Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
[Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
[Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
[Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
[Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
[He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
[Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
[Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
[Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
[Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
[Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
[Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
[Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
[Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
[Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
[Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
[Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
[Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
[Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
[Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
[Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
[Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
[Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
[Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
