Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Surely he turns his hand against me again and again all day long.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
He has walled me about, so that I cannot go out. He has made my chain heavy.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
I have become a derision to all my people, and their song all day long.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
My soul still remembers them, and is bowed down within me.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
This I recall to my mind; therefore I have hope.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
It is because of the LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies do not fail.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
They are new every morning. Great is your faithfulness.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
“The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
For the Lord will not cast off forever.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
To crush under foot all the prisoners of the earth,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
to turn away the right of a man before the face of the Most High,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
to subvert a man in his cause, the Lord does not approve.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord does not command it?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Does not evil and good come out of the mouth of the Most High?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
“We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
“You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
“All our enemies have opened their mouth wide against us.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
My eye pours down and does not cease, without any intermission,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
until the LORD looks down, and sees from heaven.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
You heard my voice: “Do not hide your ear from my sighing, and my cry.”
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
You came near in the day that I called on you. You said, “Do not be afraid.”
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
You have seen all their vengeance and all their plans against me.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
You see their sitting down and their rising up. I am their song.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
You will give them hardness of heart, your curse to them.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
