Йәрәмияниң жиға-зарлири 5
1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.
