< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Yo soy el hombre que ha experimentado la aflicción bajo la vara de la ira de (Dios).
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Me llevó y me hizo andar en tinieblas, y no en luz.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
No cesa de volver contra mí su mano todo el día.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Ha consumido mi carne y mi piel, ha roto mis huesos;
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
ha construido contra mí, me ha cercado de amargura y dolor.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Me colocó en lugar tenebroso, como los muertos de ya hace tiempo.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Me tiene rodeado por todos lados, y no puedo salir; me ha cargado de pesadas cadenas.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
GUIMEL. Aun cuando clamo y pido auxilio obstruye Él mi oración.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
GUIMEL. Cierra mi camino con piedras sillares, trastorna mis senderos.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Fue para mí como oso en acecho, como león en emboscada;
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
torció mis caminos y me destrozó, me convirtió en desolación;
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
tendió su arco, y me hizo blanco de sus saetas.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Clavó en mi hígado las hijas de su aljaba;
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
soy el escarnio de todo mi pueblo, su cantilena diaria.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Me hartó de angustias, me embriagó de ajenjo.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Me quebró los dientes con cascajo, me sumergió en cenizas.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Alejaste de mi alma la paz; no sé ya lo que es felicidad;
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
por eso dije: “Pereció mi gloria y mi esperanza en Yahvé.”
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Acuérdate de mí aflicción y de mi inquietud, del ajenjo y de la amargura.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Mi alma se acuerda sin cesar y está abatida dentro de mí;
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
meditando en esto recobro esperanza.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
HET. Es por la misericordia de Yahvé que no hayamos perecido, porque nunca se acaban sus piedades.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
HET. Se renuevan cada mañana; grande es tu fidelidad.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
“Yahvé es mi porción, dice mi alma, por eso espero en Él.”
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Bueno es Yahvé para quien en Él espera, para el que le busca.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Bueno es aguardar en silencio la salvación de Yahvé.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Bueno es para el hombre llevar el yugo desde su juventud.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Siéntese aparte en silencio, pues (Dios) se lo ha impuesto;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
ponga en el polvo su boca; quizá haya esperanza;
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
ofrezca la mejilla al que le hiere, hártese de oprobio.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Porque no para siempre desecha el Señor;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
después de afligir usa de misericordia según la multitud de sus piedades;
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
pues no de buena gana humilla El, ni aflige a los hijos de los hombres.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
¿Acaso el Señor no está viendo cómo son pisoteados todos los cautivos de la tierra?
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
¿Cómo se tuerce el derecho de un hombre ante la faz del Altísimo?
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
¿Cómo se hace injusticia a otro en su causa?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
¿Quién puede decir algo, y esto se realiza sin la orden de Yahvé?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
¿No proceden de la boca del Altísimo los males y los bienes?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
¿Por qué se queja el hombre viviente? (Quéjese) más bien de sus propios pecados.
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
“Examinemos y escudriñemos nuestros caminos y convirtámonos a Yahvé.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Alcemos nuestro corazón, con nuestras manos, a Dios en el cielo.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Hemos pecado, y hemos sido rebeldes; Tú no has perdonado.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Te cubriste de tu ira y nos perseguiste, mataste sin piedad;
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
pusiste una nube delante de Ti para que no penetrase la oración;
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
nos convertiste en desecho y basura en medio de las naciones.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Abren contra nosotros su boca todos nuestros enemigos;
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
nos amenazan el terror y la fosa, la devastación y la ruina;
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Mis ojos derraman ríos de agua por el quebranto de la hija de mi pueblo.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Se deshacen mis ojos sin cesar en continuo llanto,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
hasta que Yahvé levante la vista y mire desde el cielo.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mis ojos me consumen el alma por todas las hijas de mi ciudad.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Como a ave me dieron caza los que me odian sin motivo,
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
me encerraron en la cisterna, pusieron sobre mí la losa,
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
las aguas subieron por encima de mi cabeza, y dije: “Perdido estoy.”
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Desde lo más profundo de la fosa invoqué tu nombre;
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Tú oíste mi voz. ¡No cierres tus oídos a mis suspiros, a mis clamores!
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Cuando te invoqué te acercaste y dijiste: “No temas.”
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Tú, Señor, defendiste mi alma, salvaste mi vida,
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Tú ves, oh Yahvé, mi opresión; hazme justicia;
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
ves todos sus deseos de venganza, todas sus maquinaciones contra mí.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Tú, oh Yahvé, oíste todos sus insultos, todas sus tramas contra mí,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
las palabras de mis enemigos, y cuanto maquinan contra mí siempre.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Mira, cuando se sientan y cuando se levantan, soy yo el objeto de sus canciones.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Tú les darás, oh Yahvé, su merecido, conforme a la obra de sus manos.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Cegarás su corazón, los (cubrirás) con tu maldición;
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
los perseguirás con furor y los destruirás debajo del cielo, oh Yahvé.