Йәрәмияниң жиға-зарлири 5
1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
Souviens-toi, ô Eternel! de ce qui nous est arrivé; regarde et vois notre opprobre.
2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
Notre héritage a été renversé par des étrangers, nos maisons par des forains.
3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
Nous sommes devenus [comme] des orphelins qui sont sans pères, et nos mères sont comme des veuves.
4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
Nous avons bu notre eau pour de l’argent, et notre bois nous a été mis à prix.
5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
Nous avons été poursuivis l’épée sur la gorge. Nous nous sommes donnés beaucoup de mouvement, [et] nous n’avons point eu de repos.
6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
Nous avons étendu la main aux Egyptiens [et] aux Assyriens pour avoir suffisamment de pain.
7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
Nos pères ont péché, et ne sont plus; [et] nous avons porté leurs iniquités.
8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
Les esclaves ont dominé sur nous, [et] personne ne nous a délivrés de leurs mains.
9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
Nous amenions notre pain au péril de notre vie, à cause de l’épée du désert.
10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
Notre peau a été noircie comme un four, à cause de l’ardeur véhémente de la faim.
11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
Ils ont humilié les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.
12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
Les principaux ont été pendus par leur main; et on n’a porté aucun respect à la personne des Anciens.
13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
Ils ont pris les jeunes gens pour moudre, et les enfants sont tombés sous le bois.
14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
Les Anciens ont cessé de se trouver aux portes, et les jeunes gens de chanter.
15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
La joie de notre cœur est cessée, et notre danse est tournée en deuil.
16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
La couronne de notre tête est tombée. Malheur maintenant à nous parce que nous avons péché!
17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
C’est pourquoi notre cœur est languissant. A cause de ces choses nos yeux sont obscurcis.
18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
A cause de la montagne de Sion qui est désolée; les renards n’en bougent point.
19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
[Mais] toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ton trône est d’âge en âge.
20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
Pourquoi nous oublierais-tu à jamais? pourquoi nous délaisserais-tu si longtemps?
21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
Convertis-nous à toi, ô Eternel! et nous serons convertis; renouvelle nos jours comme ils étaient autrefois.
22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
Mais tu nous as entièrement rejetés, tu t’es extrêmement courroucé contre nous.
