की परमेशरो री स्तुति कित्ती।
