Йәрәмияниң жиға-зарлири 1
1 (Аләф) Аһ! Илгири адәмләр билән лиқ толған шәһәр, Һазир шунчә йиганә олтириду! Әлләр арисида катта болғучи, Һазир тул хотундәк болди! Өлкиләр үстидин һөкүм сүргән мәликә, Һашарға тутулди!
[ALEPH-BET] How she has sat alone, The city abounding with people! She has been as a widow, The mighty among nations! Princes among provinces, She has become tributary!
2 (Бәт) У кечичә аччиқ жиға көтәрмәктә; Мәңзидә көз яшлири тарамлимақта; Ашнилири арисидин, Униңға тәсәлли беридиған һеч бири йоқтур; Барлиқ достлири униңға сатқунлуқ қилди, Улар униңға дүшмән болуп кәтти.
She weeps severely in the night, And her tear [is] on her cheeks, There is no comforter for her out of all her lovers, All her friends dealt treacherously by her, They have been to her for enemies.
3 (Гимәл) Йәһуда җәбир-җапа һәм еғир қуллуқ астида, Сүргүнлүккә чиқти; У әлләр арисида мусапир болди, Һеч арам тапмайду; Уни қоғлиғучиларниң һәммиси, Униңға йетишивелип, уни тар йолда қистайду;
Removed has Judah because of affliction, And because of the abundance of her service; She has dwelt among nations, She has not found rest, All her pursuers have overtaken her between the straits.
4 (Даләт) Һеч ким һейтларға кәлмигәнлиги түпәйлидин, Зионға баридиған йоллар матәм тутмақта. Барлиқ қовуқлири чөлдәрәп қалди, Каһинлири аһ-зар көтәрмәктә, Қизлири дәрд-әләм ичидидур; Өзи болса, Қаттиқ азапланмақта.
The ways of Zion are mourning, Without any coming at the appointed time, All her gates are desolate, her priests sigh, Her virgins are afflicted—and she has bitterness.
5 (Хе) Күшәндилири униңға ғоҗайин болди, Дүшмәнлири ронақ тапмақта; Чүнки униң көплигән асийлиқлири түпәйлидин, Пәрвәрдигар уни җәбир-җапаға қойди. Униң балилири кәлмәскә кәтти, Күшәндисигә әсир болуп сүргүн болди.
Her adversaries have become chief, Her enemies have been at ease, For YHWH has afflicted her, For the abundance of her transgressions, Her infants have gone captive before the adversary.
6 (Вав) Барлиқ һөрмәт-шөһрити Зионниң қизидин кәтти; Әмирлири яйлақни тапалмиған кийикләрдәк болди; Уларниң овчидин өзини қачурғидәк һеч дәрмани қалмиди.
And all her honor goes out from the daughter of Zion, Her princes have been as harts—They have not found pasture, And they go powerless before a pursuer.
7 (Заин) Харланған, сәргәрдан болған күнлиридә, Хәлқи күшәндисиниң қолиға чүшкән, Һеч ким ярдәм қолини созмиған чағда, Йерусалим қедимдә өзигә тәвә болғанлирини, Қиммәтлик байлиқлирини ядиға кәлтүрмәктә; Күшәндилири униңға мәсқирилик қарайтти; Күшәндилири униң набут болғанлиғини мәсқирә қилишти.
Jerusalem has remembered [In] the days of her affliction and her mournings, all her desirable things that were from the days of old, In the falling of her people into the hand of an adversary, And she has no helper; Adversaries have seen her, They have laughed at her cessation.
8 (Хәт) Йерусалим әшәддий еғир гуна садир қилған; Шуниң билән у һарам болди; Униң ялаңачлиғини көргәчкә, Уни һөрмәтлигәнләр һазир уни кәмситиду; Уятта, уһ тартқиничә у кәйнигә бурулди.
A sin has Jerusalem sinned, Therefore she has become impure, All who honored her have esteemed her lightly, For they have seen her nakedness, Indeed, she herself has sighed and turns backward.
9 (Тәт) Униң өз һәйзлири етәклирини булғивәтти; У ақивитини һеч ойлимиғандур; Униң жиқилиши әҗайип болди; Униңға тәсәлли бәргүчи йоқтур; — «Аһ Пәрвәрдигар, харланғинимға қара! Чүнки дүшмән [һалимдин] махтинип кәтти!»
Her uncleanness [is] in her skirts, She has not remembered her latter end, And she comes down wonderfully, There is no comforter for her. See, O YHWH, my affliction, For an enemy has exerted himself.
10 (Йод) Күшәндиси қолини униң қиммәтлик нәрсилири үстигә созди; Өзиниң муқәддәс җайиға әлләрниң бесип киргәнлигини көрди; Сән әсли уларни ибадәт җамаитиңгә «киришкә болмайду» дәп мәнъи қилғанғу!
His hand has spread out an adversary On all her desirable things, For she has seen—Nations have entered her sanctuary, Concerning which You commanded, “They do not come into the assembly to you.”
11 (Каф) Бир чишләм нан издәп, Униң хәлқиниң һәммиси уһ тартмақта; Җенини сақлап қелиш үчүнла, Улар қиммәтлик нәрсилирини ашлиққа тегишти. «Аһ Пәрвәрдигар, қара! Мән әрзимәс саналдим.
All her people are sighing—seeking bread, They have given their desirable things For food to refresh the body; See, O YHWH, and behold attentively, For I have been lightly esteemed.
12 (Ламәд) Әй өтүп кетиватқанлар, Бу силәр үчүн һеч иш әмәсму? Қарап бақ, мениң дәрд-әлимимдәк башқа дәрд-әләм бармиду? Пәрвәрдигар отлуқ ғәзивини чүшүргән күнидә, Уни мениң үстүмгә жүклиди.
[Is it] nothing to you, all you passing by the way? Look attentively, and see, If there is any pain like my pain, That He is rolling to me? Whom YHWH has afflicted In the day of the fierceness of His anger.
13 (Мәм) У жуқуридин от яғдурди, от сүйәклиримдин өтүп көйдүрди. У уларниң үстидин ғәлибә қилди. У путлирим үчүн тор-қапқанни қоюп қойди, Мени кәйнимгә яндурди, У мени набут қилди, Күн бойи У мени зәипләштүрди.
From above He has sent fire into my bone, And it subdues it, He has spread a net for my feet, He has turned me backward, He has made me desolate—all the day sick.
14 (Нун) Асийлиқлирим боюнтуруқ болуп бойнумға бағланди; Қоллири танини чиң чигип чәмбәрчас қиливәтти; Асийлиқлирим бойнумға артилди; У дәрманимни мәндин кәткүзди; Рәб мени мән қаршилиқ көрситәлмәйдиғанларниң қоллириға тапшурди.
Bound has been the yoke of my transgressions by His hand, They are wrapped together, They have gone up on my neck, He has caused my power to stumble, The Lord has given me into hands, I am not able to rise.
15 (Самәқ) Рәб барлиқ батурлиримни оттурумдила йәргә урувәтти; У мениң хил жигитлиримни езишкә, Үстүмдин һөкүм чиқиришқа кеңәш чақирди. Рәб гоя үзүм көлчигидики үзүмләрни чәйлигәндәк, Йәһуданиң пак қизини чәйливәтти.
The Lord has trodden down all my mighty ones in my midst, He proclaimed an appointed time against me, To destroy my young men, The Lord has trodden a winepress, To the virgin daughter of Judah.
16 (Айин) Мошулар түпәйлидин тарамлап жиғлимақтимән; Мениң көзлирим, мениң көзлиримдин су еқиватиду; Маңа тәсәлли бәргүчи, җенимни әслигә кәлтүргүчи мәндин жирақтур; Балилиримниң көңли сунуқтур, Чүнки дүшмән ғәлибә қилди.
For these I am weeping, My eye, my eye, is running down with waters, For a comforter has been far from me, Refreshing my soul, My sons have been desolate, For mighty has been an enemy.
17 (Пе) Зион қолини созмақта, Лекин униңға тәсәлли бәргүчи йоқ; Пәрвәрдигар Яқуп тоғрилиқ пәрман чүшүрди — Хошнилири униң күшәндилири болсун! Йерусалим улар арисида иплас нәрсә дәп қаралди.
Zion has spread forth her hands, There is no comforter for her, YHWH has charged concerning Jacob, His neighbors [are] his adversaries, Jerusalem has become impure among them.
18 (Тсадә) Пәрвәрдигар һәққанийдур; Чүнки мән Униң әмригә хилаплиқ қилдим! Әй, барлиқ хәлиқләр, аңлаңлар! Дәрдлиримгә қараңлар! Пак қизлирим, яш жигитлирим сүргүн болди!
YHWH is righteous, For I have provoked His mouth. Now hear, all you peoples, and see my pain, My virgins and my young men have gone into captivity.
19 (Коф) Ашнилиримни чақирдим, Лекин улар мени алдиған еди; Җан сақлиғидәк озуқ-түлүк издәп жүрүп, Каһинлирим һәм ақсақаллирим шәһәрдә нәпәстин қалди.
I called for my lovers, they have deceived me, My priests and my elderly have expired in the city; When they have sought food for themselves, Then they give back their soul.
20 (Рәш) Қара, и Пәрвәрдигар, чүнки азар чекиватимән! Һәддидин зиядә асийлиқ қилғиним түпәйлидин, Ич-бағрим қийниливатиду, Жүригим өртилип кәтти. Сиртта қилич [анисини балисидин] җуда қилди, Өйлиримдә болса өлүм-ваба һөкүм сүрмәктә!
See, O YHWH, for distress [is] to me, My bowels have been troubled, My heart has been turned in my midst, For I have greatly provoked, From outside the sword has bereaved, In the house [it is] as death.
21 (Шийн) [Хәқләр] аһ-зарлиримни аңлиди; Лекин тәсәлли бәргүчим йоқтур; Дүшмәнлиримниң һәммиси күлпитимдин хәвәрдар болуп, Бу қилғиниңдин хошал болди; Сән җакалиған күнни уларниң бешиға чүшүргәйсән, Шу чағда уларниң һали мениңкидәк болиду.
They have heard that I have sighed, There is no comforter for me, All my enemies have heard of my calamity, They have rejoiced that You have done [it], You have brought in the day You have called, And they are like to me.
22 (Тав) Уларниң барлиқ рәзиллигини көз алдиңға кәлтүргәйсән, Барлиқ асийлиқлирим үчүн мени қандақ қилған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән; Чүнки аһ-зарлирим нурғундур, Қәлбим азаптин зәиплишип кәтти!
All their evil comes in before You, And one is doing to them as You have done to me, For all my transgressions, For many [are] my sighs, and my heart [is] sick!
