Йәрәмияниң жиға-зарлири 5
1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
上主，求你眷念我們的遭遇，垂顧憐視我們受的恥辱。
2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
我們的產業，轉入外人手中；我們的房舍，歸屬了異邦人。
3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
我們自己變成了無父的孤兒，我們的母親好像寡婦一樣。
4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
我們自己的水，必須用錢買來喝；我們自己的木柴，需要用款換來。
5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
重軛加在我們的頸項上，受人折磨迫害；我們困憊疲乏，不得安息。
6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
我們向埃及伸手，向亞述乞食充餓。
7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
我們的祖先犯了罪，已不存在；我們卻要承擔他們的罪債；
8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
原是奴隸的人，竟然統治我們，但沒有人解救我們，脫離他們的手。
9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
我們面臨曠野刀劍的威脅，該冒性命的危險，纔能得到食糧。
10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
我們的皮膚因飢餓而發炎，發熱有如火爐。
11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
婦女們在熙雍被人強姦，處女們在猶大遭人奸污。
12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
王臣被人縛手吊起，長老的儀容受人凌辱，
13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
青年人應該服役推磨，幼童倒在柴捆之下。
14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
長老們不再安坐城門口，青年們不再奏樂高歌。
15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
我們心中已毫無樂趣，我們的歌舞反而變成悲愁。
16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
我們頭上的花冠已經墮地。我們犯罪的人，確是有禍的!
17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
我們的心神所以徬徨，我們的眼睛所以模糊；
18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
因為熙雍山已經荒蕪，狐狸成群出沒其間。
19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
上主，至於你，你永遠常存，你的寶座萬世不替。
20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
為什麼你常忘記我們﹖為什麼你常拋棄我們﹖
21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
上主，求你叫我們歸向你，我們必定回心轉意；求你重整我們的時代，如同往昔一樣。
22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
你豈能完全擯棄我們，豈能向我們憤怒到底﹖
