Йәрәмияниң жиға-зарлири 5
1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
