< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >

1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Eu sunt omul care a văzut necaz prin nuiaua mâniei sale.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
El m-a condus și m-a adus în întuneric și nu în lumină.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Într-adevăr, împotriva mea s-a întors el; și-a întors mâna împotriva mea, toată ziua.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
El a făcut carnea și pielea mea să îmbătrânească; mi-a zdrobit oasele.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
El a ridicat un zid împotriva mea și m-a încercuit cu fiere și trudă.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
El m-a pus în locuri întunecoase, ca pe morții din vechime.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
El m-a îngrădit, încât nu pot ieși; el mi-a îngreunat lanțul.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
De asemenea și când plâng și strig, el îmi oprește rugăciunea.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
El mi-a închis căile cu pietre cioplite, mi-a strâmbat cărările.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
El a fost pentru mine ca un urs la pândă și ca un leu în locuri tainice.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
El mi-a abătut căile și m-a rupt în bucăți, el m-a pustiit.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
El și-a încordat arcul și m-a pus ca o țintă pentru săgeată.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
El a făcut ca săgețile tolbei lui să intre în rărunchii mei.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Am fost de râs pentru tot poporul meu și cântecul lor toată ziua.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
El m-a umplut cu amărăciuni, m-a îmbătat cu pelin.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
De asemenea mi-a zdrobit dinții cu pietriș, m-a acoperit cu cenușă.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Și mi-ai alungat sufletul departe de pace, am uitat prosperitatea.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Și am spus: Tăria mea și speranța mea din DOMNUL, au pierit,
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Amintindu-mi de necazul meu și de nenorocirea mea, de pelin și de fiere.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Sufletul meu și le amintește încă și este umilit în mine.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
De aceasta îmi amintesc, de aceea am speranță.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Datorită milelor DOMNULUI nu suntem mistuiți, fiindcă mângâierile lui nu se sfârșesc.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Ele sunt noi în fiecare dimineață; mare este credincioșia ta.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
DOMNUL este partea mea, spune sufletul meu; de aceea voi spera în el.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
DOMNUL este bun cu cei care îl așteaptă, cu sufletul care îl caută.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Este bine ca omul deopotrivă să spere și să aștepte în tăcere salvarea DOMNULUI.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Este bine pentru om să poarte jugul în tinerețea sa.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
El șade singur și tace, deoarece și l-a pus asupra lui.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Își pune gura în țărână; dacă astfel poate fi speranță.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
El își dă obrazul celui care îl lovește; este îndestulat cu ocară.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Fiindcă DOMNUL nu va lepăda pentru totdeauna;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Dar deși întristează, totuși va avea mângâiere după mulțimea îndurărilor sale.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Pentru că el nu își pune inima să chinuiască, nici nu mâhnește pe copiii oamenilor.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Zdrobirea sub picioare a tuturor prizonierilor pământului,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Abaterea dreptului unui om înaintea feței celui Preaînalt,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Domnul nu aprobă a răsturna pe om în cauza lui.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Cine este cel ce spune și se împlinește ceva, când Domnul nu poruncește aceasta?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Nu din gura celui Preaînalt ies răul și binele?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Pentru ce să se plângă un om care trăiește, un om pentru pedepsirea păcatelor lui?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Să ne cercetăm și să ne încercăm căile noastre și să ne întoarcem la DOMNUL.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Să ne înălțăm inima cu mâinile noastre spre Dumnezeu în ceruri.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Noi am încălcat legea și ne-am răzvrătit; tu nu ai iertat.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Tu ai acoperit cu mânie și ne-ai persecutat; ai ucis, nu ai cruțat.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Te-ai acoperit cu un nor, ca rugăciunea noastră să nu străbată la tine.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Ne-ai făcut precum gunoiul și mizeria în mijlocul poporului.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Toți dușmanii noștri și-au deschis gurile împotriva noastră.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Frica și cursa au venit peste noi, pustiirea și distrugerea.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Ochiului meu îi curg râuri de apă din cauza nimicirii fiicei poporului meu.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Ochiul meu toarnă și nu încetează, fără oprire,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Până când DOMNUL va privi în jos și va vedea din cer.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Ochiul meu îmi influențează inima datorită tuturor fiicelor cetății mele.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Dușmanii mei m-au urmărit aprig, fără motiv, ca pe o pasăre.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Mi-au stârpit viața în groapă și au aruncat o piatră peste mine.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Apele au curs peste capul meu; atunci am spus: Sunt stârpit.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Am chemat numele tău, DOAMNE, din groapa cea adâncă.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Tu mi-ai auzit vocea; nu îți ascunde urechea la suflarea mea, la strigătul meu.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Tu te-ai apropiat în ziua când eu te-am chemat; ai spus: Nu te teme.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Doamne, tu ai pledat în cauzele sufletului meu; mi-ai răscumpărat viața.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
DOAMNE, tu ai văzut răul, ce mi s-a făcut; judecă tu cauza mea.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Ai văzut toată răzbunarea lor și toate închipuirile lor împotriva mea.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Ai auzit ocara lor, DOAMNE și închipuirile lor împotriva mea;
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Buzele celor care s-au ridicat împotriva mea și planul lor împotriva mea toată ziua.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Privește așezarea lor și ridicarea lor; eu sunt muzica lor.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Întoarce-le o răsplată, DOAMNE, conform cu lucrarea mâinilor lor.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Dă-le întristare a inimii, blestemul tău asupra lor.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Persecută-i și nimicește-i în mânie de sub cerurile DOMNULUI.

< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >