Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Ja sam èovjek koji vidjeh muku od pruta gnjeva njegova.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Odvede me i opravi me u tamu a ne na vidjelo.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Samo se na me obraæa, obraæa ruku svoju po vas dan.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Uèini, te mi ostarje tijelo i koža, potr kosti moje.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Zazida me, i optoèi me žuèju i mukom.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Posadi me u tamu kao umrle odavna.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Ogradi me da ne izaðem, i metnu na me teške okove.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Kad vièem i vapijem, odbija molitvu moju.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Zagradi putove moje tesanijem kamenom, i prevrati staze moje.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Posta mi kao medvjed u zasjedi, kao lav u potaji.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Pomete putove moje, i razdrije me, i uništi me.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Nateže luk svoj, i metnu me strijeli za biljegu.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Ustrijeli me u bubrege strijelama iz tula svojega.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Postah potsmijeh svemu narodu svojemu i pjesma njihova po vas dan.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Nasiti me gorèinom, opoji me pelenom.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Polomi mi zube kamenjem, uvali me u pepeo.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Udaljio si dušu moju od mira, zaboravih dobro.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
I rekoh: propade sila moja i nadanje moje od Gospoda.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Opomeni se muke moje i jada mojega, pelena i žuèi.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Duša se moja opominje bez prestanka, i poništila se u meni.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Ali ovo napominjem srcu svojemu, te se nadam:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Milost je Gospodnja što ne izgibosmo sasvijem, jer milosrða njegova nije nestalo.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Ponavlja se svako jutro; velika je vjera tvoja.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Gospod je dio moj, govori duša moja; zato æu se u njega uzdati.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Dobar je Gospod onima koji ga èekaju, duši, koja ga traži.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Dobro je mirno èekati spasenje Gospodnje.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Dobro je èovjeku nositi jaram za mladosti svoje.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Sam æe sjedjeti i muèati, jer Bog metnu breme na nj.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Metnuæe usta svoja u prah, eda bi bilo nadanja.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Podmetnuæe obraz svoj onome koji ga bije, biæe sit sramote.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Jer Gospod ne odbacuje za svagda.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Jer ako i ucvijeli, opet æe se i smilovati radi mnoštva milosti svoje.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Jer ne muèi iz srca svojega ni cvijeli sinova èovjeèjih.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Kad gaze nogama sve sužnje na zemlji,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Kad izvræu pravicu èovjeku pred višnjim,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Kad èine krivo èovjeku u parnici njegovoj, ne vidi li Gospod?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Ko je rekao što i zbilo se, a Gospod da nije zapovjedio?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Ne dolaze li i zla i dobra iz usta višnjega?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Zašto se tuži èovjek živ, èovjek na kar za grijehe svoje?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Pretražimo i razgledajmo pute svoje, i povratimo se ka Gospodu.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Podignimo srce svoje i ruke k Bogu na nebesima.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Zgriješismo i nepokorni bismo; ti ne praštaš.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Obastro si se gnjevom, i goniš nas, ubijaš i ne žališ.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Obastro si se oblakom da ne prodre molitva.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Naèinio si od nas smetlište i odmet usred tijeh naroda.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Razvaljuju usta svoja na nas svi neprijatelji naši.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Strah i jama zadesi nas, pustošenje i zatiranje.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Potoci teku iz oèiju mojih radi pogibli kæeri naroda mojega.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Oèi moje liju suze bez prestanka, jer nema odmora,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Dokle Gospod ne pogleda i ne vidi s neba.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Oko moje muèi mi dušu radi svijeh kæeri grada mojega.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Tjeraju me jednako kao pticu neprijatelji moji ni za što.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Doðe mi voda svrh glave; rekoh: pogiboh!
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Prizivah ime tvoje, Gospode, iz jame najdublje.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Ti èu glas moj; ne zatiskuj uha svojega od uzdisanja mojega, od vike moje.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Pristupao si kad te prizivah, i govorio si: ne boj se.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Raspravljao si, Gospode, parbu duše moje, i izbavljao si život moj.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Vidiš, Gospode, nepravdu koja mi se èini; raspravi parbu moju.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Vidiš svu osvetu njihovu, sve što mi misle.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Èuješ rug njihov, Gospode, sve što mi misle,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Što govore oni koji ustaju na me i što namišljaju protiv mene po vas dan.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Vidi, kad sjedaju i kad ustaju, ja sam im pjesma.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Plati im, Gospode, po djelima ruku njihovijeh.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Podaj im uporno srce, prokletstvo svoje.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Goni ih gnjevom, i istrijebi ih ispod nebesa Gospodnjih.
