Батур Һакимлар 13
1 Лекин Исраиллар Пәрвәрдигарниң нәзиридә йәнә рәзил болғанни қилди; шуниң билән Пәрвәрдигар уларни қириқ жилғичә Филистийләрниң қолиға ташлап қойди.
And the sons of Israel again did that which was evil in the sight of Jehovah, and Jehovah delivered them into the hand of the Philistines forty years.
2 Шу чағда Зореаһ дегән җайда, Дан җәмәтидин болған, Маноаһ исимлиқ бир киши бар еди. Униң аяли туғмас болуп, һеч балиси йоқ еди.
And there was a certain man of Zorah, of the family of the Danites, whose name was Manoah, and his wife was barren, and did not bear.
3 Пәрвәрдигарниң Пәриштиси бу аялға аян болуп униңға: — Мана, сән туғмас болғиниң үчүн бала туғмидиң; лекин әнди сән һамилдар болуп бир оғул туғисән.
And the agent of Jehovah appeared to the woman, and said to her, Behold now, thou are barren, and do not bear, but thou shall conceive, and bear a son.
4 Амма сән сәгәк болуп, шарап яки күчлүк һарақ ичмә, һеч напак нәрсиниму йемигин.
Now therefore beware, I pray thee, and drink no wine nor strong drink, and do not eat any unclean thing,
5 Чүнки мана, сән һамилдар болуп бир оғул туғисән. Бу бала анисиниң қосиғидики чағдин тартип Худаға аталған «назарий» болидиғини үчүн, униң бешиға һәргиз устира селинмисун. У Исраилни Филистийләрниң қолидин қутқузуш ишини башлайду, — деди.
for, lo, thou shall conceive, and bear a son. And no razor shall come upon his head, for the child shall be a Nazirite to God from the womb. And he shall begin to save Israel out of the hand of the Philistines.
6 Аял ериниң қешиға берип, униңға: — Мана, Худаниң бир адими йенимға кәлди; униң турқи Худаниң Пәриштисидәк, интайин дәһшәтлик екән; лекин мән униңдин: «Нәдин кәлдиң» дәп соримидим, уму өз нам-шәривини маңа дәп бәрмиди.
Then the woman came and told her husband, saying, A man of God came to me, and his countenance was like the countenance of the agent of God, very awesome. And I did not ask him from where he was, neither did he tell me his name,
7 У маңа: — «Мана, сән һамилдар болуп бир оғул туғисән; у бала анисиниң қосиғидики чағдин тартип өлидиған күнигичә Худаға аталған бир назарий болидиған болғачқа, әнди сән шарап яки күчлүк һарақ ичмә вә һеч напак нәрсиниму йемигин» деди, — деди.
but he said to me, Behold, thou shall conceive, and bear a son. And now drink no wine nor strong drink, and do not eat any unclean thing, for the child shall be a Nazirite to God from the womb to the day of his death.
8 Буни аңлап Маноаһ Пәрвәрдигарға дуа қилип: — Аһ Рәббим, Сән бу йәргә әвәткән Худаниң адими бизгә йәнә келип, туғулидиған балиға немә қилишимиз керәклигини үгитип қойсун, дәп илтиҗа қилди.
Then Manoah entreated Jehovah, and said, Oh, Lord, I pray thee, let the man of God whom thou sent come again to us, and teach us what we shall do to the child that shall be born.
9 Худа Маноаһниң дуасини аңлиди; аял етизлиқта олтуғинида, Худаниң Пәриштиси йәнә униң қешиға кәлди. Амма униң ери Маноаһ униң қешида йоқ еди.
And God hearkened to the voice of Manoah, and the agent of God came again to the woman as she sat in the field, but Manoah her husband was not with her.
10 Андин аял дәрһал жүгүрүп берип, еригә хәвәр берип: — Мана, һелиқи күни йенимға кәлгән адәм маңа йәнә көрүнди, девиди,
And the woman made haste, and ran, and told her husband, and said to him, Behold, the man has appeared to me, who came to me the other day.
11 Маноаһ дәрһал қопуп аялиниң кәйнидин меңип, у адәмниң қешиға келип: — Бу аялға келип сөз қилған адәм сәнму? — дәп соривиди, у җававән: — Шундақ, мәндурмән, деди.
And Manoah arose, and went after his wife, and came to the man, and said to him, Are thou the man who spoke to the woman? And he said, I am.
12 Маноаһ униңға: — Ейтқан сөзлириң беҗа кәлтүрүлгәндә, бала қайси тәриқидә чоң қилиниши керәк, у немә ишларни қилиду? — дәп сориди.
And Manoah said, Now let thy words come to pass. What shall be the ordering of the child, and what shall we do to him?
13 Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Маноаһқа җавап берип: — Мән бу аялға ейтқан нәрсиләрниң һәммисидин у һези болуп өзини тартсун;
And the agent of Jehovah said to Manoah, Of all that I said to the woman let her beware.
14 у үзүм телидин чиққан һеч қандақ нәрсидин йемисун, шарап яки күчлүк һарақ ичмисун, һеч напак нәрсиләрдин йемисун; мән униңға барлиқ әмир қилғинимни тутсун, деди.
She may not eat of anything that comes of the vine, neither let her drink wine or strong drink, nor eat any unclean thing. All that I commanded her let her observe.
15 Маноаһ Пәрвәрдигарниң Пәриштисигә: — Илтипат қилип, кәтмәй турсила, өзлиригә бир оғлақ тәйярлайли, девиди,
And Manoah said to the agent of Jehovah, I pray thee, let us detain thee, that we may make ready a kid for thee.
16 Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Маноаһқа җавап берип: — Сән Мени тутуп қалсаңму, Мән нениңдин йемәймән; әгәр сән бирәр көйдүрмә қурбанлиқ сунмақчи болсаң, уни Пәрвәрдигарға атап сунушуң керәк, деди (униң шундақ дейишиниң сәвәви, Маноаһ униң Пәрвәрдигарниң Пәриштиси екәнлигини билмигән еди).
And the agent of Jehovah said to Manoah, Though thou detain me, I will not eat of thy bread, and if thou will make ready a burnt offering, thou must offer it to Jehovah. For Manoah did not know that he was the agent of Jehovah.
17 Андин Маноаһ Пәрвәрдигарниң Пәриштисидин: — Өзлириниң нам-шәриви немиду? Ейтип бәргән болсила, сөзлири әмәлгә ашурулғинида, силигә һөрмитимизни билдүрәттуқ, — деди.
And Manoah said to the agent of Jehovah, What is thy name, that, when thy words come to pass, we may do thee honor?
18 Пәрвәрдигарниң Пәриштиси униңға җававән: — Намимни сорап қалдиңғу? Мениң намим карамәт тилсиматтур, — деди.
And the agent of Jehovah said to him, Why do thou ask after my name, seeing it is wonderful?
19 Шуниң билән Маноаһ оғлақ билән ашлиқ һәдийәсини елип берип уни қорам ташниң үстидә Пәрвәрдигарға атап сунди. Пәрвәрдигарниң Пәриштиси уларниң көз алдида әҗайип карамәт бир ишни қилип көрсәтти; Маноаһ вә аяли қарап турди.
So Manoah took the kid with the meal offering, and offered it upon the rock to Jehovah. And the agent did wondrously, and Manoah and his wife looked on,
20 Шундақ болдики, от ялқуни қурбангаһтин асманға көтирилгәндә, Пәрвәрдигарниң Пәриштисиму қурбангаһтин чиққан от ялқуни ичидә жуқуриға чиқип кәтти. Маноаһ билән аяли буни көрүп, өзлирини йәргә ташлап йүзлирини йәргә йеқип дүм ятти.
for it came to pass, when the flame went up toward heaven from off the altar, that the agent of Jehovah ascended in the flame of the altar. And Manoah and his wife looked on, and they fell on their faces to the ground.
21 Шуниңдин кейин Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Маноаһқа вә униң аялиға қайта көрүнмиди. Маноаһ шу вақитта униң Пәрвәрдигарниң Пәриштиси екәнлигини билди.
But the agent of Jehovah appeared no more to Manoah or to his wife. Then Manoah knew that he was the agent of Jehovah.
22 Андин Маноаһ аялиға: — Мана, биз чоқум өлимиз, чүнки биз Худани көрдуқ! — деди.
And Manoah said to his wife, We shall surely die, because we have seen God.
23 Лекин аяли униңға җавап берип: — Әгәр Пәрвәрдигар бизни өлтүрүшкә лайиқ көргән болса, ундақта у көйдүрмә қурбанлиқ билән ашлиқ һәдийәни қолимиздин қобул қилмиған болатти, бу ишниму көрсәтмигән болатти вә шундақла бундақ сөзләрни бизгә ейтмиған болатти, — деди.
But his wife said to him, If Jehovah were pleased to kill us, he would not have received a burnt offering and a meal offering at our hand, neither would he have shown us all these things, nor would at this time have told such things as these.
24 Шу иштин кейин аял бир оғул туғди, униң исмини Шимшон қойди. Бу бала өсүп, чоң болди вә Пәрвәрдигар уни бәрикәтлиди.
And the woman bore a son, and called his name Samson. And the child grew, and Jehovah blessed him.
25 Зореаһ билән Әштаолниң оттурисидики Маһанәһ-Данда Пәрвәрдигарниң Роһи униңға өз тәсирини көрситишкә башлиди.
And the Spirit of Jehovah began to move him in Mahaneh-dan, between Zorah and Eshtaol.
