Йәрәмияниң жиға-зарлири 5
1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
We are closely pursued; we are weary and find no rest.
6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.
