Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
I am the man who has seen affliction under the rod of God’s wrath.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
He has driven me away and made me walk in darkness instead of light.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Indeed, He keeps turning His hand against me all day long.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
He has worn away my flesh and skin; He has shattered my bones.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
He has made me dwell in darkness like those dead for ages.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
He has walled me in so I cannot escape; He has weighed me down with chains.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Even when I cry out and plead for help, He shuts out my prayer.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
He has barred my ways with cut stones; He has made my paths crooked.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
He is a bear lying in wait, a lion hiding in ambush.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
He forced me off my path and tore me to pieces; He left me without help.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
He bent His bow and set me as the target for His arrow.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
He pierced my kidneys with His arrows.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
I am a laughingstock to all my people; they mock me in song all day long.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
He has filled me with bitterness; He has intoxicated me with wormwood.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
He has ground my teeth with gravel and trampled me in the dust.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
My soul has been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
So I say, “My strength has perished, along with my hope from the LORD.”
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Remember my affliction and wandering, the wormwood and the gall.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Surely my soul remembers and is humbled within me.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Yet I call this to mind, and therefore I have hope:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Because of the loving devotion of the LORD we are not consumed, for His mercies never fail.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
They are new every morning; great is Your faithfulness!
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
“The LORD is my portion,” says my soul, “therefore I will hope in Him.”
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
The LORD is good to those who wait for Him, to the soul who seeks Him.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
It is good to wait quietly for the salvation of the LORD.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
It is good for a man to bear the yoke while he is still young.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Let him sit alone in silence, for God has disciplined him.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Let him bury his face in the dust— perhaps there is still hope.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Let him offer his cheek to the one who would strike him; let him be filled with reproach.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
For the Lord will not cast us off forever.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Even if He causes grief, He will show compassion according to His abundant loving devotion.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
For He does not willingly afflict or grieve the sons of men.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
To crush underfoot all the prisoners of the land,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
to deny a man justice before the Most High,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
to subvert a man in his lawsuit— of these the Lord does not approve.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Who has spoken and it came to pass, unless the Lord has ordained it?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Do not both adversity and good come from the mouth of the Most High?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Why should any mortal man complain, in view of his sins?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Let us examine and test our ways, and turn back to the LORD.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Let us lift up our hearts and hands to God in heaven:
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
“We have sinned and rebelled; You have not forgiven.”
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
You have covered Yourself in anger and pursued us; You have killed without pity.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
You have covered Yourself with a cloud that no prayer can pass through.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
You have made us scum and refuse among the nations.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
All our enemies open their mouths against us.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Panic and pitfall have come upon us— devastation and destruction.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Streams of tears flow from my eyes over the destruction of the daughter of my people.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
My eyes overflow unceasingly, without relief,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
until the LORD looks down from heaven and sees.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
My eyes bring grief to my soul because of all the daughters of my city.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Without cause my enemies hunted me like a bird.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
They dropped me alive into a pit and cast stones upon me.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
The waters flowed over my head, and I thought I was going to die.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I called on Your name, O LORD, out of the depths of the Pit.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
You heard my plea: “Do not ignore my cry for relief.”
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
You drew near when I called on You; You said, “Do not be afraid.”
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
You defend my cause, O Lord; You redeem my life.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
You have seen, O LORD, the wrong done to me; vindicate my cause!
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
You have seen all their malice, all their plots against me.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
O LORD, You have heard their insults, all their plots against me—
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
the slander and murmuring of my assailants against me all day long.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
When they sit and when they rise, see how they mock me in song.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
You will pay them back what they deserve, O LORD, according to the work of their hands.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Put a veil of anguish over their hearts; may Your curse be upon them!
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
You will pursue them in anger and exterminate them from under Your heavens, O LORD.
