Луқа 14
1 Вә шундақ болдики, бир шабат күни у Пәрисийләрдин болған бир һөкүмдарниң өйигә ғизаға барди; әнди улар уни пайлап жүрүвататти.
Екхвар андэ субота Исусо авиля екхэстэ андай пхурэдэр фарисеёря тэ хал марно, и онэ дикхэнас пала Лэстэ.
2 Вә мана, у йәрдә сулуқ ишшиқ кесилигә гириптар болған бир адәм бар еди.
Котэ бэшэлас англав Исусо мануш, савэстэ сас паеско насвалимос.
3 Әйса Тәврат әһлилири вә Пәрисийләрдин: — Шабат күни кесәл сақайтиш Тәврат қануниға уйғунму-йоқ? — дәп сориди.
Исусо пушля кай фарисеёря и сытяримаря Законостирэ: — Домукэлпэ тэ састярэл андэ субота?
4 Бирақ улар лам-җим демиди. У һелиқи кесәлгә қолини тәккүзүп, сақайтип йолға салди.
Онэ ашэнас мулком. Исусо ляпэ кав мануш, састярдя лэс и отмэкля.
5 Андин у улардин йәнә: — Араңлардин бириңларниң мабада шабат күнидә ешиги я калиси қудуққа чүшүп кәтсә, уни дәрһал тартип чиқармайдиған зади ким бар? — дәп сориди.
Тунчи Вов пхэндя лэнди: — Сар варикастэ тумэндар шаво или гурув пэрэла андэ хаинг, на вылэна тумэ андэ кодья ж вряма андэ субота?
6 Вә улар униң бу сөзлиригә һеч җавап берәлмиди.
Лэнди найсо сас тэ пхэнэн пэ када.
7 Әйса чақирилған меһманларниң өзлиригә төрдин орунларни қандақ таллиғинини көрүп, уларға мундақ бир тәмсилни ейтип бәрди:
Исусо додикхля, сар кола, кас акхардэ, вытидэнас майфэдэр тхана палай мэсали, тай роспхэндя екх дума:
8 — Бириси сени той зияпитигә тәклип қилса, төрдә олтармиғин. Болмиса, сәндин һөрмәтликрәк бириси тәклип қилинған болса,
— Кала варико акхарэла тут по ябьяв, на бэш пэ англуно тхан. Колэсти со котэ авэла мануш майфэдэр тутар,
9 У чағда сени вә уни чақирған саһибхана келип саңа: «Бу кишигә орун бәргәйсиз» дәп қалса, сән хиҗаләттә қелип пәгаһға чүшүп қалисән.
и хулай, саво акхардя тут и лэс, поджала тутэ и пхэнэла: «Дэ тхан калэсти манушэсти». И тути прижалапэ лажаимаса тэ бэшэс по палатуно тхан.
10 Лекин сән чақирилғанда, берип пәгаһда олтарғин. Шуниң билән сени чақирған саһибхана келип: «Әй достум, жуқуриға чиқиң» дейиши мүмкин вә шуниң билән сениң билән дәстиханда олтарғанларниң һәммисиниң алдида саңа иззәт болиду.
Нэ сар тут акхардэ, жа и бэш по палатуно тхан. Тунчи о хулай поджала тутэ и пхэнэла: «Амал, пэрэбэш по майфэдэр тхан». Тунчи тути авэла бари шана англай мануша, савэ бэшэн туса палай мэсали.
11 Чүнки һәр ким өзини үстүн тутса төвән қилиниду вә кимдәким өзини төвөн тутса үстүн қилиниду.
Всаворэ, ко ваздэл пэс, авэла тэлярдо, а ко тэлярэл пэс, авэла вазгло.
12 У өзини меһманға чақирған саһибханиға мундақ деди: — Меһманни тамаққа яки зияпәткә чақирғиниңда, дост-бурадәр, қериндаш, уруқ-туққан яки бай қолум-хошнилириңни чақирмиғин. Чүнки уларму сени меһманға чақирип, мәрһәмитиңни қайтуруши мүмкин.
Тунчи Исусо пхэндя манушэсти, саво акхардя Лэс: — Кала тховэс мэсали, на акхар лэ амалэн, лэ пхралэн, манушэн тирэ родостар тай лэ барвалэн, савэ паша тутэ жувэн. Колэсти со и онэ акхарэна тут пэстэ и рисарэна тути тиро лашымос.
13 Шуниң үчүн зияпәт берәй десәң, ғериб-ғурва, мәйип-накар, ақсақ-чолақ, кор-әмаларни чақирғин
Нэ сар ту тховэс мэсали важ мануша, акхар чёрэн, попхаглэн, бангэн тай корэн.
14 вә бәхит-бәрикәт көрисән; чүнки у кишиләрниң яхшилиғиңни қайтурушниң амали йоқтур. Шуниң билән һәққанийларниң қайта тирилгән күнидә қилғиниң өзүңгә қайтурулиду.
Тунчи ту авэса бахтало, колэстар со онэ на отдэна тути кода, со ту дян, и тунчи тути потинэлапэ, кала жундёна чячимастирэ мануша.
15 Униң билән һәмдәстихан олтарғанлардин бири бу сөзләрни аңлап, униңға: — Худаниң падишалиғида ғизаланғучилар немидегән бәхитлик-һә! — деди.
Кала екх андай кола, ко бэшэлас палай мэсали, ашундя када, вов пхэндя Исусости: — Бахтало, ко авэла тэ хал марно андэ Тхагаримос Дэвлэско!
16 Бирақ у униңға җававән мундақ деди: — Бир киши катта зияпәткә тутуш қилип, нурғун меһманларни чақирип қоюпту.
Исусо пхэндя лэсти: — Екх мануш тердя баро свэнко и акхардя бутэн манушэн.
17 Дәстихан селинған шу сааттә, чакирини әвәтип, чақирилған меһманларға: «Мәрһәмәт, һәммә нәрсә тәйяр болди!» дәп ейтипту.
Кала авиля и вряма тэ бэшэн палай мэсали тэ хан, вов бишалдя пэстирэс бутярнэс тэ акхарэл акхардэн: «Авэнтэ, вся гытомэ».
18 Бирақ, меһманларниң һәммиси бармаслиққа бир-бирләп өзрә-банә көрсәткили турупту. Биринчиси униңға: «Мән һелила бир парчә йәр сетивалған едим, берип көрүп кәлмисәм болмайду. Мени әпу қилғайла, баралмаймән» дәпту.
Онэ екх палай аврэстэ линэ тэ мангэн патив. Екх пхэндя: «Мэ тиндэм пхув, и манди трэбуй тэ жав тай тэ дикхав ла. Мангав тут, эртисар ман».
19 Йәнә бири: «Мән бәш қошлуқ өкүз сетивалдим, һазир берип уларни синап көрүшүм керәк. Мени әпу қилғайла, баралмаймән» дәпту.
Авэр пхэндя: «Мэ тиндэм дэшэн гурувэн тай жав тэ дикхав лэн, савэ онэ андэ бути. Мангав тут, эртисар ман».
20 Йәнә бириси: «Мән йеңи өйләнгән, шуңа баралмаймән» дәпту.
Трито пхэндя: «Мэ лем ромня, колэсти най сар тэ авав тутэ».
21 Чакар қайтип келип, бу ишларни ғоҗайиниға мәлум қипту. Ғоҗайин ғәзәпләнгән һалда чакириға: «Дәрһал шәһәрниң чоң-кичик кочилириға кирип, ғериб-ғурва, мәйип-накар, ақсақ-чолақ вә кор-әмаларни мошу йәргә жиғип кәл» дәпту.
Бутярно рисайля и роспхэндя пэстирэсти хуласти. Тунчи о хулай лэ черэско холяйля и пхэндя пэстирэсти бутярнэсти: «Жа майсыго пай барэ и цэкнэ гасы форостирэ и ан кардэ чёрэн, попхаглэн, корэн тай бангэн».
22 Андин чакар қайтип келип: «Ғоҗайин, әмир бәргиниңдәк ада қилинди, вә йәнә бош орун бар!» дәпту.
«Хулай, — пхэндя бутярно, — кода, со ту припхэндян, вся тердэм, и инке исин тхан».
23 Шуниң билән ғоҗайин чакарға: — «Өйүм меһманларға толуш үчүн йезилардики чоң-кичик йолларни, мәһәллиләрни арилап, удул кәлгән адимиңни зорлап елип кәлгин!
Тунчи хулай пхэндя пэстирэ бутярнэсти: «Жа пай дрома и паша грады и манг, кай тэ авэн кардэ, кай о чер мэрно тэ авэл пхэрдо манушэнца.
24 Чүнки мән силәргә шуни ейтайки, башта чақирилған адәмләрниң һеч қайсиси дәстихинимдин тетимайду», дәпту.
Пхэнав тумэнди, со нико колэндар, кас мэ акхаравас майанглал, на хала пай мэрни мэсали».
25 Әнди топ-топ адәмләр униңға һәмраһ болуп кетивататти. У бурулуп уларға қарап мундақ деди:
Лэ Исусоса жанас бут мануша, и Вов обрисайля лэндэ тай пхэндя:
26 — Маңа әгәшкәнләр [маңа болған сөйүшлиридин] өз атиси вә аниси, аяли вә балилири, ака-укилири вә ача-сиңиллири, һәтта өз җениниму яман көрмисә маңа мухлис болалмас.
— Сар ко авэл Мандэ и на камэла Ман майфартэ пэстирэ дадэстар, датар, ромнятар, бэяцэндар, пхралэндар, пхэяндар и пэстирэ жувимастар, кодва нисар на авэла Мэрнэса сытярнэса.
27 Кимдәким өзиниң крестини йүдүп маңа әгәшмисә у маңа мухлис болалмас.
Кодва, ко на андярэл пэско трушул и на жал пала Мандэ, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.
28 Араңлардин бириси мунар салмақчи болса, алди билән олтирип бу қурулушни пүткүзгидәк хираҗәт өзүмдә барму-йоқ дәп һесап қилмасму?
Ко тумэндар закамэла тэ терэл башня и майанглал на бэшэла тэ пэрэбинэл, скачи када авэла тэ ашэл, хутилэла лэстэ ловэ, кай тэ стерэл ла?
29 Ундақ қилмиғанда, һулни селип пүткүзәлмисә, көргәнләрниң һәммиси мазақ қилип: «Бу адәм бенани башлап қоюп пүткүзәлмиди» — демәй қалмайду.
Кала тховэла фундаменто, нэ на дотерэла, кола, савэ дикхэна када, авэна лэстар тэ асан
и тэ дэн дума: «Кадва мануш ля тэ терэл и на дотердя».
31 Яки бир падиша йәнә бир падиша билән җәң қилғили чиқса алди билән олтирип: — Мениң үстүмгә келидиған жигирмә миң кишилик қошун егисигә мән он миң әскирим билән тақабил туралармәнму? дәп мөлчәрләп көрмәмду?!
Саво тхагар жала маримаса пэ авэр тхагар, майанглал на бэшэла и на пэрэбинэла, исин лэстэ зор дэшэ барянца халавдэнца тэ утэрдёл англай дуй дэша баря халавдэ?
32 Әгәр у «Соқушалмаймән» дәп ойлиса, дүшмән техи жирақтики чағда әлчи әвәтип, сулһ шәртлирини сорайду.
А сар най, то кала о вражымари инке дур, лэла и бишалэла пэстирэ манушэн тэ мангэн миро.
33 Шуниңға охшаш, силәрдин кимдәким [көңлидә] өзиниң бар-йоқи билән хошлашмиса, маңа мухлис болалмас.
Кадя, ко тумэндар на отпхэндёла всаворэстар, со лэстэ исин, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.
34 Туз яхши нәрсидур; һалбуки, туз өз тәмини йоқатса, униңға қайтидин туз тәмини қандақму киргүзгили болиду?
Лон — лашо, нэ сар о лон хасарэла пэско лондимос, сар терэса, кай тэ авэл лондо?
35 У тупраққа ишлитишкә яки оғутқа арилаштурушқиму яримай, талаға ташлиниду. Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун!
Ни андэ пхув, ни андэ пэрэгноё на поджал; и вышон лэс аври. Кастэ исин кана тэ ашунэн, мэк ашунэн!
