Луқа 17
1 У мухлислириға мундақ деди: — Инсанни путлаштуридиған ишлар болмай қалмайду; лекин шу путлаштуруш васитичиси болған адәмниң һалиға вай!
And he said to his disciples: “It is impossible for scandals not to occur. But woe to him through whom they come!
2 Бундақ адәмниң бу кичик балилардин бирини [гунаға] путлаштурған болса, бойниға түгмән теши есилған һалда деңизға ташливетилгини әвзәл болатти.
It would be better for him if a millstone were placed around his neck and he were thrown into the sea, than to lead astray one of these little ones.
3 Өзүңларға агаһ болуңлар! Әгәр қериндишиң гуна қилған болса, униңға тәнбиһ-несиһәт қилғин. У товва қилса уни әпу қилғин.
Be attentive to yourselves. If your brother has sinned against you, correct him. And if he has repented, forgive him.
4 Мабада у бир күн ичидә саңа йәттә мәртивә гуна қилса вә йәттә мәртивә йениңға келип: Товва қилдим, десә, уни йәнила әпу қилғин.
And if he has sinned against you seven times a day, and seven times a day has turned back to you, saying, ‘I am sorry,’ then forgive him.”
5 Шуниң билән расуллар Рәбгә: Ишәш-етиқатимизни ашурғин, — дейишти.
And the Apostles said to the Lord, “Increase our faith.”
6 Вә Рәб уларға мундақ деди: — Силәрдә қича уруғидәк зәрричә ишәш болса еди, силәр аву үҗмә дәриғигә: «Йилтизиңдин қомурулуп, деңизға көчүп тикил!» десәңлар, у сөзүңларни аңлап көчәтти.
But the Lord said: “If you have faith like a grain of mustard seed, you may say to this mulberry tree, ‘Be uprooted, and be transplanted into the sea.’ And it would obey you.
7 Лекин араңлардин кимниң йәр һайдайдиған яки мал бақидиған бир қули болса вә у етизлиқтин қайтип кәлгәндә, униңға: «Тезрәк келип дәстиханда олтарғин», дәйдиғанлар барму?
But which of you, having a servant plowing or feeding cattle, would say to him, as he was returning from the field, ‘Come in immediately; sit down to eat,’
8 У бәлки униңға: «Мениң тамиғимни тәйяр қил, мән йәп-ичип болғичә белиңни бағлап мени күткин, андин өзүң йәп-ичкин, демәсму?
and would not say to him: ‘Prepare my dinner; gird yourself and minister to me, while I eat and drink; and after these things, you shall eat and drink?’
9 Қул әмир қилинғинидәк қилғини үчүн ғоҗайин униңға рәхмәт ейтамду? Мениңчә, ейтмайду.
Would he be grateful to that servant, for doing what he commanded him to do?
10 Шуниңға охшаш, силәрму өзүңларға әмир қилинғанниң һәммисини ада қилғиниңлардин кейин: Биз әрзимәс қуллармиз; биз пәқәт тегишлик бурҗимизни ада қилдуқ, халас», дәйдиған болисиләр.
I think not. So too, when you have done all these things that have been taught to you, you should say: ‘We are useless servants. We have done what we should have done.’”
11 Вә шундақ болдики, у Йерусалимға чиқип кетиватқанда, Самарийә билән Галилийәниң оттурисидин өтүп,
And it happened that, while he was traveling to Jerusalem, he passed through the midst of Samaria and Galilee.
12 бир кәнткә киргинидә мохо кесилигә гириптар болған он адәм униңға учрап, жирақта тохтап,
And as he was entering a certain town, ten leprous men met him, and they stood at a distance.
13 авазлирини көтирип: Әй Әйса, устаз, бизгә рәһим қилғайсән, дәп өтүнди.
And they lifted up their voice, saying, “Jesus, Teacher, take pity on us.”
14 Уларни көргәндә у уларға: Берип өзүңларни каһинларға көрситиңлар, деди. Вә шундақ болдики, улар йолда кетиватқанда, [моходин] пакланди.
And when he saw them, he said, “Go, show yourselves to the priests.” And it happened that, as they were going, they were cleansed.
15 Улардин бирәйлән өзиниң сақайғинини көргәндә жуқури аваз билән Худани улуқлап, кәйнигә бурулуп, қайтти.
And one of them, when he saw that he was cleansed, returned, magnifying God with a loud voice.
16 У келип Әйсаниң айиғиға жиқилип дүм йетип тәшәккүр ейтти. У Самарийәлик еди.
And he fell face down before his feet, giving thanks. And this one was a Samaritan.
17 Әйса бу ишқа қарап: Пак қилинғанлар он киши әмәсмиди? Қалған тоққузәйлән қени?
And in response, Jesus said: “Were not ten made clean? And so where are the nine?
18 Бу ят әллик мусапирдин башқа, Худаға һәмдусана оқуғили һеч ким қайтип кәлмәптиғу?! — деди.
Was no one found who would return and give glory to God, except this foreigner?”
19 Андин у һелиқи адәмгә: — «Орнуңдин тур, йолуңға маңғин! Етиқатиң сени сақайтти!» — деди.
And he said to him: “Rise up, go forth. For your faith has saved you.”
20 [Бир күни] Пәрисийләр униңдин: «Худаниң падишалиғи қачан келиду?» дәп сориғанда у уларға җавап берип мундақ деди: — Худаниң падишалиғиниң келишини көз билән көргили болмас;
Then he was questioned by the Pharisees: “When does the kingdom of God arrive?” And in response, he said to them: “The kingdom of God arrives unobserved.
21 кишиләр: «Қараңлар, у мана бу йәрдә!» яки «У йәрдә!» дейәлмәйду. Чүнки мана, Худаниң падишалиғи араңлардидур.
And so, they will not say, ‘Behold, it is here,’ or ‘Behold, it is there.’ For behold, the kingdom of God is within you.”
22 Кейин у мухлислириға йәнә мундақ деди: — «Шундақ күнләр келидуки, силәр Инсаноғлиниң күнлиридин бирәр күнини болсиму көрүшкә тәшна болисиләр, лекин көрәлмәйсиләр.
And he said to his disciples: “The time will come when you will desire to see one day of the Son of man, and you will not see it.
23 Шу чағда кишиләр силәргә: «Мана у бу йәрдә!» вә яки «Мана у у йәрдә!» дәйду; силәр нә бармаңлар нә уларниң кәйнидин жүгүрмәңлар.
And they will say to you, ‘Behold, he is here,’ and ‘Behold, he is there.’ Do not choose to go out, and do not follow them.
24 Чүнки гоя асманниң бир четидин чақмақ чеқип йәнә бир четигичә йорутидиғандәк, Инсаноғлиниң өз күнидә һәм шундақ болиду.
For just as lightning flashes from under heaven and shines to whatever is under heaven, so also will the Son of man be in his day.
25 Лекин у авал көп азап-оқубәтләрни тартиши бу дәвирдикиләр тәрипидин чәткә қеқилиши муқәррәрдур.
But first he must suffer many things and be rejected by this generation.
26 Вә Нуһ [пәйғәмбәрниң] күнлиридә қандақ болған болса, Инсаноғлиниң күнлиридә һәм шундақ болиду.
And just as it happened in the days of Noah, so also will it be in the days of the Son of man.
27 Таки Нуһ кемигә кирип олтарған күнгичә, кишиләр йәп-ичип, өйлинип вә ятлиқ болуп келиватқан еди; андин топан келип һәммисини һалак қилди.
They were eating and drinking; they were taking wives and being given in marriage, even until the day that Noah entered the ark. And the flood came and destroyed them all.
28 Һәм йәнә, Лутниң күнлиридә қандақ болған болса шундақ болиду — кишиләр йәп-ичип, сода-сетиқ қилип, териқчилиқ қилатти вә өйләрни салатти.
It shall be similar to what happened in the days of Lot. They were eating and drinking; they were buying and selling; they were planting and building.
29 Лекин Лут Содом шәһиридин чиққан күни, асмандин от билән гуңгут йеғип, [бу шәһәрдикиләрниң] һәммисини һалак қилди.
Then, on the day that Lot departed from Sodom, it rained fire and brimstone from heaven, and it destroyed them all.
30 Әнди Инсаноғли ашкарә болидиған күндә әнә шундақ болиду.
According to these things, so shall it be in the day when the Son of man will be revealed.
31 Шу күни, һәр ким өгүздә туруп, нәрсә-керәклири өйидә болсиму, алғили чүшмисун; вә шуниңға охшаш кимки етизлиқта болса [өйигә] һеч янмисун.
In that hour, whoever will be on the rooftop, with his goods in the house, let him not descend to take them. And whoever will be in the field, similarly, let him not turn back.
32 Лутниң аялини ядиңларға кәлтүрүңлар!
Remember Lot’s wife.
33 Кимки өз һаятини қутқузмақчи болса, униңдин мәһрум болиду, лекин өз һаятидин мәһрум болған киши униңға еришиду.
Whoever has sought to save his life, will lose it; and whoever has lost it, will bring it back to life.
34 Силәргә шуни ейтайки, у кечидә икки адәм бир орунда ятиду; улардин бири елип кетилиду, йәнә бири қалдурулиду.
I say to you, in that night, there will be two in one bed. One will be taken up, and the other will be left behind.
35 Икки аял ярғунчақ бешида туруп ун тартиватқан болиду; улардин бири елип кетилиду, йәнә бири қалдурулиду».
Two will be at the grindstone together. One will be taken up, and the other will be left behind. Two will be in the field. One will be taken up, and the other will be left behind.”
Responding, they said to him, “Where, Lord?”
37 Вә улар униңға җававән: Әй Рәб, бу ишлар қәйәрдә йүз бериду? — дәп сориди. У уларға: Җәсәт қайси йәрдә болса, қузғунлар шу йәргә топлишиду!
And he said to them, “Wherever the body will be, in that place also, the eagles shall be gathered together.”
