< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >

1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
I am the man that hath seen affliction under the rod of His wrath;
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
He hath led me and brought me into darkness, and not into light;
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Yea, against me doth he again and again turn his hand all the day long.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
He hath builded against me, and encompassed me with bitterness and woe.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
He hath set me in dark places, as those that have long been dead.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
He hath hedged me about, so that I cannot get out; he hath made my chain heavy;
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Yea, when I cry and call aloud, he shutteth out my prayer.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
He blocketh up my way with hewn stone; he maketh my paths crooked.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
A bear lying in wait hath he been to me, a lion in lurking-places.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
He hath turned aside my ways, and torn me in pieces; he hath made me desolate.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
He hath caused the sons of his quiver to pierce my reins.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
I have been a laughing-stock to all my people, their song all the day.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
He hath filled me with bitterness; he hath made me drunk with wormwood.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
He hath also broken my teeth with gravel-stones; He hath covered me with ashes.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Yea, thou hast removed my soul far from peace; I have forgotten prosperity.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
And I say, “My confidence and my hope in Jehovah are gone!”
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall!
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Yea, thou wilt remember them, for my soul sinketh within me!
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
This I recall to my mind; therefore have I hope;
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
It is of the mercy of Jehovah that we are not consumed; yea, his compassion faileth not;
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
It is new every morning; great is thy faithfulness.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Jehovah is my portion, saith my soul, therefore do I hope in him.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Jehovah is good to them that trust in him, to the soul that seeketh him.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
It is good that a man hope, and quietly wait for salvation from Jehovah.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
That he sit alone and keep silence, since He layeth it upon him;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
That he put his mouth in the dust, [[saying to himself, ]] “Perhaps there may be hope!”
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
That he offer his cheek to the smiter; that he be filled with reproach.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
For the Lord will not cast off forever;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
For though he cause grief, yet doth he have compassion according to his great mercy;
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
For he doth not willingly afflict and grieve the children of men.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Doth one trample under foot all the prisoners of the earth,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Doth he bend the right of a man before the face of the Most High,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Doth he subvert a man in his cause, and shall not the Lord behold it?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord hath not commanded?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Cometh not evil, as well as good, from the mouth of the Most High?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Wherefore then murmureth the living man? Let him murmur at his own sin!
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah!
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Let us lift up our hearts with our hands to God in the heavens!
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
We have transgressed; we have rebelled; thou hast not forgiven!
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Thou hast hidden thyself in anger, and hast pursued us; thou hast slain and hast not spared;
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Thou hast hidden thyself in a cloud, that our prayer may not pass through;
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Thou hast made us the offscouring and refuse in the midst of the nations.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
All our enemies have opened their mouths against us;
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Terror and the pit have come upon us, desolation and destruction;
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Mine eye runneth down with streams of water for the destruction of the daughter of my people.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Mine eye trickleth down and ceaseth not, without any intermission,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Until Jehovah look down and behold from heaven.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mine eye is painful to me on account of all the daughters of my city.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
They that are my enemies without cause hunt me down like a bird;
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
They take away my life in the dungeon; they cast a stone upon me;
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Waters flow over my head; I say, “I am undone!”
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I call upon thy name, O Jehovah, from the deep dungeon;
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Hear thou my voice! hide not thine ear from my cry for relief!
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Be near to me, when I call upon thee! Say, “Fear not!”
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Thou maintainest my cause, O Lord; thou redeemest my life!
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Thou, O Jehovah, seest the wrong done to me; Maintain thou my cause!
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Thou seest all their vengeance, all their devices against me.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Thou hearest their reproach, O Jehovah, all their devices against me,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
The words of my adversaries, and their machinations against me all the day long!
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Behold their sitting down and their rising up! I am their song.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Render to them a recompense, O Jehovah, according to the work of their hands!
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Give them blindness of mind! thy curse be upon them!
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Pursue them in thine anger, and destroy them from under Jehovah's heaven!

< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >