Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
“Jahve je dio moj”, veli mi duša, “i zato se u nj pouzdajem.”
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: “Pogiboh!”
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Ti oču moj glas: “Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje.”
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: “Ne boj se!”
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!
