Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Eu sou aquelle homem que viu a afflicção pela vara do seu furor.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
A mim me guiou e levou ás trevas e não á luz.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Devéras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Fez envelhecer a minha carne e a minha pelle, quebrantou os meus ossos.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Assentou-me em logares tenebrosos, como os que estavam mortos ha muito.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Cercou-me de sebe, e não posso sair: aggravou os meus grilhões.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Ainda quando clamo e grito, elle exclue a minha oração.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me assolado.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Armou o seu arco, e me poz como alvo á frecha.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Faz entrar nos meus rins as frechas da sua aljava.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Fui feito um objecto de escarneo a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absintho.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
E affastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Então disse eu: Já pereceu a minha força, como tambem a minha esperança no Senhor.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Lembra-te da minha afflicção e do meu pranto, do absintho e do fel.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Minha alma certamente d'isto se lembra, e se abate em mim.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
D'isto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
As misericordias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericordias não teem fim.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei n'elle.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Bom é o Senhor para os que se ateem a elle, para a alma que o busca.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Bom é esperar, e aguardar em silencio a salvação do Senhor.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Assentar-se-ha solitario, e ficará em silencio; porquanto Deus o poz sobre elle.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Ponha a sua bocca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de affronta.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Antes, se entristeceu a alguem, compadecer-se-ha d'elle, segundo a grandeza das suas misericordias.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Porque não afflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Para atropellar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Para perverter o direito do homem perante a face do Altissimo.
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Quem é aquelle que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Porventura da bocca do Altissimo não sae o mal e o bem?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus peccados.
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemol-os, e voltemos para o Senhor.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Nós prevaricámos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Por cisco e rejeitamento nos pozeste no meio dos povos.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua bocca.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Correntes de aguas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
O meu olho manou, e não cessa, porquanto não ha descanço,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Até que attente e veja o Senhor desde os céus.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Derramaram-se as aguas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Ouviste o seu opprobrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Observa-os a elles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre elles.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Na tua ira persegue-os, e desfal-os de debaixo dos céus do Senhor.
