Луқа 18
1 Вә у уларға, бошашмай, һәрдайим дуа қилип туруш керәклиги тоғрисида бир тәмсил кәлтүрүп мундақ деди:
Then Jesus told them a parable about the need to pray at all times and not lose heart.
2 — «Мәлум шәһәрдә бир сотчи бар екән. У Худадинму қорқмайдикән, адәмләргиму пәрва қилмайдикән.
He said, “In a certain city there was a judge who neither feared God nor respected man.
3 Шу шәһәрдә бир тул аял бар екән вә у дайим сотчиниң алдиға келип: «Әйипкардин һәққимни елип бәргин» дәп тәләп қилидикән.
There was also a widow in that city who kept coming to him and saying, ‘Give me justice against my adversary.’
4 У хелә вақитқичә уни рәт қипту; бирақ кейин көңлидә: Худадинму қорқмаймән, адәмләргиму пәрва қилмаймән,
For a while he would not do so, but afterward he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect man,
5 лекин бу тул хотун мени аварә қилип кетиватиду, униң маңа чаплишивелип мени һалимдин кәткүзүвәтмәслиги үчүн һәрһалда униң дәвайини сорап қояй!» — дәп ойлапту».
yet because this widow keeps bothering me, I will give her justice, so that she will not wear me out by continually coming to me.’”
6 Рәб: Қараңлар, адаләтсиз бу сотчиниң немә дегәнлиригә!
Then the Lord said, “Consider what this unrighteous judge said.
7 У шундақ қилған йәрдә, Худа Өзигә кечә-күндүз нида қиливатқан таллиған бәндилиригә қандақ қилар? Гәрчә Худа Өз бәндилиригә һәмдәрд болуш билән биргә [рәзилликкә] узунғичә сәвир-тақәт қилсиму, ахирида бәндилириниң дәрдигә йәтмәсму?
If even he ultimately rendered a just decision, will not God patiently listen to his chosen ones, who cry out to him day and night, and give them justice?
8 Мән силәргә ейтайки: У уларниң дәрдигә йетип наһайити тезла һәққини елип бериду! Лекин Инсаноғли кәлгәндә йәр йүзидә иман-ишәш тапаламду? — деди.
I tell you that he will bring about justice for them quickly. Nevertheless, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”
9 У өзлирини һәққаний дәп қарап, башқиларни көзигә илмайдиған бәзиләргә қаритип, мундақ бир тәмсилни ейтти:
He also told this parable to some who were confident in their own righteous and regarded others with contempt:
10 — Икки адәм дуа қилғили ибадәтханиға берипту. Бири Пәрисий, йәнә бири баҗгир екән.
“Two men went up to the temple to pray. One was a Pharisee and the other was a tax collector.
11 Пәрисий өрә туруп өз-өзигә мундақ дуа қипту: — «Әй Худа, мениң башқа адәмләрдәк булаңчи, адаләтсиз, зинахор вә һәтта бу баҗгирдәк болмиғиним үчүн саңа шүкүр!
The Pharisee stood by himself and prayed like this: ‘God, I thank yoʋ that I am not like other people: swindlers, unrighteous, adulterers, or even like this tax collector.
12 Һәр һәптидә икки қетим роза тутимән вә тапқанлиримниң ондин бир үлүшини сәдиқә қилимән».
I fast twice a week, and I give tithes of all that I get.’
13 Бирақ һелиқи баҗгир жирақта туруп бешини көтирип асманға қарашқиму петиналмай мәйдисигә уруп туруп: «Әй Худа, мән мошу гунакарға рәһим қилғайсән!» — дәпту.
But the tax collector stood at a distance and would not even lift up his eyes to heaven, but beat his breast, saying, ‘God, be merciful to me, a sinner!’
14 Мән силәргә шуни ейтайки, бу иккиләндин [Пәрисий] әмәс, бәлки [баҗгир] кәчүрүмгә еришип өйигә қайтипту. Чүнки һәр ким өзини үстүн тутса төвән қилинар, лекин кимки өзини төвән тутса үстүн көтириләр.
I tell you, this man went down to his home justified rather than the other one. For everyone who exalts himself will be humbled, but he who humbles himself will be exalted.”
15 Әнди қолини тәккүзсун дәп, кишиләр кичик балилириниму униң алдиға елип келәтти. Лекин буни көргән мухлислар уларни әйиплиди.
Now people were even bringing their babies to Jesus so that he might touch them. When the disciples saw this, they rebuked those who were bringing them,
16 Амма Әйса балиларни йениға чақирип: Кичик балиларни алдимға кәлгили қоюңлар, уларни тосушмаңлар. Чүнки Худаниң падишалиғи дәл мошундақлардин тәркиб тапқандур.
but Jesus called for them and said, “Let the little children come to me and do not hinder them, for the kingdom of God belongs to such as these.
17 Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки: Кимки Худаниң падишалиғини сәбий балидәк қобул қилмиса, униңға һәргиз кирәлмәйду, — деди.
Truly I say to you, whoever does not receive the kingdom of God like a little child will certainly not enter it.”
18 Мәлум бир һөкүмдар Әйсадин: И яхши устаз, мәңгүлүк һаятқа варис болмақ үчүн немә ишни қилишим керәк, — дәп сориди. (aiōnios g166)
Then a certain ruler asked him, “Good Teacher, what must I do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
19 Лекин Әйса: Мени немә үчүн яхши дәйсән? Яхши болғучи пәқәт бирла, йәни Худадур.
Jesus said to him, “Why do yoʋ call me good? No one is good except God alone.
20 Әмирләрни билисән: — «Зина қилма, қатиллиқ қилма, оғрилиқ қилма, ялған гувалиқ бәрмә, атаңни вә анаңни һөрмәт қил» — деди.
Yoʋ know the commandments: ‘Do not commit adultery, Do not murder, Do not steal, Do not give false testimony, Honor yoʋr father and yoʋr mother.’”
21 — Буларниң һәммисигә кичигимдин тартип әмәл қилип келиватимән, — деди у.
The man said, “I have kept all these commandments from the time I was a young boy.”
22 Әйса буни аңлап униңға: — Сәндә йәнә бир иш кәм. Пүткүл мал-мүлкиңни сетип, пулини йоқсулларға үләштүрүп бәргин вә шундақ қилсаң, әрштә ғәзнәң болиду; андин келип маңа әгәшкин! — деди.
When Jesus heard this, he said to him, “One thing yoʋ still lack: Sell everything yoʋ have and distribute the money to the poor, and yoʋ will have treasure in heaven; then come follow me.”
23 Амма у бу гәпни аңлап толиму қайғуға чөмүп кәтти; чүнки у наһайити бай еди.
But when the man heard this, he became very sorrowful, for he was extremely rich.
24 Толиму қайғуға чөмүп кәткәнлигини көргән Әйса: — Мал-дунияси көпләрниң Худаниң падишалиғиға кириши немидегән тәс-һә!
When Jesus saw that the man had become very sorrowful, he said, “How difficult it will be for those who have riches to enter the kingdom of God!
25 Төгиниң йиңниниң көзидин өтүши бай адәмниң Худаниң падишалиғиға киришидин асандур! — деди.
For it is easier for a camel to go through the eye of a needle than for a rich person to enter the kingdom of God.”
26 Буни аңлиғанлар: — Ундақ болса, ким ниҗатқа еришәлисун? — дейишти.
Those who heard this said, “Who then can be saved?”
27 Амма у җававән: — Инсанларға мүмкин болмиған ишлар Худаға мүмкиндур — деди.
Jesus said, “What is impossible with men is possible with God.”
28 Әнди Петрус: — Мана, биз бар-йоқимизни ташлап саңа әгәштуқ!? — деди.
Then Peter said, “Behold, we have left everything and followed yoʋ.”
29 У уларға: — Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтайки, Худаниң падишалиғи үчүн өй-вақ я ата-аниси я қериндашлири я аяли я балилиридин ваз кәчкәнләрниң һәр бири
Jesus said to them, “Truly I say to you, there is no one who has left house, parents, brothers, wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Андин у он иккәйләнни өз йениға елип уларға мундақ деди: — Мана, биз һазир Йерусалимға чиқиватимиз вә пәйғәмбәрләрниң Инсаноғли тоғрисида пүткәнлириниң һәммиси [шу йәрдә] әмәлгә ашурулиду.
Then Jesus took the twelve aside and said to them, “Behold, we are going up to Jerusalem, and everything written by the prophets about the Son of Man will be fulfilled.
32 Чүнки у ят әлләрниң қолиға тапшурулиду вә улар уни мәсқирә қилип, харлайду, униң үстигә түкүриду;
For he will be delivered up to the Gentiles, and he will be mocked, insulted, and spit upon.
33 улар уни қамчилиғандин кейин өлтүрүветиду; вә у үчинчи күни қайта тирилиду, — деди.
After flogging him, they will kill him, and on the third day he will rise again.”
34 Бирақ улар бу сөзләрдин һеч немини чүшәнмиди. Бу сөзниң мәнаси улардин йошурулған болуп, униң немә ейтқинини биләлмәй қалди.
But the disciples did not understand any of these things; this statement was hidden from them, and they did not comprehend what was being said.
35 Вә шундақ иш болдики, у Йерихо шәһиригә йеқинлашқанда, бир кор киши йолниң бойида олтирип тиләмчилик қиливататти.
As Jesus drew near to Jericho, a blind man was sitting by the road begging.
36 У көпчиликниң өтүп кетиватқанлиғини аңлап: — Немә иш болғанду? — дәп сориди.
When he heard a crowd going by, he asked what was happening.
37 Хәқ униңға: — Насарәтлик Әйса бу йәрдин өтүп кетиватиду, — дәп хәвәр бәрди.
They told him that Jesus of Nazareth was passing by.
38 — И Давутниң оғли Әйса, маңа рәһим қилғайсән! — дәп вақирап кәтти у.
So he cried out, “Jesus, Son of David, have mercy on me!”
39 Вә Әйсаниң алдида меңиватқанлар уни: — Шүк олтар! дәп әйипләшти. Бирақ у: — И Давутниң оғли, маңа рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ вақириди.
Then those who were out in front rebuked him, telling him to be silent. But he cried out all the more, “Son of David, have mercy on me!”
40 Әйса қедимини тохтитип, уни алдиға башлап келишни буйруди. Қариғу униңға йеқин кәлгәндә у униңдин:
So Jesus stopped and ordered the man to be brought to him. When the man drew near, Jesus asked him,
41 — Сән мени немә қилип бәр, дәйсән? — дәп сориди. — И Рәббим, қайта көридиған болсамиди! — деди у.
“What do yoʋ want me to do for yoʋ?” He said, “Lord, I want to receive my sight.”
42 Әйса униңға: — Көридиған болғин! Етиқатиң сени сақайтти, — деди.
So Jesus said to him, “Receive yoʋr sight; yoʋr faith has healed yoʋ.”
43 Вә униң көзи шуан ечилди; у Әйсаға әгишип, йол бойи Худани улуқлап маңди. Вә барлиқ халайиқму буни көрүп Худаға мәдһийә оқуди.
Immediately he received his sight and began following Jesus, glorifying God. And when all the people saw it, they gave praise to God.
