Йәрәмияниң жиға-зарлири 2
1 (Аләф) Рәб ғәзәп булути билән Зион қизини шундақ қаплиди! У Исраилниң шәрәп-җуласини асмандин йәргә чөрүвәтти, Ғәзиви чүшкән күнидә Өз тәхтипәрини һеч есидә қалдурмиди.
Ach, wie umwölkt der Herr in seinem Zorn die Tochter Zion! Vom Himmel warf er zur Erde die Herrlichkeit Israels und gedachte nicht an seiner Füße Schemel an seinem Zornestage.
2 (Бәт) Рәб Яқупниң барлиқ туралғулирини жутувәтти, һеч айимиди; У қәһри билән Йәһуданиң қизиниң қәлъә-қорғанлириниң һәммисини ғулатти; У падишалиқни әмирлири билән номусқа қоюп, Йәр билән йәксан қиливәтти.
Schonungslos vertilgte der Herr alle Auen Jakobs, riß nieder in seinem Grimm die Festen der Tochter Juda, warf zu Boden, entweihte das Reich und seine Fürsten,
3 (Гимәл) У қаттиқ ғәзәптә Исраилниң һәммә мүңгүзлирини кесивәтти; Дүшмәнни тосуған оң қолини Униң алдидин тартивалди; Лавулдап көйгән өз әтрапини йәп кәткүчи оттәк, У Яқупни көйдүрүвәтти.
hieb ab in Zornesglut jedes Horn Israels, zog seine Rechte zurück vor dem Feind und schürte in Jakob eine flammende Lohe, die ringsum verzehrte.
4 (Даләт) Дүшмәндәк У оқясини кәрди; Униң оң қоли етишқа тәйярланған еди; Көзигә иссиқ көрүнгәнләрниң һәммисини күшәндиси кәби қирди; Зион қизиниң чедири ичидә, Қәһрини оттәк яғдурди;
Er spannte seinen Bogen wie ein Feind, fest stand seine Rechte wie ein Dränger und tötet alle Augenweide im Zelte der Tochter Zion, goß aus wie Feuer seinen Grimm.
5 (Хе) Рәб дүшмәндәк болди; У Исраилни жутувалди, Ордилириниң һәммисини жутувалди; Униң қәлъә-қорғанлирини йоқатти, Йәһуданиң қизида матәм вә жиға-зерәларни көпәйтти.
Der Herr erwies sich als Feind, vertilgte Israel, vertilgte alle seine Paläste, zerstörte seine Burgen, und häufte in der Tochter Juda Jammer über Jammer.
6 (Вав) У Униң кәписини бағчини пачақлатқандәк пачақлатти; У ибадәт сорунлирини йоқитивәтти; Пәрвәрдигар Зионда һейт-байрамлар һәм шабатларни [хәлқиниң] есидин чиқиривәтти; Ғәзәп оти билән падиша һәм каһинни чәткә қеқивәтти.
Er hat seine Hütte zerwühlt wie einen Garten, seinen Festort zerstört. Vergessen machte Jahwe in Zion Fest und Sabbat und verwarf in seinem grimmigen Zorne König und Priester.
7 (Заин) Рәб қурбангаһини ташливәтти, Муқәддәс җайидин ваз кәчти; У Зиондики ордиларниң сепиллирини дүшмәнниң қолиға тапшурди; Һәтта Пәрвәрдигарниң өйидә, Улар һейт-айәм күнидикидәк тәнтәнә қилишти!
Verschmäht hat der Herr seinen Altar, sein Heiligtum verworfen; in Feindes Gewalt hat er ausgeliefert die Mauern ihrer Paläste; Geschrei ließen sie ertönen im Tempel Jahwes, als wäre ein Festtag.
8 (Хәт) Пәрвәрдигар Зион қизиниң сепилини чеқиветишни қарар қилған; У униңға [һалак] өлчәм танисини тартип қойған; У қолини чеқиштин һеч үзмиди; У һәм истиһкамларни һәм сепилни зарлатти; Иккиси тәң һалсирап қайғурмақта.
Beschlossen hatte Jahwe, zu zerstören die Mauer der Tochter Zion. Er zog die Meßschnur, hinderte nicht seine Hand am Vernichten und versetzte in Trauer Wall und Mauer, miteinander härmten sie sich ab.
9 (Тәт) Униң дәрвазилири йәр тегигә ғәриқ болуп кәтти; У униң төмүр-тақақлирини парә-парә қиливәтти. Падишаси һәм әмирлири әлләр арисиға паланди; Тәвраттики тәрбийә-йолйоруқ йоқап кәтти, Пәйғәмбәрлири Пәрвәрдигардин вәһий-көрүнүшләрни издәп тапалмайду.
Ihre Thore sind in die Erde gesunken; er vernichtete und zerbrach ihre Riegel. Ihr König und ihre Fürsten sind unter den Heiden, des Gesetzes beraubt; auch ihre Propheten erlangen nicht mehr Offenbarung von Jahwe.
10 (Йод) Зион қизиниң ақсақаллири, Йәрдә зуван сүрмәй олтармақта; Улар башлириға топа-чаң чечишти; Улар белигә бөз йөгивелишти; Йерусалимниң пак қизлириниң башлири йәргә кирип кәткидәк болди.
Am Boden sitzen und schweigen die Vornehmen der Tochter Zion, haben Staub auf ihr Haupt gestreut, sich mit härenen Gewändern umgürtet; zur Erde senkten ihr Haupt Jerusalems Jungfraun.
11 (Каф) Мениң көзлирим тарамлиған яшлиримдин һалидин кәтти; Ичи-бағрилирим зәрдапға толди; Җигирим йәр йүзигә төкүлүп парә-парә болди, Чүнки хәлқимниң қизи набут қилинди, Чүнки шәһәр кочилирида нарсидиләр һәм бовақлар һошсиз ятмақта.
In Thränen schwinden meine Augen dahin, mein Inneres glüht, das Herz will mir zerspringen über den Untergang der Tochter meines Volks, da Kind und Säugling verschmachten auf den Straßen der Stadt.
12 (Ламәд) Улар шәһәр кочилирида яриланғанлардәк һалидин кәткәндә, Анилириниң қучиғида йетип җан талашқанда, Анилириға: «Йемәк-ичмәк нәдә?» дәп ялвурушмақта.
Ihren Müttern rufen sie zu: Wo ist Korn und Wein? verschmachtend wie Todeswunde auf den Straßen der Stadt, indem sie ihr Leben aushauchen an ihrer Mütter Busen.
13 (Мәм) Мән дәрдиңгә гувачи болуп, сени немигә охшитармән? Сени немигә селиштурармән, и Йерусалим қизи? Саңа тәсәлли бериштә, немини саңа тәң қилармән, и Зионниң пак қизи? Чүнки сениң яраң деңиздәк чәксиздур; Ким сени сақайталисун?
Was soll ich als Beispiel für dich nennen, womit dich vergleichen, du Tochter Jerusalem? Was stell' ich dir gleich, um dich zu trösten, jungfräuliche Tochter Zion? Ja, groß wie das Meer ist deine Wunde; wer könnte dich heilen?
14 (Нун) Пәйғәмбәрлириңниң сән үчүн көргәнлири бимәнилик һәм ахмақлиқтур; Улар сениң қәбиһлигиңни һеч ашкарә қилмиди, Шундақ қилип улар сүргүн болушуңниң алдини алмиди. Әксичә уларниң сән үчүн көргәнлири ялған бешарәтләр һәм езитқулуқлардур.
Deine Propheten erschauten dir Trug und Ungesalzenes und deckten dir deine Schuld nicht auf, dein Geschick zu wenden, sondern erschauten dir Sprüche zu Trug und Verstoßung.
15 (Самәқ) Йениңдин өтүватқанларниң һәммиси саңа қарап чаваклишиду; Улар үшқиртип Йерусалимниң қизиға баш чайқашмақта: — «Гөзәлликниң җәвһири, пүткүл җаһанниң хурсәнлиги» дәп аталған шәһәр мошумиду?»
Über dich schlugen die Hände zusammen alle, die des Wegs vorüberzogen, zischten und schüttelten das Haupt über die Tochter Jerusalem: “Ist das die Stadt, der Schönheit Krone, die Wonne der ganzen Erde?”
16 (Пе) Барлиқ дүшмәнлириң саңа қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилмақта], Уш-уш қилишип, чишлирини ғучурлатмақта; Улар: «Биз уни жутувалдуқ! Бу бәрһәқ биз күткән күндур! Биз буни өз көзимиз билән көрүшкә муйәссәр болдуқ!» — демәктә.
Über dich rissen auf ihren Mund alle deine Feinde, zischten und knirschten mit den Zähnen, sprachen: “Wir haben sie vernichtet! Ja, das ist der Tag, den wir erhofften; wir haben ihn erlebt, gesehn.”
17 (Айин) Пәрвәрдигар Өз нийәтлирини ишқа ашурди; Қедимдин тартип Өзиниң бекиткән сөзигә әмәл қилди; У һеч рәһим қилмай ғулатти; У дүшмәнни үстүңдин шатландурди; Күшәндилириңниң мүңгүзини жуқури көтәрди.
Jahwe hat ausgeführt, was er ersonnen, sein Wort vollendet, das er seit den Tagen der Vorzeit entboten, hat niedergerissen ohne Erbarmen und deinen Feind über dich fröhlich gemacht, ließ hoch erhoben sein das Horn deiner Bedränger!
18 (Тсадә) Уларниң көңли Рәбгә нида қилмақта! И Зион қизиниң сепили! Яшлириң дәриядәк кечә-күндүз ақсун! Өзүңгә арам бәрмә; Яш тамчилириң тарамлаштин арам алмисун!
Schreie laut zum Herrn, du jungfräuliche Tochter Zion! Laß deine Thränen rinnen, wie einen Bach, bei Tage und bei Nacht: Gönne dir keine Ruhe, dein Augapfel raste nicht.
19 (Коф) Түн кечидә орнуңдин тур, Кәчтә җесәк башлиниши билән нида қил! Көңлүңни Рәбниң алдиға судәк төк; Нарсидилириңниң һаяти үчүн униңға қоллириңни көтәр! Улар барлиқ кочилириң доқмушида қәһәтчиликтин һалидин кәтмәктә.
Auf, jammere laut in der Nacht beim Beginne der Nachtwachen; schütte aus wie Wasser dein Herz vor dem Antlitz des Herrn, erhebe zu ihm deine Hände für das Leben deiner Kindlein, die vor Hunger verschmachten an allen Straßenecken.
20 (Рәш) Қара, и Пәрвәрдигар, ойлап баққайсән, Сән кимгә мошундақ муамилә қилип баққан?! Аяллар өз мевилири — әркә бовақлирини йейишкә боламду? Каһин һәм пәйғәмбәрни Рәбниң муқәддәс җайида өлтүрүшкә боламду?!
Sieh darein, o Jahwe, und schaue her, wem du solches angethan! Sollen Weiber ihre Leibesfrucht essen, die Kinder ihrer Pflege? Soll im Heiligtum des Herrn gemordet werden Priester und Prophet?
21 (Шийн) Яшлар һәм қерилар кочиларда йетишмақта; Пак қизлирим вә яш жигитлирим қиличлинип жиқилди; Уларни ғәзивиң чүшкән күнидә қирдиңсән; Уларни һеч айимай сойдуңсән.
Auf der Erde liegen in den Straßen Knabe und Greis. Meine Jungfraun und meine Jünglinge fielen durchs Schwert; du hast gemordet am Tage deines Zorns, geschlachtet ohne Erbarmen.
22 (Тав) Сән һейт-байрам күнидә җамаәтни чақирғандәк, Мени тәрәп-тәрәпләрдин бесишқа вәһимиләрни чақирдиң; Пәрвәрдигарниң ғәзәп күнидә қачқанлар яки тирик қалғанлар йоқ еди; Өзүм әркилитип чоң қилғанларни дүшминим йәп кәтти.
Du beriefst wie an einem Feste Schrecken für mich ringsum. Da gab's am Tage des Zornes Jahwes keinen, der entrann und entkam: Die ich gepflegt und aufgezogen, die hat mein Feind vertilgt.
