Йәрәмияниң жиға-зарлири 3

1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;

۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;

۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.

۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.

۵ به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.

۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.

۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.

۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.

۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.

۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.

۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.

۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.

۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.

۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.

۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;

۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.

۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.

۱۸ و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!

۱۹ مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.

۲۰ تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —

۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;

۲۲ از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!

۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.

۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;

۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.

۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.

۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.

۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?

۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!

۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;

۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;

۳۲ زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.

۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,

۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,

۳۵ و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?

۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?

۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?

۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?

۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;

۴۰ راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!

۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.

۴۲ (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.

۴۳ خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.

۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.

۴۵ ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];

۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.

۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.

۴۸ به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,

۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.

۵۰ تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.

۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.

۵۲ آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.

۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.

۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;

۵۵ آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!

۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.

۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.

۵۸ ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;

۵۹ ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.

۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,

۶۱ ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.

۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.

۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;

۶۴ ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!

۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!

۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.