Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Je suis l'homme qui ai vu l'affliction sous la verge de sa fureur.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Il m'a conduit et fait marcher dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Contre moi seul il tourne et retourne sa main tout le jour.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Il a bâti contre moi, et m'a environné d'amertume et de peine.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Il m'a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Il a élevé autour de moi un mur, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Même quand je crie et que j'appelle du secours, il repousse ma prière.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Il a fermé mes chemins avec des pierres de taille; il a ruiné mes sentiers.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Il a été pour moi un ours en embuscade, un lion dans les lieux cachés.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Il a détourné mes chemins, il m'a déchiré, et il m'a mis dans la désolation.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Il a tendu son arc, et m'a placé comme un but pour la flèche.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Je suis la risée de tout mon peuple, et leur chanson tout le jour.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Il m'a rassasié d'amertume; il m'a enivré d'absinthe.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Il m'a brisé les dents avec du gravier; il m'a couvert de cendre.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Tu as éloigné la paix de mon âme; j'ai oublié le bonheur.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Et j'ai dit: Ma force est perdue, et l'espérance que j'avais en l'Éternel!
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Souviens-toi de mon affliction et de ma misère; ce n'est qu'absinthe et que poison.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Mon âme s'en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Voici ce que je veux rappeler à mon cœur, et c'est pourquoi j'aurai de l'espérance:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Ce sont les bontés de l'Éternel, que nous n'ayons pas été consumés; ses compassions n'ont point défailli.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Elles se renouvellent chaque matin; ta fidélité est grande!
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
L'Éternel est mon partage, dit mon âme; c'est pourquoi j'espérerai en lui!
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
L'Éternel est bon pour ceux qui s'attendent à lui, pour l'âme qui le recherche.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Il est bon d'attendre en repos la délivrance de l'Éternel.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Il est bon à l'homme de porter le joug dès sa jeunesse.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Il sera assis solitaire et silencieux, parce que Dieu le lui impose.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Il mettra sa bouche dans la poussière, en disant: Peut-être y a-t-il quelque espérance!
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Il tendra la joue à celui qui le frappe, il sera rassasié d'opprobres.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Car le Seigneur ne rejette pas à toujours.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Mais s'il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de sa miséricorde.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Car ce n'est pas volontiers qu'il afflige et contriste les fils des hommes.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Quand on foule sous les pieds tous les prisonniers du pays;
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Quand on pervertit le droit de quelqu'un en la présence du Très-Haut;
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Quand on fait tort à quelqu'un dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il pas?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Qui est-ce qui dit qu'une chose est arrivée, sans que le Seigneur l'ait commandé?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Les maux et les biens ne procèdent-ils pas de la volonté du Très-Haut?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? - Que chacun se plaigne de ses péchés!
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Recherchons nos voies, et les sondons, et retournons à l'Éternel.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu qui est au ciel:
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Nous avons péché, nous avons été rebelles, et toi, tu n'as point pardonné.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Tu t'es enveloppé dans ta colère, et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n'as point épargné.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Tu t'es enveloppé d'un nuage, afin que notre requête ne te parvienne point.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Tu as fait de nous, au milieu des peuples, des balayures et un objet de mépris.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Tous nos ennemis ouvrent la bouche contre nous.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
La frayeur et la fosse ont été pour nous, avec la destruction et la ruine!
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Mon œil se fond en ruisseaux d'eaux, à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Mon œil pleure et ne cesse point, parce qu'il n'y a point de relâche,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Jusqu'à ce que l'Éternel regarde et qu'il voie des cieux!
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mon œil afflige mon âme, à cause de toutes les filles de ma ville.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Ceux qui sont mes ennemis sans cause, m'ont donné la chasse comme à un oiseau.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, ils ont jeté des pierres sur moi.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Les eaux montèrent par-dessus ma tête; je disais: C'en est fait de moi!
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
J'ai invoqué ton nom, ô Éternel! du fond de la fosse.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mes soupirs, à mes cris!
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, tu as dit: Ne crains rien!
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Seigneur, tu as plaidé la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Tu as vu, Éternel, le tort qu'on me fait; fais-moi justice!
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Tu as vu toutes leurs vengeances, tous leurs complots contre moi.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Tu as entendu, ô Éternel! leurs outrages et tous leurs complots contre moi;
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Les discours de ceux qui s'élèvent contre moi, et les desseins qu'ils forment contre moi tout le jour.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Regarde: quand ils s'asseyent ou quand ils se lèvent, je suis le sujet de leur chanson.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Tu leur rendras leur récompense, ô Éternel! selon l'œuvre de leurs mains.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Tu leur donneras l'aveuglement du cœur; ta malédiction sera pour eux.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Tu les poursuivras dans ta colère, tu les extermineras, ô Éternel! de dessous les cieux.
