Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Ich bin der Mann, der Elend hat gesehen unter der Rute Seines Wütens.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Mich geleitete Er, und ließ mich gehen in Finsternis und nicht im Licht.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Nur wider mich hat Er zurückgewendet, umgekehrt Seine Hand den ganzen Tag.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Mein Fleisch ließ altern Er und meine Haut, zerbrach meine Gebeine,
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Er hat wider mich gebaut, umfangen mit Gift mich und mit Mühsal.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
In Finsternissen ließ Er mich wohnen, wie die ewig Toten.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Er hat mich eingehegt, daß ich nicht hinausgehen kann, Er hat meine Erzfesseln schwer gemacht.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Auch wenn ich schreie und laut schreie, wehret Er ab mein Gebet.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Mit Quadern hat Er meine Wege vermauert, meine Steige verkehrt.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Ein Bär im Hinterhalt ist Er mir, ein Löwe im Verborgenen.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Er lenkt ab meine Wege, zerpflückt mich und verwüstet mich.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Er hat gespannt Seinen Bogen, und gestellt mich zum Ziel dem Pfeil.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
In meine Nieren ließ Er hineinfahren Seiner Köcher Söhne.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
All meinem Volke bin ich zum Gelächter, zum Saitenspiel den ganzen Tag.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Mit Bitterkeiten hat Er mich gesättigt, mich in Wermut schwelgen lassen.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Und Er läßt meine Zähne sich auf Kies zerdrücken, hat in die Asche mich hinabgedrückt.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Und verworfen vom Frieden ist meine Seele. Vergessen habe ich des Guten.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Und ich sprach: Verloren ist mein Sieg, und mein Warten auf Jehovah.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Gedenke meines Elends und meiner Trübsal, des Wermuts und des Giftes.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Gedenkend gedenkst du dessen und nieder beugt sich meine Seele in mir.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Das führe ich mir ins Herz zurück, darum will ich warten.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Jehovahs Barmherzigkeit ist, daß wir nicht ganz aus sind, und Seine Erbarmungen nicht alle sind.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Neu sind sie an den Morgen, viel ist Deiner Wahrheit.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Jehovah ist mein Teil, spricht meine Seele, darum warte ich auf Ihn.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Gut ist Jehovah denen, die auf Ihn hoffen, der Seele, die nach Ihm fragt.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Gut ist es, daß man warte und stille sei auf Jehovahs Heil.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Gut ist es dem Manne, daß in seiner Jugend er das Joch trage;
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Daß er allein sitzt und stille sei, wenn man es ihm auferlegt.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Daß seinen Mund er in den Staub stecke, ob vielleicht noch Hoffnung sei.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Und dem, der ihn schlägt, die Wange biete, sich sättige mit Schmach.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Denn nicht ewiglich verwirft der Herr.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Denn wenn Er hat betrübt, so erbarmt Er Sich nach Seiner großen Barmherzigkeit.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Denn nicht von Seinem Herzen aus bedrückt Er und bereitet Gram den Söhnen des Mannes.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Daß Er zerstoße unter Seinen Füßen alle Gebundenen des Landes.
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Daß eines Mannes Recht Er vor dem Angesicht des Höchsten beugen ließe.
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Daß man den Menschen in seinem Rechtshandel verkehrt mache, das sieht der Herr nicht?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Wer ist es, der spricht und es geschieht, das der Herr nicht geboten hätte?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Geht aus dem Mund des Höchsten nicht hervor das Böse und das Gute?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Was beklagt sich der Mensch, der lebt, der Mann ob seinen Sünden!
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Laßt unsere Wege uns erforschen und ergründen, und zu Jehovah zurückkehren!
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Erheben wir unser Herz samt den Händen zu Gott in den Himmeln!
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Wir waren abgefallen und widerspenstig, Du hast nicht vergeben.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Du hast Dich bedeckt im Zorn und hast uns nachgesetzt, uns erwürgt, hast kein Mitleid gehabt.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Du hast Dich mit einer Wolke bedeckt, daß das Gebet nicht durchkommen konnte.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Zum Kehricht und zur Verschmähung hast du uns gesetzt inmitten der Völker.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Alle unsere Feinde sperren ihren Mund auf wider uns.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Schauer und Fallgrube ward uns, Unwetter und Zerbrechen.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Bächlein von Wasser rinnt mein Auge herab über das Zerbrechen der Tochter meines Volkes.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Mein Auge ergießt sich und ist nicht stille, ohne Unterlaß.
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Bis daß Jehovah schaut und sieht vom Himmel.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mein Auge tut es meiner Seele an ob allen Töchtern meiner Stadt.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Sie jagen mich, wie einen Vogel, sie, die mich umsonst anfeinden.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Sie vertilgen mein Leben in der Grube und werfen einen Stein auf mich.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Wasser überströmen mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Ich rief Deinen Namen an, Jehovah, aus der untersten Grube;
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Du hörtest meine Stimme: Verbirg doch nicht Dein Ohr vor meinem Hauche, meinem Angstschrei.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Du nahst dich am Tage, da ich zu Dir rufe, Du sprichst: Fürchte dich nicht!
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Du haderst, Herr, meiner Seele Hader, und Du erlöst mein Leben!
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Du siehst, Jehovah, wie man mir Unrecht tut. Richte Du mein Gericht.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Du siehst alle ihre Rache, alle ihre Gedanken wider mich.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Du hörst, Jehovah, ihr Schmähen, alle ihre Gedanken wider mich,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Die Lippen meiner Widersacher und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Sitzen sie oder stehen sie auf, blicke her, bin ich ihr Lied.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Gib ihnen zurück, Jehovah, Vergeltung nach ihrer Hände Werk.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Gib ihnen Verblendung des Herzens, und auf sie Deinen Fluch.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Setze ihnen nach im Zorn und vernichte sie unter Jehovahs Himmeln!
