Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Certes c’est contre moi qu’il a tout le jour tourné et retourné sa main.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de peine.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Il m’a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Il a fait une clôture autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes chaînes.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il ferme l’accès à ma prière.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Il a barré mes chemins avec des pierres de taille; il a bouleversé mes sentiers.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Il a été pour moi un ours aux embûches, un lion dans les lieux cachés.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Il a fait dévier mes chemins et m’a déchiré; il m’a rendu désolé.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Il a bandé son arc, et m’a placé comme un but pour la flèche.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Il m’a rassasié d’amertumes, il m’a abreuvé d’absinthe.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Il m’a brisé les dents avec du gravier; il m’a couvert de cendre.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Et tu as rejeté mon âme loin de la paix, j’ai oublié le bonheur;
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
et j’ai dit: Ma confiance est périe, et mon espérance en l’Éternel.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Souviens-toi de mon affliction, et de mon bannissement, de l’absinthe et du fiel.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi. –
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Je rappelle ceci à mon cœur, c’est pourquoi j’ai espérance:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Ce sont les bontés de l’Éternel que nous ne sommes pas consumés, car ses compassions ne cessent pas;
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
elles sont nouvelles chaque matin; grande est ta fidélité!
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
L’Éternel est ma portion, dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
L’Éternel est bon pour ceux qui s’attendent à lui, pour l’âme qui le cherche.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
C’est une chose bonne qu’on attende, et dans le silence, le salut de l’Éternel.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Il est bon à l’homme de porter le joug dans sa jeunesse:
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Il est assis solitaire, et se tait, parce qu’il l’a pris sur lui;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
il met sa bouche dans la poussière: peut-être y aura-t-il quelque espoir.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Il présente la joue à celui qui le frappe, il est rassasié d’opprobres.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Car le Seigneur ne rejette pas pour toujours;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
mais, s’il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de ses bontés;
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Qu’on écrase sous les pieds tous les prisonniers de la terre,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
qu’on fasse fléchir le droit d’un homme devant la face du Très-haut,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
qu’on fasse tort à un homme dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il point?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Qui est-ce qui dit une chose, et elle arrive, quand le Seigneur ne l’a point commandée?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
N’est-ce pas de la bouche du Très-haut que viennent les maux et les biens?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Pourquoi un homme vivant se plaindrait-il, un homme, à cause de la peine de ses péchés?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Recherchons nos voies, et scrutons-les, et retournons jusqu’à l’Éternel.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu dans les cieux.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Nous avons désobéi et nous avons été rebelles; tu n’as pas pardonné.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Tu t’es enveloppé d’un nuage, de manière à ce que la prière ne passe point.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Tu nous as faits la balayure et le rebut au milieu des peuples.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Tous nos ennemis ont ouvert la bouche sur nous.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
La frayeur et la fosse sont venues sur nous, la destruction et la ruine.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Des ruisseaux d’eaux coulent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Mon œil se fond en eau, il ne cesse pas et n’a point de relâche,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie des cieux.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Ceux qui sont mes ennemis sans cause m’ont donné la chasse comme à l’oiseau.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Ils m’ont ôté la vie dans une fosse, et ont jeté des pierres sur moi.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Les eaux ont coulé par-dessus ma tête; j’ai dit: Je suis retranché!
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel! de la fosse des abîmes.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mon soupir, à mon cri.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Tu t’es approché au jour où je t’ai invoqué; tu as dit: Ne crains pas.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Seigneur, tu as pris en main la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Tu as vu, Éternel, le tort qu’on me fait; juge ma cause.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Tu as vu toute leur vengeance, toutes leurs machinations contre moi.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Tu as entendu leurs outrages, ô Éternel! toutes leurs machinations contre moi,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et ce qu’ils se proposent contre moi tout le jour.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Regarde quand ils s’asseyent et quand ils se lèvent: je suis leur chanson.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Rends-leur une récompense, ô Éternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Donne-leur un cœur cuirassé; ta malédiction soit sur eux!
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Poursuis-les dans ta colère et détruis-les de dessous les cieux de l’Éternel.
