Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
I am the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Surely against me he turns his hand again and again all the day.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
My flesh and my skin he has made old; he has broken my bones.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
He has made me to dwell in dark places, like those that have been long dead.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
He has walled me in, so I can't escape; he has made my chains heavy.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
He has walled up my ways with cut stone; he has made my paths crooked.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
He has obstructed my path, and torn me in pieces; he has made me desolate.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
He has caused the arrows of his quiver to pierce my inward parts.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
I have become a laughingstock to all peoples, and their song all the day.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
He has filled me with bitterness, he has given me in full measure wormwood.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
He has also broken my teeth with gravel; he has pressed me down in the dust.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
You have removed my soul far away from peace; I have forgotten what prosperity is.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
And I said, "My strength and my hope has perished from the LORD."
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
My soul considers them, and is depressed.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
But this I call to my mind; therefore I have hope:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
The LORD's faithful love does not cease; his compassion does not fail.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
They are new every morning; great is your faithfulness.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
"The LORD is my portion," says my soul, "therefore I will hope in him."
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
The LORD is good to those who wait for him, to the soul that seeks him.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
It is good for a man that he bear the yoke while he is young.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Let him sit alone and keep silence when he is disciplining him.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Let him put his mouth to the dust, there may yet be hope.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Let him give his cheek to him who strikes him; let him be filled with insults.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
For the LORD will not reject forever.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
For though he may cause grief, yet he will have compassion according to the abundance of his loving kindness.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
For he is not predisposed to bring affliction or suffering to human beings.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
To crush under foot all the prisoners of the earth;
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
to deprive a man of justice before the face of the Most High,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
to subvert a man in his cause, the LORD does not approve.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Who can speak a thing and have it come to pass, unless the LORD has commanded it?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Doesn't both calamity and good come out of the mouth of the Most High?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Let us examine and search our ways, and return to the LORD.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Let us lift up our heart with our hands to God in the heavens.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
We have transgressed and have rebelled, and you have not forgiven.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
You have covered yourself with anger and pursued us; you killed without sparing.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
You have made us rubbish and refuse in the midst of the peoples.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
All our enemies have opened their mouth wide against us.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Fear and the pit have come on us, devastation and destruction.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Streams of tears run down from my eyes because of the destruction of the daughter of my people.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
My tears flow and do not cease, without respite,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
until the LORD looks down and sees from heaven.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
My eyes bring my soul grief, because of all the daughters of my city.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
They have cut off my life in a pit, and have cast a stone on me.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Waters flowed over my head; I said, 'I am finished.'
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I called on your name, LORD, out of the depths of the pit.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
You heard my voice; do not hide your ear at my sighs, to my cry.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
You drew near in the day that I called on you; you said, "Do not be afraid."
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
LORD, you have taken up the case for my soul; you have redeemed my life.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
You have seen, LORD, the wrong done to me; judge my case.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
You have seen all their vengeance and all their plots against me.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
You have heard their insults, LORD, and all their plots against me.
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
The lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Look their sitting down, and their rising up; I am their mocking song.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
You will render to them what they deserve, LORD, according to the work of their hands.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
You will give them hardness of heart as your curse to them.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
