Лавийлар 10
1 Һарунниң оғуллири Надаб билән Абиһу иккиси өз хушбуйденини елип униңға от йеқип үстигә хушбуйни селип, Пәрвәрдигар уларға буйруп бақмиған ғәйрий бир отни Пәрвәрдигарға сунди;
И вземше два сына Аароня, Надав и Авиуд, кийждо свою кадилницу, вложиста в ня огнь и возложиста нань фимиам, и принесоста пред Господа огнь чуждь, егоже не повеле има Господь.
2 шуниң билән Пәрвәрдигарниң алдидин от чиқип уларни йәвәтти; шуан улар Пәрвәрдигарниң алдида өлди.
И изыде огнь от Господа, и пояде я, и умроста пред Господем.
3 Муса Һарунға: — Мана, бу Пәрвәрдигарниң: «Мән Маңа йеқин кәлгән адәмләрдә Өзүмниң муқәддәс екәнлигимни көрситимән вә барлиқ хәлиқниң алдида улуқлинимән» дегән сөзиниң өзидур, деди. Шуни девиди, Һарун җим туруп қалди.
И рече Моисей ко Аарону: сие есть, еже рече Господь, глаголя: в приближающихся Мне освящуся и во всем сонме прославлюся. И умилися Аарон.
4 Муса Һарунниң тағиси Уззиәлниң оғуллири болған Мишаәл билән Әлзафанни чақирип уларға: — Силәр йеқин келип өз қериндашлириңларни муқәддәс җайниң алдидин көтирип, чедиргаһниң ташқириға елип чиқиңлар» — деди.
И призва Моисей Мисаила и Елисафана, сыны Озиилевы, сыны брата отца Аароня, и рече им: приступите и возмите братий своих от лица святых вне полка.
5 Шуниң билән улар йеқин келип, уларни кийиклик көйнәклири билән көтирип Мусаниң буйруғинидәк чедиргаһниң ташқириға елип чиқти.
И приступиша, и взяша их в ризах их, (и изнесоша) вне полка, якоже рече Моисей.
6 Муса Һарун вә оғуллири Әлиазар билән Итамарға: — Силәр башлириңларни очуқ қоймаңлар, кийимлириңларни житмаңлар; болмиса өзүңлар өлүп, пүткүл җамаәткә ғәзәп кәлтүрисиләр; лекин қериндашлириңлар болған пүткүл Исраил җәмәти Пәрвәрдигар яққан от түпәйлидин матәм тутуп жиғлисун.
И рече Моисей ко Аарону и Елеазару и Ифамару, сыном его оставшымся: глав ваших не открывайте и риз ваших не раздирайте, да не умрете, и на весь сонм будет гнев: кратия же вашя весь дом Израилев да плачутся запаления, имже запалишася от Господа:
7 Амма силәр болсаңлар Пәрвәрдигарниң Мәсиһләш мейи үстүңларға сүрүлгән болғачқа, җамаәт чедириниң ташқириға чиқмаңлар; болмиса өлисиләр, деди. Шуни девиди, улар Мусаниң буйруғинидәк қилди.
и из дверий скинии свидения не исходите, да не умрете: елей бо помазания, иже от Господа, на вас есть. И сотвориша по словеси Моисеову.
8 Пәрвәрдигар Һарунға сөз қилип мундақ деди: —
И рече Господь ко Аарону, глаголя:
9 «Сән өзүң вә оғуллириң шарап вә я башқа күчлүк һарақларни ичип, җамаәт чедириға һәргиз кирмәңлар; болмиса, өлүп кетисиләр. Бу силәр үчүн дәвирдин-дәвиргә әбәдий бир бәлгүлимә болиду.
вина и сикера не пийте, ты и сынове твои с тобою, егда входите в скинию свидения, или приступающым вам ко олтарю, да не умрете: (и будет сие) законно вечно в роды вашя:
10 Шундақ қилсаңлар, муқәддәс билән адәттикини, пак билән напакни пәриқ етип аҗриталайдиған болисиләр;
отлучити между вещми святыми и между сквернавыми, и между нечистыми и между чистыми,
11 шундақла Пәрвәрдигар Мусаниң вастиси билән Исраилларға тапшурған һәммә бәлгүлимиләрни уларға үгитәләйсиләр».
и устроити сыном Израилевым вся законная, яже глагола Господь к ним рукою Моисеовою.
12 Муса Һарун вә униң тирик қалған оғуллири Әлиазар билән Итамарға мундақ деди: — «Силәр Пәрвәрдигарға атап отта сунулидиған қурбанлиқ-һәдийәләрдин ешип қалған ашлиқ һәдийәни елип уни қурбангаһниң йенида ечитқу арилаштурмиған һалда йәңлар; чүнки у «әң муқәддәсләрниң бири» һесаплиниду.
И рече Моисей ко Аарону, и Елеазару и Фамару, сыном, его оставшымся: возмите жертву оставшуюся от приносов Господних и ядите опресноки у олтаря: яко святая святых суть:
13 Бу Пәрвәрдигарға атап отта сунулидиған нәрсиләрдин сениң несивәң вә оғуллириңниң несивиси болғачқа, уни муқәддәс җайда йейишиңлар керәк; чүнки маңа шундақ буйрулғандур.
и ядите я на месте святе: законно бо тебе есть, и законно сыном твоим, сие от приносов Господних: сице бо ми заповеда Господь:
14 Униңдин башқа пулаңлатма һәдийә қилинған төш билән көтәрмә һәдийә қилинған арқа путни сән вә оғул-қизлириң биллә пак бир җайда йәңлар; чүнки булар сениң несивәң билән оғуллириңниң несивиси болсун дәп, Исраилларниң енақлиқ қурбанлиқлиридин силәргә берилгән.
и груди участия и рамо участия ядите на месте святе ты и сынове твои, и дом твой с тобою: законно бо тебе, и законно сыном твоим дадеся от жертв спасении сынов Израилевых:
15 Улар көтәрмә һәдийә қилинған арқа пут билән пулаңлатма һәдийә қилинған төшни отта сунулидиған майлири билән қошуп, Пәрвәрдигарниң алдида пулаңлатма һәдийә сүпитидә пулаңлитиш үчүн кәлтүрсун; Пәрвәрдигарниң буйруғини бойичә булар сениң вә оғуллириңниң несивиси болиду; бу әбәдий бир бәлгүлимә болиду».
рамо участия и груди участия в приносех тучных да принесут, участие еже приносити пред Господа: и да будет тебе и сыном твоим и дщерем твоим с тобою законно вечно, якоже повеле Господь Моисею.
16 Андин Муса гуна қурбанлиғи қилидиған текини издивиди, мана у аллиқачан көйдүрүлүп болған еди. Бу сәвәптин у Һарунниң тирик қалған икки оғли Әлиазар билән Итамарға аччиқлинип:
И козла, иже греха ради, взыскуя взыска Моисей: и сей сожжен бяше. И разгневася Моисей на Елеазара и Ифамара, сыны Аарони оставльшыяся, глаголя:
17 — Немишкә силәр гуна қурбанлиғиниң гөшини муқәддәс җайда йемидиңлар? Чүнки у «әң муқәддәсләрниң бири» һесаплинатти, Пәрвәрдигар силәрни җамаәтниң гунайини көтирип улар үчүн униң алдида кафарәт кәлтүрсун дәп, шуни силәргә тәқсим қилған еди.
почто не снедосте на месте святе, еже греха ради, яко святая святых суть, сие даде вам ясти, да отимете грех сонма и помолитеся о них пред Господем:
18 Мана, униң қени муқәддәс җайниң ичигә кәлтүрүлмиди; силәр әслидә мән буйруғандәк уни муқәддәс җайда йейишиңлар керәк еди, — деди.
не внесеся бо от крове его в святое: пред лицем внутрь да ясте е на месте святе, якоже повеле мне Господь.
19 Лекин Һарун Мусаға: — Мана, булар бүгүн [тоғра иш қилип] өзлириниң гуна қурбанлиғи билән көйдүрмә қурбанлиғини Пәрвәрдигарниң алдида сунди; мениң бешимға шу ишлар кәлди; әгәр мән бүгүн гуна қурбанлиғиниң [гөшини] йегән болсам, Пәрвәрдигарниң нәзиридә убдан болаттиму? — деди.
И рече Аарон к Моисею, глаголя: аще днесь принесоша яже греха ради своего и всесожжения своего пред Господа, и случишася мне сицевая, и снем, яже греха ради, днесь, еда угодно будет Господу?
20 Муса буни аңлап җававидин рази болди.
И слыша Моисей, и угодно ему бысть.
