< Луқа 11 >
1 Әнди шундақ болдики, у бир йәрдә дуа қиливататти; дуа аяқлашқанда, мухлислиридин бири униңдин: — И Рәб, Йәһя өз мухлислириға үгәткинидәк, сәнму бизгә дуа қилишни үгәтсәң, — деди.
Ынтр-о зи, Исус Се руга ынтр-ун лок анумит. Кынд а испрэвит ругэчуня, унул дин ученичий Луй Й-а зис: „Доамне, ынвацэ-не сэ не ругэм, кум а ынвэцат ши Иоан пе ученичий луй.”
2 У уларға мундақ деди: — Дуа қилғиниңларда, мундақ дәңлар: «И Ата, Сениң намиң муқәддәс дәп улуқланғай. Сениң падишалиғиң кәлгәй.
Ел ле-а зис: „Кынд вэ ругаць, сэ зичець: ‘Татэл ностру каре ешть ын черурь! Сфинцяскэ-се Нумеле Тэу; вие Ымпэрэция Та; факэ-се воя Та, прекум ын чер, аша ши пе пэмынт.
3 Һәр күнлүк ненимизни бизгә һәр күни бәргәйсән.
Пыня ноастрэ чя де тоате зилеле дэ-не-о ноуэ ын фиекаре зи
4 Бизгә қәриздар болған һәр кимни кәчүргинимиздәк, Сәнму гуналиримизни кәчүргәйсән. Бизни аздурулушларға учратқузмиғайсән».
ши не яртэ ноуэ пэкателе ноастре, фииндкэ ши ной ертэм орькуй не есте датор, ши ну не дуче ын испитэ, чи избэвеште-не де чел рэу.’”
5 У сөзини [давам қилип] уларға мундақ деди: — Силәрниң ичиңлардин бириңларниң бир дости болуп, йерим кечидә униң қешиға берип: Әй достум, маңа үч нан өтнә бәргин;
Апой ле-а май зис: „Дакэ унул динтре вой аре ун приетен ши се дуче ла ел ла мезул нопций ши-й зиче: ‘Приетене, ымпрумутэ-мь трей пынь,
6 чүнки маңа сәпәрдин бир достум кәлди вә униң алдиға қойғидәк бир нәрсәм қалмапту, десә,
кэч а венит ла мине де пе друм ун приетен ал меу ши н-ам че-й пуне ынаинте’
7 у өйиниң ичидә туруп: «Мени аварә қилмиғин, ишик тақақлиқ, балилар орунда йенимда ятиду. Саңа елип беришкә қопалмаймән», дейиши мүмкин.
ши, дакэ динэунтрул касей луй, приетенул ачеста ый рэспунде: ‘Ну мэ тулбура; акум уша есте ынкуятэ, копиий мей сунт ку мине ын пат, ну пот сэ мэ скол сэ-ць дау пынь’, –
8 Силәргә шуни ейтимәнки, гәрчә у униң дости болуш сүпити билән беришкә орнидин турмисиму, униң хиҗил болмай қайта-қайта ялвуруши билән у чоқум орнидин туруп, қанчә лазим болса униңға бериду.
вэ спун: кярдакэ ну с-ар скула сэ и ле дя, пентру кэ-й есте приетен, тотушь, мэкар пентру стэруинца луй супэрэтоаре, тот се ва скула ши-й ва да тот че-й требуе.
9 Шуниң үчүн мән силәргә ейтайки, тиләңлар, силәргә ата қилиниду; издәңлар, таписиләр. Ишикни чекиңлар, ечилиду.
Де ачея шиЕу вэ спун: Черець, ши ви се ва да; кэутаць, ши вець гэси; батець, ши ви се ва дескиде.
10 Чүнки һәр бир тилигүчи тилигинигә еришиду; издигүчи издигинини тапиду; ишикни чәккүчиләргә ишик ечилиду.
Фииндкэ орьчине чере капэтэ; чине каутэ гэсеште ши челуй че бате, и се дескиде.
11 Араңларда ата болғучилар өз оғли нан тәләп қилса, униңға таш беридиғанлар барму?! Яки белиқ тәләп қилса, илан беридиғанлар барму?
Чине есте татэл ачела динтре вой каре, дакэ-йчере фиул сэу пыне, сэ-й дя о пятрэ? Орь, дакэ чере ун пеште, сэ-й дя ун шарпе ын лок де пеште?
12 Тухум тәләп қилса, чаян беридиғанлар барму?
Сау, дакэ чере ун оу, сэ-й дя о скорпие?
13 Әнди силәр рәзил туруп өз пәрзәнтлириңларға яхши илтипатларни беришни билгән йәрдә, әрштики Ата Өзидин тилигәнләргә Муқәддәс Роһни техиму ата қилмасму?
Деч, дакэ вой, каре сунтець рэй, штиць сэ даць дарурь буне копиилор воштри, ку кыт май мулт Татэл востру чел дин черурь ва да Духул Сфынт челор че И-Л чер!”
14 Әнди у бир кишидин «адәмни гача қилғучи» җинни һайдивәткәндә, шундақ болдики, җин униңдин чиққанда, гача зуванға кәлди. Халайиқ буниңға интайин һәйран болушти.
Исус а скос динтр-ун болнав ун драк, каре ера мут. Дупэ че а ешит дракул, мутул а грэит ши нороаделе с-ау мират.
15 Бирақ улардин бәзилири: «У җинларни җинларниң әмри болған Бәәлзәбулға тайинип һайдиветиду» — деди.
Дар уний зичяу: „Ел скоате драчий ку Беелзебул, домнул драчилор.”
16 Вә башқа бәзиләр уни синаш мәхситидә униңдин бизгә асмандин бир мөҗизилик аламәт көрсәтсәң, дәп тәләп қилғили турди.
Алций, ка сэ-Л испитяскэ, Ый черяу ун семн дин чер.
17 Лекин у уларниң немә ойлаватқанлиғини билип уларға мундақ деди: — Өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушқан һәр қандақ падишалиқ вәйран болиду; вә һәр қандақ аилә өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушса заваллиққа йүз тутиду.
Исус ле-а куноскут гындуриле ши ле-а зис: „Орьче ымпэрэцие дезбинатэ ымпотрива ей есте пустиитэ ши о касэ дезбинатэ ымпотрива ей се прэбушеште песте алта.
18 Шуниңға охшаш, әгәр Шәйтан өз-өзигә қарши чиққан болса, ундақта, униң падишалиғи қандақму пут тирәп туралисун? Чүнки силәр мени, «Җинларни Бәәлзәбулға тайинип һайдайдикән» дәйсиләр.
Деч, дакэ Сатана есте дезбинат ымпотрива луй ынсушь, кум ва дэйнуи ымпэрэция луй, фииндкэ зичець кэ Еу скот драчий ку Беелзебул?
19 Әгәр мән җинларни Бәәлзибулға тайинип қоғлисам, силәрниң пәрзәнтлириңлар кимгә тайинип җинларни қоғлайду?! Шуңа улар силәр тоғрилиқ һөкүм чиқарсун!
Ши дакэ Еу скот драчий ку Беелзебул, фиий воштри ку чине ый скот? Де ачея, ей ыншишь вор фи жудекэторий воштри.
20 Лекин мән Худаниң бармиғи билән җинларни қоғлисам, ундақта Худаниң падишалиғи үстүңларға чүшүп намайән болған болиду.
Дар, дакэ Еу скот драчий кудеӂетул луй Думнезеу, Ымпэрэция луй Думнезеу а ажунс пынэ ла вой.
21 Толуқ қуралланған күчтүңгүр өз өйини қоғдап турғанда, униң мал-мүлки аман қалиду;
Кындомул чел таре ши бине ынармат ышь пэзеште каса, авериле ый сунт ла адэпост.
22 лекин униңдин күчтүңгүр бири униң үстигә һуҗум қилип уни йәңсә, униң таянған қураллирини тартивалиду вә мал-мүлүклирини олҗа қилип өзидикиләргә тәқсим қилип бериду.
Дар, дакэ вине песте ел унул май таре декыт ел ши-л бируе, атунч ый я ку сила тоате армеле ын каре се ынкредя ши ымпарте прэзиле луате де ла ел.
23 Мән тәрәптә турмиғанлар маңа қарши турғучидур. Мән тәрәпкә [адәмләрни] жиғмиғучилар болса тозутувәткүчидур.
Чинену есте ку Мине есте ымпотрива Мя ши чине ну адунэ ку Мине рисипеште.
24 Напак роһ бирәвниң тенидин чиқириветилиши билән, у қурғақ җайларни чөргиләп жүрүп бирәр арамгаһни издәйду; бирақ тапалмиғандин кейин, «мән чиққан маканимға қайтай!» дәйду.
Духул некурат, кынд есе динтр-ун ом, умблэ прин локурь фэрэ апэ ши каутэ одихнэ. Фииндкэ н-о гэсеште, зиче: ‘Мэ вой ынтоарче ын каса мя, де унде ам ешит.’
25 Шуниң билән қайтип келип, шу маканиниң пакиз тазиланғанлиғини вә рәтләнгәнлигини байқайду-дә,
Ши кынд вине, о гэсеште мэтуратэ ши ымподобитэ.
26 берип өзидинму бәттәр йәттә роһни башлап келиду; улар кирип биллә туриду. Буниң билән һелиқи адәмниң кейинки һали бурунқидинму техиму яман болиду.
Атунч се дуче де май я ку ел алте шапте духурь, май реле декыт ел, интрэ ымпреунэ ын касэ, се ашазэ ын еа, ши старя де пе урмэа омулуй ачелуя ажунӂе май ря декыт чя динтый.”
27 Вә шундақ болдики, у бу гәпләрни қиливатқанда, көпчилик арисида бир аял авазини көтирип: — Сени көтәргән қосақ вә емиткән әмчәк бәхитликтур! — деди.
Пе кынд спуня Исус ачесте ворбе, о фемее дин нород шь-а ридикат гласул ши а зис: „Фериче де пынтечеле каре Те-а пуртат ши де цыцеле пе каре ле-ай супт!”
28 Бирақ у җававән: — Бәлки Худаниң сөзини аңлап, Униңға итаәт қилидиғанлар бәхитликтур! — деди.
Ши Ел а рэспунс: „Феричемай деграбэ де чей че аскултэ Кувынтул луй Думнезеу ши-Л пэзеск!”
29 Шу чағда, топ-тап адәмләр униң әтрапиға олашқанда, у мундақ сөзләшкә башлиди: — Бу дәвир дәрвәқә рәзил бир дәвирдур; у мөҗизилик бир аламәтниң көристилишни истәп жүриду. Бирақ буниңға «Юнус пәйғәмбәрдә көрүлгән мөҗизилик аламәт»тин башқа һеч қандақ иккинчи бир аламәт көрситилмәйду.
Пе кынд нороаделе се стрынӂяу ку грэмада, Ел а ынчепут сэ спунэ: „Нямул ачеста есте ун ням виклян; ел чере ун семн, дар ну и се ва да алт семн декыт семнул пророкулуй Иона.
30 Чүнки Юнус пәйғәмбәрниң өзи Нинәвә шәһиридикиләргә аламәт-карамәт болғиниға охшаш, Инсаноғлиму бу дәвиргә йәнә шундақ болиду.
Кэч дупэ кум Ионаа фост ун семн пентру нинивитень, тот аша ши Фиул омулуй ва фи ун семн пентру нямул ачеста.
31 Қиямәт күни «Җәнуптин кәлгән аял падиша»му бу дәвирдикиләр билән тәң тирилип, уларниң гуналирини бекитиду. Чүнки у Сулайманниң дана сөзлирини аңлаш үчүн йәр йүзиниң четидин кәлгән; вә мана, Сулаймандинму улуқ бириси мошу йәрдә туриду.
Ымпэрэтясаде ла мязэзи се ва скула, ын зиуа жудекэций, алэтурь де бэрбаций ачестуй ням ши-й ва осынди; пентру кэ еа а венит де ла капэтул пэмынтулуй ка сэ аудэ ынцелепчуня луй Соломон; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Соломон.
32 Қиямәт күни Нинәвәлигиләр бу дәвирдикиләр билән тәң қопуп, бу дәвирдикиләрниң гуналирини бекитиду. Чүнки Нинәвәликләр Юнус пәйғәмбәр җакалиған хәвәрни аңлап товва қилған; вә мана, Юнус пәйғәмбәрдинму улуқ бириси мошу йәрдә туриду!
Бэрбаций дин Ниниве се вор скула, ын зиуа жудекэций, алэтурь де нямул ачеста ши-л вор осынди, пентру кэ ейс-ау покэит ла проповэдуиря луй Иона; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Иона.
33 Һеч ким чирақни йеқип қоюп, уни йошурун җайда қоймас, яки үстигә севәтни көмтүрүп қоймас, бәлки чирақданниң үстигә қойиду; буниң билән өйгә киргәнләр йоруқлуқни көриду.
Нимень н-апринде о луминэ ка с-о пунэ ынтр-ун лок аскунс сау суб баницэ, чи о пуне ынтр-ун сфешник, пентру ка чей че интрэ сэ вадэ лумина.
34 Тәнниң чириғи көздур. Шуңа әгәр көзүң сап болса, пүтүн вуҗудуң йорутулиду. Лекин әгәр көзүң хунүк болса пүтүн вуҗудуң қараңғу болиду.
Окюл есте луминатрупулуй тэу. Дакэ окюл тэу есте сэнэтос, тот трупул тэу есте плин де луминэ, дар, дакэ окюл тэу есте рэу, трупул тэу есте плин де ынтунерик.
35 Шуниң үчүн һези болғинки, вуҗудуңдики «йоруқлуқ» қараңғулуқ болмисун!
Я сяма, дар, ка лумина каре есте ын тине сэ ну фие ынтунерик.
36 Әнди әгәр барчә вуҗудуң йоруқ болса вә униң һеч йери қараңғу болмиса, вуҗудуң худди чирақ парлақ нури билән сени йорутқандәк тамамән айдиң болиду.
Аша кэ, дакэ тот трупул тэу есте плин де луминэ, фэрэ сэ айбэ врео парте ынтунекатэ, ва фи ын тотул плин де луминэ, ынтокмай ка атунч кынд те-ар лумина о лампэ ку лумина ей маре.”
37 Әйса сөз қиливатқанда, бир Пәрисий уни өйигә ғизаға тәклип қилди. Шуниң билән у өйгә кирип, дәстиханда олтарди.
Пе кынд ворбя Исус, ун фарисеу Л-а ругат сэ прынзяскэ ла ел. Ел а интрат ши а шезут ла масэ.
38 Лекин һелиқи Пәрисий униң тамақтин илгири қол жуймиғинини көрүп, интайин һәйран болди.
Фарисеул а вэзут ку мираре кэ Исус ну Се спэласе ынаинте де прынз.
39 Лекин Рәб униңға: — Әнди силәр әй Пәрисийләр, чинә-қачиларниң тешинила жуюп пакизлиғиниңлар билән ичиңлар һәртүрлүк һерислик вә рәзилликкә толғандур.
Дар Домнул й-а зис: „Вой, фарисеий, курэциць партя де афарэ а пахарулуй ши а блидулуй, дар лэунтрулвостру есте плин де жефуире ши де рэутате.
40 Әй наданлар, тешини Яратқучи ичиниму яратқан әмәсму?!
Небунилор, оаре Ачела каре а фэкут партя де афарэ, н-а фэкут ши пе чя динэунтру?
41 Әнди өз ич-ичиңлардин хәйрхаһлиқ қилиңлар вә мана, һәммә нәрсә силәргә пакиз болиду.
Дацьмай бине милостение дин лукруриле динэунтру, ши атунч тоате вэ вор фи курате.
42 Һалиңларға вай, әй Пәрисийләр! Чүнки силәр һәтта ялпуз билән сузапниң вә һәр хил дора-дәрманларниң ондин бирини өшрә қилип Худаға атайсиләр-ю, бирақ адаләт вә Худаниң муһәббитини һеч етиварға алмай кетиверисиләр. Дәрвәқә, авал мошу ишларни орундишиңлар керәк, андин шу ишларниму ада қилмай қоймаслиғиңлар керәк.
Дарвай де вой, фарисеилор! Пентру кэ вой даць зечуялэ дин измэ, дин рутэ ши дин тоате зарзаватуриле, ши даць уйтэрий дрептатя ши драгостя де Думнезеу: пе ачестя требуя сэ ле фачець, ши пе челелалте сэ ну ле лэсаць нефэкуте!
43 Һалиңларға вай, әй пәрисийләр! Чүнки силәр синагогларда алдинқи орунларда олтиришқа, базарларда кишиләрниң силәргә болған [һөрмәтлик] саламлириға амрақсиләр.
Вайде вой, фарисеилор! Пентру кэ вой умблаць дупэ скаунеле динтый ла синагоӂь ши вэ плаче сэ вэ факэ лумя плекэчунь прин пеце!
44 Силәргә вай! Чүнки силәр худди кишиләр кетиветип, үстигә дәссәп селипму сәзмәй өтүп кәткән гөрләргә охшайсиләр! — деди.
Вайде вой, кэртурарь ши фарисей фэцарничь! Пентру кэвой сунтець ка морминтеле, каре ну се вэд ши песте каре оамений умблэ фэрэ сэ штие.”
45 Тәврат әһлилиридин бири униңға: — Устаз, буларни ейтқиниң бизгиму һақарәт болди! — деди.
Унул дин ынвэцэторий Леӂий а луат кувынтул ши Й-а зис: „Ынвэцэторуле, спунынд ачесте лукрурь не окэрэшть ши пе ной.”
46 У униңға мундақ җавап бәрди: — Силәргиму вай, әй Тәврат әһлилири! Чүнки силәр көтирәлмигидәк еғир жүкләрни адәмләрниң зиммисигә артип қойсиләр-ю, амма өзүңлар бу жүкләрни көтиришкә бирму бармиғиңларни тәккүзмәйсиләр!
„Вай ши де вой, ынвэцэторь ай Леӂий”, а рэспунс Исус. „Пентру кэвой пунець пе спинаря оаменилор сарчинь греле де пуртат, яр вой нич мэкар ку унул дин деӂетеле воастре ну вэ атинӂець де еле.
47 Силәргә вай! Чүнки пәйғәмбәрләрниң қәбирлирини ясап келиватисиләр, лекин ата-бовилириңлар уларни өлтүрди.
Вайде вой! Пентру кэ вой зидиць морминтеле пророчилор пе каре й-ау учис пэринций воштри.
48 Шуниң билән силәр ата-бовилириңлар қилғанлириға рази болғанлиғиңларға гувалиқ берисиләр. Чүнки улар пәйғәмбәрләрни өлтүрди вә силәр уларниң қәбирлирини ясайсиләр.
Прин ачаста мэртурисиць кэ ынкувиинцаць фаптеле пэринцилор воштри, кэч ей ау учис пе пророчь, яр вой ле зидиць морминтеле.
49 Бу сәвәптинму Худаниң даналиғи дәйдуки: «Мән уларға пәйғәмбәрләр вә расулларни әвәтимән вә булардин бәзилирини улар өлтүриду вә бәзилирини зиянкәшлик билән қоғливетиду».
Де ачея Ынцелепчуня луй Думнезеу а зис: ‘Ле вой тримитепророчь ши апостоль; пе уний дин ей ый вор учиде, яр пе алций ый вор пригони,
50 Шуниң билән дуния апиридә болғандин буянқи барлиқ пәйғәмбәрләрниң төкүлгән қан қәризлири, йәни Һабилниң төкүлгән қенидин тартип таки [ибадәтханидики] қурбангаһ билән муқәддәс җай арилиғида қәтл қилинған [каһин] Зәкәрияниң төкүлгән қениғичә барлиқ қан қәризләр үчүн мошу дәвирдикиләрдин һесап елиниду. Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, буларниң һәммиси мошу дәвирдин елинидиған болиду!
ка сэ се чарэ де ла ачест ням сынӂеле тутурор пророчилор каре а фост вэрсат де ла ынтемееря лумий:
де ласынӂеле луй Абел пынэ ла сынӂелелуй Захария, учис ынтре алтар ши Темплу’; да, вэ спун, се ва чере де ла нямул ачеста!
52 Һалиңларға вай, әй Тәврат әһлилири! Чүнки һекмәт ғәзнисиниң ачқучини елип туруп, өзүңлар униң ичигә кирмидиңлар вә кирәй дегәнләрниму киргүзмидиңлар.
Вайде вой, ынвэцэторь ай Леӂий! Пентру кэ вой аць пус мына пе кея куноштинцей: нич вой н-аць интрат, яр пе чей че вояу сэ интре, й-аць ымпедикат сэ интре.”
53 У шу йәрдин чиққандин кейин, Тәврат устазлири билән Пәрисийләр униң билән қаттиқ қаршилишип, униңға көп ишларни музакирилишишкә қистиди
Дупэ че а ешит де аколо, кэртурарий ши фарисеий ау ынчепут сэ-Л пунэ ла стрымтоаре ши сэ-Л факэ сэ ворбяскэ деспре мулте лукрурь;
54 вә униң үстидин шикайәт қилишқа сөзидин бирәр әйип тепивелишқа пайлап жүрәтти.
Й-ау ынтинс астфел лацурь, ка сэ приндэ врео ворбэ дин гура Луй, пентру каре сэ-Л поатэ ынвинуи.