Йәрәмияниң жиға-зарлири 1

1 (Аләф) Аһ! Илгири адәмләр билән лиқ толған шәһәр, Һазир шунчә йиганә олтириду! Әлләр арисида катта болғучи, Һазир тул хотундәк болди! Өлкиләр үстидин һөкүм сүргән мәликә, Һашарға тутулди!

Et factum est, postquam in captivitatem redactus est Israel, et Ierusalem deserta est, sedit Ieremias propheta flens, et planxit lamentatione hac in Ierusalem, et amaro animo suspirans, et eiulans dixit: ALEPH. Quomodo sedet sola civitas plena populo: facta est quasi vidua domina Gentium: princeps provinciarum facta est sub tributo.

2 (Бәт) У кечичә аччиқ жиға көтәрмәктә; Мәңзидә көз яшлири тарамлимақта; Ашнилири арисидин, Униңға тәсәлли беридиған һеч бири йоқтур; Барлиқ достлири униңға сатқунлуқ қилди, Улар униңға дүшмән болуп кәтти.

BETH. Plorans ploravit in nocte, et lacrymae eius in maxillis eius: non est qui consoletur eam et omnibus charis eius: omnes amici eius spreverunt eam, et facti sunt ei inimici.

3 (Гимәл) Йәһуда җәбир-җапа һәм еғир қуллуқ астида, Сүргүнлүккә чиқти; У әлләр арисида мусапир болди, Һеч арам тапмайду; Уни қоғлиғучиларниң һәммиси, Униңға йетишивелип, уни тар йолда қистайду;

GHIMEL. Migravit Iuda propter afflictionem, et multitudinem servitutis: habitavit inter gentes, nec invenit requiem: omnes persecutores eius apprehenderunt eam inter angustias.

4 (Даләт) Һеч ким һейтларға кәлмигәнлиги түпәйлидин, Зионға баридиған йоллар матәм тутмақта. Барлиқ қовуқлири чөлдәрәп қалди, Каһинлири аһ-зар көтәрмәктә, Қизлири дәрд-әләм ичидидур; Өзи болса, Қаттиқ азапланмақта.

DALETH. Viae Sion lugent eo quod non sint qui veniant ad sollemnitatem: omnes portae eius destructae: sacerdotes eius gementes: virgines eius squalidae, et ipsa oppressa amaritudine.

5 (Хе) Күшәндилири униңға ғоҗайин болди, Дүшмәнлири ронақ тапмақта; Чүнки униң көплигән асийлиқлири түпәйлидин, Пәрвәрдигар уни җәбир-җапаға қойди. Униң балилири кәлмәскә кәтти, Күшәндисигә әсир болуп сүргүн болди.

HE. Facti sunt hostes eius in capite, inimici eius locupletati sunt: quia Dominus locutus est super eam propter multitudinem iniquitatum eius: parvuli eius ducti sunt in captivitatem ante faciem tribulantis.

6 (Вав) Барлиқ һөрмәт-шөһрити Зионниң қизидин кәтти; Әмирлири яйлақни тапалмиған кийикләрдәк болди; Уларниң овчидин өзини қачурғидәк һеч дәрмани қалмиди.

VAU. Et egressus est a filia Sion omnis decor eius: facti sunt principes eius velut arietes non invenientes pascua: et abierunt absque fortitudine ante faciem subsequentis.

7 (Заин) Харланған, сәргәрдан болған күнлиридә, Хәлқи күшәндисиниң қолиға чүшкән, Һеч ким ярдәм қолини созмиған чағда, Йерусалим қедимдә өзигә тәвә болғанлирини, Қиммәтлик байлиқлирини ядиға кәлтүрмәктә; Күшәндилири униңға мәсқирилик қарайтти; Күшәндилири униң набут болғанлиғини мәсқирә қилишти.

ZAIN. Recordata est Ierusalem dierum afflictionis suae, et praevaricationis omnium desiderabilium suorum, quae habuerat a diebus antiquis, cum caderet populus eius in manu hostili, et non esset auxiliator: viderunt eam hostes, et deriserunt sabbata eius.

8 (Хәт) Йерусалим әшәддий еғир гуна садир қилған; Шуниң билән у һарам болди; Униң ялаңачлиғини көргәчкә, Уни һөрмәтлигәнләр һазир уни кәмситиду; Уятта, уһ тартқиничә у кәйнигә бурулди.

HETH. Peccatum peccavit Ierusalem, propterea instabilis facta est: omnes, qui glorificabant eam, spreverunt illam, quia viderunt ignominiam eius: ipsa autem gemens conversa est retrorsum.

9 (Тәт) Униң өз һәйзлири етәклирини булғивәтти; У ақивитини һеч ойлимиғандур; Униң жиқилиши әҗайип болди; Униңға тәсәлли бәргүчи йоқтур; — «Аһ Пәрвәрдигар, харланғинимға қара! Чүнки дүшмән [һалимдин] махтинип кәтти!»

TETH. Sordes eius in pedibus eius, nec recordata est finis sui: deposita est vehementer, non habens consolatorem: vide Domine afflictionem meam, quoniam erectus est inimicus.

10 (Йод) Күшәндиси қолини униң қиммәтлик нәрсилири үстигә созди; Өзиниң муқәддәс җайиға әлләрниң бесип киргәнлигини көрди; Сән әсли уларни ибадәт җамаитиңгә «киришкә болмайду» дәп мәнъи қилғанғу!

IOD. Manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia eius: quia vidit Gentes ingressas sanctuarium suum, de quibus praeceperas ne intrarent in ecclesiam tuam.

11 (Каф) Бир чишләм нан издәп, Униң хәлқиниң һәммиси уһ тартмақта; Җенини сақлап қелиш үчүнла, Улар қиммәтлик нәрсилирини ашлиққа тегишти. «Аһ Пәрвәрдигар, қара! Мән әрзимәс саналдим.

CAPH. Omnis populus eius gemens, et quaerens panem: dederunt pretiosa quaeque pro cibo ad refocillandam animam. vide Domine et considera, quoniam facta sum vilis.

12 (Ламәд) Әй өтүп кетиватқанлар, Бу силәр үчүн һеч иш әмәсму? Қарап бақ, мениң дәрд-әлимимдәк башқа дәрд-әләм бармиду? Пәрвәрдигар отлуқ ғәзивини чүшүргән күнидә, Уни мениң үстүмгә жүклиди.

LAMED. O vos omnes, qui transitis per viam, attendite, et videte si est dolor sicut dolor meus: quoniam vindemiavit me ut locutus est Dominus in die irae furoris sui.

13 (Мәм) У жуқуридин от яғдурди, от сүйәклиримдин өтүп көйдүрди. У уларниң үстидин ғәлибә қилди. У путлирим үчүн тор-қапқанни қоюп қойди, Мени кәйнимгә яндурди, У мени набут қилди, Күн бойи У мени зәипләштүрди.

MEM. De excelso misit ignem in ossibus meis, et erudivit me: expandit rete pedibus meis, convertit me retrorsum: posuit me desolatam, tota die moerore confectam.

14 (Нун) Асийлиқлирим боюнтуруқ болуп бойнумға бағланди; Қоллири танини чиң чигип чәмбәрчас қиливәтти; Асийлиқлирим бойнумға артилди; У дәрманимни мәндин кәткүзди; Рәб мени мән қаршилиқ көрситәлмәйдиғанларниң қоллириға тапшурди.

NUN. Vigilavit iugum iniquitatum mearum: in manu eius convolutae sunt, et impositae collo meo: Infirmata est virtus mea: dedit me Dominus in manu, de qua non potero surgere.

15 (Самәқ) Рәб барлиқ батурлиримни оттурумдила йәргә урувәтти; У мениң хил жигитлиримни езишкә, Үстүмдин һөкүм чиқиришқа кеңәш чақирди. Рәб гоя үзүм көлчигидики үзүмләрни чәйлигәндәк, Йәһуданиң пак қизини чәйливәтти.

SAMECH. Abstulit omnes magnificos meos Dominus de medio mei: vocavit adversum me tempus, ut contereret electos meos: torcular calcavit Dominus virgini filiae Iuda.

16 (Айин) Мошулар түпәйлидин тарамлап жиғлимақтимән; Мениң көзлирим, мениң көзлиримдин су еқиватиду; Маңа тәсәлли бәргүчи, җенимни әслигә кәлтүргүчи мәндин жирақтур; Балилиримниң көңли сунуқтур, Чүнки дүшмән ғәлибә қилди.

AIN. Idcirco ego plorans, et oculus meus deducens aquas: quia longe factus est a me consolator, convertens animam meam: facti sunt filii mei perditi, quoniam invaluit inimicus.

17 (Пе) Зион қолини созмақта, Лекин униңға тәсәлли бәргүчи йоқ; Пәрвәрдигар Яқуп тоғрилиқ пәрман чүшүрди — Хошнилири униң күшәндилири болсун! Йерусалим улар арисида иплас нәрсә дәп қаралди.

PHE. Expandit Sion manus suas, non est qui consoletur eam: mandavit Dominus adversum Iacob in circuitu eius hostes eius: facta est Ierusalem quasi polluta menstruis inter eos.

18 (Тсадә) Пәрвәрдигар һәққанийдур; Чүнки мән Униң әмригә хилаплиқ қилдим! Әй, барлиқ хәлиқләр, аңлаңлар! Дәрдлиримгә қараңлар! Пак қизлирим, яш жигитлирим сүргүн болди!

SADE. Iustus est Dominus, quia os eius ad iracundiam provocavi. audite obsecro universi populi, et videte dolorem meum: virgines meae, et iuvenes mei abierunt in captivitatem.

19 (Коф) Ашнилиримни чақирдим, Лекин улар мени алдиған еди; Җан сақлиғидәк озуқ-түлүк издәп жүрүп, Каһинлирим һәм ақсақаллирим шәһәрдә нәпәстин қалди.

COPH. Vocavi amicos meos, et ipsi deceperunt me: sacerdotes mei, et senes mei in urbe consumpti sunt: quia quaesierunt cibum sibi ut refocillarent animam suam.

20 (Рәш) Қара, и Пәрвәрдигар, чүнки азар чекиватимән! Һәддидин зиядә асийлиқ қилғиним түпәйлидин, Ич-бағрим қийниливатиду, Жүригим өртилип кәтти. Сиртта қилич [анисини балисидин] җуда қилди, Өйлиримдә болса өлүм-ваба һөкүм сүрмәктә!

RES. Vide Domine quoniam tribulor, conturbatus est venter meus: subversum est cor meum in memetipsa, quoniam amaritudine plena sum. foris interfecit gladius, et domi mors similis est.

21 (Шийн) [Хәқләр] аһ-зарлиримни аңлиди; Лекин тәсәлли бәргүчим йоқтур; Дүшмәнлиримниң һәммиси күлпитимдин хәвәрдар болуп, Бу қилғиниңдин хошал болди; Сән җакалиған күнни уларниң бешиға чүшүргәйсән, Шу чағда уларниң һали мениңкидәк болиду.

SIN. Audierunt quia ingemisco ego, et non est qui consoletur me: omnes inimici mei audierunt malum meum laetati sunt, quoniam tu fecisti: adduxisti diem consolationis, et fient similes mei.

22 (Тав) Уларниң барлиқ рәзиллигини көз алдиңға кәлтүргәйсән, Барлиқ асийлиқлирим үчүн мени қандақ қилған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән; Чүнки аһ-зарлирим нурғундур, Қәлбим азаптин зәиплишип кәтти!

THAU. Ingrediatur omne malum eorum coram te: et vindemia eos sicut vindemiasti me propter omnes iniquitates meas: multi enim gemitus mei, et cor meum moerens.