Юһанна 9
1 Вә у йолда кетиветип, туғма қариғу бир адәмни көрди.
As Jesus passed by, he saw a man who had been blind from his birth.
2 Мухлислири униңдин: — Устаз, ким гуна қилип униң қариғу туғулғиниға сәвәп болған? У өзиму я ата-анисиму? — дәп сорашти.
“Rabbi,” asked his disciples, “who was it that sinned, this man or his parents, that he was born blind?”
3 Әйса мундақ җавап бәрди: — Өзи яки ата-анисиниң гуна садир қилғанлиғидин әмәс, бәлки Худаниң Өз әмәллири униңда аян қилинсун дәп шундақ болған.
“Neither the man nor the parents,” replied Jesus; “but he was born blind that the work of God should be made plain in him.
4 Күнниң йоруғида, мени Әвәткүчиниң әмәллирини ада қилишим керәк. Кәч кирсә, шу чағда һеч ким иш қилалмайду.
We must do the work of him who sent me, while it is day; night is coming, when no one can work.
5 Мән дунияда турған вақтимда, дунияниң нури өзүмдурмән.
As long as I am in the world, I am the Light of the world.”
6 Бу сөзләрни қилғандин кейин, у йәргә түкүрүп, түкүрүктин лай қилип, лайни һелиқи адәмниң көзлиригә сүрүп қойди
Saying this, Jesus spat on the ground, made clay with the saliva, and put it on the man’s eyes.
7 вә униңға: «Силоам көлчиги»гә берип жуювәткин» деди («Силоам» [ибранийчә сөз болуп], «әвәтилгән» дегән мәнини билдүриду). Шуниң билән һелиқи адәм берип жуювиди, көзи көридиған болуп қайтип кәлди.
“Go,” he said, “and wash your eyes in the Bath of Siloam” (a word which means ‘Messenger’). So the man went and washed his eyes, and returned able to see.
8 Хошнилири вә у илгири тиләмчилик қилғинида уни көргәнләр: — Бу олтирип тиләмчилик қилидиған һелиқи адәм әмәсму? — дейишип кәтти.
Upon this his neighbours, and those who had formerly known him by sight as a beggar, exclaimed: “Is not this the man who used to sit and beg?”
9 Бәзиләр: «Һәә, шу екән» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ. у әмәс, лекин униңға охшайдикән» дейишти. Бирақ у өзи: — Мән дәл шу киши болимән! — деди.
“Yes,” some said, “it is”; while others said: “No, but he is like him.” The man himself said: “I am he.”
10 — Ундақта көзлириң қандақ ечилди? — дәп сорашти улар.
“How did you get your sight, then?” they asked.
11 У җававән мундақ деди: — Әйса исимлиқ бир киши [түкүрүгидин] лай қилип көзлиримгә сүрүп қоювиди, маңа: «Силоам көлчигигә берип жуювәткин» дегән еди. Мән берип жуювидим, көрәләйдиған болдум.
“The man whom they call Jesus,” he answered, “made clay, and anointed my eyes, and said to me ‘Go to Siloam and wash your eyes.’ So I went and washed my eyes, and gained my sight.”
12 — У һазир қәйәрдә? — дәп сорашти улар. — Билмәймән, — деди у.
“Where is he?” they asked. I do not know,” he answered.
13 Халайиқ илгири қариғу болған бу адәмни Пәрисийләрниң алдиға елип беришти
They took the man, who had been blind, to the Pharisees.
14 (әслидә Әйса лай қилип бу адәмниң көзлирини ачқан күн дәл шабат күни еди).
Now it was a Sabbath when Jesus made the clay and gave him his sight.
15 Шуниң билән Пәрисийләр қайтидин бу адәмдин қандақ көрәләйдиған болғинини соривиди, у уларға: — У көзлиримгә лай [сүрүп] қойди, мән жуювидим вә мана, көрәләйдиған болдум! — деди.
So the Pharisees also questioned the man as to how he had gained his sight. “He put clay on my eyes,” he answered, “and I washed them, and I can see.”
16 Шуниң билән Пәрисийләрдин бәзилири: — У адәм Худаниң йенидин кәлгән әмәс, чүнки у шабат күнини тутмайду, — дейишти. Йәнә бәзилири: — У гунакар адәм болса, қандақларчә бундақ мөҗизилик аламәтләрни яриталайтти? — дейишти. Буниң билән уларниң арисида бөлүнүш пәйда болди.
“The man cannot be from God,” said some of the Pharisees, “for he does not keep the Sabbath.” “How is it possible,” retorted others, “for a bad man to give signs like this?”
17 Улар қариғу адәмдин йәнә: — У көзлириңни ечипту, әнди сән у тоғрилиқ немә дәйсән? — дәп сорашти. У: — У бир пәйғәмбәр екән, — деди.
So there was a difference of opinion among them, and they again questioned the man; “What do you yourself say about him, for it is to you that he has given sight?”
18 Йәһудийлар көрәләйдиған қилинған кишиниң ата-анисини тепип кәлмигичә, бурун униң қариғу екәнлигигә вә һазир көрәләйдиған қилинғанлиғиға ишәнмәйтти. Шуңа улар униң ата-анисини чақиртип,
The Jews, however, refused to believe that he had been blind and had gained his sight, until they had called his parents and questioned them.
19 улардин: — Бу силәрниң оғлуңларму? Туғма қариғу, дәвататтиңлар? Әнди һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалди? — дәп сорашти.
“Is this your son,” they asked, “who you say was born blind? If so, how is it that he can see now?”
20 Ата-аниси уларға: — Униң бизниң оғлимиз екәнлиги, шундақла туғулушидинла қариғу екәнлигини билимиз;
“We know that this is our son,” answered the parents, “and that he was born blind;
21 лекин һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалғанлиғини, көзлирини ким ачқанлиғини билмәймиз. У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар, у өзи дәп бәрсун, — дәп җавап бәрди.
but how it is that he can see now we do not know; nor do we know who it was that gave him his sight. Ask him — he is old enough — he will tell you about himself.”
22 Ата-анисиниң шундақ дейиши Йәһудийлардин қорққанлиғи үчүн еди; чүнки Йәһудийлар кимдәким Әйсани Мәсиһ дәп етирап қилса, у синагог җамаитидин қоғлап чиқирилсун дәп қарар қилған еди.
His parents spoke in this way because they were afraid of the Jews; for the Jews had already agreed that, if any one should acknowledge Jesus as the Christ, he should be expelled from their synagogues.
23 Шу сәвәптин униң ата-аниси: «У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар» дегән еди.
This was why his parents said ‘He is old enough; ask him.’
24 Пәрисийләр әслидә қариғу болған адәмни йәнә чақирип униңға: — Худаға шан-шәрәп берип [қәсәм қил]! Биз бу адәмниң гунакар екәнлигини билимиз, — дейишти.
So the Jews again called the man who had been blind, and said to him: “Give God the praise; we know that this is a bad man.”
25 У мундақ җавап бәрди: — У гунакарму, әмәсму, билмәймән. Бирақ мән шу бирла ишни билимәнки, қариғу едим, һазир көрәләйдиған болдум.
“I know nothing about his being a bad man,” he replied; “one thing I do know, that although I was blind, now I can see.”
26 Улар униңдин йәнә бир қетим: — У сени қандақ қилди? Көзлириңни қандақ ачти? — дәп сорашти.
“What did he do to you?” they asked. “How did he give you your sight?”
27 У җававән: — Силәргә аллиқачан ейттим, бирақ қулақ салмидиңлар. Силәр немә дәп қайтидин аңлашни халап қалдиңлар? Силәрму униң мухлислири болай дәватамсиләр?! — деди.
“I told you just now,” he answered, “and you did not listen. Why do you want to hear it again? Surely you also do not want to become his disciples?”
28 Буниң билән, улар уни қаттиқ тиллап: — Сән һелиқиниң мухлиси! Биз болсақ Муса [пәйғәмбәрниң] мухлислиримиз.
“You are his disciple,” they retorted scornfully; “but we are disciples of Moses.
29 Худаниң Мусаға сөзлигәнлигини билимиз; лекин бу неминиң болса қәйәрдин кәлгәнлигиниму билмәймиз, — дейишти.
We know that God spoke to Moses; but, as for this man, we do not know where he comes from.”
30 Һелиқи адәм уларға мундақ җавап қайтурди: — Әҗайип ишқу бу! Гәрчә силәр униң қәйәрдин кәлгәнлигини билмигиниңлар билән, у мениң көзлиримни ачти.
“Well,” the man replied, “this is very strange; you do not know where he comes from, and yet he has given me my sight!
31 Биз билимизки, Худа гунакарларниң тиләклирини аңлимайду; бирақ Өзигә ихласмән болуп ирадисигә әмәл қилғучиларниңкини аңлайду.
We know that God never listens to bad men, but, when a man is god-fearing and does God’s will, God listens to him.
32 Дуния апиридә болғандин тартип, бирәрсиниң туғма қариғуниң көзини ачқанлиғини аңлап баққан әмәс. (aiōn g165)
Since the world began, such a thing was never heard of as any one’s giving sight to a person born blind. (aiōn g165)
33 Әгәр бу адәм Худадин кәлмигән болса, һеч немә қилалмиған болатти.
If this man had not been from God, he could not have done anything at all.”
34 Улар уни: — Сән түптин гуна ичидә туғулған туруқлуқ, бизгә тәлим бәрмәкчимусән? — дейишип, уни [синагогтин] қоғлап чиқириветишти.
“You,” they retorted, “were born totally depraved; and are you trying to teach us?” So they expelled him.
35 Әйса уларниң уни [синагогтин] қоғлап чиқарғанлиғини аңлап, уни издәп тепип: Сән, Худаниң Оғлиға етиқат қиламсән? — дәп сориди.
Jesus heard of their having put him out; and, when he had found the man, he asked: “Do you believe in the Son of Man?”
36 У җававән: — Тәхсир, у ким? Мән униңға етиқат қилай, — деди.
“Tell me who he is, Sir,” he replied, “so that I may believe in him.”
37 — Сән һәм уни көрдүң һәм мана, һазир сән билән сөзлишиватқан дәл шуниң өзи, — деди Әйса униңға.
“Not only have you seen him,” said Jesus; “but it is he who is now speaking to you.”
38 Һелиқи адәм: — И Рәб, етиқат қилимән! — дәп, униңға сәҗдә қилди.
“Then, Sir, I do believe,” said the man, bowing to the ground before him;
39 — Мән корларни көридиған болсун, көридиғанларни кор болсун дәп бу дунияға һөкүм чиқиришқа кәлдим, — деди Әйса.
and Jesus added: “It was to put men to the test that I came into this world, in order that those that cannot see should see, and that those that can see should become blind.”
40 Униң йенидики бәзи Пәрисийләр бу сөзләрни аңлап униңдин: — Бизму корму? — дәп сорашти.
Hearing this, some of the Pharisees who were with him said: “Then are we blind too?”
41 Әйса уларға: — Кор болған болсаңлар, гунайиңлар болмайтти; лекин силәр һазир «көрүватимиз» дегиниңлар үчүн силәргә гуна һесаплинивериду, — деди.
“If you had been blind,” replied Jesus, “you would have had no sin to answer for; but, as it is, you say ‘We can see,’ and so your sin remains.
